Wykonanie ustawy z dnia 15 marca 1934 r. o morskich opłatach portowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.39.295

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 1949 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 23 kwietnia 1936 r.
w sprawie wykonania ustawy z dnia 15 marca 1934 r. o morskich opłatach portowych.

Na podstawie art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 7 ustawy z dnia 15 marca 1934 r. o morskich opłatach portowych (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 286) zarządzam co następuje:

Przepisy ogólne.

§  1.
W państwowych morskich portach handlowych pobiera się następujące opłaty portowe:
a)
za wejście i wyjście statku (tonnażowe),
b)
za postój statku (postojowe),
c)
za przystanie i nabrzeża (przystaniowe),
d)
za wylądowanie lub przyjęcie pasażera (pasażerskie),
e)
za wyładowanie lub naładowanie towaru (ładunkowe),
f)
za służbę pilotową (pilotowe),
g)
za korzystanie z administrowanych przez władze portowe urządzeń portowych, jak magazynów, urządzeń przeładunkowych i innych.
§  2. 1
Morskie opłaty portowe wymierzają i pobierają w morskich portach handlowych urzędy morskie. W morskich portach handlowych wydzielonych z administracji morskiej na podstawie dekretu z dnia 3 stycznia 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. R. P. Nr 8, poz. 42) wymierzają i pobierają morskie opłaty portowe zarządy przedsiębiorstw państwowych.
§  3.
Opłaty portowe wymierza się na podstawie obowiązujących taryf po złożeniu zgłoszeń i dokumentów, przewidzianych w rozporządzeniu niniejszem lub w taryfach opłat.

W razie niezłożenia w terminie wymaganych dokumentów i zgłoszeń albo podania nieprawdziwych danych, właściwa władza ustala wysokość opłat na podstawie posiadanych przez nią danych, a w razie ich braku stosuje najwyższe stawki taryfowe, niezależnie od dalszej odpowiedzialności obowiązanego do uiszczenia opłat za uszczuplenie tych opłat.

Ulgi przewidziane w taryfach opłat dla towarów tranzytowych są stosowane na podstawie zgłoszenia płatnika i dopiero przy lub po wywozie towarów z portu. Zgłoszenie to powinno być uskutecznione w nieprzekraczalnym terminie dni 30 od dnia wyjścia towaru z portu z równoczesnem przedstawieniem dowodów, stwierdzających przywóz i wywóz towaru.

Nadpłacone opłaty portowe podlegają zwrotowi w drodze wymiaru dodatkowego.

§  4. 2
Od wymiaru opłat portowych, dokonanego przez urzędy morskie lub przez zarządy przedsiębiorstw państwowych, przewidzianych w § 2 ust. 2, przysługuje odwołanie do Ministra Żeglugi.

Odwołanie należy wnieść w terminie dni 14 od daty doręczenia zawiadomienia o wymiarze do władzy, która dokonała wymiaru. W razie uznania odwołania za uzasadnione, władza która dokonała wymiaru, może zmienić pierwotną swoją decyzję. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje uiszczenia opłaty.

Wymiar opłat ustalony przez władzę odwoławczą jest ostateczny w administracyjnym toku instancyj.

§  5. 3
Od opłat nie uiszczonych w terminie płatności pobiera się dodatek za zwłokę w wysokości przewidzianej dekretem z dnia 16 maja 1946 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 173).
§  6.
Ilekroć rozporządzenie niniejsze przewiduje złożenie zabezpieczenia może to być dokonane przez złożenie sumy gotówkowej, papierów wartościowych posiadających prawa pupilarne lub listów gwarancyjnych uznanych przez Ministerstwo Skarbu jako dostatecznie zabezpieczające.

Wysokość i sposób zabezpieczenia oznacza Urząd Morski.

Jednocześnie z zabezpieczeniem osoba zainteresowana składa deklarację, upoważniającą władze wymienione w § 2 do zrealizowania zabezpieczeń.

