Wykonanie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.104.967

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 21 listopada 1922 r.

w celu wykonania rozporządzenia Rady Ministrów 2 dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze; Rzeczypospolitej polskie] (Dz. U. R. P. № 104 poz. 933) zarządza się co następuje:

§ 1. Przedsiębiorcy fabryk wódek (likierni, rozlewni), tudzież hurtowi i detaliczni sprzedawcy wódek obowiązani są zamknąć z końcem listopada 1922 r. prowadzona w ich przedsiębiorstwach książki i rejestry przychodu i rozchodu spirytusu i wyrobów wódczanych i wyprowadzić pozostały na dzień 1 grudnia r. zapas.

Przedsiębiorcy ci, jak również osoby prywatna posiadające na zapasie z dniem 1 grudnia 1922 r. więcej, jak 5 litrów stustopniowego spirytusu, zawartego w spirytusie i wyrobach wódczanych, winny zgłosić pisemnie w 2 egzemplarzach najpóźniej do 3 grudnia 1922 r. (włącznie) - w b. zaborze rosyjskim właściwemu urzędowi akcyz i monopolów, zaś poza siedzibą tego urzędu właściwemu inspektorowi Kontroli skarbowej, a w b. zaborze austrjackim i pruskim równorzędnym urzędom skarbowym - cały zapas spirytusu i wyrobów wódczanych (likierów, wódek, rumu, koniaku i t. p.), jaki znajdować się będzie u nich w dniu 1 grudnia 1922 r.

Odbiorcy posyłek spirytusu wzgl. wyrobów wódczanych, wysianych przed dniem 1 grudnia 1922 c, a odebranych po tym dniu obowiązani są zgłosić je powyżej wymienionym urzędom w przeciągu 3 dni po odbiorze.

Zgłoszenie zapasów ma zawierać dana co do ilości i stopniowości spirytusu, a co do wyrobów wódczanych ilość i pojemność, naczyń, zawierających te wyroby i ogólną ilość litrów bieżących, dalej miejscowość i miejsce przechowania zapasów.

§ 2. Przyjmujący zgłoszenie zbada ścisłość dat wniesionego oznajmienia, potwierdzi na obu egzemplarzach oznajmienia dzień zgłoszenia, umieści pod potwierdzeniem swój podpis i pieczęć urzędową, wciągnie zgłoszenie pod liczbę bieżącą do zapisku wniesionych oznajmień - i zwróci jeden egzemplarz oznajmienia dla pokrycia zgłaszającemu.

§ 3. Na podstawie otrzymanego zgłoszenia nastąpi urzędowe zbadanie zapasów przez organa skarbowe. Organ skarbowy wpisze wynik zbadania oraz wysokość dodatkowego podatku w równem brzmieniu w obu egzemplarzach oznajmienia, a to w egzemplarzu urzędowym i w egzemplarzu zgłaszającego. Organ ten pozostawi jeden egzemplarz oznajmienia posiadaczowi zapasów, który będzie obowiązany uiścić dodatkowy podatek w najbliższej kasie skarbowej do dni 8 i donieść o tem przyjmującemu zgłoszenie urzędowi skarbowemu; ten urząd przedłoży drugi egzemplarz oznajmienia po wpisaniu danych co do uiszczenia podatku przełożonej izbie skarbowej.

Na znak dodatkowego opodatkowania wyrobów Wódczanych nalepi zgłaszający na każdej flaszce z wyrobami wódczanemi drugą opaską (banderolą). Od 1 grudnia 1922 r. obowiązane są fabryki wódek (likiernie i rozlewnie) nakładać na flaszki z wyrobami wódczanemi - zamiast jednej - po dwie opaski (banderole) w sposób przewidziany.

Po wyczerpaniu dotychczasowego zapasu starych opasek wycia się nowy nakład banderoli, różniących się od dotychczasowych inną barwą.

Po wprowadzeniu tych nowych opasek nakładać się będzie na flaszki z wyrobami wódczanemi tylko po 1 opasce nowego typu.

§ 4. Izba skarbowa może na prośbą obowiązanych do uiszczenia dodatkowego podatku zezwolić na spłacenie dłużnej kwoty w trzech równych ratach miesięcznych z zastrzeżeniem opłacenia 12% odsetek w stosunku rocznym.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1922 r.