Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu drożdży na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.106.990

Akt utracił moc

Wersja od: 7 grudnia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 23 listopada 1922 r.

w celu wykonania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu drożdży na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu drożdży na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 98 poz. 904) zaradza się co następuje:

§ 1. Osoby obowiązane w myśl § 2 rozporządzania Rad;/ Ministrów z dnia 30 października 1922 r. (Dz. U. R. P. № 98 poz. 904) do zgłoszenia zapasów drożdży prasowanych, będących w ich posiadaniu, do dodatkowego opodatkowania, mają zgłoszenie to wnieść najpóźniej do dnia 3 stycznia 1923 r. włącznie w trzech równobrzmiących egzemplarzach, a to w b. dzielnicy rosyjskiej do właściwego urzędu względnie inspektora akcyz z monopolów, a w b. dzielnicy austrjackiej i pruskiej do równorzędnych urzędów skarbowych.

Gdyby po wejściu w życie powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów znajdowały się w transporcie drożdże prasowane, nadane do transportu przed 1 stycznia 1923 r. a niezgłoszone do dodatkowego opodatkowania, wówczas zgłoszenie ma uskutecznić odbiorca natychmiast po nadejściu posyłki.

Wynik sprawdzenia, sprawdzoną wagę, zapasu drożdży prasowanych, kwotą dodatkowego podatku i kasą skarbową, w której tę kwotę ma się uiścić, należy podać w trzech egzemplarzach zgłoszenia. Jeden egzemplarz zgłoszenia należy zwrócić zgłaszającemu zapisy drożdży prasowanych, drugi przesłać do właściwej kasy skarbowej, a trzeci przesłać za pośrednictwem władzy skarbowej I instancji do właściwej władzy skarbowej 11 instancji.

Dodatkowy podatek od drożdży prasowanych w cegiełkach 100-gramowych zaopatrzonych opaskami podatkowemi po 2 Mk. wynosi 22 Mk., a w cegiełkach 500-gramowych zaopatrzonych opaskami podatkowemi po 10 Mk. wynosi 110 Mk. Na znak dodatkowego opodatkowania należy opaski podatkowe, nałożone na drożdże oznaczyć pieczęcią urzędową i uwidocznić na opakowaniu drożdży datą sprawdzenia.

§ 2. Producenci drożdży prasowanych są obowiązani przeprowadzić z końcem dnia 31 grudnia 1922 r. inwenturę opasek podatkowych - pozostałych na dzień 1 stycznia 1923 r. cały zapas opasek podatkowych zakupionych po dotychczasowych cenach przedłożyć wraz z konsygnacją właściwej kasie skarbowej do dodatkowego ostemplowania pieczęcią urzędową i zapłacić różnicę między dotychczasową a obecną ceną sprzedażną, otrzymany zaś kwit dołączyć do książki obrachunkowej.

Kasy skarbowe są obowiązane pobrać dodatkowy podatek, wpisać pobranie tegoż do rejestru dodatkowych opłat od drożdży, dołączyć konsygnację do rejestru, przestemplować opaski podatkowe pieczęcią urzędową i wydać wpłacającemu pokwitowanie odbioru, tudzież przestemplowane opaski.

Kasy skarbowe, którym poruczono sprzedaż opasek podatkowych, winny począwszy od 1 stycznia 1923 r. wydawać dotychczasowe opaski podatkowe wytwórcom drożdży na ich zamówienie po nowych cenach, a więc: 100-gramowe po 24 Mk., a 500-gramowe po 120 Mk.

§ 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1923 r.