Rozdział 9 - O użyciu praktykantów i personelu pomocniczego. - Wykonanie ustawy o mierniczych przysięgłych z dnia 15 lipca 1925 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.71.412

Akt utracił moc

Wersja od: 17 kwietnia 1946 r.

IX.

O użyciu praktykantów i personelu pomocniczego.

§ 45. 3 Mierniczy przysięgły odpowiedzialny jest za wszelkie przyjęte i wykonane prace miernicze polowe i biurowe, które zostały przez niego podpisane i pieczęcią zaopatrzone. Czynności miernicze poza biurem musza być wykonywane w obecności i pod nadzorem mierniczego przysięgłego lub też praktykanta zarejestrowanego w urzędzie wojewódzkim, bądź, jeśli chodzi o prace, związane z przebudową ustroju rolnego, pod nadzorem osób, posiadających pozwolenie, wymienione w § 35a Mierniczy przysięgły nie może poruczać praktykantom podpisywania dokumentów oraz wykonywania takich czynności mierniczych, które z samego charakteru pracy wymagają osobistego wykonania jej przez mierniczego przysięgłego.

§ 46. Mierniczy przysięgły może zatrudniać personel pomocniczy i poruczać mu wykonanie poszczególnych czynności, wchodzących w zakres prac mierniczych (art. 9 ustawy o mierniczych przysięgłych), jednakże pod nadzorem osób, wskazanych w § 45.

§ 47. Praktykanci zarejestrowani w urzędzie wojewódzkim, którzy wykonywają z upoważnienia mierniczego przysięgłego prace pomiarowe poza biurem, winni posiadać legitymację wydaną i podpisaną przez mierniczego przysięgłego. Legitymacja powinna być zaopatrzona w fotografję i posiadać pieczęć z godłem Państwa tak umieszczoną, aby częściowo pokrywała fotografję. Legitymacja musi być podpisana przez praktykanta i winna opiewać na rok kalendarzowy daty wystawienia. Przedłużenie legitymacji na następny rok kalendarzowy musi być na legitymacji stwierdzone przez mierniczego przysięgłego.

§ 48. W razie przeniesienia się praktykanta do innego mierniczego przysięgłego winna być poprzednia legitymacja zwrócona wystawcy, a praktykant otrzymuje nową legitymację.

³ § 45 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 stycznia 1936 r. (Dz.U.36.5.55) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 stycznia 1936 r.