Rozdział 10 - Zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz not korygujących - Wykonanie niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.27.268

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 2004 r.

Rozdział  10

Zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz not korygujących

§  34. 
Zarejestrowani podatnicy, posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT", z wyjątkiem podatników:
1)
korzystających ze zwolnień określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy,
2)
wykonujących wyłącznie czynności wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy lub czynności zwolnione określone w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ustawy.
§  35. 
1. 
Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, z zastrzeżeniem § 37, powinna zawierać co najmniej:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2)
numery identyfikacji podatkowej albo numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,
3)
dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży towarów o charakterze ciągłym,
4)
nazwę towaru lub usługi,
5)
jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
6)
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7)
wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8)
stawki podatku,
9)
sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,
10)
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,
11)
wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,
12)
kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
13)
czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.
1a.  18
 Faktury wystawiane przez małych podatników, o których mowa w art. 6b ust. 1 ustawy, zawierają dodatkowo:
1)
oznaczenie "FAKTURA VAT - MP",
2)
termin płatności należności określonej w fakturze.
2. 
Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.
3. 
Wyszczególnienie w fakturze kwot podatku nie jest wymagane, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest niższa od:
1)
6,18 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 3%,
2)
6,42 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%,
3)
6,72 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 12%,
4)
7,32 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%.
4. 
Faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.
5. 
Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
6. 
Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu REGON lub PESEL.
7. 
W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu.
8. 
Zamieszczenie w fakturze danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, nie jest wymagane, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury.
§  36. 
1. 
Faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 35 ust. 1 pkt 2.
2. 
Faktury wystawiane:
1)
nabywcom eksportowanych towarów i usług,
2)
uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,
3) 19
 nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 105 i poz. 125-128 załącznika nr 3 do ustawy

- mogą nie zawierać danych określonych w § 35 ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom, o których mowa w pkt 3, danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby.

3. 
W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik powinien dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.
4. 
Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przez kasę rejestrującą, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
5.  20
 Faktury wystawiane przez Telekomunikację Polską S.A. na rzecz jej abonentów z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych mogą zawierać w wyodrębnionej części dane, o których mowa w § 35, z uwzględnieniem przepisów § 38-43 i 47-50, dotyczące usług świadczonych przez innych operatorów na rzecz tych abonentów, pod warunkiem że z zawartych umów między Telekomunikacją Polską S.A. i innymi operatorami wynika taki sposób ich dokumentowania.
§  37. 
1. 
W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:
1)
jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto,
2)
kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

WB x SP

KP = ľľľľľľľ

100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 35 ust. 5,

WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatkowe,

SP - oznacza stawkę podatku od towarów i usług,

3)
sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.
2. 
Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.
§  38. 
1. 
Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 39 i § 40.
2. 
W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 35 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.
§  39. 
1.  21
 Jeżeli sprzedawca otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi jednorazowo lub w ratach co najmniej połowę ceny, jest obowiązany wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano od nabywcy kwotę wynoszącą co najmniej 50% ceny brutto towaru lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a.
1a.  22
 Jeżeli mały podatnik, o którym mowa w art. 6b ust. 1 ustawy, otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi część zapłaty, jest obowiązany wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymał część zapłaty. W tym przypadku faktura powinna zawierać również oznaczenie zgodnie z § 35 ust. 1a pkt 1.
2.  23
 Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną zaliczkę (przedpłatę, zadatek lub ratę) przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1, lub pobrano kolejną część zapłaty, o której mowa w ust. 1a.
3.  24
 Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki lub części zapłaty, o której mowa w ust. 1, 1a i ust. 2, powinna zawierać co najmniej:
1)
imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2)
numer identyfikacji podatkowej albo numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy,
3) 25
 datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, kwotę pobranej zaliczki brutto lub części zapłaty brutto, a w przypadku określonym w ust. 1a i ust. 2 - również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto i części zapłaty brutto,
4) 26
 stawkę podatku oraz kwotę podatku, wyliczoną według wzoru:

