Wykonanie niektórych przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.12.67

Akt utracił moc

Wersja od: 19 maja 1976 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 2 marca 1963 r.

w sprawie wykonania niektórych przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym.

Na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 1, art. 5 ust. 1 i 2, art. 6 ust. 1, art. 18 ust. 1, art. 27 ust. 2, art. 55 ust. 2, art. 65 ust. 2, art. 70 ust. 2 i 3, art. 75, art. 76 ust. 3, art. 92, art. 123, art. 127, art. 128 ust. 4, art. 169 ust. 1 i art. 185 ust. 1 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60) zarządza się, co następuje:

§ 1. Powołane w rozporządzeniu:

1) artykuły bez bliższego określenia - oznaczają artykuły dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60),

2) paragrafy bez bliższego określenia - oznaczają paragrafy niniejszego rozporządzenia.

Do art. 5 ust. 1.

§ 2. Zarządza się obliczanie i pobór podatku od odpłatnego nabycia praw majątkowych, wynikającego z najmu lokali i stwierdzonego kwitem czynszowym przez osoby (płatników) będące właścicielami (współwłaścicielami), posiadaczami lub użytkownikami nieruchomości.

Do art. 5 ust. 2.

§ 3-5. 1 (uchylone).

Do art. 6 ust. 1.

§ 6. 2

1. Organy finansowe prezydiów powiatowych rad narodowych są właściwe rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach:

1) podatków obrotowego i dochodowego, pobieranych na zasadach obowiązujących gospodarkę nie uspołecznioną oraz organizacje polityczne, społeczne i zawodowe,

2) podatku od nabycia praw majątkowych i opłaty skarbowej,

3) podatku od wynagrodzeń,

4) podatku wyrównawczego,

5) podatku od funduszu płac,

6) opłaty administracyjnej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej.

2. Organy finansowe prezydiów rad narodowych miast stanowiących powiaty, a nie podzielonych na dzielnice, oraz prezydiów dzielnicowych rad narodowych w miastach wyłączonych z województw są właściwe rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach:

1) podatków obrotowego i dochodowego, pobieranych na zasadach obowiązujących gospodarkę nie uspołecznioną oraz organizacje polityczne, społeczne i zawodowe,

2) podatku od wynagrodzeń,

3) podatku wyrównawczego,

4) podatku gruntowego i opłaty leśnej,

5) podatków od nieruchomości i od lokali,

6) podatku od spożycia w nocnych lokalach rozrywkowych,

7) podatku od posiadania psów,

8) funduszu miasta (dzielnicy),

9) opłaty od środków transportowych,

10) opłaty targowej,

11) opłaty uzdrowiskowej,

12) opłaty administracyjnej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej,

13) opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła na podstawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła,

14) podatku od funduszu płac.

3. Organy finansowe prezydiów rad narodowych miast stanowiących powiaty, a podzielonych na dzielnice, są właściwe rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach:

1) podatków obrotowego i dochodowego, pobieranych na zasadach obowiązujących gospodarkę nie uspołecznioną oraz organizacje polityczne, społeczne i zawodowe,

2) podatku od wynagrodzeń,

3) podatku wyrównawczego,

4) podatku od funduszu płac,

5) opłaty administracyjnej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej.

4. Organy finansowe prezydiów rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz wyznaczone przez prezydia rad narodowych miast wyłączonych z województw organy finansowe prezydiów dzielnicowych rad narodowych są właściwe rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach podatku od nabycia praw majątkowych i opłaty skarbowej. W m.st. Warszawie w sprawach tych właściwy jest jako organ pierwszej instancji Wydział Finansowy do Spraw Podatków Majątkowych i Opłaty Skarbowej.

5. Organy finansowe prezydiów dzielnicowych rad narodowych w miastach stanowiących powiaty, prezydiów rad narodowych miast nie stanowiących powiatów są właściwe rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach:

1) podatku gruntowego i opłaty leśnej,

2) podatków od nieruchomości i od lokali,

3) podatku od spożycia w nocnych lokalach rozrywkowych,

4) podatku od posiadania psów,

5) podatku obrotowego od imprez widowiskowo-rozrywkowych,

6) funduszu gminnego miasta (dzielnicy),

7) opłaty od środków transportowych,

8) opłaty targowej,

9) opłaty uzdrowiskowej,

10) opłaty administracyjnej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej,

11) opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła na podstawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła,

12) podatku od wynagrodzeń od przychodów z wynajmu pokoi gościnnych.