§  7.
Taryfy opłat portowych: tonnażowych, postojowych, przystaniowych, pasażerskich, ładunkowych i pilotowych ustala Minister Przemysłu i Handlu.

Ustalanie taryf opłat za korzystanie z administrowanych przez władze portowe urządzeń portowych, jak również ustalanie regulaminów korzystania z tych urządzeń, przekazuje się Dyrektorowi Urzędu Morskiego.

Taryfy opłat będą ogłaszane w Dzienniku Urzędowym "Monitor Polski".

W przypadkach gospodarczo uzasadnionych Dyrektor Urzędu Morskiego może stosować zniżki taryfowe, które w odniesieniu do opłat, wymienionych w ust. 1 nie mogą przekraczać 50 % stawek ustalonych w taryfach.

Przepisy dotyczące opłat: tonnażowych, postojowych, przystaniowych, pasażerskich, ładunkowych i pilotowych.

§  8.
Opłaty portowe: tonnażowe, postojowe, przystaniowe, pasażerskie, ładunkowe i pilotowe wymierza się dla każdego statku oddzielnie.

Opłaty tonnażowe wymierza się oddzielnie za wejście i oddzielnie za wyjście.

Na żądanie płatnika opłaty pilotowe mogą być wymierzane oddzielnie przy wejściu i oddzielnie przy wyjściu.

§  9.
Najpóźniej następnego dnia powszedniego po przyjściu statku, a w przypadkach przewidzianych w § 14 najpóźniej dnia czwartego kapitan statku lub jego zastępca składa w Kapitanacie Portu zgłoszenie przybycia (wzór Nr. 1), certyfikat okrętowy, świadectwo pomiarowe, listę pasażerów oraz spis załogi według roli zaciągowej.

W tym samym czasie i miejscu należy zgłosić ilość pasażerów oraz ładunki przeznaczone do wyładowania (wyokrętowania w porcie) (wzór Nr. 2) z dołączeniem wszystkich dokumentów dotyczących tych ładunków (manifest, spis ładunku, konosamenty).

§  10.
Przed wyjściem statku z portu, kapitan lub jego zastępca składa w Kapitanacie Portu zgłoszenie wyjścia (wzór Nr. 1a) i listę pasażerów; jednocześnie należy zgłosić ilość pasażerów oraz ładunki przeznaczone do załadowania (zaokrętowania) (wzór Nr. 2).

W przypadkach wymienionych w § 14 zgłoszenie może być dostarczone do Kapitanatu Portu w ciągu trzech dni po wyjściu statku.

§  11.
Niezależnie od zgłoszeń przewidzianych w §§ 9 i 10 podlegają zgłoszeniu najpóźniej w dni 30 po wywiezieniu - ładunki tranzytowe, przywożone i wywożone drogą morską (tranzyt morski - wzór Nr. 3), jak również ładunki przywożone lub wywożone drogą morską a wywożone lub przywożone drogą lądową (tranzyt morsko-lądowy - wzór Nr. 3a).
§  12.
Władza przyjmująca zgłoszenia przewidziane w §§ 9, 10 i 11 sprawdza niezwłocznie zgodność zgłoszeń z przedstawionemi dokumentami, poczem dokumenty te zwraca.
§  13.
Zawiadomienie o wymiarze opłat wymienionych w § 8 powinno być przez władzę wymiarową doręczone płatnikowi nie później niż w terminie dni 5-ciu od dnia dostarczenia potrzebnych dokumentów i zgłoszeń.

Opłaty muszą być uiszczone w ciągu 2-ch dni od daty doręczenia zawiadomienia o wymiarze, a w każdym razie przed wyjściem statku z portu, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w §§ 14 i 17.

§  14.
Armatorzy, utrzymujący stałą komunikację morską między portami polskiemi lub portami polskiemi i zagranicznemi, mogą otrzymać do odwołania zezwolenie Urzędu Morskiego na regulowanie opłat portowych, wymienionych w § 8, miesięcznie zdołu, najpóźniej ostatniego dnia każdego miesiąca kalendarzowego.

