Rozdział 3 - Zapobieganie degradacji gruntów. - Wykonanie przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.20.149

Akt utracił moc

Wersja od: 4 sierpnia 1992 r.

Rozdział  3

Zapobieganie degradacji gruntów.

§  17.

1. Wojewoda opracowuje program kompleksowej ochrony gruntów przed erozją, obejmujący w zasadzie obszar jednostki fizjograficznej lub jej części. Program powinien zawierać:

1) charakterystykę dotychczasowego poziomu produkcji rolniczej i leśnej oraz nasilenie erozji,

2) koncepcję zmian w strukturze użytkowania gruntów oraz w produkcji rolniczej i leśnej (w ujęciu rzeczowym i przestrzennym),

3) środki niezbędne do wdrożenia koncepcji, o której mowa w pkt 2,

4) rodzaje zadań i etapy realizacji programu.

2. Program stanowi podstawę do opracowania planów kompleksowej ochrony gruntów przed erozją dla poszczególnych gmin lub ich części.

§  18.

1. Gminny plan kompleksowej ochrony gruntów przed erozją (§ 17 ust. 2) opracowuje naczelnik gminy. Plan określa właściwy w danych warunkach sposób użytkowania gruntów oraz zadania w zakresie:

1) sposobu użytkowania rolniczego lub leśnego gruntów,

2) dostosowania struktury przestrzennej użytkowania gruntów oraz układu dróg do wymagań ochrony gleby przed erozją,

3) wykonania zabiegów przeciwerozyjnych,

a w odniesieniu do gruntów leżących w zlewniach potoków górskich - sposób zabudowy koryta wodnego.

2. Do zabiegów przeciwerozyjnych zalicza się:

1) rekultywację nieużytków poerozyjnych i zagospodarowanie wąwozów,

2) umacnianie skarp i budowę tarasów,

3) budowę bądź przebudowę dróg i rowów przydrożnych,

4) regulację rzek i meliorację dolin rzecznych,

5) zalesienia, zadrzewienia i zakrzewienia przeciwerozyjne.

3. Projekt gminnego planu kompleksowej ochrony gruntów przed erozją powinien być wyłożony do wglądu właścicieli gruntów na okres 30 dni w celu zgłoszenia uwag i wniosków.

§ 19. Osoba ubiegająca się o uzyskanie zezwolenia na eksploatację złóż torfowych składa do wojewody, za pośrednictwem naczelnika gminy, wniosek wraz z dokumentacją torfowiskową zawierającą charakterystykę torfowiska i zasobów torfu oraz projekt eksploatacji złoża.

§  20.

1. Projekt planu gospodarowania na gruntach położonych w strefach ochronnych (art. 25 ust. 1 ustawy), zwanego dalej "planem gospodarowania", sporządza naczelnik gminy.

2. Projekt planu gospodarowania powinien określać:

1) rodzaje zanieczyszczeń i ich stężenie,

2) wpływ zanieczyszczeń lub innego szkodliwego oddziaływania na istniejący sposób zagospodarowania z ewentualnym podziałem strefy ochronnej na części,

3) aktualne kierunki produkcji roślinnej oraz wielkość tej produkcji,

4) rośliny, które mogą być uprawiane, zalecenia dotyczące ich uprawy oraz proponowany sposób ich gospodarczego wykorzystania,

5) sposoby przeciwdziałania zmniejszeniu wartości użytkowej gleb,

6) spodziewany poziom globalnej produkcji rolniczej możliwy do osiągnięcia po uwzględnieniu wymagań określonych w pkt 4 i 5,

7) wykaz gospodarstw rolnych prowadzących produkcję rolniczą,

8) wysokość przewidywanych odszkodowań z tytułu obniżenia poziomu produkcji lub zmiany kierunku produkcji,

9) ewentualne zalecenia dotyczące produkcji zwierzęcej, w tym również rybackiej,

10) ewentualne nakłady niezbędne do zmiany kierunków produkcji rolniczej,

11) przewidywane ewentualne koszty nabycia gruntów przez zakład przemysłowy.

3. Projekt planu gospodarowania powinien być wyłożony do wglądu właścicieli gruntów na okres 30 dni w celu zgłoszenia uwag i wniosków.

4. Projekt planu gospodarowania powinien być przed zatwierdzeniem przez wojewodę zaopiniowany przez jednostki specjalistyczne lub naukowo-badawcze określone przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

§  21.

1. Produkty rolnicze uzyskiwane w strefach ochronnych z produkcji prowadzonej zgodnie z planem gospodarowania podlegają badaniu zawartości w nich szkodliwych związków.

2. Koszty badań, o których mowa w ust. 1, pokrywa zakład przemysłowy.

§  22.

1. Podstawą do stwierdzenia całkowitej lub częściowej utraty wartości użytkowej gruntów są wyniki badań określające zawartość szkodliwych substancji w glebach, roślinach i wodach.

2. Koszty badań, o których mowa w ust. 1, wlicza się do kosztów wyłączenia gruntów z produkcji.

§ 23. Zagospodarowanie gruntów wyłączonych z produkcji (art. 27 ust. 2 ustawy) należy do zakładu przemysłowego, w którego zarządzie znajduje się obiekt lub urządzenie oddziałujące ujemnie na produkcję rolniczą lub leśną.