Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.32.213

Akt utracił moc

Wersja od: 28 marca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 27 marca 1923 r.

w celu wykonania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu piwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 32 poz. 210) zarządza się co następuje:

§ 1. Przedsiębiorstwa trudniące się sprzedażą piwa (hurtownicy i detaliczni sprzedawcy), tudzież zakłady i związki zajmujące się rozdziałem piwa dla swoich członków, wreszcie osoby, przechowujące piwo należące do powyższych przedsiębiorstw, zakładów, względnie związków, obowiązane są zgłosić w ciągu 3 dni zapasy w ilości przekraczającej 100 litrów piwa, pozostające w ich posiadaniu w dniu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. celem dodatkowego opodatkowania, podając przytem miejsce swego zamieszkania względnie miejsce przechowania piwa. Zapas piwa przekraczający 100 litrów ulega dodatkowemu opodatkowaniu w całości, t. j. bez potrącenia rzeczonych ilości (100 litrów). Dodatkowy podatek wynosi 13.000 marek od hektolitra piwa.

Jeżeli zapas piwa znajduje się w dniu wejścia w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. w transporcie, obowiązek zgłoszenia ciąży na odbiorcy, a bieg trzechdniowego terminu rozpoczyna się dlań w dniu następnym po dniu, w którym zapas piwa odebrano. Kontroli skarbowej przysługuje prawo sprawdzenia na miejscu, czy zgłoszona zapasy piwa są zgodne z rzeczywistością.

§ 2. Ten sam obowiązek zgłoszenia ciąży również na przedsiębiorcach browarów v; b. zaborze rosyjskim i austrjackim co do zapasów piwa i brzeczki piwnej, które znajdywać się będą w ich wytwórniach i składach w dniu wejścia w życia rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r. Dodatkowa opłata dla browarów b. zaboru rosyjskiego, przerabiających rocznie do 32.76 ton (2.000 pudów) słodu na piwo wynosi od każdego hektolitra piwa względnie brzeczki po 10.840 mk., a dla browarów przerabiających rocznie ponad 32.76 ton (2.000 pudów) słodu po 13.000 marek. Browary w b. zaborze austrjackim opłacają tytułem dodatkowego podatku od takich zapasów różnice, między opłatą uiszczoną już poprzednio, a opłatą przypadającą na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 marca 1923 r.

§ 3. Zgłoszenie wnosi się w trzech egzemplarzach, a to:

a) w b. dzielnicy rosyjskiej do właściwego urzędu akcyz i monopolów względnie poza siedzibą tych urzędów do właściwego inspektora kontroli skarbowej,

b) w b. dzielnicy austrjackiej do właściwego oddziału kontroli skarbowej,

c) w b. dzielnicy pruskiej do właściwego urzędu skarbowego.

Jeden egzemplarz zgłoszenia zwraca się posiadaczowi zapasu piwa po zaopatrzeniu potwierdzeniem odbioru ze wskazaniem kasy skarbowej, w której dodatkowy podatek ma być uiszczony, drugi egzemplarz przesyła się kasie skarbowej, a trzeci przedstawia się władzy skarbowej II instancji po uwidocznieniu nim przypadającej dopłaty.

§ 4. Wpłacone kwoty zarachowują kasy skarbowe, jako dodatkowy podatek od piwa.

§ 5. Podatek od piwa może być przez izbę skarbową pokredytowany najwyżej na 3 miesiące z zastrzeżeniem opłacenia 12% odsetek w stosunku rocznym.

§ 6. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.