6. Naczelnik gminy jest właściwy rzeczowo w postępowaniu wymiarowym w sprawach:

1) podatku gruntowego i opłaty leśnej,

2) podatku od nieruchomości,

3) podatku od lokali w mieście, jeżeli na terenie miasta i gminy działa wspólna rada narodowa,

4) podatku od spożycia w nocnych lokalach rozrywkowych w mieście, jeżeli na terenie miasta i gminy działa wspólna rada narodowa,

5) podatku od posiadania psów,

6) podatku obrotowego od imprez widowiskowo-rozrywkowych,

7) funduszu gminnego,

8) należności Państwowego Funduszu Ziemi z tytułu czynszów dzierżawnych wynikających z umów zawartych przez rolników z naczelnikami gmin,

9) opłaty elektryfikacyjnej,

10) opłaty melioracyjnej,

11) opłaty za urządzenia wodne,

12) opłaty targowej,

13) opłaty uzdrowiskowej,

14) opłaty od środków transportowych,

15) opłaty administracyjnej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej,

16) opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła na podstawie potwierdzenia zgłoszenia wykonywania rzemiosła,

17) podatku od wynagrodzeń od przychodów z wynajmu pokoi gościnnych.

7. Jeżeli w ustępach poprzedzających jest mowa o naczelniku gminy, należy przez to rozumieć również naczelnika miasta i gminy, o ile w mieście i gminie działa wspólna rada narodowa.

8. Organy wymienione w ust. 1-6 właściwe są rzeczowo również w postępowaniu odwoławczym w zakresie i w granicach określonych w § 47.

9. W postępowaniu odwoławczym do załatwiania odwołań wnoszonych przez osoby fizyczne w sprawach podatków obrotowego i dochodowego, gdy przynajmniej jedno ze źródeł przychodu podatnika podlega opodatkowaniu podatkiem obrotowym lub gdy dochód został ustalony na podstawie art. 131, rzeczowo właściwe są komisje odwoławcze przy organach finansowych prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw), a do załatwiania odwołań w sprawach opłaty melioracyjnej, opłaty za urządzenia wodne i należności Państwowego Funduszu Ziemi właściwe są rzeczowo wydziały rolnictwa i leśnictwa rad narodowych. W postępowaniu odwoławczym we wszystkich innych wypadkach rzeczowo właściwe są organy finansowe prezydiów rad narodowych wyższego stopnia.

Do art. 18 ust. 1.

§ 7. Organ finansowy Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa-Śródmieście jest właściwy miejscowo w sprawach podatków obrotowego i dochodowego lub tylko podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym, nie mających na obszarze Państwa Polskiego miejsca zamieszkania lub pobytu ani siedziby lub zarządu i wykonujących świadczenia lub osiągających przychody bez utrzymywania na obszarze Państwa Polskiego stałego zorganizowanego zakładu.

§ 8. Jeżeli w sprawach podatków obrotowego i dochodowego jednego podatnika właściwe są różne organy finansowe prezydiów rad narodowych tego samego stopnia, mające siedzibę w tej samej miejscowości, właściwość miejscową w sprawach obu tych podatków określa się według właściwości w sprawach podatku obrotowego. Przepis ten dotyczy wyłącznie przypadku, gdy w sprawach podatku obrotowego właściwy jest tylko jeden organ finansowy.

§ 9. Właściwość miejscową organów finansowych w sprawach podatku obrotowego od osób fizycznych trudniących się przewozem osób lub towarów, wykonujących rzemiosło lub inne zatrudnienia w celach zarobkowych, jeżeli świadczenia te wykonywane są bez utrzymywania poza miejscem zamieszkania stałego zorganizowanego zakładu, ustala się według miejsca zamieszkania tych osób.

§  10.

1. Jeżeli podatnik prowadzi księgi handlowe, obejmujące działalność dwóch lub więcej przedsiębiorstw (zakładów), położonych na terenach działalności różnych organów finansowych, właściwym miejscowo w sprawach podatku obrotowego dla wszystkich tych przedsiębiorstw (zakładów) jest ten organ finansowy, na którego terenie działalności prowadzone są księgi.

2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest równocześnie ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego zawiadomić organy finansowe, na których terenie działalności posiada przedsiębiorstwa (zakłady), o prowadzeniu księgowości obejmującej działalność kilku przedsiębiorstw (zakładów).

§ 11. Jeżeli płatnik podatku od wynagrodzeń (pracodawca) zatrudnia pracowników w dwóch lub więcej miejscach, uzasadniających w myśl art. 9 właściwość różnych organów finansowych na terenie jednego województwa, organ finansowy prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) może na wniosek płatnika ustalić właściwość miejscową w sprawach podatku od wynagrodzeń według jednego z tych miejsc zatrudnienia.

