Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. o wprowadzeniu jednolitego monopolu sprzedaży soli na obszarze całej Rzeczypospolitej Polskiej.
Dz.U.1930.87.686
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 24 listopada 1930 r.
w sprawie wykonania rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. o wprowadzeniu jednolitego monopolu sprzedaży soli na obszarze całej Rzeczypospolitej Polskiej.
Wyprowadzanie soli lub solanki z miejsca produkcji względnie ze składu monopolowego w sposób powodujący dla Skarbu Państwa ubytek dochodu monopolowego zarówno na własny użytek, jak na sprzedaż, jest zabronione.
Sól przeznaczona na cele przemysłowe, na poprawę paszy dla bydła oraz sprzedawana po ulgowej cenie w myśl ustępu 2 powołanego na wstępie rozporządzenia nie podlega opłacie należytości monopolowej.
Do powyższych cen soli sprzedawanej w ozdobnych opakowaniach kartonowych po 1 kg względnie po 1/2 kg dolicza się na koszty opakowania 10 zł na 100 kg przy opakowaniu po 1 kg oraz 15 zł aa 100 kg przy opakowaniu po 1/2 kg soli.
W miarę potrzeb handlowych i miejscowych warunków komunikacyjnych w powiatach o przeciętnem spożyciu soi; ponad 100 tonn miesięcznie będą mogły być ustanowione przez Ministerstwo Skarbu na wniosek izby skarbowej dwa wolne składy.
Ilość miejsc detalicznej sprzedaży soli nie podlega żadnemu ograniczeniu.
Na prowadzenie detalicznej sprzedaży soli nie potrzeba zezwolenia władz skarbowych.
Zabezpieczenie ma być złożone w formie przepisanej dla zabezpieczenia kredytowanych należności podatkowych i monopolowych.
O weryfikacji spisuje się protokół w dwóch egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla przedsiębiorcy wolnego składu celem zachowania w aktach składu, a drugi dla urzędu skarbowego akcyz i monopolów.
O zmianach w pomieszczeniach i urządzeniach wolnego składu przedsiębiorca obowiązany jest zawiadomić urząd skarbowy akcyz i monopolów w ciągu 8 dni po ich dokonaniu.
Przedsiębiorca wolnego składu obowiązany jest zabezpieczyć przechowywane na składzie zapasy soli od ognia i kradzieży, a polisę ubezpieczeniową scedować na rzecz Biura Sprzedaży Soli.
Przy uruchomieniu nowego wolnego składu wysokość zapasu soli określa dla każdego wolnego składu Biuro Sprzedaży Soli.
W lokalu sprzedaży ma się znajdować na widocznem miejscu cennik na sól, podany przez Biuro Sprzedaży Soli.
Biuro Sprzedaży Soli obciąża rachunek wolnego składu w wysokości ceny monopolowej równocześnie z wydaniem zlecenia na wysłanie soli z saliny.
Przewóz i sprzedaż soli mielonej i warzonej odbywa się w opakowaniu oryginalnem; cena worka mieści się w cenie soli.
Przedsiębiorca wolnego składu obowiązany jest utworzyć oddział składu na żądanie izby skarbowej.
W wypadku utworzenia oddziału zapas składu przewidziany w § 17 rozdzieli izba skarbowa pomiędzy magazyny składu i oddziału.
Pomieszczenia oddziału wolnego składu winny być oznaczone nazewnątrz napisem: "Wolny skład soli w .... (siedziba składu), oddział w .... (miejscowość)".
Należności przewozowe za przewóz soli koleją z saliny do najbliższej stacji kolejowej wolnego składu lub jego oddziału ponosi Biuro Sprzedaży Soli. Gdyby w jakimkolwiek wypadku zaszła konieczność dopłaty po nadejściu przesyłki na stację przeznaczenia, formalności związane z dopłatą oraz samą dopłatę obowiązany będzie uskutecznić przedsiębiorca wolnego składu na rachunek Biura Sprzedaży Soli.
Osiowe i postojowe spowodowane z winy składu obciążają przedsiębiorcę wolnego składu.
Koszty wyładowania i zwozu soli ze stacji do składu obciążają wolny skład soli.
Przedsiębiorca wolnego składu powinien stosować się ściśle do wszelkich wskazówek i wymagań Biura Sprzedaży Soli, dotyczących sprzedaży soli i rachunkowości.
Ubytki przewozowe będą uwzględnione przez Biuro Sprzedaży Soli tylko przy przewozie koleją i w granicach uzasadniających pretensję o odszkodowanie od zarządu kolejowego.
W składzie sól ma być ułożona w łatwo dostępne sterty, w sposób umożliwiający kontrolę i sprawdzenie. Przy każdej stercie umieszcza się tabliczkę z wymienieniem ilości i jakości soli zawartej w stertach.
W oddziałach wodnych składów będą prowadzone oddzielne księgi według tych samych wzorów.
