Wykonanie ustawy o funduszu zakładowym na rok 1957 w państwowych przedsiębiorstwach rzeczoznawstwa i kontroli oraz spedycyjnych podległych Ministrowi Handlu Zagranicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.54.264

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1957 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 12 października 1957 r.

w sprawie wykonania ustawy o funduszu zakładowym na rok 1957 w państwowych przedsiębiorstwach rzeczoznawstwa i kontroli oraz spedycyjnych podległych Ministrowi Handlu Zagranicznego.

Na podstawie art. 3 i 5 ustawy z dnia 19 listopada 1956 r. o funduszu zakładowym na rok 1957 (Dz. U. Nr 53, poz. 240) w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych i Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Handlu zarządza się, co następuje:

§ 1. Tworzy się fundusz zakładowy w działających według zasad rozrachunku gospodarczego przedsiębiorstwach podległych Ministrowi Handlu Zagranicznego: Państwowe Przedsiębiorstwo Rzeczoznawstwa i Kontroli "Polcargo" i C. Hartwig S.A. Międzynarodowi Spedytorzy.

§ 2. Na fundusz zakładowy przeznacza się część wygospodarowanego zysku, a jeżeli przedsiębiorstwo nie osiąga zysku lub jeżeli suma utworzonego funduszu zakładowego jest wyższa od sumy wygospodarowanego zysku, źródłem pokrycia funduszu zakładowego są środki obrotowe przedsiębiorstwa.

§  3.

1. Fundusz zakładowy tworzy się w przedsiębiorstwach, które:

1) osiągną planowany zysk lub nie przekroczą planowanej straty,

2) wykonają plan usług w cenach zryczałtowanej taryfy spedycyjnej.

2. Przez planowany zysk, planowaną stratę, plan usług w cenach zryczałtowanej taryfy spedycyjnej rozumie się zyski, straty, realizację usług w cenach taryfowych, określone przez jednostkę nadrzędną, po wprowadzeniu zmian, jakie zaszły w planie z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa.

§ 4. Wysokość odpisu na fundusz zakładowy oblicza się przez zastosowanie określonego stosunku procentowego, zwanego dalej "stawką odpisu", do podstawy obliczenia, o której mowa w § 5.

§  5.

1. W przedsiębiorstwach planowo rentownych, w których zysk w roku 1956 osiągnął co najmniej kwotę równą 10% osobowego funduszu płac tego roku - podstawę obliczenia wysokości funduszu zakładowego stanowi suma osiągniętego zysku w 1957 r.

2. W przedsiębiorstwach planowo-deficytowych, jak również w przedsiębiorstwach, w których zysk w roku 1956 był niższy od sumy równej 10% osobowego funduszu płac wykonanego w tym roku - podstawę obliczenia wysokości funduszu zakładowego stanowi suma odpowiadająca 3% wartości usług zrealizowanych w 1957 r.

3. Podstawę obliczenia wysokości funduszu zakładowego, o której mowa w ust. 2. powiększa się o sumę obniżki kosztów własnych w stosunku do 1956 roku lub pomniejsza się o sumę wzrostu kosztu własnego w stosunku do roku 1956.

§  6.

1. Wysokość stawki odpisu określa się:

1) dla przedsiębiorstw, o których mowa w § 5 ust. 1 - stosunkiem procentu osobowego funduszu płac wykonanego w roku 1956 do sumy zysku osiągniętego w roku 1956, a jeżeli zysk ten jest niższy od sumy zysku planowanego na rok 1956 - do sumy zysku planowanego na rok 1956;

2) dla przedsiębiorstw, o których mowa w § 5 ust. 2 - stosunkiem, w jakim pozostaje 10% osobowego funduszu płac, wykonanego w roku 1956 - do sumy odpowiadającej 3,5% wartości zrealizowanych usług w roku 1956.

2. Zysk za rok 1956 podlega skorygowaniu o sumy wyliczone na podstawie zryczałtowanych stawek spedycyjnych obowiązujących od dnia 1 lipca 1957 r.

3. Minister Handlu Zagranicznego w uzgodnieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Handlu określi stawki odpisów na fundusz zakładowy dla poszczególnych przedsiębiorstw lub ich grup.

§ 7. W przedsiębiorstwach określonych w § 5 ust. 2 fundusz zakładowy obliczony według stawek ustalonych na zasadach określonych w § 6 ust. 2 nie może być wyższy od sumy odpowiadającej 1% wartości usług zrealizowanych w roku 1957 powiększonej o sumę obniżki kosztów własnych, uzyskanej w stosunku do roku ubiegłego.

§  8.

1. W przypadku gdy przedsiębiorstwa, o których mowa w § 5 ust. 1, osiągną w roku 1957 zysk większy od zysku osiągniętego w roku 1956, odpis na fundusz zakładowy obliczony według stawek ustalonych na zasadach § 6 ulega podwyższeniu o odpis dodatkowy. Podstawę odpisu dodatkowego stanowi przyrost zysku w roku 1957 w stosunku do zysku osiągniętego w roku 1956.

