Wykonanie art. 61 ustęp ostatni ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym z dnia 23 maja 1924 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.34.315

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lipca 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA WYZNAŃ RELIGIJNYCH I OŚWIECENIA PUBLICZNEGO

z dnia 26 marca 1929 r.

w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych o wykonaniu art. 61 ustęp ostatni ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym z dnia 23 maja 1924 r.

Na mocy art. 61 ustęp ostatni ustawy z dnia 23 maja 1924 r. w brzmieniu załącznika do obwieszczenia Ministra Spraw Wojskowych z dnia 8 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 458) zarządza się co następuje:

§ 1. Zakłady naukowe, świeckie i duchowne (zakłady teologiczne) których uczniowie, bądź słuchacze są uprawnieni do żądania odroczenia terminu odbycia czynnej służby wojskowej zgodnie z art. 61 punkty 1, 2 i 3 ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym w brzmieniu załącznika do obwieszczenia Ministra Spraw Wojskowych z dnia 8 marca 1928 r., są oznaczone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Zastrzeżone w niektórych średnich szkołach zawodowych odbycie praktyki po ukończeniu nauk teoretycznych w szkole, należy uważać jako dalszy ciąg nauki szkolnej, czyli część ostatniego kursu.

§ 2. Odroczenie terminu czynnej służby wojskowej z punktu 1 art. 61 z tytułu studjów w szkołach zagranicznych o poziomie średnim (szkoły ogólnokształcące, zawodowe, seminarja nauczycielskie, artystyczne i inne szkoły) może być udzielane w następujących wypadkach:

1) gdy w kraju niema takiego rodzaju szkoły,

2) gdy rodzice kandydata do odroczenia przebywają stale poza granicami Państwu Polskiego i wskutek tego posyłają syna do szkoły zagranicznej,

3) gdy kandydat do odroczenia delegowany jest na naukę w szkołach średnich zagranicznych przez państwowe władze polskie (np. jako stypendysta),

4) gdy kandydat do odroczenia odbywa zastrzeżoną w niektórych średnich szkołach zawodowych praktykę po ukończeniu nauk teoretycznych w szkole, którą to praktykę uważa się jako dalszy ciąg nauki szkolnej, czyli część ostatniego kursu szkoły.

W wypadkach wątpliwych lub nieobjętych jednym z 4 wymienionych wyżej punktów rozstrzyga Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

§ 3. Odroczenia czynnej służby wojskowej z tytułu studjów w wyższych zakładach naukowych zagranicznych przysługują studentom rzeczywistym wyższych zakładów naukowych zagranicznych, oznaczonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia, oraz tych, które w poszczególnych wypadkach będą uznane za wyższe przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, o ile studenci posiadają świadectwo ukończenia w Polsce co najmniej sześciu klas szkoły średniej ogólnokształcącej państwowej albo prywatnej, mającej prawa szkół państwowych, lub świadectwo ukończenia co najmniej średniej szkoły zawodowej państwowej lub odpowiedniej szkoły zawodowej prywatnej, uznanej w każdym poszczególnym przypadku za równorzędną ze szkołą państwową.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Z dniem tym traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 7 kwietnia 1927 r. w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Rolnictwa (Dz. U. R. P. Nr. 80, poz. 697).

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  ¹

Zakłady naukowe świeckie i duchowne (zakłady teologiczne), których uczniowie, bądź słuchacze są uprawnieni do żądania odroczenia terminu odbycia czynnej służby wojskowej w myśl przepisów art. 61 punkty 1), 2) i 3) ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, której tekst jednolity ogłoszony został w załączniku do obwieszczenia Ministra Spraw Wojskowych z dnia 8 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 458).

grafika

¹ Załącznik:

-zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 kwietnia 1930 r. (Dz.U.30.49.410) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lipca 1930 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 kwietnia 1930 r. (Dz.U.30.49.410) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 grudnia 1930 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 marca 1931 r. (Dz.U.31.52.434) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 czerwca 1931 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 marca 1931 r. (Dz.U.31.52.434) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 lipca 1932 r.