Armatorzy, którzy mają swoją siedzibę w jednym z portów polskiego obszaru celnego lub tutaj utrzymują swój oddział, mogą uzyskać takie zezwolenie po złożeniu pisemnego zobowiązania regularnego uiszczania opłat. W razie braku takiej siedziby lub oddziału, zezwolenie będzie udzielone po złożeniu zabezpieczenia (§ 6).

Poza przypadkami przewidzianemu w ustępach poprzedzających Urząd Morski może udzielać ważnych do odwołania zezwoleń na regulowanie wspomnianych opłat w okresach dwutygodniowych ustalonych w tych zezwoleniach. Udzielanie takich zezwoleń jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia oraz zobowiązania regularnego uiszczania opłat.

§  15.
Opłaty tonnażowe, pasażerskie, postojowe, przystaniowe i pilotowe mogą być uiszczane ryczałtem rocznie od statków stale używanych w obrębie portu, oraz od statków polskich i gdańskich używanych w żegludze przybrzeżnej do miejscowości położonych na wybrzeżu polskiem i gdańskiem, jak również od polskich i gdańskich holowników i statków rybackich.

Opłaty ryczałtowe roczne, uiszczone w jednym z portów polskich, obejmują odpowiednie opłaty we wszystkich portach polskich. Przepis ten-z zastrzeżeniem wzajemności - ma zastosowanie również do statków, używanych w żegludze przybrzeżnej między Gdynią i Gdańskiem, a które uiściły opłatę ryczałtową w porcie gdańskim.

§  16.
Opłaty tonnażowe, postojowe, przystaniowe i pilotowe mogą być również uiszczane ryczałtem każdorazowo od statków polskich i gdańskich, używanych w żegludze morsko-wiślanej lub w żegludze przybrzeżnej do miejscowości położonych na wybrzeżu polskiem i gdańskiem, od wszelkich holowników i statków rybackich oraz od wszelkich statków długości do 20 m.
§  17.
Statki, od których mają być uiszczone opłaty ryczałtem rocznie, należy zgłosić we właściwym Kapitanacie Portu zasadniczo w grudniu każdego roku kalendarzowego (wzór Nr. 4) dla ustalenia i pobrania opłaty na rok następny. Przy zgłoszeniu muszą być przedstawione: świadectwo pomiarowe, certyfikat okrętowy oraz świadectwo bezpieczeństwa lub inne dokumenty zastępcze, właściwe dla danego rodzaju statku.

W razie zgłoszenia statku do opłaty ryczałtowej rocznej po rozpoczęciu roku kalendarzowego, pobiera się opłatę w pełnej wysokości jak za cały rok.

Ryczałtowa opłata roczna winna być uiszczona w ciągu 10 dni, licząc od dnia doręczenia wymiaru.

Po uiszczeniu opłaty, urząd powołany do wymiaru wydaje dowód uiszczenia (wzór Nr. 5). Dowód ten powinien stale znajdować się na statku i być okazywany na każde żądanie władz portowych.

§  18.
Statki, od których mają być uiszczone opłaty ryczałtem jednorazowo, należy zgłosić we właściwym Kapitanacie Portu (wzór Nr. 6) wraz z dokumentami statku (certyfikat okrętowy, świadectwo pomiarowe lub inne dokumenty zastępcze).
§  19.
Nie podlegają każdorazowemu zgłoszeniu:
1)
statki zwolnione na podstawie obowiązującej taryfy od opłat portowych, wymienionych w § 8,
2)
statki posiadające dowód uiszczenia opłaty ryczałtowej rocznej o ile nie trudnią się przewozem towarów lub pasażerów, a jeśli trudnią się przewozem pasażerów - jeżeli uiściły opłatę ryczałtową roczną od tych przewozów.
§  20.
Zezwolenie na wyjście statku z portu udziela Kapitanat Portu po przedstawieniu dowodu uiszczenia opłat, z wyjątkiem przypadków wymienionych w § 14 oraz po przedstawieniu dowodu dokonania odprawy celnej.