2. W przedsiębiorstwach, które w roku ubiegłym osiągnęły zysk mniejszy od zysku na ten rok planowanego, podstawę obliczenia odpisu dodatkowego stanowi różnica pomiędzy zyskiem osiągniętym w roku 1957 a sumą zysku planowanego na rok 1956.

3. W przedsiębiorstwach, o których mowa w § 5 ust. 2, podstawę odpisu dodatkowego na fundusz zakładowy stanowi suma, o którą obniżono koszty w stosunku do roku ubiegłego.

4. Stawkę odpisu dodatkowego ustala się w wysokości ³/₄ stawki odpisu, obliczonej na zasadach ustalonych w § 6.

§  9.

1. Poza odpisem ustalonym na zasadach określonych w § 6 przedsiębiorstwa odpisują na fundusz zakładowy 10% od ponadplanowych wpływów dewizowych oraz od nadzwyczajnych wpływów dewizowych.

2. Przez nadzwyczajne wpływy dewizowe rozumie się:

1) uzyskane refakcje od kolei zagranicznych;

2) uzyskane prowizje od spedytorów zagranicznych;

3) uzyskane prowizje bukingowe;

4) wpływy wynikające z różnicy frachtów kolejowych przy organizowanych wagonach zbiorowych w przypadku opłacenia frachtu obciążającego odbiorcę zagranicznego;

5) wpływy z innych nie wymienionych tytułów uznanych i zatwierdzonych przez jednostkę nadrzędną.

§ 10. Odpisu na fundusz zakładowy z działalności za rok 1957 należy dokonać od osiągniętego zysku po uprzednim skorygowaniu go o sumy wyliczone na podstawie ustalonych zryczałtowanych stawek spedycyjnych obowiązujących w dniu 31 grudnia 1957 r., o sumy strat i zysków nadzwyczajnych oraz o kwoty wynikające z wprowadzonych, lecz nie uwzględnionych w planie zmian w zakresie cen, stawek, płac, podatków, procentów od kredytów bankowych, taryf i norm amortyzacji.

§  11.

1. Odpisu na fundusz zakładowy dokonuje się po zakończeniu roku na podstawie przyjętego i zatwierdzonego przez jednostkę nadrzędną bilansu rocznego.

2. Na wniosek dyrektorów poszczególnych przedsiębiorstw, za zgodą jednostki nadrzędnej, mogą być dokonywane odpisy zaliczkowe za pierwsze półrocze za osiągnięte wyniki w stosunku do półrocznego planu.

3. Wysokość odpisu zaliczkowego, o którym mowa w ust. 2, nie może przekraczać 50% sumy stanowiącej 8,5% planowanego osobowego funduszu płac danego półrocza.

4. Przy obliczaniu wyrównawczego odpisu na koniec roku potrąca się od sumy funduszu zakładowego ustalonej za dany rok odpisy zaliczkowe.

5. Jeżeli dokonane wydatki w ciągu roku z zaliczkowego odpisu przekroczą sumę funduszu zakładowego, ustaloną za dany rok sprawozdawczy, wówczas różnicę pomiędzy kwotami wydatkowanymi a sumą funduszu zakładowego przypadającą za dany rok zalicza się jako wydatek obciążający fundusz zakładowy utworzony w roku następnym.

§ 12. Zatwierdzenia odpisów na fundusz zakładowy w odniesieniu do odpisów półrocznych i rocznych dokonuje jednostka nadrzędna.

§  13.

1. Środki funduszu zakładowego przeznacza się:

1) na nagrody indywidualne i świadczenia dla pracowników oraz na inne cele związane z ich potrzebami;

2) na inwestycje mieszkaniowe i socjalno-kulturalne dla pracowników.

2. Podział środków funduszu zakładowego na cele określone w ust. 1 należy do uprawnień przedsiębiorstwa.

3. Wysokość łącznej kwoty odpisów na fundusz zakładowy przeznaczonej na cele określone w ust. 1 pkt 1 nie może przekraczać 8,5% planowanego osobowego funduszu płac.

§  14.

1. Podstawę do dokonania wydatków ze środków funduszu zakładowego stanowią odpowiednie preliminarze zatwierdzone przez załogę przedsiębiorstwa lub jej przedstawicieli.

2. Środkami funduszu zakładowego dysponuje dyrektor przedsiębiorstwa w oparciu o zatwierdzony preliminarz.

3. Z wykonania preliminarza dyrektor składa załodze okresowe sprawozdania.

§ 15. Wykorzystanie środków funduszu zakładowego na cele inwestycyjne następuje w trybie przewidzianym dla inwestycji pozalimitowych.

§ 16. Przepisy niniejszego rozporządzania stosuje się odpowiednio do oddziałów terenowych przedsiębiorstw objętych rozporządzeniem, jeżeli oddziały te działają według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego jako jednostki samodzielnie bilansujące.

§ 17. W przedsiębiorstwach objętych przepisami niniejszego rozporządzenia tracą moc dotychczasowe przepisy w sprawie finansowania wydatków na współzawodnictwo, nagrody indywidualne i udział w komisjach.

§ 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1957 r.