Część ogólna - POSTANOWIENIA WSTĘPNE. - Wykonanie ustawy o monopolu spirytusowym.
Dz.U.1925.31.218
Akt utracił mocCZĘŚĆ OGÓLNA
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
W dotyczącem podaniu, które ma być złożone do władzy skarbowej I instancji, należy te okoliczności dowodnie wykazać.
Przy zwolnieniu na wywóz zagranicę pozostają tak spirytus, jak i wyroby spirytusowe pod kontrolą skarbową, dopóki nie przekroczą granicy Państwa.
W wypadkach, kiedy skarbowe czynności kontrolne są zgóry wiadome (weryfikacja i zamknięcie ruchu gorzelni, wywóz spirytusu, usunięcie przeszkód ruchu), a odległość przedsiębiorstwa od siedziby właściwego organu kontrolnego, lub od najbliższej stacji kolejowej względnie przystani wynosi więcej jak 3 klm., obowiązany jest przedsiębiorca dostarczyć bezpłatnie organowi skarbowemu środków komunikacyjnych tam i z powrotem.
Władza skarbowa II instancji określa bliżej sposób wykonywania kontroli oraz czas i ilość czynności kontrolnych,
Przedsiębiorcy wymienionych zakładów są obowiązani kontrolującym urzędnikom udzielać na żądanie wszelkich wyjaśnień, potrzebnych do wykonania dozoru skarbowego albo do celów statystycznych.
Należy to do zakresu działania urzędów akcyz i monopolów, względnie dyrekcyj okręgów skarbowych.
Wpisy te mają być czynione atramentem przez całą szerokość książki.
Zmiany i poprawki w urzędowych pismach, książkach i zapiskach mogą być tylko w ten sposób dokonywane, aby pierwotny tekst przekreślony pozostał czytelny. Każdą zmianę względnie poprawkę ma zmieniający względnie poprawiający podpisem własnym potwierdzić.
Urzędnikom państwowym nie wolno wygotowywać pism ani prowadzić książek dla przedsiębiorców.
Załączniki, które należą do kilku książek, należy dołączyć do tej książki, do której daty załącznika najwcześniej zostały wciągnięte. Każde zaksiążkowanie należy uwidocznić na załączniku, podając rodzaj i numer książki.
Do każdego instrumentu kontrolnego dołączone są, o ile tego wymaga jakość instrumentu, przepisane tablice redukcyjne.
Urzędnicy kontrolujący mają się przekonywać o rzetelności wskazań dostarczonych przyrządów do mierzenia, a szczególnie instrumentów kontrolnych przez porównywanie ich wskazań ze wskazaniami urzędowych przyrządów i instrumentów kontrolnych według specjalnych instrukcji.
W razie wątpliwości co do rzetelności wskazań należy te przyrządy i instrumenta wyłączyć od urzędowego użytku celem przedłożenia ich urzędowi miar i wag do ponownej legalizacji. W miejsce wyłączonych przyrządów i instrumentów ma przedsiębiorca dostarczyć innych.
Należy zarządać ponownej legalizacji wag, które się nie poruszają swobodnie, lub nie są czułe na małe ciężarki, odważników, które są zardzewiałe lub mają starte krawędzie i instrumentów kontrolnych, które wykazują albo rozdzielenie się słupka rtęci, albo odsunięcie się lub rozerwanie skali, albo rysy na rurce szklanej.
Chwilowy brak w przedsiębiorstwie potrzebnego instrumentu kontrolnego nie może być powodem nadmiernego opóźnienia lub zaniechania oznajmionej lub urzędownie nakazanej czynności kontrolnej. W tym wypadku czynność należy wykonać przy użyciu rządowego instrumentu jednak przedsiębiorca ponosi koszta urzędowego instrumentu w razie jego zniszczenia podczas czynności urzędowej lub transportu.
Przy udzielaniu udogodnień i ulg należy określić wszystkie przepisane oraz w danym wypadku potrzebne szczególne zabezpieczenia celem uchronienia Skarbu Państwa od strat.
Wszelkie takie prośby, niezależnie od tego, przez którą władzę skarbową mają być załatwione, należy podawać do władzy skarbowej I instancji.
O ustanowieniu zastępcy należy donieść na piśmie organowi kontrolnemu w dwóch egzemplarzach, które ma podpisać także zastępca. Organ kontrolny zwraca jeden egzemplarz przedsiębiorstwu, a drugi przedkłada przełożonej władzy.
Jeżeli czynność kontrolna musi być wykonaną w obecności przedsiębiorcy lub jego zastępcy, a ani jeden ani drugi nie może być obecnym, można dokonać tej czynności w obecności 2 bezstronnych świadków, a w ostatecznym razie w obecności pracownika przemysłowego danego przedsiębiorstwa.
Potrzebnego schowku ma dostarczyć przedsiębiorca. Władza skarbowa I instancji może w wypadkach uzasadnionej potrzeby zarządzić, aby także używane do odpraw spirytusu wagi i odważniki były przechowywane pod zamknięciem urzędowem.
Postanowienia do poszczególnych artykułów ustawy.
Do art. 1, 33 i 41 ustawy.