ZB x SP

KP = ľľľľľľ

100 + SP

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku,

ZB - oznacza kwotę pobranej zaliczki brutto lub części zapłaty brutto,

SP - oznacza stawkę podatku,

5)
dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.
4.  27
 Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1, 1a i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 35 - 38, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek lub pobranych części zapłat, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek lub części zapłat; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1, 1a-3.
5.  28
 Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1, 1a i ust. 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym w § 38.
6. 
Przepisy § 35 ust. 5, 7 i 8 oraz § 36 stosuje się odpowiednio.
§  40. 
1. 
W przypadkach określonych w art. 6 ust. 7b, ust. 8b pkt 1-4, 7, 9 i 11-13 ustawy, a także w przypadku umowy komisu fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.
2. 
Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3.  29
 Przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 105 i poz. 125-128 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.
4.  30
 Podatnik, który otrzymał fakturę potwierdzającą nabycie towarów i usług wymienionych w ust. 3, może obniżyć podatek należny o podatek naliczony określony w tej fakturze w miesiącu, w którym przypada termin płatności określony w tej fakturze, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 10 ust. 1a i 1d ustawy - w kwartale, w którym przypada termin płatności określony w tej fakturze.
5.  31
 W przypadku nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturą oznaczoną zgodnie z § 35 ust. 1a pkt 1, podatnik może obniżyć podatek należny o podatek naliczony określony w tej fakturze, w rozliczeniu za miesiąc, w którym:
1)
dokonano części zapłaty w przypadku określonym w § 39 ust. 1a,
2)
w całości uregulowano należność,
3)
przypada 90. dzień od dnia otrzymania towaru lub wykonania usługi, w przypadkach innych niż określone w pkt 1 i 2.
6.  32
 Przepisu ust. 5 nie stosuje się do małych podatników, o których mowa w art. 6b ust. 1 i art. 10 ust. 1d ustawy.
§  41. 
1. 
W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.
2. 
Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)
określone w § 35 ust. 1 pkt 1-3,
b)
nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,
3)
kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,
4)
kwotę zmniejszenia podatku należnego,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1)
zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy,
2)
zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
4.  33
 Sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów i usług oraz przypadków określonych w § 36 ust. 2 pkt 3. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 10 ust. 1a, 1c i 1d ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 6b ustawy.
5.  34
 Nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 10 ust. 1a, 1c i 1d ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.
6. 
Przepisy § 35 ust. 4-7 i § 36 stosuje się odpowiednio.
7. 
Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.
§  42. 
1. 
Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
2. 
Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)
określone w § 35 ust. 1 pkt 1-3,
b)
nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,
3)
kwotę podwyższenia ceny bez podatku,
4)
kwotę podwyższenia podatku należnego,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. 
Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.
4.  35
 Nabywca otrzymujący fakturę korygującą:
1)
jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 10 ust. 1a, 1c i 1d ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 6b ustawy,
2)
jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 10 ust. 1a, 1c i 1d ustawy, w rozliczeniu za kwartał, w którym fakturę otrzymali - jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.
5. 
Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy.
6. 
Przepisy § 35 ust. 4-7, § 36 oraz § 41 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.
§  43. 
1.  36
 Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 35 ust. 1 pkt 5-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą.
2. 
Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.
3. 
Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:
1)
numer kolejny i datę jej wystawienia,
2)
imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej,
3)
dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 35 ust. 1 pkt 1-3,
4)
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej,
5)
czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby.
4. 
Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.
5. 
Noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA.
6. 
Przepisy ust. 2-4 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.
§  44. 
Jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury.
§  45. 
Fakturami mogą być również:
1)
bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
a)
nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b)
numer i datę wystawienia biletu,
c)
odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,
d)
kwotę należności wraz z podatkiem,
e)
kwotę podatku,
2)
dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:
a)
nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
b)
kwotę należności wraz z podatkiem,
c)
kwotę podatku,
3)
dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:
a)
określenie usługodawcy i usługobiorcy,
b)
numer kolejny i datę ich wystawienia,
c)
nazwę usługi,
d)
kwotę, której dotyczy dokument,
4)
dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:
a)
nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b)
numer kolejny i datę wystawienia,
c)
nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,
d)
kwotę należności wraz z podatkiem,
e)
kwotę podatku,
5)
rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 34-42, § 44-47, § 48 ust. 1 i 2, § 49 i § 51.
§  46. 
1.  37
 Komisant dokonujący sprzedaży towarów w wykonaniu umowy komisu wystawia przy sprzedaży towarów fakturę, oznaczoną jako FAKTURA VAT KOMIS, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 2 ustawy. W przypadku małego podatnika, o którym mowa w art. 6b ust. 1 ustawy, wystawiane faktury powinny zawierać również oznaczenie zgodnie z § 35 ust. 1a pkt 1.
2. 
Kopię faktury, o której mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.
3. 
Za fakturę u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 35, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktury, o której mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT u komitenta, łącznie z kopią tej faktury.
§  47. 
1. 
Za fakturę uważa się także dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem jest eksport lub import towarów.
2. 
Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 35 oraz:
1)
numer i datę wystawienia dokumentu celnego,
2)
numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego,
3)
wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walut obcych zastosowanym w dokumencie celnym.
3. 
W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem celnym lub jego kopią, potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej.
4. 
W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem celnym lub jego kopią, w którym te kwoty zostały obliczone.
§  48. 
1. 
Faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.
2. 
Oryginał faktury powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury - wyraz KOPIA.
3. 
Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących, albo ich duplikaty, o których mowa w § 49.
4. 
W przypadku gdy:
1)
sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a)
wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
b)
w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,
2)
nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą niepotwierdzoną kopią u sprzedawcy,
3)
wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy,
4)
wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,
5)
wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
a)
stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,
b)
podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,
c)
potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego

- faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

5. 
W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku.
6. 
Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług.
7. 
Przepisy ust. 4-6 stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur.
§  49. 
1. 
Jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury.
2. 
Faktura wystawiona ponownie musi zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury powinien być wystawiony w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.
3. 
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.
§  50. 
1. 
Podatnicy są obowiązani przechowywać oryginały i kopie faktur, faktur korygujących i not korygujących, a także duplikaty tych dokumentów w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę, fakturę korygującą lub notę.
2. 
Przepis ust. 1 dotyczy również dokumentów celnych.
3. 
Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty.
§  51. 
1. 
Organy egzekucyjne, określone w art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 43, poz. 189 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943 i 944, z 1998 r. Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 76, poz. 809, Nr 98, poz. 1068, Nr 123, poz. 1353 i Nr 125, poz. 1368), oraz komornicy sądowi, o których mowa w art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego, dokonujący na podstawie przepisów tego Kodeksu sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury otrzymuje dłużnik.
2. 
Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.
3. 
Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 35 i § 36 ust. 1, jak również zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa w ust. 1.
4. 
Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.
5. 
Przepisy § 37-44, § 48 ust. 2, § 49 i § 50 stosuje się odpowiednio.
18 § 35 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
19 § 36 ust. 2 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
20 § 36 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
21 § 39 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
22 § 39 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
23 § 39 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
24 § 39 ust. 3 zdanie wstępne zmienione przez § 1 pkt 2 lit. d) tiret pierwsze rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
25 § 39 ust. 3 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. d) tiret drugie rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
26 § 39 ust. 3 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. d) tiret trzecie rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
27 § 39 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
28 § 39 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
29 § 40 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
30 § 40 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
31 § 40 ust. 5:

- dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

32 § 40 ust. 6 dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.
33 § 41 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
34 § 41 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
35 § 42 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
36 § 43 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 2002 r. (Dz.U.02.216.1828) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.
37 § 46 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 20 września 2002 r. (Dz.U.02.155.1290) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 2002 r.