Wykładnia art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1990.66.396

Akt jednorazowy
Wersja od: 29 września 1990 r.

UCHWAŁA
TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO
z dnia 19 września 1990 r.
w sprawie wykładni art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:

przewodniczący: L. Łukaszuk - wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego,

sędziowie Trybunału Konstytucyjnego: C. Bakalarski, K. Działocha, A. Filcek, H. Groszyk (sprawozdawca), W. Łączkowski, M. Łabor-Soroka (sprawozdawca), R. Orzechowski i A. Zoll

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 19 września 1990 r. w trybie art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 22, poz. 98, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 i Nr 73, poz. 436 oraz z 1990 r. Nr 3, poz. 16, Nr 6, poz. 35 i Nr 34, poz. 198) wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 i z 1968 r. Nr 3, poz. 6) przez wyjaśnienie, czy zakresem przedmiotowym tego przepisu objęte są także nieruchomości rozparcelowane przed dniem 1 września 1939 r. na działki budowlane, u s t a l i ł:

Zakres przedmiotowy art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r, Nr 3, poz. 13, z 1957 r. Nr 39, poz. 172 i z 1968 r. Nr 3, poz. 6) nie obejmuje tych nieruchomości ziemskich lub ich części, które przed dniem 1 września 1939 r. zostały rozparcelowane z przeznaczeniem na działki budowlane po uprzednim zatwierdzeniu projektu parcelacji przez właściwy organ administracji państwowej Rzeczypospolitej Polskiej, albowiem z datą takiego zatwierdzenia utraciły one charakter nieruchomości ziemskich bez względu na to, kiedy w następstwie parcelacji własność tych działek została prawnie przeniesiona na ich nabywców.