Wykonanie niektórych przepisów ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.40.261

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ ORAZ ROLNICTWA

z dnia 12 września 1972 r.

w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia. ^*

Na podstawie art. 22 ust. 3, art. 23 i art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Rozporządzenie określa:

1) rodzaje jednostek organizacyjnych i miejsca, w których nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 29, poz. 245) należy do:

a) właściwych do spraw weterynarii organów administracji państwowej nadzorowanych przez Ministra Rolnictwa,

b) pracowników zakładów weterynarii upoważnionych przez te organy,

2) zasady współdziałania organów weterynarii z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej,

3) zasady i tryb udzielania pracownikom zakładów weterynarii upoważnień do wykonywania nadzoru, o którym mowa w pkt 1 lit. b).

2. Ilekroć w dalszych przepisach rozporządzenia jest mowa o organach weterynarii bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć także pracowników, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit b).

§  2.

1. Organy weterynarii sprawują nadzór:

1) nad przetwórstwem rybnym i nad produkcją środków spożywczych z raków i mięczaków w zakładach przetwórstwa ryb oraz w chłodniach składowych przeznaczonych do przechowywania tych środków,

2) nad warunkami sanitarnymi uzyskiwania mleka w gospodarstwach rolnych i hodowlanych,

3) nad produkcją środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego:

a) w zakładach przetwarzających mięso, produkujących wędliny i wyroby wędliniarskie, konserwy mięsne oraz uboczne produkty uboju,

b) w zakładach jajczarskich i przetwórstwa jajczarskiego oraz w zakładach drobiarskich,

c) w chłodniach składowych, w których przechowywane są środki spożywcze wymienione pod lit. a) i b) oraz dziczyzna,

4) nad obrotem mięsa mniej wartościowego w punktach sprzedaży takiego mięsa oraz nad sprzedażą mięsa z uboju gospodarczego,

5) nad produkcją wyrobów garmażeryjnych w jednostkach organizacyjnych określonych w pkt 1 i 3.

2. Jednostki organizacyjne i miejsca, o których mowa w ust. 1, zwane są dalej "zakładami".

3. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, wykorzystywany jest:

1) w zakładach objętych planem centralnym - przez organy weterynarii stopnia wojewódzkiego,

2) w pozostałych zakładach - przez organy weterynarii stopnia powiatowego

a przez pracowników zakładów weterynarii upoważnionych przez te organy.

3. Jeżeli sprawowanie nadzoru określonego w ust. 1 wymaga przeprowadzenia badań, które przekraczają możliwości właściwego organu weterynarii, na jego wniosek badania te wykonuje właściwa stacja sanitarno-epidemiologiczna.

§  3.

1. W zakładach wymienionych w § 2 ust. 1 nadzorem organów weterynarii nie są objęte sprawy należące do wyłącznej właściwości organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, a mianowicie:

1) kontrola jakości wody używanej przez te zakłady,

2) nadzór nad produkcją dietetycznych środków spożywczych i odżywek oraz

3) kontrola przestrzegania warunków określonych w zezwoleniach, wydanych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2, art. 11 ust. 2 i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.

2. Jeżeli środki spożywcze z mięsa ryb, raków, mięczaków, zwierząt rzeźnych, drobiu lub dziczyzny są produkowane lub przechowywane w zakładzie, który ponadto produkuje inne środki spożywcze, a w szczególności konserwy warzywno-mięsne, nadzór nad zdrowotną jakością wszystkich środków spożywczych produkowanych w tym zakładzie może być powierzony organowi weterynarii lub powiatowemu inspektorowi sanitarnemu, stosownie do porozumienia wojewódzkiego inspektora sanitarnego z organem weterynarii stopnia wojewódzkiego.

§  4.

1. Jeżeli dla ochrony zdrowia ludzkiego niezbędne jest natychmiastowe przeprowadzenie kontroli z zakresu spraw należących do organów weterynarii, organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej może przeprowadzić taką kontrolę, zawiadamiając o tym bezzwłocznie właściwy organ weterynarii.

2. Stosownie do potrzeby organ weterynarii obowiązany jest udzielić pomocy organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej, przeprowadzającemu kontrolę określoną w ust. 1.

3. Organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej, po przeprowadzeniu kontroli określonej w ust. 1, przekazuje odpowiednie wnioski właściwemu organowi weterynarii do wykorzystania. O decyzjach wydanych na podstawie otrzymanych wniosków organ weterynarii zawiadamia organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

§  5.

1. Organy weterynarii w zakresie zadań określonych w § 2 współdziałają z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej przez uzgadnianie planów pracy oraz wzajemne przekazywanie informacji i dokumentów.

2. Organy weterynarii oraz organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są obowiązane do natychmiastowego wzajemnego przekazywania wiadomości o przypadkach zachorowań ludzi po spożyciu środków spożywczych, o których mowa w § 2 ust. 1.

3. Szczegółowe zasady współdziałania organów określonych w ust. 1 i 2 ustalą wytyczne Ministra Rolnictwa i Głównego Inspektora Sanitarnego.

§  6.

1. Pracownicy zakładów weterynarii wykonują nadzór, o którym mowa w § 2, na podstawie upoważnienia wydanego przez właściwe do spraw weterynarii organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego lub powiatowego.

2. Właściwe do spraw weterynarii organy administracji państwowej stopnia wojewódzkiego wydają upoważnienia:

1) wojewódzkim weterynaryjnym inspektorom sanitarnym,

2) weterynaryjnym inspektorom sanitarnym zatrudnionym w:

a) wojewódzkich weterynaryjnych inspektoratach sanitarnych,

b) weterynaryjnych inspektoratach sanitarnych działających przy zakładach objętych planem centralnym,

3) granicznym (portowym) lekarzom weterynarii.

3. Właściwe do spraw weterynarii organy administracji państwowej stopnia powiatowego wydają upoważnienia:

1) powiatowym weterynaryjnym inspektorom sanitarnym,

2) weterynaryjnym inspektorom sanitarnym zatrudnionym w weterynaryjnych inspektoratach sanitarnych działających przy zakładach objętych planem terenowym.

4. Do sprawowania nadzoru organy wymienione w ust. 1 mogą ponadto upoważnić lekarzy weterynarii zatrudnionych w zakładach profilaktyki i lecznictwa weterynaryjnego.

§  7.

1. Upoważnienie, o którym mowa w § 6, wydawane jest na piśmie i jest ważne łącznie z legitymacją służbową.

2. Upoważnienie wydawane jest na określony czas i może być wcześniej cofnięte przez organ, który je wydał.

3. Organy określone w § 6 ust. 1 prowadzą rejestry wydanych upoważnień.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1972 r.

^* Rozporządzenie utraciło częściowo podstawę prawną z dniem 24 grudnia 1992 r. na skutek zmiany art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U.70.29.245) przez art. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 6 listopada 1992 r. zmieniającej powołaną wyżej ustawę (Dz.U.92.91.456).

Z dniem 30 marca 2001 r. rozporządzenie traci moc w części wydanej na podstawie art. 23 ustawy z dnia 25 listopada 1970 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz.U.70.29.245), w związku z jego zmianą przez art. 16 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268).