Po upływie każdego miesiąca przedsiębiorca sporządza w księdze głównej przychodu i rozchodu soli miesięczne zestawienie i przesyła odpis z księgi, poświadczony przez Kontrolę Skarbową, Biuru Sprzedaży Soli do 5 dnia. miesiąca, następującego po sprawozdawczym.
Zamknięte księgi po upływie roku operacyjnego przechowuje się wraz z dowodami w wolnym składzie soli, a pozostałość księgową wciąga się do nowozałożonych ksiąg na rok następny z poświadczeniem przeniesienia przez inspektora Kontroli Skarbowej.
Pozostawia się uznaniu przedsiębiorcy wolnego składu ewentualne udzielanie odbiorcom kredytu z zachowaniem określonego w ustępie poprzednim terminu wpłaty należności za sól na rzecz Biura Sprzedaży Soli. Z tytułu udzielonego, odbiorcy kredytu nie może przedsiębiorca wolnego składu rościć żadnych pretensyj do Biura Sprzedaży Soli.
Rabat oblicza się od ceny sprzedażnej soli kuchennej bez względu na gatunek.
Oddziały wolnych składów będą traktowane przy obliczaniu wysokości rabatu, jak samoistne wolne składy.
W razie stwierdzenia nieusprawiedliwionych ubytków soli lub też zaległości za sprzedaną sól zostanie spisany protokół, a odpis tegoż będzie przesłany do Biura Sprzedaży Soli. Przypadającą należność obowiązany będzie przedsiębiorca wolnego składu wpłacić bezzwłocznie po stwierdzeniu ubytku względnie zaległości.
W razie zgaśnięcia zezwolenia na prowadzenie wolnego składu izba skarbowa wyznaczy zrzekającemu się, a w wypadku śmierci przedsiębiorcy wolnego składu, jego następcom prawnym, ostateczny termin likwidacji wolnego składu w zależności od pozostałego zapasu soli względnie otwarcia nowego składu.
Gdyby wskutek niezachowania przez uprawnionego terminu uprzedzenia o zamiarze zrzeczenia się zezwolenia na prowadzenie wolnego składu, albo niezgłoszenia chęci na prowadzenie likwidacji wolnego składu przez następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy lub z innych powodów groziła przerwa w zaopatrywaniu detalicznych sprzedawców w sól dłuższa niż 48 godzin, prowadzenie sprzedaży zapasów soli obejmie urząd skarbowy akcyz i monopolów państwowych na rachunek Biura Sprzedaży Soli.
W wypadkach przewidzianych w tym paragrafie równocześnie z cofnięciem zezwolenia urząd skarbowy akcyz i monopolów obejmie prowadzenie wolnego składu na rachunek Biura Sprzedaży Soli aż do rozprzedaży zapasu soli względnie przejęcia go przez nowego przedsiębiorcę wolnego składu.
Sól przemysłowa i bydlęca będzie sprzedawana w ilościach wagonowych przez Biuro Sprzedaży Soli, a w mniejszych ilościach w wolnych składach, które obowiązane są mieć na składzie zapasy soli przemysłowej i bydlęcej, odpowiednie do miejscowego zapotrzebowania.
Sól przemysłowa i bydlęca w wolnych składach powinna być przechowywana oddzielnie od soli kuchennej.
Sól przemysłową i bydlęcą wolne składy będą sprzedawały osobom i przedsiębiorstwom, uprawnionym do jej nabycia, według cennika podanego przez Biuro Sprzedaży Soli.
Ceny sprzedażne soli przemysłowej i bydlęcej będą ustalone w ten sposób, ażeby w nich się mieścił rabat przedsiębiorcy wolnego składu w wysokości 10 %.
Celem skażenia jest uczynić sól niezdatną do spożycia przez ludzi.
Urząd skarbowy akcyz i monopolów może zwolnić od skażenia sól nieprzeznaczoną do spożycia przez ludzi, jeżeli sól z natury swojej nie nadaje się do takiego spożycia.
Za środki szczególnego skażenia uznaje się następujące domieszki na 1 q soli:
Ministerstwo Skarbu może zezwolić na prośbę zainteresowanego przedsiębiorstwa na stosowanie również innych środków do skażenia soli lub na stosowanie wyżej wymienionych środków w innym stosunku do soli.
Do badania środków skażających upoważnia się Laboratorjum Salinarne w Wieliczce, Centralne Laboratorjum Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego i wszystkie laboratorja okręgowe tejże Dyrekcji. Urząd skarbowy akcyz i monopolów może również powierzyć zbadanie środków skażenia laboratorjom aptecznym lub laboratorjom przedsiębiorstw przemysłowych w obecności urzędnika skarbowego.
Urząd skarbowy akcyz i monopolów może zezwolić w razie wyjątkowej potrzeby na skażenie soli przemysłowej w miejscu jej użycia. Przy skażeniu muszą być obecni w takich wypadkach dwaj urzędnicy Kontroli Skarbowej, w tem jeden inspektor Kontroli Skarbowej.
Przedsiębiorstwa, które otrzymują sól do celów przemysłowych w stanie nieskażonym, a skażenia dokonywa się na miejscu, obowiązane są prowadzić księgę według załączonego wzoru Nr. 4 na podstawie świadectw przewozowych według załączonego wzoru Nr. 5.
