Oddział 6 - Uwolnienia od opłat określonych w art. 2 niniejszej ustawy. - Wykonanie - na obszarze b. zaboru rosyjskiego i austrjackiego - ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. U. Nr 75 poz. 509) o opłatach stemplowych od ubezpieczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.93.617

Akt utracił moc

Wersja od: 17 grudnia 1921 r.

6.

Uwolnienia od opłat określonych w art. 2 niniejszej ustawy.

(art. 6 ustawy),

a) Ubezpieczenia przymusowe.

§ 20. Umowy, zawierane przez instytucje przymusowych ubezpieczeń społecznych są wówczas wolne od opłat, przewidzianych w art. 2 ustawy, gdy ubezpieczeni podlegają przymusowi ubezpieczenia na podstawie następujących obowiązujących ustaw:

1) austrjackiej ustawy z dnia 28 grudnia 1887, Dz. p. p. № 1 z r. 1888, o ubezpieczeniu robotników od wypadków;

2) austrjackiej ustawy z dnia 30 marca 1888, Dz. p. p. № 33, zmienionej ustawy z dnia 20 listopada 1917, Dz. p. p. № 457, o ubezpieczeniu robotników na wypadek choroby;

3) austrjackiej ustawy z dnia 28 lipca 1889, Dz. p. p. № 127, o kasach brackich;

4) austrjackiej ustawy z dnia 16 lipca 1892, Dz. p. p. № 202, o zarejestrowanych kasach zapomogowych;

5) austriackiej ustawy z dn. 16 grudnia 1936 r., Dz. p. p. № 1 z r. 1907, w brzmieniu zmienionem rozporządzeniem cesarskiem z dnia 25 czerwca 1914 Dz. p. p. № 138 o ubezpieczeniu na starość urzędników prywatnych;

UWAGA. Należą tu także umowy zastępcze.

6) 1 ustawy z dnia 19 maja 1920 (Dz. U. № 44 poz. 272) o obowiąkowem ubezpieczeniu na wypadek choroby.

Umowy, zawierane przez instytucje wymienione w ustępie 1 z osobami, niepodlegającemi obowiązkowi ubezpieczenia, są przedmiotem opłat (art. 2 ust.) w całej pełni.

§ 21. W wypadkach, w których zachodzi wątpliwość, czy daną instytucję ubezpieczeniową należy uważać za instytucję przymusowych ubezpieczeń społecznych, rozstrzyga Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej.

b) Umowy zawierane poza granicami Rzeczypospolitej.

§ 22. Umowy, zawierane poza granicami Rzeczypospolitej przez zagraniczne oddziały polskich instytucji ubezpieczeniowych, są wolne od opłat (art. 2 ustawy), jeżeli zakład główny, mający siedzibę w granicach Państwa, udowodni, że umowy te uległy zagranicą analogicznym opłatom.

Jako dowód należy przedłożyć władzy skarbowej jednocześnie z obliczeniem (art. 9 ustawy) uwierzytelniony przez upełnomocnionego przedstawiciela Państwa Polskiego wyciąg z zagranicznych przepisów prawnych, na podstawie których umowy tego rodzaju podlegają opłatom analogicznym zagranicą.

W braku powyższego dowodu ulegają umowy wskazane w ustępie 1, opłatom (art. 2 ustawy) narówni z umowami zawieranemi w granicach Państwa.

¹ § 20 pkt 6 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 października 1921 r. (Dz.U.21.101.726) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 grudnia 1921 r.