Rozdział 13 - Zasady wystawiania i przechowywania faktur, rachunków uproszczonych i not korygujących - Wykonanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.154.797

Akt utracił moc
Wersja od: 18 czerwca 1997 r.

Rozdział  13

Zasady wystawiania i przechowywania faktur, rachunków uproszczonych i not korygujących

§  36. 
Faktury wystawiają zarejestrowani podatnicy posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym, jeżeli nie korzystają ze zwolnień określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy oraz nie wykonują wyłącznie czynności wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy lub czynności zwolnionych przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ustawy.
§  37. 
Do otrzymywania faktur uprawnieni są wyłącznie:
1)
podatnicy, o których mowa w § 36,
2)
podatnicy posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym:
a)
wykonujący wyłącznie czynności określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy,
b)
jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 23 pkt 2-4 ustawy,
3)
nabywcy, na rzecz których dokonywana jest sprzedaż towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia,
4)
nabywcy eksportowanych towarów i usług,
5)
uprawnione przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne oraz członkowie personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.
§  38. 
1. 
Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, z zastrzeżeniem § 39, powinna zawierać co najmniej:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2)
numery identyfikacji podatkowej lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,
3)
dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", z zastrzeżeniem ust. 10,
4)
nazwę towaru lub usługi,
5)
jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
6)
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7)
wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8)
stawki podatku,
9)
sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,
10)
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,
11)
wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,
12)
kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
13)
czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.
2. 
Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.
3. 
Jednostkowa sprzedaż danego towaru lub usługi, której łączna wartość sprzedaży netto jest niższa od 6 zł, może być dokumentowana odrębnym rachunkiem uproszczonym, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. 
Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży towarów lub usług:
1)
do których ma zastosowanie stawka 0% lub zwolnienie od podatku,
2)
wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia
5. 
Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
6. 
Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu "REGON" lub "PESEL".
7. 
W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu.
8. 
Faktura nie musi zawierać danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury.
9. 
Faktury wystawiane nabywcom określonym w § 37 pkt 3-5 mogą nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom określonym w § 37 pkt 3 danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby.
10. 
Niezależnie od danych określonych w ust. 1 oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, wystawiane przez:
1)
zakłady pracy chronionej - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT ZPChr",
2)
warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych, warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego, warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT WSD",
3)
przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze) - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT PZP".
§  39. 
1. 
W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:
1)
jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto,
2)
kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

KP = WB x SP/100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, przy czym wielkość wynikającą ze wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 38 ust. 5,

WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatkowe,

SP - oznacza stawkę podatku od towarów i usług.

3)
sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.
2. 
Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.
§  40. 
1. 
Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 41 i 42.
2. 
W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 38 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.
§  41. 
1. 
Jeżeli sprzedawca otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi jednorazowo lub w ratach co najmniej połowę ceny, obowiązany jest wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano od nabywcy kwotę wynoszącą co najmniej 50% ceny brutto towaru lub usługi.
2. 
Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano każdą kolejną przedpłatę, zaliczkę, zadatek lub ratę, przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1.
3. 
Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać co najmniej:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2)
numer identyfikacji podatkowej lub numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy,
3)
datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", kwotę pobranej zaliczki brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto,
4)
stawkę podatku oraz kwotę podatku wyliczoną według wzoru:

KP = ZBxSP/100+SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę pobranej zaliczki brutto,