§ 11a. 3 Właściwość miejscową w sprawach podatku od wynagrodzeń z tytułu wynajmu pokoi gościnnych określa się według miejsca położenia budynków, w których pokoje są wynajmowane.

§  12.

1. Jeżeli podatnik posiada gospodarstwo rolne położone na terenach działalności różnych organów finansowych właściwych do wymiaru podatku gruntowego i zamieszkuje na terenie działalności jednego z tych organów, organem finansowym właściwym dla wymiaru podatku gruntowego od wszystkich posiadanych gospodarstw jest organ właściwy dla terenu, na którym podatnik zamieszkuje.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy podatników, którzy oprócz gospodarstw rolnych, położonych na ziemiach dawnych, posiadają ponadto gospodarstwa rolne, położone na obszarze województw: koszalińskiego, olsztyńskiego (z wyjątkiem powiatów działdowskiego i nowomiejskiego), opolskiego, szczecińskiego, wrocławskiego, zielonogórskiego i m. Wrocławia oraz powiatów: ełckiego, gołdapskiego i oleckiego województwa białostockiego, powiatów: elbląskiego, gdańskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego, nowodworsko-gdańskiego i sztumskiego oraz miast Gdańska, Sopotu i Elbląga województwa gdańskiego oraz powiatu trzcianeckiego i miasta Piły województwa poznańskiego.

Do art. 27 ust. 2.

§ 13. 4 (uchylony).

Do art. 55 ust. 2.

€§ 14.[]  ⁵ (uchylony).

§ 15. 6 (uchylony).

Do art. 65 ust. 2.

§  16.

1. Obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego co do wszystkich posiadanych źródeł przychodu obowiązane są zgłaszać corocznie właściwemu organowi finansowemu pierwszej instancji:

1) osoby osiągające przychody z wszelkiego rodzaju dzierżawy,

2) osoby uczestniczące w przedsiębiorstwie w charakterze cichych wspólników,

3) osoby zajmujące się działalnością z zakresu grafiki i plastyki, a więc: malarze, rytownicy, litografowie, rzeźbiarze, grawerzy, twórcy dzieł sztuki zdobniczej, stosowanej dla rzemiosł i przemysłu oraz fotograficy, jeżeli przychody osiągane z tej działalności nie podlegają przepisom o podatku od wynagrodzeń,

4) osoby trudniące się zawodowo udzielaniem lekcji w szczególności języków obcych i muzyki - z wyjątkiem uczniów i studentów wszelkich szkół - jeżeli osiągane z tego tytułu przychody nie podlegają przepisom podatku od wynagrodzeń,

5) duchowni, jeżeli ich przychody z tytułu sprawowanych czynności nie podlegają przepisom o podatku od wynagrodzeń,

6) organiści lub inne osoby spełniające tego rodzaju funkcje, jeżeli ich przychody z tytułu sprawowanych czynności nie podlegają przepisom o podatku od wynagrodzeń.

2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, istnieje tylko wówczas, gdy łączny dochód ze wszystkich źródeł przychodu podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym przekracza kwotę wolną od opodatkowania podatkiem dochodowym.

§ 17. Przy zgłaszaniu obowiązku podatkowego w zakresie określonym w § 16 opłaty roczne, związane ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego, wynoszą 30 zł.

§ 18. Przepisy art. 66 ust. 1-3, 67, 69, 72 i 74 mają odpowiednie zastosowanie przy zgłaszaniu obowiązku podatkowego przez podatników wymienionych w § 16.

Do art. 70 ust. 2 i 3.

§  19.

1. Za oddzielny zakład handlowy lub usługowy uważa się stałe lub ruchome, zamknięte lub otwarte pomieszczenie albo część takiego pomieszczenia, albo dwa lub więcej bezpośrednio ze sobą połączonych lub znajdujących się w obrębie jednego obejścia pomieszczeń, w których dokonuje się czynności handlowych lub usługowych.

2. Wykonywanie zajęć zawodowych na wspólny rachunek w tym samym lokalu przez dwóch lub więcej lekarzy, inżynierów itp. uważa się za zakład usługowy. W tym przypadku na prowadzony na wspólny rachunek i w tym samym lokalu gabinet lekarski, biuro techniczne itp. należy zgłosić obowiązek podatkowy i uiścić jedną związaną z tym zgłoszeniem opłatę.

