Oddział 3 - Szkolenie inwalidów. - Wykonanie ustawy o zaopatrzeniu inwalidzkim z dnia 17 marca 1932 r.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1935.5.32
Akt utracił moc Wersja od: 1 lutego 1951 r.
Oddział 3.
Szkolenie inwalidów.
Szkolenie inwalidów.
§ 173.
(1)
Inwalida, który wskutek uszkodzenia zdrowia nie może pracować w zawodzie wykonywanym przed doznaniem uszkodzenia zdrowia, a którego zdolność fizyczna i wykształcenie wskazują, że nowy zawód, jakiemu chce się poświęcić, umożliwi mu zarobkowanie, ma prawo do bezpłatnej nauki w specjalnym zakładzie państwowym.(2)
W razie braku odpowiedniego zakładu państwowego, może być inwalida umieszczony na koszt Skarbu Państwa w zakładzie prywatnym.(3)
To samo prawo ma inwalida, który pracował jako niewykwalifikowany pracownik fizyczny i wskutek odniesionego uszkodzenia zdrowia nie może wykonywać poprzedniej pracy.§ 174.
O zakwalifikowaniu inwalidy do danego zakładu decyduje komisja porady zawodowej i szkolnej urzędująca przy zakładzie wymienionym w § 173 ust. 1.§ 175.
(1)
W skład komisji porady zawodowej i szkolnej wchodzą: 1)
referent spraw inwalidzkich wojewódzkiej władzy administracji ogólnej wyznaczony przez właściwego Wojewodę (Komisarza Rządu na m. st. Warszawę) - jako przewodniczący; 2)
kierownik warsztatów szkolnych danego zakładu szkolnego lub referent szkolenia; 3)
lekarz ordynujący w zakładzie lub inny lekarz urzędowy, - oraz 4)
instruktor lub majster właściwego warsztatu szkolnego.(2)
Tą sama komisja kwalifikuje inwalidów do zakładów prywatnych.§ 176.
Szczegółową instrukcję w sprawie czynności komisji porady zawodowej i szkolnej wyda Minister Opieki Społecznej.§ 177.
(1).
Szkolenie w zakładach wymienionych w § 173 trwa do dwóch lat, w wyjątkowych przypadkach szkolenie może być przedłużone do 3 lat.(2)
O przedłużeniu szkolenia ponad 2 lata decyduje Minister Opieki Społecznej na wniosek komisji porady zawodowej i szkolnej.