SP - oznacza stawkę podatku,

5)
dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.
4. 
Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 38-40, z tym że sumę wartości towarów (usługi, pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1-3.
5. 
Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca nie wystawia faktury w terminie określonym w § 40.
6. 
Przepisy § 38 ust. 5 i 7-10 stosuje się odpowiednio.
§  42. 
W przypadkach określonych w § 6 ust. 1 pkt 1-4, 7 i 9, a także w przypadku umowy komisu fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego; faktura nie może być jednak wystawiona wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku.
§  43. 
1. 
W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.
2. 
Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)
określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
b)
nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,
3)
kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,
4)
kwotę zmniejszenia podatku należnego,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1)
zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy,
2)
zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, o których mowa w art. 6 ust. 8 ustawy.
4. 
Sprzedawca obowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia i eksportu.
5. 
Nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym.
6. 
Przepisy § 38 ust. 4-7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio.
7. 
Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" lub wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".
§  44. 
1. 
Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
2. 
Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)
określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
b)
nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,
3)
kwotę podwyższenia ceny bez podatku,
4)
kwotę podwyższenia podatku należnego,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. 
Faktura korygująca wystawiona w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.
4.  17
 Nabywca otrzymujący fakturę korygującą:
1)
jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego,
2)
jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.
5.  18
 Przepisy § 38 ust. 4-7, 9 i 10 oraz § 43 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.
§  45. 
1. 
Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 38 ust. 1 pkt 5-12, może wystawić notę korygującą.
2. 
Nota korygująca przesłana jest wystawcy faktury lub faktury korygującej wraz z kopią.
3. 
Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny i datę jej wystawienia,
2)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury lub faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej,
3)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
4)
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej,
5)
czytelny odpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby.
4. 
Jeśli wystawca faktury lub faktury korygującej zgadza się z treścią noty, potwierdza jej treść podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.
5. 
Podatnik, który otrzymał kopię potwierdzonej noty korygującej, może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony lub skorygować kwotę różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktury lub faktury korygującej, której dotyczyła nota korygująca, w rozliczeniu za okres określony w art. 19 ust. 3 ustawy.
6. 
Noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA".
7. 
Przepisy ust. 2-5 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.
§  46. 
Jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury.
§  47. 
Fakturami mogą być również:
1)
bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
a)
nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b)
numer i datę wystawienia biletu,
c)
odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,
d)
kwotę należności wraz z podatkiem,
e)
kwotę podatku,
2)
dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:
a)
nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
b)
kwotę należności wraz z podatkiem,
c)
kwotę podatku.
§  48. 
1. 
Komisant dokonujący sprzedaży towarów w wykonaniu umowy komisu wystawia przy sprzedaży towarów wyłącznie:
1)
fakturę - w przypadku gdy komitent oraz komisant są uprawnieni do wystawiania faktur zgodnie z § 36, a nabywca towaru uprawniony jest do otrzymania faktury zgodnie z § 37,
2) 19
 rachunek uproszczony - w pozostałych przypadkach, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 2 ustawy.
2. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, komisant wystawia fakturę na podstawie pisemnego oświadczenia komitenta, że jest uprawniony do wystawiania faktur.
3. 
Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.
4. 
Za fakturę (rachunek uproszczony) u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę, rachunek), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 38, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktur i rachunków, o których mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT (rachunek uproszczony) u komitenta, łącznie z kopią dokumentu, o którym mowa w ust. 3.
5. 
Niezależnie od danych określonych w § 38 lub 51, dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać odpowiednio wyrazy "FAKTURA VAT KOMIS" lub "RACHUNEK UPROSZCZONY KOMIS".
§  49. 
1. 
Za fakturę uważa się także dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem jest eksport lub import towarów.
2. 
Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 38 oraz:
1)
numer i datę wystawienia dokumentu odprawy celnej.
2)
numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego,
3)
wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walutowym zastosowanym w dokumencie odprawy celnej.
3. 
W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowy w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem odprawy celnej (jego kopią), potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej.
4. 
W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem odprawy celnej (jego kopią), w którym te kwoty zostały obliczone przez urząd celny.
§  50. 
1. 
Jeżeli podatnik nie jest obowiązany do wystawiania faktur na zasadach określonych w § 36, 37 i 38 ust. 3, wystawia wówczas nabywcy rachunek uproszczony.
2. 
Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, wystawiają rachunki uproszczone osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej na ich żądanie.
§  51. 
1. 
Rachunek uproszczony powinien zawierać co najmniej:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, a także numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
2) 20
 datę wystawienia, datę sprzedaży i numer kolejny rachunku, oznaczonego jako "RACHUNEK UPROSZCZONY",
3)
nazwę towaru lub usługi oraz ich ceny jednostkowe,
4)
jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług,
5)
wartość sprzedanych towarów i wykonanych usług,
6)
kwotę podatku - jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest równa lub wyższa od:
a)
6,42 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%,
b)
7,32 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%,
7)
czytelny podpis osoby upoważnionej do wystawienia rachunku uproszczonego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
2.  21
 Przepisy § 38 ust. 5, 7, 9 i 10 oraz § 40-42 stosuje się odpowiednio.
§  52. 
1. 
Rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych wystawiane są w przypadkach określonych w § 43 i 44 i powinny zawierać co najmniej:
1)
numer oraz datę wystawienia rachunku korygującego,
2)
dane zawarte w rachunku uproszczonym, którego dotyczy rachunek korygujący,
3)
kwotę obniżenia lub podwyższenia ceny,
4)
kwotę podwyższenia lub obniżenia podatku należnego, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia rachunku korygującego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
2.  22
 Przepisy § 38 ust. 5 i 7oraz § 44 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
3. 
Rachunki korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" lub wyrazy "RACHUNEK KORYGUJĄCY".
§  53. 
Podatnicy, którzy wystawiają faktury, faktury korygujące, rachunki uproszczone oraz rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych, mogą prowadzić jednolitą numerację kolejno wystawianych faktur i rachunków.
§  54. 
1. 
Faktury, faktury korygujące, rachunki uproszczone i rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.
2. 
Oryginał faktury powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury - wyraz "KOPIA".
3. 
Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty, o których mowa w § 55.
4. 
W przypadku gdy:
1)
sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a)
wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
b)
w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,
c)
wystawionymi przez podatników, określonych w § 38 ust. 10, nie zawierającymi wyrazów, o których mowa w tym przepisie,
2)
nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy,
2a) 23
 wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy,
3)
wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,
4)
wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty odprawy celnej:
a)
stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,
b)
podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,
c)
potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego,

faktury te i dokumenty odprawy celnej nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