Do nabywania soli skażonej innemi środkami potrzebne jest zezwolenie urzędu skarbowego akcyz i monopolów, który, wydając je, udziela odpisu tegoż Biuru Sprzedaży Soli i salinie względnie wolnemu składowi soli, w którym sól ma być nabywana. Przed otrzymaniem odpisu zezwolenia nie wolno wydawać soli przemysłowej.
Kto zamierza starać się o zezwolenie na nabycie soli do celów przemysłowych, powinien dołączyć do podania zaświadczenie władzy przemysłowej, stwierdzające potrzebę użycia soli, wysokość zapotrzebowania oraz środek skażający.
Zezwolenia na nabycie białej soli (warzonki i soli kamiennej z kopalni w Wapnie) mogą być wydawane tylko w razie stwierdzenia przez władzę przemysłową, że do danego celu przemysłowego może być użyta jedynie biała sól.
Urzędnicy Kontroli Skarbowej, którzy pełnią nadzór nad saliną, wolnym składem soli i przedsiębiorstwem korzystającem z soli skażonej, obowiązani są pilnować, by przesyłka soli odpowiadała warunkom zezwolenia; na zezwoleniu, względnie na jego odpisie, będzie wpisywana każda ilość wydanej soli skażonej aż do wyczerpania całego uprawnienia w czasie dozwolonym (wzór Nr. 6).
Przez solenie ryb i krabów w znaczeniu niniejszego paragrafu należy rozumieć tylko stosowanie soli w celu utrwalenia ryb i krabów. Natomiast dla nadania tym artykułom pewnego smaku, np. przy wędzeniu i marynowaniu, można używać tylko soli kuchennej.
Sól przemysłowa powinna być przechowywana w miejscu jej zużycia w oddzielnem pomieszczeniu, nadającem się do urzędowego zamknięcia.
Dla nabycia nieskażonej soli spiżowej dla bydła należy uzyskać zaświadczenie urzędnika Kontroli Skarbowej, policji!, magistratu lub wójta gminy o ilości głów posiadanego inwentarza żywego, dla którego sól ma być przeznaczona.
Do nabycia solanki niezbędne jest uzyskanie zezwolenia urzędu skarbowego akcyz i monopolów na warunkach, które zostaną ustalone w osobnem zarządzeniu.
Organizacje i związki rolnicze mogą nabywać sól spiżową na sprzedaż rolnikom bez osobnych zaświadczeń. Jednakże ciąży na nich odpowiedzialność za sprzedaż tej soli na przepisowy cel i w odpowiednich ilościach.
Powyższe świadectwa przewozowe, o ile są wysyłane z salin, powinny być podpisywane przez dozorującego salinę urzędnika Kontroli Skarbowej i ekspedytora saliny.
Przy wysyłce soli z wolnego składu świadectwa przewozowe na ilości do 1000 kg soli mogą być podpisywane tylko przez przedsiębiorcę wolnego składu, na ilości zaś powyżej 1000 kg muszą być podpisywane przez urzędnika Kontroli Skarbowej, pełniącego nadzór nad wolnym składem.
W tem pomieszczeniu oraz w miejscu przerobu soli należy wywiesić obwieszczenie o przeinaczeniu soli do celów przemysłowych i o karalności za używanie jej do innych celów nieobjętych otrzymanem zezwoleniem.
Przedsiębiorstwa takie obowiązane są na każde żądanie zezwolić urzędnikom Kontroli Skarbowej na wstęp do składu soli przemysłowej oraz do zakładu przemysłowego używającego soli, okazać im księgi kontroli zużycia soli i udzielać wszelkich wyjaśnień.
Sprzedaż soli przez przedsiębiorstwa, działające na podstawie wymienionych w ustępie 1 zezwoleń, w okresie czasu do dnia 30 czerwca 1931 r., normują dotychczasowe przepisy.
Równocześnie tracą moc obowiązującą z zachowaniem postanowienia zawartego w § 60:
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Wzór Nr 1
(Załącznik do § 30).
KSIĘGA GŁÓWNA
Przychodu i Rozchodu Soli
oraz Należności i wpłat na rzecz B. S. S.
Wzór Nr 2
(Załącznik do § 30).
KSIĘGA KONTROLI
Wzór Nr 3
(Załącznik do § 45).
KSIĘGA KONTROLI SOLI SKAŻONEJ
Wzór Nr 4
(Załącznik do § 45).
KSIĘGA KONTROLI SKAŻANIA SOLI
Wzór Nr 5
(Załącznik do § 45).
GRZBIET ŚWIADECTWA Nr ......
WTÓRNIK ŚWIADECTWA Nr ......
ŚWIADECTWO Nr ......
Wzór Nr 6
(Załącznik do § 47).
POZWOLENIE.
Wzór Nr 7
(Załącznik do § 52).
KSIĘGA KONTROLI SOLI NIESKAŻONEJ
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »