Rozdział 2 - PRZEWÓZ OSÓB. - Wykonanie ustawy o zarobkowym przewozie osób i towarów pojazdami mechanicznemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.95.821

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1937 r.

II.

PRZEWÓZ OSÓB.

§  6.
(1)
Ubiegający się o koncesję powinien złożyć u właściwej władzy podanie z dołączeniem 4 odpisów, zawierające następujące dane:
1)
imię i nazwisko, przynależność państwową i miejsce zamieszkania ubiegającego się lub siedzibę przedsiębiorstwa;
2)
ilość, rodzaj, typ i pochodzenie pojazdów, któremi ubiegający się o koncesję zamierza obsługiwać linje przewozowe, wagę własną pojazdów, wagę z pełnem obciążeniem i ilość miejsc;
3)
określenie linji, względnie linij lub sieci linij, na których mają się odbywać przewozy, z dokładnem wyszczególnieniem dróg i odcinków drogowych, ich długości w kilometrach, nazw ważniejszych miejscowości i projektowanych miejsc postojów;
4)
dane, uzasadniające udzielenie koncesji ze stanowiska potrzeb komunikacyjnych i gospodarczych;
5)
projektowane taryfy przewozowe;
6)
projektowany szczegółowy rozkład jazdy;
7)
dane co do możności sfinansowania i wykonywania zamierzonego przedsięwzięcia;
8)
dane co do kaucji albo polisy ubezpieczeniowej na zabezpieczenie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej za szkody, powstałe wskutek wykonywania przewozów;
9)
termin, w którym ubiegający się o koncesję zobowiązuje się rozpocząć przewóz częściowo lub w całości.
(2)
Ubiegający się o koncesję powinien dołączyć do podania szkic z oznaczeniem dróg, z których zamierza korzystać, z oznaczeniem głównych miejsc postojów i z oznaczeniem istniejących na danym obszarze środków publicznej komunikacji.
§  7.
W koncesji władza ustali:
1)
ilość, rodzaj, typ i pochodzenie pojazdów mechanicznych (§ 8);
2)
obowiązki koncesjonarjusza w zakresie taryf przewozowych (§§ 9, 10 i 11);
3)
obowiązki koncesjonarjusza w zakresie rozkładu jazdy (§ 12);
4)
obowiązek zabezpieczenia roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej za szkody, powstałe, wskutek wykonywania przewozów (§§ 13 do 22);
5)
obowiązek przewozu poczty (§ 24);
6)
obowiązek wydawania biletów (§ 25);
7)
obowiązek podawania siedziby przedsiębiorstwa do wiadomości władzy (§ 26);
8)
obowiązek terminowego rozpoczęcia przewozów i zawiadamiania o zamiarze zrzeczenia się koncesji (§§ 27 i 29);
9)
obowiązek prowadzenia statystyki (§ 28);
10)
obowiązek oznaczania pojazdów, któremi koncesjonariusz wykonywa przewóz (§ 30);
11)
zakaz przenoszenia praw i obowiązków, wynikających z koncesji (§ 45);
12)
inne obowiązki, jakie koncesjonariusz przyjmuje na siebie.
§  8.
Koncesjonariusz może wykonywać przewóz tylko tą ilością, tym rodzajem i typem pojazdów i na tych linjach, na które opiewa koncesja. Powiększenie lub zmniejszenie ustalonej koncesją ilości pojazdów lub zmiana rodzaju i typu pojazdów, może nastąpić tylko za zezwoleniem władzy, która udzieliła koncesji i winno być uwidocznione w dokumencie koncesyjnym.
§  9.
(1)
Koncesjonariusz obowiązany jest przedstawiać do zatwierdzania władzy, udzielającej koncesji, taryfy dla przewozu osób oraz bagażu, tudzież stosować się do zatwierdzonych taryf.
(2)
Opłaty taryfowe, zarówno normalne, jak i ulgowe winny być stosowane w równych warunkach jednakowo dla wszystkich korzystających z przewozu.
(3)
Przy zatwierdzaniu taryf należy w każdym wypadku mieć na względzie możność odpowiedniego oprocentowania i amortyzacji inwestowanych kapitałów i faktyczne koszty eksploatacji oraz godziwy zysk.
(4)
Przy zatwierdzaniu taryf należy w wypadkach, gdy wymaga tego interes publiczności, mieć na uwadze możliwość zaprowadzenia bezpośredniej odprawy osób pomiędzy kolejami normalno-torowemi, a przewozami pojazdami mechanicznemi.
§  10.
Zmiana taryf przewozowych może nastąpić tylko za zgodą koncesjonariusza.
§  11.
Taryfy powinny być ogłaszane w pojazdach kursujących i w głównych miejscach postojów co najmniej na 3 dni przed wejściem w życie.
§  12.
(1)
Koncesjonarjusz obowiązany jest stosować się do zatwierdzonego rozkładu jazdy.
(2)
Rozkład jazdy powinien zawierać miejsca postojów i czas odejścia każdego pojazdu z tych miejsc. W rozkładzie jazdy można przewidzieć sezonowe zmiany, możność zawieszania niektórych kursów i kursy dodatkowe.
(3)