3. Przepis ust. 2 stosuje się również do zespołu adwokackiego bez względu na to, czy wykonywanie zajęć zawodowych odbywa się we wspólnym lokalu, czy też oddzielnie.

§  20.

1. Za oddzielny zakład przemysłowy (wytwórnię, pracownię, warsztat, zakład rzemieślniczy) uważa się stałe lub ruchome, zamknięte lub otwarte pomieszczenie albo część takiego pomieszczenia lub też dwa albo więcej pomieszczeń, znajdujących się w obrębie jednego obejścia lub stanowiących jednolity zespół gospodarczy, jeżeli służą one:

1) do jednego rodzaju produkcji lub

2) do kilku rodzajów produkcji, które stanowią kolejne stopnie obróbki lub przerobu tych samych materiałów i wytworów albo pozostają w związku uzasadnionym potrzebami głównej produkcji.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także w przypadkach, gdy pomieszczenia są położone w różnych miejscowościach.

§ 21. Za obejście uważa się wszelkiego rodzaju budynki i budowle wraz z podwórzami, placami składowymi, przejściami, dojazdami itp. gruntami, przylegającymi do budynków i budowli, o ile nie są przedzielone ulicą, placem publicznym lub obcą nieruchomością.

§ 22. Dla zakładu, w którym wykonywane są różnorodne świadczenia (handel, wytwórczość, usługi), należy zgłosić obowiązek podatkowy odrębnie dla poszczególnych rodzajów świadczeń. Nie uważa się za różnorodne świadczeń w tych przypadkach, gdy są one wykonywane w zakresie określonym rodzajem działalności przedsiębiorstwa lub zakładu i dotyczą towarów objętych tą działalnością, pod warunkiem, że wszystkie rodzaje wykonywanych świadczeń zostaną wymienione w pokwitowaniu uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

§  23.

1. Do przypadków określonych w § 22, w których nie wymaga się odrębnego zgłoszenia obowiązku podatkowego, zalicza się w szczególności:

1) prowadzenie zakładu rzemieślniczego, w którym wykonywane są świadczenia usług polegających na wytwarzenia, przerobie lub naprawie rzeczy oraz świadczenia sprzedaży wyrobów wytworzonych na rachunek własny lub na zamówienie kontrahenta,

2) prowadzenie zakładu gastronomicznego, w którym wykonywane są świadczenia usług przy konsumpcji na miejscu oraz świadczenia rzeczy dla konsumpcji poza zakładem bądź także sprzedaż wytworów gastronomicznych innym zakładom.

2. Przepis § 22 zdanie drugie nie ma jednak zastosowania w razie wykonywania nawet w jednym obejściu świadczeń rzeczy oraz świadczeń usług komisu lub pośrednictwa, także jeżeli świadczenia usług dotyczą tego samego rodzaju towarów (np. zakład sprzedaży towaru oraz pośrednictwo przy sprzedaży tego towaru).

§  24.

1. Nie ma obowiązku odrębnego zgłoszenia obowiązku podatkowego:

1) dla zakładu handlowego prowadzonego przez przedsiębiorstwo przemysłowe celem sprzedaży wytworów własnej produkcji, jeżeli zakład handlowy prowadzony jest w obrębie obejścia zakładu przemysłowego,

2) na sprzedaż w obrębie zakładu rzemieślniczego wytworów produkcji obcej związanych z wykonywanym rzemiosłem, jeżeli obroty osiągane z tej sprzedaży nie przekraczają 10% całkowitego obrotu zakładu,

3) na sprzedaż przez zakład rzemieślniczy wytworów własnej produkcji poza obrębem zakładu, jeżeli sprzedaż ta jest dokonywana na placach targowych w dni targowe i jarmarczne, osobiście lub najwyżej przy udziale jednego członka rodziny stale zamieszkałego we wspólnym gospodarstwie domowym rzemieślnika,

4) na sprzedaż towarów ze straganów, budek, samochodów, wozów, wózków itp. urządzeń, jeżeli sprzedaż odbywa się w różnych dniach i w różnych miejscowościach, nie więcej jednak niż trzech, a podatnik zgłosił obowiązek podatkowy na tę sprzedaż według miejsca zamieszkania (art. 10), pod warunkiem, że w deklaracji dotyczącej zgłoszenia obowiązku podatkowego wymienił on dokładnie miejscowości sprzedaży,

5) na położone poza obrębem zakładu biura przedsiębiorstw, w których nie są dokonywane czynności (transakcje) handlowe lub usługowe i które służą wyłącznie do prowadzenia księgowości przedsiębiorstwa,

6) przez poszczególne osoby wykonujące wspólnie zajęcia zawodowe (lekarze, inżynierowie, adwokaci itp.), jeżeli wykonywanie tych zajęć odbywa się przez te osoby wyłącznie w sposób przewidziany w § 19 ust. 2 i 3.

