Współpraca Głównego Lekarza Weterynarii z właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisją Europejską w zakresie stosowania prawodawstwa weterynaryjnego i przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności zawierającej jednocześnie środki spożywcze pochodzenia niezwierzęcego i produkty pochodzenia zwierzęcego znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1283

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 lipca 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI ¹

z dnia 15 czerwca 2018 r.

w sprawie współpracy Głównego Lekarza Weterynarii z właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisją Europejską w zakresie stosowania prawodawstwa weterynaryjnego i przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności zawierającej jednocześnie środki spożywcze pochodzenia niezwierzęcego i produkty pochodzenia zwierzęcego znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym ²

Na podstawie art. 13 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 36, 50 i 650) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa zakres i tryb współpracy Głównego Lekarza Weterynarii z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej odpowiedzialnymi za stosowanie prawodawstwa weterynaryjnego lub przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej "ustawą", lub organami, którym takie kompetencje zostały przekazane, oraz Komisją Europejską.

§ 2. Współpraca, o której mowa w § 1, polega na:

1) udostępnianiu, z urzędu lub na wniosek organów, o których mowa w § 1, lub Komisji Europejskiej, oraz wymianie informacji dotyczących stosowania i naruszania prawodawstwa weterynaryjnego lub przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy;

2) przekazywaniu organom, o których mowa w § 1, i Komisji Europejskiej informacji o zawieranych z państwami trzecimi umowach bilateralnych dotyczących pomocy wzajemnej w zakresie weterynarii;

3) informowaniu Komisji Europejskiej o naruszeniach prawodawstwa weterynaryjnego lub przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy, oraz udostępnianiu takich informacji.

§ 3. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje organom, o których mowa w § 1, i Komisji Europejskiej informacje dotyczące:

1) produktów, którymi obrót narusza prawodawstwo weterynaryjne lub przepisy dotyczące bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy, oraz działań, co do których zachodzi podejrzenie, że są sprzeczne z prawodawstwem weterynaryjnym lub przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy;

2) naruszenia lub podejrzenia naruszenia prawodawstwa weterynaryjnego lub przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy - w przypadku gdy naruszenie to miało miejsce na obszarze innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

§ 4. Informacje, o których mowa w § 2 i 3, mogą być przekazywane w formie raportów, oryginałów innych dokumentów, uwierzytelnionych kopii lub odpisów dokumentów lub w postaci elektronicznej.

§ 5. Główny Lekarz Weterynarii informuje wnioskodawcę, będącego organem, o którym mowa w § 1, lub Komisją Europejską, o sposobie realizacji wniosku, w szczególności o podjętych działaniach i ich rezultatach.

§ 6. W przypadku gdy udzielenie informacji przez Głównego Lekarza Weterynarii nie jest możliwe, informuje on o tym wnioskodawcę, będącego organem, o którym mowa w § 1, lub Komisją Europejską, wskazując organ właściwy do przekazania informacji.

§ 7. Główny Lekarz Weterynarii, na uzasadniony wniosek organu, o którym mowa w § 1, lub Komisji Europejskiej, zaleca organom Inspekcji Weterynaryjnej przeprowadzenie kontroli lub zwiększenie częstotliwości przeprowadzania kontroli nad zakładami, miejscami przechowywania produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy, obrotem tymi produktami i tą żywnością oraz nad środkami transportu, co do których istnieje podejrzenie naruszenia prawodawstwa weterynaryjnego lub przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy.

§ 8. Współpraca, o której mowa w § 1, nie obejmuje wzajemnego rozliczania wydatków poniesionych przy wykonywaniu czynności z niej wynikających, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych ekspertom.

§ 9. Wniosek o przekazanie informacji powinien być uzasadniony i, na żądanie państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego jest kierowany, zaopatrzony w tłumaczenie na język urzędowy tego państwa członkowskiego.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ³

¹ Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2017 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 2325).

² Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 89/608/EWG z dnia 21 listopada 1989 r. w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa dotyczącego spraw weterynaryjnych i zootechnicznych (Dz. Urz. WE L 351 z 02.12.1989, str. 34 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 135).

³ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie współpracy Głównego Lekarza Weterynarii z organami centralnymi państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisją Europejską w zakresie przestrzegania stosowania prawodawstwa weterynaryjnego (Dz. U. poz. 808), które traci moc na podstawie art. 8 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników (Dz. U. poz. 1961) z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.