5. 
Przepis ust. 4 stosuje się również w przypadku, gdy:
1) 24
 podatnikom, wymienionym w ust. 5a, nie zapłacono w formie pieniężnej za pośrednictwem banku należności wynikającej z faktury (faktury korygującej), wystawionej przez tych podatników,
2) 25
 między sprzedającym, który w momencie sprzedaży był podatnikiem wymienionym w ust. 5a, a nabywcą istnieją związki lub sytuacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, a właściwy dla podatnika organ podatkowy określił wysokość obrotu u sprzedawcy na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek.
5a.  26
 Za podatników, o których mowa w ust. 5 pkt 1, uważa się:
1)
zakłady pracy chronionej w rozumieniu przepisów o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych,
2)
prowadzących:
a)
warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych i warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego,
b)
warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,
c)
przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze),
3)
wymienione w pkt 2 jednostki, o ile są odrębnymi podatnikami.
6. 
Przepis ust. 5 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy:
1)
zapłata należności wynikającej z faktury (faktury korygującej) następuje w formie wzajemnych potrąceń należności i zobowiązań, potwierdzonych przez właściwy dla nabywcy urząd skarbowy, na podstawie dokumentów przedstawionych przez nabywcę,
2) 27
 należność wynikająca z faktury (faktury korygującej) nie przekracza kwot wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348 i Nr 60, poz. 369).
7. 
W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku.
8. 
Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług.
9.  28
 Przepisy ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do rachunków uproszczonych, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy.
§  55. 
1. 
Jeżeli oryginał faktury, faktury korygującej, rachunku uproszczonego lub rachunku korygującego dotyczącego rachunku uproszczonego ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca ponownie wystawia fakturę lub rachunek zgodnie z danymi zawartymi w kopii faktury lub rachunku.
2. 
Faktura lub rachunek uproszczony wystawiony ponownie musi zawierać wyraz "DUPLIKAT".
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.
§  56. 
1. 
Podatnicy obowiązani są przechowywać oryginały i kopie faktur, faktur korygujących, rachunków uproszczonych, rachunków korygujących dotyczących rachunków uproszczonych i not korygujących w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę, rachunek lub notę.
1a.  29
 Przepis ust. 1 dotyczy również dokumentów odprawy celnej.
2. 
Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty.
§  57. 
1.  30
 Organy egzekucyjne, określone w art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426 oraz z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680), oraz komornicy sądowi, o których mowa w art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego, dokonujący na podstawie odrębnych przepisów, w trybie egzekucji, sprzedaży towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, wystawiają w jego imieniu i na jego rachunek faktury lub rachunki uproszczone, potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury (rachunku uproszczonego) otrzymuje dłużnik.
2. 
Fakturę należy wystawić, jeżeli:
1)
dłużnik oraz nabywca towaru spełniają odpowiednio warunki określone w § 36 i 37,
2)
na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.
3. 
Faktura (rachunek uproszczony) stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 38 i 51, a oprócz tego zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury (rachunku uproszczonego) uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez niego upoważnionych), o których mowa wyżej.
4. 
Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując kopię w swojej ewidencji.
17 § 44 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 13 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1997 r.
18 § 44 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 13 lit. b) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1997 r.
19 § 48 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
20 § 51 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 15 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1997 r.
21 § 51 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 15 lit. b) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1997 r.
22 § 52 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1997 r.
23 § 54 ust. 4 pkt 2a dodany przez § 1 pkt 17 lit. a) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
24 § 54 ust. 5 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 17 lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
25 § 54 ust. 5 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 17 lit. b) tiret drugie rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
26 § 54 ust. 5a dodany przez § 1 pkt 17 lit. c) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
27 § 54 ust. 6 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1997 r. (Dz.U.97.61.389) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r.
28 § 54 ust. 9 zmieniony przez § 1 pkt 17 lit. d) rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
29 § 56 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 18 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 1996 r. (Dz.U.96.157.805) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.
30 § 57 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1997 r. (Dz.U.97.61.389) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r.