Współdziałanie między organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie zwalczania chorób zakaźnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2006.73.516

Akt utracił moc

Wersja od: 28 kwietnia 2006 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA ¹

z dnia 7 kwietnia 2006 r.

w sprawie współdziałania między organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie zwalczania chorób zakaźnych

Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm. ² ) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa formy i tryb współdziałania między organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie zwalczania chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt na ludzi lub z ludzi na zwierzęta, zwanych dalej "chorobami zakaźnymi".

§ 2. W zakresie zwalczania chorób zakaźnych, które mogą być przenoszone ze zwierząt na ludzi i z ludzi na zwierzęta, współdziałają:

1) na obszarze kraju:

a) Główny Inspektor Sanitarny,

b) Główny Lekarz Weterynarii,

c) Główny Inspektor Ochrony Środowiska;

2) na obszarze województwa:

a) państwowy wojewódzki inspektor sanitarny,

b) wojewódzki lekarz weterynarii,

c) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska;

3) na obszarze powiatu:

a) państwowy powiatowy inspektor sanitarny,

b) powiatowy lekarz weterynarii,

c) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, jako kierownika wojewódzkiej inspekcji ochrony środowiska;

4) na obszarze przejść granicznych:

a) państwowy graniczny inspektor sanitarny,

b) graniczny lekarz weterynarii.

§  3.

1. W ramach współdziałania przy zwalczaniu chorób zakaźnych organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Inspekcji Weterynaryjnej, udostępniają sobie okresowo, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał, zbiorcze informacje epidemiologiczne, epizootiologiczne i opracowania statystyczne.

2. Współdziałanie organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej oraz Inspekcji Ochrony Środowiska, w zakresie ich ustawowych kompetencji, polega na:

1) wspólnym likwidowaniu ognisk zakażeń i chorób zakaźnych;

2) wzajemnym udzielaniu pomocy w przypadku wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub epizootiologicznego w zakresie:

a) współpracy laboratoriów diagnostycznych przy wykonywaniu badań diagnostycznych,

b) diagnostyki laboratoryjnej poprzez przekazywanie próbek diagnostycznych pobranych od ludzi, zwierząt oraz ze środowiska do laboratoriów diagnostycznych w celu przeprowadzania badań laboratoryjnych lub weryfikacji wyników badań diagnostycznych,

c) wymiany kadry i specjalistów zatrudnionych w poszczególnych inspekcjach;

3) ustalaniu sposobu wykorzystania posiadanych sił i środków, które mogą zostać przeznaczone do zwalczania chorób zakaźnych i zakażeń;

4) prowadzeniu akcji informacyjnej w zakresie bezpieczeństwa zdrowia publicznego;

5) organizowaniu i przeprowadzaniu wspólnych szkoleń pracowników organów, o których mowa w § 2, z zakresu zwalczania chorób zakaźnych.

3. W przypadku zagrożenia wystąpienia choroby zakaźnej, o której mowa w § 4 ust. 1 oraz § 5 ust. 1, choroby odzwierzęcej, o której mowa w § 7 ust. 1, zmian w środowisku naturalnym, mających lub mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi lub zwierząt, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej i Inspekcji Ochrony Środowiska uzgadniają sposób postępowania przy zwalczaniu tych chorób, w szczególności wydają wytyczne, zalecenia i inne dokumenty o charakterze informacyjnym.

§  4.

1. W przypadku:

1) otrzymania zawiadomienia o rozpoznaniu albo powzięciu podejrzenia o zachorowaniu człowieka na:

a) pryszczycę,

b) gorączkę doliny Rift,

c) wściekliznę,

d) wąglik,

e) brucelozę,

f) gruźlicę u osób mających kontakt ze zwierzętami gospodarskimi,

g) tularemię,

h) gorączkę Q,

i) chorobę wywołaną zakażeniem E. coli (szczepy werocytotoksyczne i enterokrwotoczne) lub

j) grypę, wywołaną zakażeniem wirusem H5N1,

2) otrzymania zawiadomienia o stwierdzeniu w materiale biologicznym pobranym od człowieka obecności biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, o których mowa w pkt 1

