§ 5. - Wykonanie ustawy z dnia 1 czerwca 1922 r. o monopolu tytoniowym w dalszym okresie przejściowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.100.916

Akt utracił moc

Wersja od: 20 marca 1925 r.

§ 5. 1 Fabrykanci wyrobów tytoniowych, z którymi powołane do tego izby skarbowe spisały umowy na produkcją wyrobów tytoniowych pod warunkami ustanowionemi w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 19 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 63 poz. 566) i na czas ważności do d. 31 października 1922 r., mają prawo do prowadzenia dalszej fabrykacji pod warunkiem spisania nowych umów z tą samą władzą skarbową. W tym celu obowiązani są fabrykanci wyrobów tytoniowych ogłosić się w odnośnej izbie skarbowej najpóźniej w 14 dni po dniu ogłoszenia niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Ustaw R. P. Przez niezgłoszenie się w powyższym terminie traci fabrykant prawo do dalszej produkcji wyrobów tytoniowych. W tym wypadku jedynie Generalna Dyrekcja Monopolu Tytoniowego ma prawo zezwolić na dalsze prowadzenie fabrykacji ze względu na szczególne okoliczności, któreby fabrykant wykazał.

Umowy będą miały ważność od d. 1 listopada 1922 r. do d. 31 marca 1923 r. z zastrzeżeniem, że ustalona w nich wysokość zysku monopolowego może być rozporządzeniem Ministra Skarbu także w czasie trwania umowy zmieniona.

Zmianie może również w czasie trwania umowy ulec cennik detalicznej sprzedaży wyrobów tytoniowych, przyczem jeśli żądanie takie miałoby wyjść ze strony fabrykantów musi być ono poparte kalkulacją przemysłową, przedłożoną Generalnej Dyrekcji Monopolu Tytoniowego pisemnie najpóźniej 13 dni przed upływem miesiąca kalendarzowego.

Oba powyższe zastrzeżenia winny izby skarbowe pomieścić w każdej umowie w osobnej klauzuli.

¹ Z dniem 6 marca 1923 r. ustalony w § 5 warunek uzyskania zezwolenia na dalszą produkcją w prywatnych fabrykach wyrobów tytoniowych ulega modyfikacji w tym kierunku, że w miejsce dotychczasowego spisywania z prywatnymi fabrykantami aktów zwanych umowami, a stanowiących jedynie szczegółowo wyliczone warunki, do których fabrykanci obowiązani są stosować się, wydawać będą na przyszłość izby Skarbowe tymże fabrykantom na ich wniosek dokumenty koncesyjne, uprawniające fabrykantów do dalszej produkcji wyrobów tytoniowych w okresie przejściowym pod warunkami, określonemi szczegółowo dla dalszych umów w § 6 nin. rozporządzenia, jako też pod warunkami, które Minister Skarbu uzna ewentualnie za stosowne zmodyfikować, uzupełnić, lub na nowo ustanowić w późniejszych rozporządzeniach, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 19 lutego 1923 r. o warunkach pod jakiemi może być dozwolona dalsza produkcja w prywatnych fabrykach wyrobów tytoniowych (Dz.U.23.23.142).