Rozdział 1 - Zasady przeznaczania gruntów na cele nierolnicze i nieleśne. - Wykonanie przepisów ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.20.149

Akt utracił moc

Wersja od: 4 sierpnia 1992 r.

Rozdział  1

Zasady przeznaczania gruntów na cele nierolnicze i nieleśne.

§  1.

1. Wniosek o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntów na cele nierolnicze lub nieleśne należy uzasadnić wynikami rachunku ekonomicznego, uwzględniającego w szczególności:

1) sumę należności i opłat rocznych za grunty projektowane do przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne, z uwzględnieniem przewidywanych zmian w wartości produkcji rolniczej i leśnej w okresie poprzedzającym wyłączenie gruntów z produkcji,

2) wielkość obszaru ujemnego wpływu inwestycji, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. Nr 11, poz. 79), zwanej dalej "ustawą", oraz przewidywany na tym obszarze rozmiar strat ponoszonych przez rolnictwo i leśnictwo, jak również okres ich występowania.

2. Organ wyrażający zgodę może żądać złożenia wniosku w kilku wariantach przedstawiających różne możliwości zlokalizowania projektowanych inwestycji.

§  2.

1. Wniosek o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntów na cele inwestycji górniczych lub eksploatacji kopalin nie objętych działaniem prawa górniczego, oprócz danych wymienionych w § 1 ust. 1, powinien zawierać wariantowe rozwiązania w zakresie rekultywacji i zagospodarowania gruntów po zakończeniu działalności górniczej, określające koszty rekultywacji i zagospodarowania oraz straty ponoszone przez rolnictwo i leśnictwo.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do eksploatacji złóż torfowych (borowiny) na cele lecznicze.

§ 3. Naczelnik gminy przedstawia gminnej radzie narodowej projekt planu zagospodarowania przestrzennego, łącznie ze zgodą organu określonego w art. 7 ust. 2 ustawy.