§ 12. - Wykonanie art. art. 2 i 8 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 15 kwietnia 1931 r. o uregulowaniu roszczeń obywateli polskich do niemieckich zakładów ubezpieczeń z tytułu umów ubezpieczeń na życie, wymienionych w art. 21 polsko-niemieckiego układu waloryzacyjnego z dnia 5 lipca 1928 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.28.275

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1932 r.

§ 12. Wysokość wynagrodzenia kuratorów, ustanowionych w myśl § 50 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 maja 1924 r. o przerachowaniu zobowiązań prywatno-prawnych (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 30, poz. 213), jako przedstawicieli wierzycieli, których roszczenia podpadają pod postanowienia art. 21 polsko - niemieckiego układu waloryzacyjnego, winna być ustaloną na podstawie opinji Komisji Likwidacyjnej, z uwzględnieniem ilości wierzycieli danego zakładu ubezpieczeń. Wynagrodzenie to nie może przekraczać 5.000 złotych dla jednego kuratora, bez względu na liczbę zakładów ubezpieczeń, których wierzyciele są przez niego reprezentowani.