§ 7. - Wykonanie ustawy z dnia 16 grudnia 1920 r. w przedmiocie poboru należytości ekwiwalentowej na obszarze b. dzielnicy austrjackiej za rok 1921 (Dz. Ust. Rz. P. z 1921 r. Nr 3, poz. 6).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.14.85

Akt utracił moc

Wersja od: 15 lutego 1921 r.

§ 7. Wymiar należytości ekwiwalentowej dla osób, co do których obowiązek uiszczenia tej należytości powstanie dopiero w ciągu roku 1921, nastąpić powinien według dotychczasowych przepisów ustawowych z uwzględnieniem analogicznych postanowień rozporządzenia austrjackiego ministerstwa skarbu z dnia 10 października 1910 r. (dz. pr. p. Nr. 186) i powołanych w niem postanowień ustawowych z następującemi jednak zmianami:

a) ustęp drugi § 3 oraz § 13 powołanego rozporządzenia ministerjalnego nie mają zastosowania;

b) ustęp pierwszy § 16 cytowanego rozporządzenia ministerjalnego otrzymuje następujące brzmienie:

"Zeznanie majątku ruchomego należy sporządzić według stanu z dnia, w którym powstał obowiązek uiszczenia należytości ekwiwalentowej z wyszczególnieniem części składowych tegoż majątku na wzór inwentarza spadku i to w ten sposób, aby można ocenić, czy podane wartości są odpowiednie. Papiery wartościowe i waluty należy zeznawać w kwotach odpowiadających ich wartości targowej w dniu miarodajnym dla wymiaru należytości ekwiwalentowej bez względu na to, czy są notowane na giełdzie czy też nie; władza skarbowa może jednak zażądać dowodu, że wartość podana równa się wartości targowej lub może ustalić tę wartość w drodze przeprowadzonych z urzędu dochodzeń";

c) powołany w § 17 wyżej wymienionego rozporządzenia obecnie już nie obowiązujący przepis § 57 austrjackiej ustawy należytościowej zastąpić należy przepisem § 22 austrjack. cesarsk. rozporządzenia z 15 września 1915 r. (dz. pr. p. Nr. 278);

d) zamiast 25% dodatku do należytości ekwiwalentowej powołanego w § 35 tegoż rozporządzenia ministerjalnego, stosować należy dodatek 50-cioprocentowy, wprowadzony na mocy § 6 austr. ces. rozporządzenia z 28 sierpnia 1916 r. (dz. pr. p. Nr. 281);

e) §-wi 39-mu tegoż rozporządzenia ministerjalnego nadaje się brzmienie następujące:

"Odsetki za zwłokę liczyć należy od pierwszego dnia, następującego po upływie 30 dni od doręczenia nakazu płatniczego, a przy ratach kwartalnych, przypadających do uiszczenia dopiero po doręczeniu nakazu płatniczego od dnia płatności każdorazowej raty".