§ 2. - Wykonanie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o ulgach w spłacie długów posiadaczy gospodarstw wiejskich oraz rolniczych przedsiębiorstw i instytucji w bankach państwowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.84.588
Akt utracił moc Wersja od: 5 listopada 1936 r.
§ 2.
Niezależnie od ulg przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 12 grudnia 1934 r. (Dz. U. R. P. Nr 109, poz. 968) upoważnia się Państwowy Bank Rolny do zastosowania, według swego uznania, wobec dłużników Banku z tytułu pożyczek w obligacjach melioracyjnych, wypłaconych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia niniejszego, dalszych ulg na rachunek Funduszu Oddłużenia; ulgi te mogą obejmować: 1)
umorzenia nadwyżek kapitału pożyczek ponad ustalone w punkcie niniejszym normy obciążenia gruntów, objętych zaakceptowanym przez Państwowy Bank Rolny projektem urządzeń melioracyjnych, przy czym:a)
najwyższe obciążenie 1 ha faktycznie zmeliorowanych gruntów, należących do członków spółek wodnych i innych dłużników, długiem kapitałowym pożyczki, przed rozpoczęciem jej amortyzacji, nie może przekraczać złotych w złocie 500 z wyjątkiem pożyczek udzielonych na przebudowę i budowę gospodarstw rybnych oraz uprawę wikliny, z tytułu których takież obciążenie 1 ha ustala się na złotych w złocie 1.000;b)
w przypadkach, gdy pożyczki udzielone zostały na urządzenia melioracyjne, specjalnie kosztowne w stosunku do zmeliorowanej powierzchni (np. deszczownie), wówczas niezależnie od umorzeń, dokonanych na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 12 grudnia 1934 r. (Dz. U. R. P. Nr 109, poz. 968) najwyższe obciążenie ustala się w wysokości 50% pozostałego kapitału pożyczki;c)
bonifikaty na podstawie § 4 pkt 2 lit. a pkt 3 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 12 grudnia 1934 r. (Dz. U. R. P. Nr 109, poz. 968) mogą być stosowane, jako dalsza odpowiednia obniżka norm ustalonych w punkcie niniejszym;d)
w przypadku podjęcia pożyczki i niezużycia jej na melioracje - jako faktycznie zmeliorowany obszar uważać się będzie obszar, który miał być zmeliorowany za podjętą pożyczkę; 2)
całkowite umorzenia pożyczek, obciążających grunty członków spółek wodnych jedynie z tytułu kosztów sporządzenia projektu urządzeń melioracyjnych i zawiązania spółek; 3)
częściowe umorzenia poniżej norm ustalonych w pkt 1 pożyczek, które zostały zużyte na zmeliorowanie gruntów, obciążonych również pożyczkami w listach zastawnych Państwowego Banku Rolnego, o ile łączne obciążenie tymi pożyczkami przekracza 2/3 szacunku, ustalonego przez Bank przy udzielaniu pożyczek w listach zastawnych; 4)
wstrzymania od dnia 1 lipca 1936 r. do dnia 30 czerwca 1939 r. spłaty kapitału pożyczek oraz równoczesne przedłużenia okresu ich umorzenia; 5)
przyznawania bonifikaty rat (należności na umorzenie kapitału, oprocentowanie i dodatek administracyjny) wymierzonych od dnia 1 stycznia 1931 do dnia 30 czerwca 1936 r. zarówno wpłaconych, jak i zaległych, najwyżej jednak do wysokości różnicy między ratami, jakie obowiązywały dłużników, a jakie by przypadały od kapitału pożyczek pozostałego po przyznaniu przewidzianych rozporządzeniem niniejszym ulg oddłużeniowych, przy ustalaniu tych rat w wysokości 3,75% rocznie - w okresie karencyjnym i w wysokości 5,37% rocznie - w okresie amortyzacyjnym: bonifikaty zarachowane będą przede wszystkim na zmniejszenie należności z tytułu rat, a następnie na przedterminową spłatę kapitału pożyczek; szczegółowy sposób zaliczenia bonifikat ustali Państwowy Bank Rolny.