Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 września 1923 r. w przedmiocie podwyższenia podatku od zużycia olejów mineralnych na obszarze Rzeczypospolitej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.97.773

Akt utracił moc
Wersja od: 29 września 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 22 września 1923 r.
w celu wykonania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 września 1923 r. w przedmiocie podwyższenia podatku od zużycia olejów mineralnych na obszarze Rzeczypospolitej.

Na zasadzie § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 20 września 1923 r. o podwyższeniu podatku od zużycia olejów mineralnych na obszarze Rzeczypospolitej (Dz. U. R. P. № 96, poz. 764) zarządza się co następuje:
Podatkowi od zużycia wymienionemu w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 20 września 1923 r. (Dz. U. R. P. № 96, poz. 764) podlegają wszelkie przetwory ropy naftowej tak krajowe jak i zagraniczne, wymienione w tymże § 1 uzyskane przez rafinowanie względnie oczyszczenie ropy naftowej, z wyjątkiem odpadków po procesie rafinacyjnym jak np. kwasy naftynowe, kwas siarkowy i t. d.
Przedsiębiorstwa, przerabiające opodatkowane już półprodukty ropy naftowej jak np. ropał i t. p. na przetwory dalsze, podlegające wyższemu podatkowi od zużycia, opłacają podatek od uzyskanych przetworów końcowych w wysokości wymienionej w § 1 rozporządzenia Rady Ministrów po potrąceniu jednak z niego opłaconego już podatku od półproduktów.
Warunki opustu podatku od zużycia oleju mineralnego przeznaczonego na cele, przewidziane w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 20 września 1923 r. unormowane są przepisami, zawartemi w osobnej instrukcji.
Oleje mineralne wymienione w § 1 roz- rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 września 1923 r. przeznaczone na wywóz za granicą Rzeczypospolitej lub na obszar w. m. Gdańska zwalnia się, aż do odwołania z wyjątkiem ropału (mazutu) (§ 1 lit d. rozporządzenia Rady Ministrów) od opłaty podatku od zużycia przewidzianego w powyższym § 1 przy zachowaniu dotychczas obowiązujących przepisów o wywozie przetworów ropy naftowej za granicę Rzeczypospolitej, względnie o przekazywanie ich na obszar w. m. Gdańska.

Ropał (mazut) przeznaczony na wywóz za granicę podlega podatkowi od zużycia w pełnej wysokości.

Dodatkowemu podatkowi od zużycia przewidzianemu w § 3 rozporządzenia Rady Ministrów podlegają:
a)
oleje mineralne o gęstości do 750° Ar. (benzyna) od 100 kg. po 630.000 mk.
b)
oleje mineralne o gęstości ponad 750° do 865° Ar. (nafta) od 100 kg. po 465.000 mk.
Nie podlegają zgłoszeniu, a tem samem i dodatkowemu opodatkowaniu:
1)
zapasy oleju mineralnego do 100 kg. włącznie,
2)
wszelkie zapasy oleju mineralnego znajdujące się w rafinerjach nafty, jakoteż
3)
zapasy tegoż oleju zwolnione od podatku od zużycia, o ile są używane na cele przewidziane w odnośnem rozporządzeniu właściwej władzy skarbowej.
Kto zatem posiada w dniu 1 października 1923 r. zapasy oleju mineralnego, wymienione w § 3, powołanego wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z d. 20 września 1923 r. w ilości ponad 100 kg. z wyjątkiem zapasów, o których wspomniano w § 6 niniejszego rozporządzenia, obowiązany jest zgłosić je do 5 października:
a)
na obszarze b. zaboru austrjackiego w najbliższym oddzielę kontroli skarbowej.
b)
na obszarze b. zaboru rosyjskiego u inspektora kontroli skarbowe], wreszcie
c)
na obszarze b. zaboru pruskiego w kontroli skarbowej w sposób podany w § 10 niniejszego rozporządzenia.
Zgłoszeniu i dodatkowemu opodatkowaniu podlega cały posiadany zapas oleju mineralnego (§ 5) a nie tylko nadwyżka ponad 100 kg.
Przesyłki oleju mineralnego wymienionego w § 5 wysłane z rafinerii nafty przed 1 października 1923 r. i znajdujące się w dniu 1 października 1923 r. jeszcze w transporcie ma odbiorca w ciągu 5 dni po nadejściu do miejsca przeznaczenia zgłosić celem dodatkowego opodatkowania kontroli skarbowej, wymienionej w § 7.
Zgłoszenie należy wnosić w trzech równobrzmiących egzemplarzach podając w niem:
a)
wagę (netto) oleju mineralnego, podlegającego dodatkowemu podatkowi w kilogramach,
b)
stopień gęstości (na podstawie zbadania areometrem lub też wedle faktury wystawionej przez rafinerję nafty),
c)
dokładne miejsce przechowania zgłoszonego oleju mineralnego,
d)
imię nazwisko i miejsce zamieszkania posiadacza tegoż oleju.
Kontrola skarbowa przyjmuje wniesione zgłoszenie, wciąga je do założonego na ten cel zapisku, oblicza przypadający dodatkowy podatek od zgłoszonego zapasu, wypisuje na wszystkich trzech egzemplarzach bieżący numer zapisku, dzień i miesiąc zgłoszenia zapasu, kwotę przypadającego dodatkowego podatku od zużycia, wreszcie kasę skarbową, w której tenże podatek ma być wpłacony, poczem zwraca jeden egzemplarz zgłaszającemu zapas, drugi egzemplarz przesyła właściwej kasie skarbowej, a trzeci przedkłada do 8 dni po zamknięciu zapisku w drodze służbowej przełożonemu urzędowi akcyz i monopolów (dyrekcji okręgu skarbowego) po uwidocznieniu na nim dokładnej daty i kwoty zapłaconego podatku, celem przedłożenia go izbie skarbowej.
Kontrola skarbowa przyjmująca zgłoszenie ma prawo sprawdzić na miejscu, czy szczegóły podane w oznajmieniu zgodne są z prawdą.
Przypadający od zapasów dodatkowy podatek od zużycia ma być wpłacony bezpośrednio do właściwej kasy skarbowej do 10, października 1923 r. lub też wpłacony za pośrednictwem P. K. O. na rachunek tejże kasy w tym samym terminie.

Niezapłacony w powyższym terminie dodatkowy podatek od zużycia oleju mineralnego należy ściągnąć w drodze przymusowej i to wraz z kosztami i odsetkami zwłoki przewidzianemi w ustawie z dnia 9 marca 1923 r., (Dz. U. R. P. № 31, poz. 189).

Urzędy akcyz i monopolów skarbowych (dyrekcje okręgu skarbowego) uprawnione są do odroczenia na przeciąg 2 miesięcy zapłaty dodatkowego podatku od Zużycia od zgłoszonych zapasów oleju mineralnego w razie okoliczności wyjątkowo na uwzględnienie zasługujących, w tym wypadku jednak zapasy oleju mineralnego muszą być wzięte pod zamknięcie urzędowe, aż od chwili zapłacenia podatku. Częściowe zwalnianie zapasów z pod zamknięcia dopuszczalne jest w miarę zapłaty dodatkowej należności.
Kasy skarbowe obowiązane są pobrać dodatkowy podatek od zapasów oleju mineralnego i zarachować go na dobro Ministerstwa Skarbu dział VI § 10 poz. 8.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 października 1923 r.