Wykonanie ustawy z dnia 11 grudnia 1924 r. w przedmiocie opłat stemplowych, które mają płacić spółdzielnie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.30.212

Akt utracił moc

Wersja od: 26 marca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 16 marca 1925 r.

w sprawie wykonania ustawy z dnia 11 grudnia 1924 r. w przedmiocie opłat stemplowych, które mają płacić Spółdzielnie.

Na podstawie art. 5, 19 i 25 ustawy z dnia 11 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. z r. 1925 № 1 poz. 2), zarządza się co następuje:

§ 1. (Do art. 5). Za instytucje drobnego kredytu uważa się spółdzielnie oraz zrzeszenia, wymienione w art. 117 ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach (Dz. U. R. P. № 111 poz. 733), których podstawowem zadaniem statutowem jest udzielanie członkom pożyczek oraz przyjmowanie wkładów pieniężnych, dopóki wysokość kredytu, udzielonego spółdzielniom, związkom samorządnym lub zrzeszeniom, nie przekracza 8.000 zł. dla jednego członka, a przy pożyczkach, udzielanych innym członkom, jeśli wysokość kredytu, udzielonego jednemu członkowi, nie przekracza 800 zł.

§ 2. (Do art. 19). Wykonywanie nadzoru (art. 9), wymierzanie opłaty (art. 11), podwyżki (art. 13) lub kary pieniężnej (art. 15) oraz wydanie decyzji na prośbą o zwrot opłaty (art. 17) należą do zakresu działania tych władz skarbowych I instancji, którym są powierzone sprawy opłat stemplowych.

Odwołanie od nakazu płatniczego, od orzeczenia w przedmiocie podwyżki lub od orzeczenia odmownego na prośbę o zwrot opłaty należy wnieść do władzy skarbowej pierwszej instancji. Rozstrzyga odwołanie izba skarbowa; na obszarze województwa śląskiego: wydział skarbowy województwa śląskiego w Katowicach.

§ 3. (Do art. 21). Pierwszą opłatę, w myśl art. 1 ustawy należy obliczyć w wysokości 2% od sumy wpłat na udziały, dokonanych w czasie od dnia 1 kwietnia 1925 r. do końca roku obrachunkowego.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie dniem 1 kwietnia 1925 r.