2. Za członka rodziny, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, uważa się małżonka oraz małoletnie dzieci własne, przysposobione, pasierbów i dzieci ofiar wojny przyjęte na wychowanie.

§ 25. Jeżeli w jednym pomieszczeniu wykonuje świadczenia dwu lub więcej przedsiębiorców oddzielnie, każdy z nich obowiązany jest do zgłoszenia obowiązku podatkowego.

§ 26. Za przedsiębiorstwo handlu odnośnego uważa się sprzedaż towarów ze skrzyni, walizy, kosza lub inny sposób przenoszonych z miejsca na miejsce przez sprzedawcę.

§ 27. Za przedsiębiorstwo handlu rozwoźnego uważa się sprzedaż towarów z wozu, łodzi i innych urządzeń poruszanych siłą ludzką, mechaniczną lub zwierzęcą.

§  28.

1. Za przedsiębiorstwo handlu jarmarcznego uważa się sprzedaż sprzedaż towarów na jarmarkach i targach, trwających ponad 3 dni, przez osoby, które nie posiadają stałego zakładu.

2. Nie uważa się za oddzielny zakład stoiska lub innego pomieszczenia na targach, jarmarkach i wystawach gospodarczych, należącego do przedsiębiorstwa, które posiada stały zakład.

§ 29. Za oddzielny skład uważa się zamknięte lub otwarte pomieszczenie albo część takiego pomieszczenia lub dwa albo więcej bezpośrednio połączonych ze sobą pomieszczeń poza obrębem zakładu, służących wyłącznie do przechowywania, suszenia, czyszczenia, sortowania, brakowania, przeładowywania lub pakowania towarów, przeznaczonych do sprzedaży, jak również do przechowywania maszyn, narzędzi, surowców i materiałów niezbędnych do produkcji oraz zapasów żywności, odzieży itp. artykułów służących do zaopatrywania pracowników danego zakładu pracy. Skład znajdujący się w pomieszczeniu położonym w obrębie tego samego obejścia, w którym znajduje się zakład handlowy lub przemysłowy, nie jest oddzielnym składem.

Do art. 75.

§  30.

1. Do składania zeznań podatkowych o osiągniętym w ubiegłym roku podatkowym dochodzie (poniesionej stracie) obowiązane są następujące grupy podatników:

1) osoby fizyczne (także spadki nie objęte), które w ubiegłym roku podatkowym miały obowiązek prowadzenia ksiąg handlowych lub ksiąg podatkowych,

2) osoby fizyczne (także spadki nie objęte), nie wymienione w pkt. 1, jeżeli w ubiegłym roku podatkowym osiągnęły dochód, przekraczający kwotę wolną od opodatkowania,

3) osoby prawne, nie wyłączając osób prawnych wymienionych w art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 26 i z 1958 r. Nr 45, poz. 223),

4) stowarzyszenia nie posiadające osobowości prawnej.

2. Do składania zeznań podatkowych o obrocie osiągniętym w ubiegłym roku podatkowym obowiązani są wszyscy podatnicy podatku obrotowego.

3. Obowiązek składania zeznań podatkowych o obrocie i dochodzie nie ciąży na podatnikach, którzy posiadają źródła przychodów opodatkowane tymi podatkami wyłącznie w formie ryczałtu bądź karty podatkowej.

4. Wymienione w ust. 1 i 2 grupy podatników mają obowiązek składania zeznań podatkowych o osiągniętym w ubiegłym roku podatkowym dochodzie (poniesionej stracie) i obrocie właściwemu miejscowo organowi finansowemu pierwszej instancji w roku bezpośrednio następującym po roku podatkowym w terminie:

1) organizacje polityczne, społeczne i zawodowe - do dnia 30 kwietnia,

2) osoby prawne oraz stowarzyszenia nie posiadające osobowości prawnej, nie wymienione w pkt 1 - do końca lutego,

3) osoby fizyczne (także spadki nie objęte), prowadzące księgi handlowe - do końca lutego,

4) pozostali podatnicy - do dnia 15 stycznia.

§  31.

1. Do składania zeznań podatkowych o otrzymanym wynagrodzeniu obowiązane są osoby, które mają miejsce zamieszkania lub pobytu na obszarze Państwa Polskiego, a którym wypłacono w ubiegłym miesiącu podlegające przepisom o podatku od wynagrodzeń wynagrodzenie na obszarze nie podlegającym jurysdykcji Państwa Polskiego.

