Wykonanie ustawy z dnia 14 czerwca 1921 r. w przedmiocie unormowania podstaw wymiaru państwowego podatku dochodowego i podatku majątkowego na rok podatkowy 1921.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.87.638

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1921 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 26 lipca 1921 r.
celem wykonania ustawy z dnia 14 czerwca 1921 r. w przedmiocie unormowania podstaw wymiaru państwowego podatku dochodowego i podatku majątkowego na rok podatkowy 1921.

Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1921 r. w przedmiocie unormowania podstaw wymiaru państwowego podatku. dochodowego i podatku majątkowego na rok podatkowy 1921 (Dz. Ust. R. P. № 54, poz. 341) zarządza się co następuje:
Na rok podatkowy 1921 podlegają opodatkowaniu na ziemiach b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego osoby fizyczne, których łączny dochód roczny z czasu miarodajnego, podlegający podatkowi, przekracza w miejscowościach:
a)klasypierwszej8.000mk.
b)"drugiej10.000"
c)"trzeciej12.000"
d)"czwartej14000"

Podział miejscowości na klasy pod względem granicy wolnego od podatku dochodu ustanawia się w sposób następujący:

Klasa pierwsza.

Wszystkie miejscowości, nie zaliczone do klasy drugiej, trzeciej i czwartej.

Klasa druga.

Augustów, Aleksandrów Kujawski, Aleksandrów Łęczycki, Andrzejów, Barysz, Biłgoraj, Błonie, Brzeziny, Brwinów, Bukowno, Busk, Cząstków, Chmielnik, Chęciny, Ciechanów, Ciechocinek, Dęby Wielkie, Falenica, Falenty, Gałkówek, Garwolin, Gnaszyn, Głowno, Góra, Góra Kalwarja, Góry Świętokrzyskie, Gostynin, Herby "Irena" (osada obok Dęblina), Janów Lubelski, Jędrzejów, Jeziorna, Kalisz, Karczew, Kolno, Koluszki, Konstantynów Łódzki, Końskie, Kozienice, Krasnystaw, Kutno, Lipno, Łask, Łomża, Łowicz, Maków, Małkinia, Miechów, Międzyrzecz, Milanówek, Miłosna, Mława, Myszków, Nałęczów, Nieszawa, Nieporęt, Nowo Iwiczna, Ojców, Okuniew, Opatów, Ostrów, Ostrołęka, Ostrowy, Otwock, Orla, Osowieć, Ostrowiec, Pabjanice, Piaseczno, Pińczów, Płochocin, Płock, Płońsk, Pomiechowo, Przasnysz, Puławy, Pułtusk, Rabsztyn, Radomsk, Radzyń, Rawa, Rejowiec, Sandomierz, Sejny, Sieradz, Sierpc, Skolimów, Sławków, Słupce, Sokołów, Stara Wieś, Staszów, Stopnicą, Stryków, Szczypiorno, Szydłowiec, Tłuszcz, Tomaszów Lubelski, Tomaszów Mazowiecki, Turek, Węgrów, Wierzbnik, Wiązowna, Widzew, Włocławek, Włodawa, Włoszczowa, Wołomin, Wolbrom, Wysokie Mazowieckie, Wyszków, Zaborów (koło Warszawy),. Zakroczym, Zambrów, Zduńska Wola, Żelów, Zgierz, Zielenice, Zwoleń, Żelechów.

Andrychów, Bakończyce, Bochnia, Bohorodczany, Brody, Brzeszcze, Brzezinka (przy Oświęcimie). Brzuchowice, Buczacz, Bursztyn, Chabówka, Czortków, Chodorow, Dąbie (pod Krakowem), Dębica, Delatyn, Derczyce, Dolina, Dunajec Czarny, Góry, Gródek Jagielloński, Halicz, Horodenka, Hubicze, Husiatyn, Iwonicz, Janów, Jasło, Jaworów, Jeleń, Bory ad Jeleń, Kałusz, Kamionka Strumiłowa, Kęty, Knihinin, Kobierzyn, Kosów, Krościenko, Krynica, Kulpartów, Kuty, Liszki, Łańcut, Medenice, Muszyna, Nadworna, Nowy Targ, Pilzno, Podbuż, Podhajce, Podwołoczyska, Poronin, Posada Olchowska, Przeworsk, Rabka, Rawa Ruska, Rohatyn, Rymanów, Sarnbor, Sanok, Skawina, Skole, Stary Sącz, Stebnik (koło Drohobycza), Sucha, Swoszowice, Szczawnica, Śniatyn, Sokal, Trembowla, Tłumacz, Turka, Truskawiec, Tyśmienica, Wadowice, Wieliczka, Winniki, Wygnanka, Zaleszczyki, Zabłocie (przedmieście Żywca), Zbaraż, Zborów, Złoczów, Żabie, Żegiestów, Żółkiew, Żywiec.

Czechowice, Dziedzice, Goleszów, Jaworze, Międzyświec, Skoczów, Strumień, Ustroń, Wisła.

Klasa trzecia.

Anin Biała Siedlecka, Będzin, Bielsk, Blizne, Bródno, Chełm, Częstochowa, Dąbrowa, Dawidówka, Dęblin, Gołąbki, Gołonóg, Grójec, Granica, Grodziec, Grodzisk, Hrubieszów, Jabłonna, Janów Siedlecki, Kazimierz, Kielce, Łapy, Łazy, Lublin, Łuków, Lubartów, Marki, Milowice, Mińsk Mazowiecki, Młociny, Modlin, Niwka, Mowy Dwór, Olkusz, Ołtarzew, Opoczno, Ożarów, Piotrków, Płudy, Pogoń, Pruszków, Radom, Radzymin, Rembertów, Siedlce, Skarżysko, Skierniewice. Skorosze, Sochaczew, Sokółka, Strzemieszyce, Suwałki, Utrata, Wawer, Wilanów, Włochy, Ząbki, Ząbkowice, Zagórze, Zagoźdź, Zamość, Zawiercie, Zegrze, Żyrardów.