Dokumenty okrętowe przechowuje Kapitanat Portu przez cały czas postoju statku w porcie i zwraca je kapitanowi statku lub jego zastępcy przy udzielaniu zezwolenia na wyjście z portu.

§  21.
Właściciel, armator lub kapitan statku lub też ich zastępcy są obowiązani udzielać władzom wymienionym w § 2 wszelkich wyjaśnień potrzebnych do wymiaru opłat wymienionych w § 8 oraz przedstawiać na żądanie dodatkowe dokumenty.

Jeżeli osoba składająca zgłoszenie do wymiaru tych opłat uzyska wiadomość lub spostrzeże zaszły w zgłoszeniach błąd, który spowodował niższy wymiar opłaty, niż przewidziany na podstawie obowiązujących stawek taryfowych, obowiązana jest niezwłocznie złożyć dodatkowe zgłoszenia i przedłożyć potrzebne dokumenty dla dokonania dodatkowego wymiaru.

§  22.
Jeżeli w dokumentach złożonych dla wymiaru opłat portowych nie jest podana waga ładunku, wagę tę określa władza wymiarowa według swego uznania.

Obliczenie załadowania statku w m3 netto ustala się według zasady, że na pomieszczenie 1 tonny ładunku zużywa się 2 m3 przestrzeni statku netto, z wyjątkiem ładunków drzewa, przy których 1 m3 drzewa przyjmuje się na 1 m3 przestrzeni statku netto.

Przepisy dotyczące opłat za korzystanie z administrowanych przez władze portowe urządzeń portowych.

§  23.
Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w § 24 opłaty za korzystanie z urządzeń portowych muszą być uiszczane w terminie 2-ch dni od daty doręczenia zawiadomienia o wymiarze, a w każdym razie - jeśli chodzi o opłaty za magazyny portowe - przed odbiorem towaru z magazynu.

W razie złożenia towaru w magazynie na czas dłuższy niż dni 30 opłaty wymierza się okresowo za każde 30 dni składowania. Termin ten może być przedłużony przez Urząd Morski jednak nie więcej jak o dalsze dni 30.

§  24.
Urząd Morski może udzielać ważnych do odwołania zezwoleń na regulowanie opłat za korzystanie z wszystkich lub niektórych urządzeń portowych w okresach 2- tygodniowych ustalonych w tych zezwoleniach.

Udzielanie takich zezwoleń jest uzależnione od złożenia zabezpieczenia oraz zobowiązania regularnego uiszczania opłat (§ 6).

Przepisy końcowe.

§  25.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w 10 dni po ogłoszeniu. Jednocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie przepisy wykonawcze w sprawach unormowanych rozporządzeniem niniejszem, w szczególności rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 27 marca 1925 r. w sprawie wykonania ustawy z dnia 25 lipca 1924 r. o morskich opłatach portowych (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 268), oraz rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 1 marca 1929 r., wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie ustalenia wysokości i pobierania opłat za złożenie przesyłek i ładunków w państwowych hangarach portowych w Gdyni (Dz. U. R. P. Nr. 15, poz. 128) w brzmieniu rozporządzenia z dnia 2 kwietnia 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 330) - z wyjątkiem § 2, do którego stosuje się przepis ustępu następnego rozporządzenia niniejszego.

Obowiązujące w chwili wydania rozporządzenia niniejszego taryfy opłat portowych i regulaminy korzystania i eksploatacji urządzeń portowych, tracą moc z dniem wejścia w życie taryf i regulaminów, wydanych w myśl § 7 rozporządzenia niniejszego.

ZAŁĄCZNIKI
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

1 § 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 23 grudnia 1949 r. (Dz.U.49.64.518) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1949 r.
2 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 23 grudnia 1949 r. (Dz.U.49.64.518) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1949 r.
3 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 23 grudnia 1949 r. (Dz.U.49.64.518) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 1949 r.