2. Wymienieni w ust. 1 podatnicy mają obowiązek składania zeznań podatkowych o otrzymanym w ubiegłym miesiącu wynagrodzeniu właściwemu miejscowo organowi finansowemu pierwszej instancji w terminie tygodniowym po upływie miesiąca, w którym wypłacono wynagrodzenie.

§  32.

1. Do składania zeznań podatkowych w postępowaniu podatkowym o nabyciu majątku w drodze spadku, zapisu, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego albo umowy zawartej na wypadek śmierci na korzyść osoby trzeciej - obowiązani są wszyscy podatnicy podatku od nieodpłatnego nabycia praw majątkowych.

2. Jeżeli ten sam przedmiot majątkowy przypadł w częściach idealnych dwóm lub więcej podatnikom, mogą oni złożyć jedno wspólne zeznanie zaopatrzone w podpisy wszystkich zeznających. Jeżeli jednak miejsce zamieszkania lub pobytu niektórych spośród osób obowiązanych do złożenia zeznania jest nieznane albo jeżeli niektóre z tych osób posiadają miejsce zamieszkania lub pobytu poza granicami Państwa Polskiego - złożone łączne zeznanie może nie zawierać podpisu tych osób.

3. Zeznania podatkowe, o których mowa w ust. 1 i 2, należy składać właściwemu miejscowo organowi finansowemu (art. 12) w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

4. Jeżeli osoba, która złożyła zeznanie, dowiedziała się następnie, że do majątku podlegającego podatkowi należą przedmioty nie objęte zeznaniem lub wyszły na jaw okoliczności uzasadniające ustalenie zobowiązania podatkowego w kwocie wyższej, jest ona obowiązana złożyć uzupełniające zeznanie podatkowe temu organowi finansowemu, któremu złożono pierwotnie zeznanie, w terminie tygodniowym, licząc od dnia, w którym dowiedziała się o okolicznościach powodujących obowiązek złożenia uzupełniającego zeznania podatkowego.

§  33.

1. Do składania zeznań podatkowych w postępowaniu podatkowym o nabyciu majątku w drodze darowizny obowiązani są wszyscy podatnicy podatku od nabycia praw majątkowych z wyjątkiem podatników, którzy nabyli majątek w drodze umowy darowizny, zawartej na obszarze Państwa Polskiego w formie aktu notarialnego.

2. Jeżeli akt darowizny zdziałano za granicą lub w formie prywatnej (nie sporządzono ani nie uwierzytelniono notarialnie), zeznanie podatkowe o nabyciu majątku w drodze darowizny należy złożyć właściwemu miejscowo organowi finansowemu (art. 12) w ciągu dwóch tygodni od dnia, w którym sporządzono umowę o darowiźnie, albo od dnia, w którym sprowadzono do kraju dokument sporządzony na obszarze obcego państwa lub otrzymano w kraju darowiznę.

Do art. 76 ust. 3.

§  34.

1. Zamiast wykazów potrąceń dla celów podatku od wynagrodzeń płatnicy mogą składać organom finansowym odpisy list płacy.

2. Zwalnia się od obowiązku składania dla celów podatku od wynagrodzeń wykazów potrąceń lub odpisów list płacy jednostki budżetowe, przedsiębiorstwa, instytucje i zakłady państwowe, jak również przedsiębiorstwa zorganizowane w formie spółek prawa handlowego, w których Skarb Państwa lub przedsiębiorstwa państwowe posiadają udział wnoszący ponad 50% kapitału zakładowego.

3. Organy finansowe prezydiów powiatowych rad narodowych, rad narodowych miast stanowiących powiaty oraz prezydiów dzielnicowych rad narodowych w miastach wyłączonych z województw mogą zwalniać płatników podatku od wynagrodzeń na ich wniosek od obowiązku składania wykazów potrąceń lub odpisów list płacy w przypadku, gdy płatnik prowadzi księgi handlowe. Decyzje zwalniające mogą być przez te organy odwoływane w każdym czasie.

4. Płatnicy zwolnieni od obowiązku składania wykazów potrąceń lub odpisów list płacy na podstawie ust. 2 lub ust. 3 obowiązani są składać deklaracje według przepisanego wzoru oraz zbiorcze listy płacy.

Do art. 92.

§ 35-43. 7 (uchylone).

Do art. 123.

§ 44. 8 (uchylony).

Do art. 127.