Biała, Borysław, Brzeżany, Chrzanów, Drohobycz, Gorlice, Jarosław, Jaworzno, Kleparów, Kołomyja, Krosno, Lipnik, Nowy Sącz, Oświęcim, Persenkówka, Przemyśl, Rzeszów, Siersza Wodna, Schodnica, Stanisławów, Stryj, Szczakowa, Tarnów, Tarnopol, Trzebinia, Tustanowice, Zakopane, Zamarstynów, Zniesienie.

Bielsko, Bobrek, Cieszyn.

Klasa czwarta.

Warszawa, Łódź, Sosnowiec, Białystok. Kraków, Lwów.

Na ziemiach przyłączonych do Rzeczypospolitej na zasadzie traktatu ryskiego, zalicza się:

Do klasy drugiej

wszystkie miejscowości, z wyjątkiem wymienionych w poniższej klasie trzeciej.

Do klasy trzeciej

miasta: Brześć Litewski, Grodno, Kowel, Lidę, Łuck, Równo i Włodzimierz Wołyński.

O ile dochody z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, osiągnięte w roku 1920, względnie obliczone za rok 1920 w myśl art. 76 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o państwowym podatku dochodowym i podatku majątkowym nie przekraczają 100.000 mk. wówczas, przy wymiarze podatku na rok podatkowy 1921 bierze się te dochody w rachubę nie w stosunku 7/10 ich rzeczywistej wysokości (część druga art. 3 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r.), lecz tylko w stosunku 5/10 przy dochodach do 40000 mk. włącznie, a w stosunku 6/10 przy dochodach ponad 40.000 mk, do 100.000 mk.

Tę samą zasadę należy stosować również przy potrąceniach, uskutecznianych w myśl art. 89 i 90 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. na poczet podatku w r. 1921.

Przepisy powyższe nie stosują się do dochodów z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, obliczonych za rok 1920 w mysi art. 76 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r., o ile chodzi o wymiar podatku na rok podatkowy 1920.

Z tytułu opłat i premji (art. 10 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r.) od ogólnego dochodu, ustalonego do wymiaru podatku na rok podatkowy 1921, należy odliczyć:
1)
opłaty, wymienione w ustępie 3 art. 10 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r., o ile łącznie nie przekraczają 1000 mk. rocznie za każdą ubezpieczoną osobę;
2)
premje, wymienione w ustępie 4 art. 10 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r., o ile nie przekraczają: a) na rachunek samego podatnika 1000 mk. rocznie, b) na rachunek zaś podatnika i członków rodziny, będących na jego utrzymaniu, łącznie 2000 mk. rocznie.
Granicę dochodu, poza którą w myśl art. 25 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. należy stosować zwyżki podatkowe, podnosi się na rok podatkowy 1921 z 12.000 mk. do 24.000 mk.

Granice dochodu, w których dopuszczalne są zniżki podatkowe, podwyższa się na rok podatkowy 1921 w następujący sposób:

a)
granicę, określoną w art. 26 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. dla zniżek podatkowych, z 24.000 mk. do 45.000 mk.;
b)
granicę, wymienioną w art. 28 tejże ustawy, z 36.000 mk. do 50.000 mk.
Osobom, które uzyskały po raz pierwszy w r. 1921 uposażenia służbowe, emerytury albo wynagrodzenia za najemną pracę w wysokości podlegającej podatkowi dochodowemu (art. 75 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. część druga), wymierza się podatek zgodnie z art. 76 tejże ustawy zarówno za pierwszy dla tych osób rok podatkowy 1921, jak i za drugi rok podatkowy 1922. Podatek wymierzony na rok podatkowy 1921 winien być całkowicie wpłacony.

O ile kwoty, które na poczet podatku dochodowego zostały potracone przez służbodawców w r. 1921 osobom wyżej wymienionym, nie pokrywają całkowicie należności, przypadającej według wymiaru na pierwszy dla danej osoby rok podatkowy 1921 wówczas winno nastąpić wyrównanie podatku w drodze dodatkowego potrącenia i wpłacenia; o ile zaś kwoty potrącone na poczet podatku dochodowego przez służbodawców w roku 1921 przewyższają stawkę podatku na tenże rok wymierzonego, to powstałe stąd nadpłaty w żadnym razie nie podlegają zwrotowi aż do uskutecznienia wymiaru na rok podatkowy 1922.

Po uskutecznieniu wymiaru podatku na rok podatkowy 1922- kwoty, potrącone tym osobom przez służbodawców w roku 1921, względnie wpłacone za tenże rok na podstawie wymiaru, zalicza się w pełnej sumie jako uiszczenie również na podatek przypadający na rok podatkowy 1922, o ile ten podatek należy się w kwocie równej lub większej, niż za rok podatkowy 1921.

W wypadkach, gdy podatek wymierzony na rok podatkowy 1922 będzie niższy od podatku wymierzonego i wpłaconego za rok podatkowy 1921, wówczas z tej ostatniej kwoty zarachowuje się na podatek przypadający na rok podatkowy 1922 tylko sumę niezbędną do pokrycia stawki tego podatku; różnica zwrotowi niepodlega.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1921 r.