Wykonanie ustawy o kolejach w czasie wojny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.79.533

Akt utracił moc
Wersja od: 27 marca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WOJSKOWYCH, MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH I MINISTRA SKARBU
z dnia 8 sierpnia 1920 r.
w przedmiocie wykonania ustawy o kolejach w czasie wojny.

Na zasadzie art. 8 ustawy z dn. 27 marca 1920 r. o kolejach w czasie wojny (Dz. Ust. R. P. № 27, poz. 160) zarządza się, co następuje:

Pracownicy kolejowi powołani do wojskowej służby kolejowej na podstawie ustawy z dnia 27 marca 1920 r. o kolejach w czasie wojny otrzymują z funduszów wojskowych pełne uposażenie na zasadach ogólnie w wojsku obowiązujących odpowiednio do ich szarży wojskowej, względnie funkcji w wojsku sprawowanych.

Jeżeli, przewidziane w art. 1 uposażenie wojskowe powołanych na podstawie ustawy z dn. 27 marca 1920 r. pracowników kolejowych, okaże siej niższe od uposażenia odpowiednich stanowisk służbowych cywilnych, wówczas osoby te otrzymują różnice, między peinem uposażeniem wojskowem a cywilnem, a mianowicie:

a)
pracownicy instytucji państwowych - z funduszów tej władzy cywilnej, na której etacie pozostają,
b)
pozostali z funduszów Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Różnicą między uposażeniem wojskowem a cywilnem pobieranem przez pracowników wymienionych w punkcie b, oblicza się w fen sposób, że stanowisko zajmowane przez nich w wojskowej służbie kolejowej porównywa się z takiem samem stanowiskiem w służbie kolejowej cywilnej.

Przy obliczaniu różnicy uposażenia należy rozumieć:

1)
Jako pełne uposażenie wojskowe:
a)
u oficerów i im równorzędnych - płacę podstawową łącznie ze wszystkiemi pieniężnymi dodatkami,
b)
u szeregowych żołd ze wszystkiemi dodatkami;
2)
jako pełne uposażenie cywilne- płacę zasadniczą łącznie ze wszystkiemi dodatkami..

Niezależnie od wymienionego w art. 1 pełnego uposażenia wojskowego, lub różnicy uposażenia wypłaconej w myśl art. 2, ci pracownicy kolejowi powołani na mocy art. 7 ustawy, którzy wskutek powołania zmienili miejsce stałego swego pobytu, otrzymują następujące dodatki procentowe od każdorazowej ogólnej sumy uposażenia cywilnego:

a)
nieżonaci i wdowcy bezdzietni 15%
b)
żonaci bezdzietni i nieżonaci obarczeni rodziną (1 osoba) 25%
c)
żonaci z jednem dzieckiem, wdowcy z jednem dzieckiem

i nieżonaci obarczeni rodziną (2 osoby) 30%

d)
żonaci z dwojgiem dzieci, wdowcy z 2-iern dzieci i nieżonaci obarczeni rodziną (3 osoby) 35%
e)
żonaci z 3-iem dzieci, wdowcy z 3-iem dzieci i nieżonaci obarczeni rodziną (4 lub więcej osób) 40%
f)
żonaci z 4 iem i więcej dzieci i wdowcy z 4-iem i więcej dzieci 45%

Za rodzinę powołanego w rozumieniu niniejszych przepisów uważać należy żonę, dzieci niżej lat 18 tu, dzieci od 18-tu do 24 lat, pozostające na utrzymaniu powołanego wskutek uczęszczania do zakładów naukowych, oraz bez żadnych ograniczeń dzieci ułomne, które nie są w stanie zarobkować.

Za rodzinę powołanego uważać należy również rodziców i nieletnie rodzeństwo niżej lat 18-tu, również z uwzględnieniem wyjątków wyszczególnionych w poprzednim ustępie, o ile powołany bezpośrednio przed powołaniem otrzymywał ich, a własnych środków na życie osoby te nie mają.

Wymienione w art. 4 procentowe dodatki otrzymują powołani, o ile są pracownikami państwowemi z funduszów tej władzy, na której etacie pozostają, reszta zaś z funduszów Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Wypłatę różnicy uposażenia (art. 2) i dodatków procentowych (art. 4) pracowników państwowych do wojska powołanych, uskuteczniają właściwe wiraże cywilne na podstawie danych dostarczonych przez władze wojskowe.

Pozostałym pracownikom wspomnianą różnicę i dodatki procentowe wypłacaj;.! właściwe Komisje Gospodarcze, w razie zaś gdy powołany pobory te przekazał rodzinie, wypłatę, uskutecznia Komisja Gospodarcza najbliższa miejsca zamieszkania rodziny.

Pracownicy kolejowi powołani korzystają z ogólnie obowiązujących przepisów dla osób wojskowych przepisów w przedmiocie diet i kosztów podróży, umundurowania i wszystkich innych świadczeń w naturze, przysługujących osobom wojskowym.

Rodziny powołanych w myśl ustawy z dn. 27 marca 1920 r. Oz. U. N° 27, p. 160 nie mają prawa do zasiłków rodzinnych, wypłaconych przez powiatowe Komisje Zasiłkowe.

Rozporządzenie niniejsze obowiązuje począwszy od dn. 27 marca 1920 r. t. j. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 27 marca 1920 r.

Przypaść mogącą na podstawie niniejszego rozporządzenia nadwyżką uposażenia właściwe władze mają wypłacić dodatkowo za czas począwszy od dnia 1 kwietnia 1920 r.

Z dniem ogłoszenia ustawy z dnia 27 marca 1920 r. straciła w myśl art. 12 (tejże ustawy moc obowiązującą w porównaniu do pracowników kolejowych ustawa z dnia 2 sierpnia 1919 r. Dz. Pr. № 65, poz. 396). Zastosowuje się przeto niniejsze przepisy również do tych pracowników kolejowych ponad wiek poborowy, którzy powołani został do wojskowej służby kolejowej przed dniem ogłoszenia tejże ustawy.

Unormowane niniejszem rozporządzaniem procentowe dodatki od uposażenia cywilnego należą się powołanym do wojskowej służby kolejowej od dnia wejścia ustawy t. j. od dnia 27 marca 1920 r., lub od daty powołania, o ile nastąpiło ono w czasie późniejszym. Za czas wojskowej służby kolejowej do dnia 27 marca 1920 r. należą się powołanym dodatki procentowe od uposażenia cywilnego w myśl art. 7 ustawy z dnia 11 lipca 1919 r. Dz. U. № 9, poz. 357 bez wzglądu na dodatki familijne, pobierane przez nich z funduszów wojskowych.