§ 45. 9

1. Do stałego sporządzania i nadsyłania informacji podatkowych obowiązani są na wezwanie właściwego organu finansowego podatnicy gospodarki nie uspołecznionej:

1) prowadzący księgi handlowe lub podatkowe,

2) nie prowadzący ksiąg handlowych lub podatkowych, którzy sprzedają (produkują) towary do dalszej odsprzedaży lub produkcyjnego zużycia i w związku z tym wystawiają rachunki.

2. Organ finansowy określi w wezwaniu, jakiego rodzaju dane mają zawierać nadsyłane informacje i w jakich terminach mają być nadsyłane.

Do art. 128 ust. 4.

§ 46. 10 Obowiązek sądów (państwowych biur notarialnych), przewidziany w art. 128 ust. 1 pkt 2, rozszerza się na przesyłanie właściwym organom finansowym pierwszej instancji:

1) żądanych przez te organy finansowe akt postępowania spadkowego,

2) odpisów:

a) postanowień: o stwierdzeniu nabycia własności przez zasiedzenie (art. 610 Kpc), o zniesieniu współwłasności (art. 618, 622-625 Kpc), o zabezpieczeniu spadku (art. 635, 1139 i 1141 Kpc), o sporządzeniu spisu inwentarza (art. 637 Kpc), o ustanowieniu kuratora spadku (art. 666 Kpc), o stwierdzeniu nabycia spadku (art. 669, 677 § 3, 681, 690 § 2 Kpc), o uchyleniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku (art. 678 Kpc), o dziale spadku (art. 688 Kpc), o wyjawieniu przez spadkobiercę przedmiotów spadkowych (art. 655 Kpc), o zatwierdzeniu lub odmowie zatwierdzenia sprawozdań rachunkowych zarządcy nieruchomości (art. 937 § 2 Kpc w zw. z art. 615 Kpc),

b) protokołów: otwarcia i ogłoszenia testamentu (art. 651 Kpc) i oświadczeń dotyczących wyjawienia przedmiotów spadkowych (art. 655 § 1 pkt 1 Kpc),

c) wykazów przedmiotów spadkowych nie ujawnionych w spisie inwentarza (art. 655 § 1 pkt 2 Kpc) i pism stwierdzających treść testamentu ustnego (art. 654 Kpc) oraz odpisów testamentów.

Do art. 169 ust. 1.

§ 47. 11

1. Organ finansowy pierwszej instancji może sam zmienić swą decyzję (główną lub incydentalną), od której wniesiono środek odwoławczy, jeżeli uzna, że wniesiony środek zasługuje w całości lub w części na uwzględnienie, a zmniejszenie zobowiązania nie przekroczy kwoty:

1) 12 300.000 zł - gdy chodzi o zmianę decyzji przez organ finansowy prezydium powiatowej rady narodowej (rady narodowej miasta stanowiącego powiat, dzielnicowej rady narodowej w mieście wyłączonym z województwa), a 450.000 zł - gdy chodzi o zmianę decyzji przez organ finansowy prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w zakresie zobowiązań podmiotów gospodarki uspołecznionej z tytułu podatku obrotowego, podatku dochodowego, podatku scalonego od kółek rolniczych i innych jednostek zrzeszonych w Centralnym Związku Kółek Rolniczych, różnic budżetowych, wpłat z zysku, oprocentowania środków trwałych, dopłat do cen napojów alkoholowych, jak również z tytułu nie zwróconych w terminie nadpłaconych dotacji udzielonych przedsiębiorstwom państwowym na pokrycie strat; przepisu tego nie stosuje się do należności budżetowych przypadających od organizacji politycznych, zawodowych i społecznych, z wyjątkiem należności przypadających od kółek rolniczych i innych jednostek zrzeszonych w Centralnym Związku Kółek Rolniczych,

2) 13 20.000 zł - gdy chodzi o zmianę decyzji w zakresie zobowiązań podmiotów gospodarki nie uspołecznionej i ludności oraz w zakresie nie wymienionych w pkt 1 zobowiązań podmiotów gospodarki uspołecznionej,

3) 14 (skreślony),

4) 15 (skreślony).

2. 16 Jeżeli decyzja obejmuje kilka zobowiązań, kwoty określone w ust. 1 pkt 2 dotyczą łącznej sumy zmniejszeń wszystkich zobowiązań, od których wniesiono środek odwoławczy, natomiast kwota określona w ust. 1 pkt 1 dotyczy zmniejszenia każdego zobowiązania z osobna.

Do art. 182 ust. 2.

