Wykonanie postanowień ustawy z dnia 1 kwietnia 1925 r. o przedłużeniu mocy obowiązującej przepisów o wymiarze i poborze państwowego podatku od nieruchomości w gminach miejskich oraz od niektórych budynków w gminach wiejskich.
Dz.U.1925.48.333
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 30 kwietnia 1925 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych celem wykonania postanowień ustawy z dnia 1 kwietnia 1925 r. o przedłużeniu mocy obowiązującej przepisów o wymiarze i poborze państwowego podatku od nieruchomości w gminach miejskich oraz od niektórych budynków w gminach wiejskich.
Podstawowe komorne miesięczne z czerwca 1914 r. winno być pomnożone przez 3 celem otrzymania podstawowego kwartalnego komornego.
Do stawek procentowych podstawowego komornego, przewidzianych w p. 1 art. 6 powołanej ustawy o ochronie lokatorów, doliczy się 8% w myśl przepisu p. 3 tegoż art. 6 celem ustalenia stawki procentowej podstawowego komornego z końcem roku 1924. Do tej stawki procentowej począwszy od 1 stycznia 1925 r. dodaje się kwartalnie 6.
Np. dla mieszkania, złożonego z 5 pokoi (p. c art. 6 ustawy o ochronie lokatorów) stawka procentowa dla II kwartału 1925 r. będzie stanowiła: 15 + 8 + 6 + 6 = 35; kwartalne podstawowe komorne z roku 1914 wynosiło 300 zł; w związku z tem podstawa wymiaru podatku za II kwartał 1925 r.
określi się w kwocie i podatek (12%)
od tej kwoty stanowi
W taki sam sposób ustala się wartość czynszową nieoddanych w najem nieruchomości lub ich części, podlegających ustawie o ochronie lokatorów, z wyjątkiem wypadków, określonych w § 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 czerwca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 51, poz. 523).
Jeżeli w wypadkach przewidzianych w § 6 wymienionego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej nieruchomość stanowi własność osób prawnych, wówczas wartość jej może być przyjęta wedle bilansów otwarcia w złotych, sporządzonych zgodnie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 czerwca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 55, poz. 542).
W razie różnicy miedzy rzeczywistem komornemu za ostatni kwartał roku poprzedzającego a komornem przyjąłem za podstawę wymiaru podatku za tenże kwartał, podatek należy wymierzyć z uwzględnieniem tej różnicy, przyczem w razie nieotrzymania od właściciela nieruchomości zawiadomienia o zmianie w wysokości komornego (część druga art. 4 ustawy) - rzeczywista wysokość komornego winna być ustalona w drodze dochodzeń.
Do art. 5 i 6 ustawy.
Rozesłanie nakazów płatniczych na państwowy podatek od nieruchomości winno być ukończone do 31 marca każdego roku podatkowego, przyczem nakazy płatnicze na podatek za rok 1925 mają być rozesłane najpóźniej do 30 czerwca 1925 r.
Kwoty podatku nieuiszczone z winy płatnika w przepisanych terminach płatności stają się zaległością, która będzie ściągnięta przymusowo z karami za zwłokę w wysokości 4% miesięcznie oraz kosztami egzekucyjnemi, określonemi w ustawie z dnia 31 lipca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 73, poz. 721).
Z sumy wpłaconej pokrywa się przedewszystkiem karę, za zwłokę i ewetualne koszty egzekucji, a następnie zaległość podatku.
Do części ostatniej art. 4 ustawy.
Od orzeczeń, skazujących na grzywnę za niezłożenie zawiadomienia o zmianie komornego, można wnieść odwołanie w terminie 28-dniowym od dnia doręczenia orzeczenia za pośrednictwem władzy wymiarowej do izby skarbowej, która rozstrzyga ostatecznie.
Natomiast, jeżeli kara pieniężna nałożona za podanie świadomie nieprawdziwych danych (§ 8 niniejszego rozporządzenia) nie zostanie uiszczona dobrowolnie w ciągu 4 tygodni od dnia doręczenia obwinionemu orzeczenia, wówczas właściwa władza wymiarowa przekazuje sprawę właściwemu sądowi, o czem należy uprzedzić obwinionego równocześnie z zakomunikowaniem mu orzeczenia o karze pieniężnej.
Do art. 7 ustawy.
Wszystkie takie podania władza wymiarowa bada celem niewątpliwego stwierdzenia niemożności uiszczania podatku, a następnie rozważa konieczność zastosowania tych ulg, o które płatnicy proszą i bądź zarządza sama odroczenie, względnie rozłożenie na raty spłaty należności, bądź też występuje w tej sprawie z wnioskiem do właściwej izby skarbowej, kierując się przepisami zawartemi w § 11 niniejszego rozporządzenia.
Izba skarbowa może decydować sama o odroczeniu lub rozłożeniu na raty należności podatkowe] do wysokości 1.000 zł. na czas nie dłuższy, niż jeden rok.
Od odroczonych lub rozłożonych na raty kwot podatku pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości 1% miesięcznie.
Natomiast dziennik przychodu na powyższy podatek magistraty oraz wydziały powiatowe przygotują na koszt własny i prowadzą według wzoru № 3 dołączonego ile niniejszego rozporządzenia.
Upoważnia się magistraty do zmiany w porozumieniu z izbą skarbową wymienionych wyżej formularzy stosownie do potrzeb miejscowych.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »