Wydawanie zezwoleń na wyjazd za granicę niektórym osobom podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.26.171

Akt utracił moc

Wersja od: 14 lipca 1964 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 18 czerwca 1964 r.

w sprawie wydawania zezwoleń na wyjazd za granicę niektórym osobom podlegającym powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.

Na podstawie art. 102 ust. 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 20, poz. 108) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zezwolenie na wyjazd za granicę obowiązani są uzyskać:

1) poborowi przeznaczeni do odbycia zasadniczej służby wojskowej,

2) żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową w kilku okresach - w czasie przerw w odbywaniu tej służby,

3) żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową w systemie obrony terytorialnej,

4) żołnierze rezerwy powołani do odbycia ćwiczeń wojskowych zwyczajnych lub doraźnych,

5) studenci szkół wyższych powołani do odbycia przeszkolenia wojskowego w jednostkach wojskowych,

6) kobiety przeniesione do rezerwy, powołane na przeszkolenie wojskowe.

§  2.

1. Obowiązek uzyskania zezwolenia na wyjazd za granicę powstaje:

1) dla poborowych przeznaczonych do odbycia zasadniczej służby wojskowej - z dniem przeznaczenia ich do tej służby,

2) dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową w kilku okresach - z dniem zwolnienia z jednostki wojskowej po odbyciu każdego okresu tej służby,

3) dla żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową w systemie obrony terytorialnej - z dniem rozpoczęcia odbywania tej służby,

4) dla żołnierzy rezerwy i studentów szkół wyższych oraz kobiet przeniesionych do rezerwy - z dniem doręczenia im karty powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych (przeszkolenia wojskowego).

2. Fakt i datę przeznaczenia do odbycia zasadniczej służby wojskowej (ust. 1 pkt 1), zwolnienia z jednostki wojskowej (ust. 1 pkt 2) oraz rozpoczęcia służby wojskowej w systemie obrony terytorialnej (ust. 1 pkt 3) stwierdza wpis w książeczce wojskowej.

§  3.

1. Zezwolenia na wyjazd za granicę udziela osobom określonym w § 2 ust. 1 pkt 1-3 wojskowy komendant rejonowy właściwy ze względu na ich miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące, a osobom określonym w § 2 ust. 1 pkt 4 - wojskowy komendant rejonowy, który wydał im kartę powołania.

2. Zezwolenie na wyjazd za granicę wydaje się zainteresowanym na piśmie. Zezwolenie to powinno określać w szczególności imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia zainteresowanego, miejsce jego zamieszkania oraz termin ważności zezwolenia.

3. O wydaniu zezwolenia żołnierzowi odbywającemu zasadniczą służbę wojskową w systemie obrony terytorialnej wojskowy komendant rejonowy zawiadamia niezwłocznie właściwego dowódcę jednostki wojskowej.

§  4.

1. W celu uzyskania zezwolenia na wyjazd za granicę osoby określone w § 1 obowiązane są przed wystąpieniem do właściwego organu administracji państwowej z wnioskiem o wydanie paszportu (wkładki paszportowej do dowodu osobistego) zgłosić się do właściwego wojskowego komendanta rejonowego z wojskowym dokumentem osobistym i kartą powołania.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osób, które w chwili powstania obowiązku uzyskania zezwolenia na wyjazd za granicę posiadają już paszport (wkładkę paszportową do dowodu osobistego) albo zgłosiły wniosek o jego wydanie.

§ 5. Obowiązek uzyskania zezwolenia na wyjazd za granicę nie dotyczy osób wymienionych w § 1:

1) przekraczających granicę na podstawie przepustek wydanych w małym ruchu granicznym albo na podstawie przepustek turystycznych lub kart pływań morskich,

2) wyjeżdżających stale służbowo za granicę w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych w służbie ruchu żeglugi wodnej lub powietrznej albo komunikacji lądowej.

§ 6. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się również do osób, które wyjeżdżają za granicę na pobyt stały. Osobom tym wojskowy komendant rejonowy wydaje zaświadczenie o ich stosunku do powszechnego obowiązku wojskowego. Kartę powołania osoby te zwracają wojskowemu komendantowi rejonowemu.

§ 7. Sposób postępowania z wojskowymi dokumentami osobistymi osób wyjeżdżających za granicę normują przepisy w sprawie wojskowych dokumentów osobistych.

§ 8. Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 marca 1960 r. w sprawie wydawania zezwoleń na wyjazd za granicę poborowym przeznaczonym do odbycia zasadniczej służby wojskowej oraz osobom powołanym do odbycia ćwiczeń wojskowych (przeszkolenia wojskowego) (Dz. U. Nr 16, poz. 92).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.