§ 47a. 17 Ostateczne decyzje dotyczące jednostek gospodarki uspołecznionej w zakresie rozliczeń z budżetem centralnym z tytułu podatków obrotowego i dochodowego, dopłat do cen napojów alkoholowych, różnic budżetowych i wpłat z zysku, na mocy których strony nabyły już prawa, mogą być za zgodą tych stron uchylane lub zmieniane w trybie nadzoru przez organ finansowy prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa), jeżeli w wyniku uchylenia lub zmiany decyzji zmniejszenie zobowiązania z któregokolwiek z wymienionych tytułów nie przekroczy kwoty 2.000.000 zł.

Do art. 185 ust. 1.

§  48.

1. Wojskowi i pracownicy jednostek budżetowych oraz jednostek gospodarki uspołecznionej wzywani w charakterze świadków lub biegłych w sprawach podatkowych otrzymują zwrot kosztów podróży w wysokości przewidzianej dla ich podróży służbowych oraz wynagrodzenie za stratę czasu w wysokości należnych im diet, o ile tych należności nie otrzymali od jednostek, w których są zatrudnieni.

2. Inne osoby wzywane w charakterze świadków lub biegłych w sprawach podatkowych otrzymują zwrot kosztów podróży i wynagrodzenie za stratę czasu, a biegli ponadto za wykonaną pracę, według norm następujących:

1) organ finansowy ustala wysokość kosztów podróży od miejsca zamieszkania do miejsca stawiennictwa i z powrotem, biorąc za podstawę koszt przejazdu najniższą klasą i najtańszym środkiem transportu masowego (koleją, autobusem, tramwajem itp.) w braku zaś takiego środka - koszt przejazdu najtańszym ze środków lokomocji,

2) organ finansowy ustala wynagrodzenie za stratę czasu według swobodnej oceny w wysokości od 3 do 10 zł dziennie, do czasu, za który przyznaje się wynagrodzenie, zalicza się także czas konieczny do odbycia podróży z miejsca zamieszkania do miejsca stawiennictwa i z powrotem; osobie mającej miejsce zamieszkania w miejscowości, do której ją wezwano, służy prawo do wynagrodzenia jedynie w razie utraty zarobku,

3) organ finansowy ustala wysokość wynagrodzenia biegłych za wykonaną pracę w granicach od 14 do 21 zł za każdą zaczętą godzinę w zależności od trudu, czasu i kwalifikacji koniecznych do wykonania pracy; przyznanie wynagrodzenia w kwocie wyższej wymaga uprzedniej zgody organu finansowego prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa).

3. Przepis ust. 2 pkt 3 stosuje się również do biegłych, będących wojskowymi lub pracownikami jednostek budżetowych oraz jednostek gospodarki uspołecznionej.

§ 49. Przewidziany w § 30 ust. 4 pkt 2 termin do składania zeznań podatkowych przesuwa się w odniesieniu do roku podatkowego 1962 - do dnia 30 kwietnia 1963 r.

§ 50. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 stycznia 1951 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów dekretu o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1951 r. Nr 5, poz. 43 i Nr 60, poz. 415, z 1952 r. Nr 42, poz. 292, z 1954 r. Nr 13, poz. 49 i Nr 36, poz. 156, z 1955 r. Nr 2, poz. 15, z 1956 r. Nr 50, poz. 220 oraz z 1960 r. Nr 28, poz. 161 i Nr 44, poz. 269).

§ 51. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem przepisu § 16 ust. 1 pkt 6, który wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

¹ § 3-5 uchylone przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

² § 6 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

³ § 11a dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

⁴ § 13 uchylony przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

⁵ § 14 uchylony przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

⁶ § 15 uchylony przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

⁷ § 35-43 uchylone przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

⁸ § 44 uchylony przez § 29 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 kwietnia 1976 r. w sprawie niektórych podatków i opłat terenowych (Dz.U.76.18.112) z dniem 19 maja 1976 r.

⁹ § 45 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1968 r. (Dz.U.68.46.337) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹⁰ § 46 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1968 r. (Dz.U.68.46.337) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹¹ § 47 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1968 r. (Dz.U.68.46.337) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1969 r.

¹² § 47 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 listopada 1971 r. (Dz.U.71.34.301) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 1971 r.

¹³ § 47 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

¹⁴ § 47 ust. 1 pkt 3 skreślony przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

¹⁵ § 47 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

¹⁶ § 47 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia z dnia 4 grudnia 1972 r. (Dz.U.72.54.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1973 r.

¹⁷ § 47a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 23 listopada 1971 r. (Dz.U.71.34.301) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 1971 r.