Przedsiębiorcy fabryk wódek, którzy w chwili wejścia w życie ustawy o monopolu spirytusowym mieli prawo wykonywania przedsiębiorstwa, mogą wykonywać je nadal, o ile zgłoszą przed 1 lipca 1925 r. podanie o nadanie koncesji na rok 1926. Koncesyj tych będzie udzielała władza skarbowa II instancji po zasięgnięciu opinji Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego.
Do art. 2 ustawy.
Do art. 3.
Czysty dochód Państwa z monopolu spirytusowego określa § 8 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 22 stycznia 1925 r. o organizacji Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego (Dz. U. R. P. № 14, poz. 95).
Do art. 5, 7, 9-11 i 20 do 29.
Spirytus, wyprodukowany do 1 stycznia 1930 r. przez gorzelnie starego systemu, t. zn. gorzelnie, posiadające aparaty odpędowe do pracy perjodycznej, nie może zawierać mniej alkoholu, aniżeli 80º objętościowych przy 15° C.
Przyczem zaznacza się, że zanik składowy dla gorzelni, rektyfikacji i wolnych składów, oraz zanik rektyfikacyjny dla rektyfikacji, obliczone być winny w stosunku rocznym.
Gorzelniom, nie posiadającym żadnych apararatów kontrolnych, a pozostającym pod stałem zamknięciem urzędowem nie przyznaje się żadnego zaniku składowego.
Zanik rektyfikacyjny oblicza się od ilości spirytusu surowego poddanego oczyszczeniu, a zanik składowy od ilości spirytusu przyjętego do rektyfikacji.
Zanik rektyfikacyjny w oddziałach rektyfikacyjnych, oczyszczających spirytus wypędzony we własnej gorzelni, nie może przekraczać oprócz zaniku składowego (§ 50) - 1,5% ilości spirytusu surowego poddanego oczyszczeniu.
Zezwolenia na podwójne oczyszczenie wydawane będą każdorazowo przez Dyrekcję Państwowego Monopolu Spirytusowego, przyczem zanik w tych wypadkach nie może przekraczać dalszego 1%.
Za wypadki podczas przewozu spirytusu przedsiębiorca odpowiada do chwili prawidłowego załadowania spirytusu na stacji towarowej kolei żelaznej lub przystani.
Wykluczenie od korzystania z odroczenia z powodu ukarania kończy się po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku względnie orzeczenia karnego.
Na otwieranie nowych takich zakładów może zezwolić jedynie Minister Skarbu.
Do art. 15 do 19, 59 do 65 i 75 do 84.
Sprzedawcy i szynkarze, nie posiadający obecnie koncesyj, wydanych przez władze skarbowe, mają się o nie podać do władz skarbowych I instancji w okresie dwumiesięcznym po ogłoszeniu niniejszych przepisów pod rygorem przymusowego zamknięcia sprzedaży, względnie wyszynku.
Do art. 30 do 32.
Do wymiaru i poboru tej opłaty są upoważnieni główne i wszystkie dworcowe urzędy celne. Pobór opłaty skarbowej odbywa się w sposób określony w przepisach celnych. Opłatę wnosić należy na rachunek Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego wedle instrukcji, jaką wyda Minister Skarbu.
Zwrot uiszczonej opłaty skarbowej wraz z ewentualnym 10% lub 25% dodatkiem następuje po nadejściu urzędowego dowodu z granicznego urzędu celnego, że wysyłka przekroczyła granicę Państwa.
Jeśli opłata skarbowa była pokredytowaną, zamiast zwrotu ma miejsce odpisanie kwoty pokredytowanej.
Wywóz zagranicę spirytusu obciążonego opłatą skarbową, napojów i innych wyrobów spirytusowych za zwrotem opłaty skarbowej wraz z dodatkiem odbywa się pod kontrolą skarbową w sposób, który będzie określony w osobnem rozporządzeniu.
Do art. 34 do 47 ustawy.
Bliższe postanowienia o urządzeniu alkoholomierza i jego używaniu będą zawarte w osobnem rozporządzeniu.
Do art. 19 do 57 ustawy.
Do art. 69 - 73.
Do art. 78 i 85 ustęp ostatni.
Jeżeli producent obowiązany jest prócz zasadniczej opłaty patentowej uiścić dodatkową opłatę patentową, w takim razie obowiązany jest po zapłaceniu tej dodatkowej opłaty odnotować to ze wskazaniem dat kwitu kasowego w odnośnej księdze przedsiębiorstwa, a kwit dołączyć do odpowiedniej teczki. Kontrola skarbowa obowiązana jest czuwać nad terminowem wpłaceniem należnych opłat patentowych.
Ten osiami urząd wydaje zgłaszającemu się przy zwrocie koncesji, kwitu i świadectwa handlowego patent akcyzowy wedle wzoru 5 i wciąga dane do wykazu wydanych patentów akcyzowych (wzór 6).
Przedsiębiorcy trudniący się ekspedycją trunków i koncesjonowani sprzedawcy trunków w razie niewykupienia przepisanych patentów akcyzowych w ciągu trzech miesięcy po 1 stycznia każdego roku, a o ile chodzi o nowe koncesje w ciągu tego samego czasu po terminie wyznaczonym przez władze skarbowe II instancji na otwarcie zakładu, trudniącego się ekspedycją trunków lub ich sprzedażą, tracą koncesje.
Do art. 86.
Do art. 88.
Do art. 89.
Do art. 98.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................