Rozkład jazdy powinien odpowiadać interesom publicznym oraz potrzebom ogółu ludności i winien być odpowiednio dostosowany do innych środków regularnej publicznej komunikacji.
(4)
O rozkładzie jazdy i jego zmianach decyduje władza udzielająca koncesji.
(5)
Rozkład jazdy powinien być ogłoszony w pojazdach kursujących i w głównych miejscach postojów, przynajmniej na 3 dni przed wejściem w życie, z wyjątkiem zmian w rozkładzie jazdy, spowodowanych siłą wyższa; w razie przeszkód, spowodowanych siłą wyższą, koncesjonariusz obowiązany jest do utrzymywania, w miarę możności, w tymże czasie, chociażby ograniczonego ruchu komunikacyjnego. Zmiany rozkładu jazdy, spowodowane, siłą wyższą winny być natychmiast obwieszczane i równocześnie podawane do wiadomości władzy, która koncesji udzieliła oraz interesowanym zarządom kolejowym i pocztowym.
(6)
Główne miejsca postojów powinien koncesjonarjusz oznaczyć i w miejscach tych wywiesić napis zawierający: nazwę przedsiębiorstwa, kierunek jazdy, rozkład jazdy, taryfę opłat i informacje o ewentualnych przerwach i zmianach ruchu, Oznaczenie i napis winien koncesjonariusz utrzymywać w należytym stanie. Miejsca postojów ustala władza udzielająca koncesji. Miejsca postojów w obrębie miast ustala władza udzielająca koncesji po zasięgnięciu opinji zarządu miasta.
§  13.
Koncesjonariusz obowiązany jest do złażenia kaucji na zabezpieczenie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej za szkody, powstałe wskutek wykonywania przewozów. Jeżeli kaucja ulegnie zmniejszeniu koncesjonariusz jest obowiązany uzupełnić ją do pierwotnej wysokości najdalej w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odebrania koncesji, z wyjątkiem wypadków, gdy kaucja wskutek spadku papierów wartościowych ulegnie zmniejszeniu najwyżej o 10% jej pierwotnej wysokości.
§  14.
Kaucję ustanawia się w wysokości 1.500 zł od każdego miejsca w pojazdach kursujących, nie licząc miejsc dla obsługi pojazdów. Dla pojazdów mechanicznych ciężarowych wysokość kaucji ustanawia się na 8.000 zł od tonny nośności.
§  15.
Kaucje mogą być wnoszone:
1)
w gotówce,
2)
w papierach wartościowych, emitowanych przez Państwo Polskie, lub mających gwarancję Państwa Polskiego, lub w listach zastawnych krajowych instytucyj kredytu długoterminowego, emitowanych za zabezpieczeniem prawnem (pupilarnem) według stosunku 75% ceny giełdowej tych walorów, albo
3)
w postaci gwarancji bankowej lub hipotecznej, uznanej przez władzę udzielającą koncesję za dostateczną.
§  16.
(1)
Do korzystania z odsetek, przypadających od złożonej sumy, uprawniony jest składający kaucję.
(2)
Złożenie papierów wartościowych, jako kaucji nie pozbawia składającego kaucję korzystania z kuponów, od chwili ich płatności, jeżeli przez to nie zmniejsza się wartość kaucji.
§  17.
Koncesjonarjusz obowiązany jest złożyć kaucję przed rozpoczęciem wykonywania przewozów. Termin złożenia kaucji określi władza w koncesji.
§  18.
(1)
Kaucja (§ 15 pkt. 1-2) powinna być złożona w Banku Polskim, albo w instytucji kredytowej państwowej lub samorządowej.
(2)
Instytucje, wymienione w poprzednim ustępie winny co do kaucyj składanych przez koncesjonarjusza zaznaczyć w księgach depozytowych:
1)
że wartości, składane do depozytu, złożone są tytułem kaucji i na zabezpieczenie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej za szkody, powstałe wskutek wykonywania przewozów, oraz
2)
że wydanie kaucji może nastąpić tylko na podstawie zezwolenia władzy, która udzieliła koncesji lub na podstawie orzeczenia sądowego.
§  19.
(1)
W wypadkach uzasadnionego żądania zwrotu kaucji przez koncesjonarjusza należy ogłosić w Monitorze Polskim i wezwać do zgłaszania roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej koncesjonarjusza za szkody powstałe wskutek wykonywania przewozów.
(2)
Wydanie kaucji może nastąpić najwcześniej po upływie 6 miesięcy od ogłoszenia (ust. 1), o ile w ciągu tego czasu nie podniesiono roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej koncesjonarjusza za szkody powstałe wskutek wykonywania przewozów.
§  20.
Kaucja nie będzie, żądana, jeżeli koncesjonarjusz ubezpieczy się od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe wskutek wykonywania przewozów, a sumy gwarancyjne wynoszą co najmniej 10.000 zł za uszkodzenie jednej osoby i 30.000 zł za uszkodzenie więcej osób wskutek jednego wypadku oraz 2.000 zł za uszkodzenie cudzej własności wskutek jednego wypadku.

Koncesjonarjusz powinien wówczas złożyć władzy polisę ubezpieczeniową przed rozpoczęciem wykonywania przewozów wraz z dowodem uiszczenia pierwszej składki za ubezpieczenie.

§  21.
Umowa, zawarta z Zakładem Ubezpieczeń winna odpowiadać następującym zasadom:
1)
umowa może być zawarta tylko z dopuszczonemi do działalności zakładami ubezpieczeń oraz na podstawie ogólnych i szczególnych warunków ubezpieczenia, zatwierdzonych przez właściwą dla tych zakładów władzę nadzorczą;
2)
umowa nie może zawierać żadnych odchyleń od. ogólnych i szczególnych warunków ubezpieczenia, któreby zmniejszały sumy gwarancyjne poniżej norm, wskazanych w § 20, lub zmniejszały zakres odpowiedzialności zakładu, przewidziany w ogólnych i szczególnych warunkach ubezpieczenia;
3)
o każdem zmniejszeniu odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za wypadek ubezpieczeniowy poniżej zakresu, przewidzianego niniejszem rozporządzeniem, jak również o każdem ustaniu tej odpowiedzialności zakład ubezpieczeń winien zawiadomić władzę, która udzieliła koncesji, na 8 dni naprzód, pod rygorem ponoszenia odpowiedzialności w pełnym zakresie;
4)
niewypełnienie przez ubezpieczającego obowiązków, wynikających z umowy ubezpieczenia nie może zwalniać zakładu ubezpieczeń od odpowiedzialności za wypadek ubezpieczeniowy, o ile wynikające z niego roszczenie objęte jest zakresem odpowiedzialności zakładu, przewidzianym w ogólnych i szczególnych warunkach ubezpieczenia, chyba, że ubezpieczający nie zapłacił składki, a zakład ubezpieczeń zawiadomił o tem przynajmniej na 8 dni naprzód władzę, która udzieliła koncesji (ust. 3).

Nie narusza to prawa zakładu ubezpieczeń do dochodzenia od koncesjonarjusza zwrotu wypłaconego odszkodowania;

5)
zakład ubezpieczeń może wypłacić odszkodowanie z umowy ubezpieczenia koncesjonarjuszowi tylko wówczas jeśli się wykaże, że roszczenie poszkodowanego z powodu wypadku ubezpieczeniowego zostało zaspokojone, albo że poszkodowany zgadza się na wypłacenie odszkodowania do rąk koncesjonarjusza.
§  22.
Władza zakaże wykonywania przewozu w razie stwierdzenia ustania odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za wypadek ubezpieczeniowy, jak również w razie zawarcia ubezpieczenia nieodpowiadającego przepisom niniejszego rozporządzenia.
§  23.
(1)
Przedsiębiorstwa państwowe "Polskie Koleje Państwowe", "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" zwolnione są, przy wykonywaniu zarobkowego przewozu pojazdami mechanicznemi, od obowiązku złożenia kaucji albo ubezpieczenia się.
(2)
Minister Komunikacji może zwolnić od obowiązku złożenia kaucji, względnie od obowiązku ubezpieczenia się spółki, w których uczestniczą przedsiębiorstwa: "Polskie Koleje Państwowe", Polska Poczta, Telegraf i Telefon, jeżeli przedsiębiorstwa te przyjmą gwarancję za zabezpieczenie roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe wskutek wykonywania przewozów.
§  24.
Koncesjonariusz obowiązany jest do przewożenia za słusznem wynagrodzeniem ładunku pocztowego oraz konwojentów poczty, którym powierzony zostanie nadzór nad tym ładunkiem na warunkach, określonych w koncesji.
§  25.
Koncesjonariusz obowiązany jest wydawać na przewóz osób bilety.
§  26.
(1)
Koncesjonarjusz obowiązany jest zawiadamiać niezwłocznie władzę, która koncesji udzieliła o każdej zmianie siedziby przedsiębiorstwa.
(2)
Jeżeli miejsce zamieszkania koncesjonarjusza, albo siedziba przedsiębiorstwa nie znajduje się na obszarze, na którym odbywają się przewozy, koncesjonarjusz winien posiadać na obszarze wykonywania przedsiębiorstwa pełnomocnika, ponoszącego odpowiedzialność przed władzami za należyte wykonywanie obowiązków, wynikających z koncesji i podawać każdorazowo do wiadomości władzy, która udzieliła koncesji, imię, nazwisko i adres pełnomocnika.
§  27.
(1)
Koncesjonariusz obowiązany jest rozpocząć wykonywanie przewozów najdalej w przeciągu 6 miesięcy po otrzymaniu koncesji, jeżeli w warunkach nie wskazano innego terminu rozpoczęcia. Termin ten nie może być jednak dłuższy niż jeden rok.
(2)
Przed rozpoczęciem wykonywania przewozów koncesjonariusz powinien wykazać się przed władzą, która udzieliła koncesji, że uczynił zadość warunkom, od których dopełnienia uzależnione zostało w koncesji rozpoczęcie ruchu. O terminie rozpoczęcia wykonywania przewozów powinien koncesjonarjusz zawiadomić władzę, która udzieliła koncesji na 7 dni przedtem.
§  28.
(1)
Koncesjonariusz jest obowiązany prowadzić statystykę ruchu, obejmującą ilość odbytych kursów, przerw, przewiezionych osób, ilość i rodzaj wypadków oraz przedstawiać władzy, która udzieliła koncesji, wymagane wykazy statystyczne. W tym celu powinien koncesjonarjusz prowadzić księgę kursów dla każdej obsługiwanej linji przewozowej.
(2)
Wzory księgi kursów i formularzy wykazów statystycznych ustali i ogłosi w Monitorze Polskim Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.
§  29.
Koncesjonarjusz obowiązany jest zawiadomić władzę, która udzieliła koncesji, o zamiarze zrzeczenia się koncesji, przynajmniej na miesiąc przed wstrzymaniem ruchu przedsiębiorstwa, o ile warunki, pod któremi koncesja była udzielona, nie zawierają innych postanowień.
§  30.
Koncesjonarjusz obowiązany jest zaopatrzyć pojazdy mechaniczne, któremi wykonywa przewóz, nazewnątrz, u góry, od przodu w napis zdaleka czytelny, z nazwami krańcowych punktów obsługiwanej linji, a ponadto w znaki, oznaczające przedsiębiorstwo koncesjonowane, według wzoru ustalonego przez władzę, która udzieliła koncesji.