- państwowy powiatowy inspektor sanitarny zgłasza ten fakt, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia, właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii oraz współpracuje z nim w celu zwalczenia tych chorób.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) nazwę choroby zakaźnej;

2) nazwę biologicznego czynnika chorobotwórczego, jeżeli został zidentyfikowany;

3) datę rozpoznania choroby zakaźnej albo datę powzięcia podejrzenia o zachorowaniu na chorobę zakaźną lub datę stwierdzenia obecności biologicznego czynnika chorobotwórczego;

4) miejsce zamieszkania osoby, u której rozpoznano chorobę zakaźną albo powzięto podejrzenie o zachorowaniu lub stwierdzono obecność biologicznego czynnika chorobotwórczego;

5) miejsce pobytu osoby, u której rozpoznano chorobę zakaźną albo powzięto podejrzenie o zachorowaniu lub stwierdzono obecność biologicznego czynnika chorobotwórczego.

§  5.

1. W przypadku rozpoznania albo powzięcia podejrzenia o zachorowaniu na salmonelozę, listeriozę, kampylobakteriozę, jersiniozę, włośnicę lub o zatruciu jadem kiełbasianym, laseczkami zgorzeli gazowej lub toksyną gronkowcową, co najmniej 2 osób, jeżeli ponadto zachodzi podejrzenie, że źródłem zachorowania są zwierzęta lub środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego albo źródłem zakażenia pokarmowego są środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego, państwowy powiatowy inspektor sanitarny zgłasza ten fakt, w terminie 24 godzin od rozpoznania albo powzięcia podejrzenia o zachorowaniu na chorobę zakaźną co najmniej 2 osób, właściwemu powiatowemu lekarzowi weterynarii oraz współpracuje z nim w celu zwalczenia tych chorób lub zatruć.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) nazwę choroby zakaźnej;

2) nazwę biologicznego czynnika chorobotwórczego, jeżeli został zidentyfikowany;

3) datę rozpoznania choroby zakaźnej;

4) miejsce zamieszkania osób, u których rozpoznano chorobę zakaźną;

5) miejsce pobytu osób, u których rozpoznano chorobę zakaźną:

6) liczbę zachorowań, w tym u dzieci do lat 14;

7) liczbę osób hospitalizowanych, w tym dzieci do lat 14;

8) wskazanie prawdopodobnego lub potwierdzonego nośnika biologicznego czynnika chorobotwórczego oraz domniemane miejsce pochodzenia tego nośnika.

§ 6. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny przesyła kopie zgłoszeń, o których mowa w § 4 ust. 2 i § 5 ust. 2, państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, który, w zależności od oceny stopnia zagrożenia epidemiologicznego, ustala, w porozumieniu z organami Inspekcji Weterynaryjnej, sposób postępowania na szczeblu województwa w celu zwalczenia tych chorób.

§  7.

1. W przypadku:

1) wykrycia u zwierząt:

a) pryszczycy,

b) gorączki doliny Rift,

c) wąglika,

d) gruźlicy,

e) brucelozy u bydła, kóz, owiec i świń,

f) gąbczastej encefalopatii bydła,

g) trzęsawki owiec,

h) wysoce zjadliwej grypy ptaków (d. pomór drobiu),

i) tularemii,

j) wścieklizny,

k) włośnicy,

l) gorączki Q lub

m) leptospirozy,

2) stwierdzenia w materiale biologicznym pobranym od zwierząt obecności biologicznych czynników chorobotwórczych wywołujących choroby, o których mowa w pkt 1

- powiatowy lekarz weterynarii zgłasza ten fakt niezwłocznie właściwemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu oraz współpracuje z nim w celu zwalczenia tych chorób.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) nazwę choroby zakaźnej;

2) nazwę biologicznego czynnika chorobotwórczego, jeżeli został zidentyfikowany;

3) gatunek zwierzęcia, u którego rozpoznano chorobę zakaźną;

4) datę rozpoznania choroby zakaźnej lub datę stwierdzenia obecności biologicznego czynnika chorobotwórczego;

5) miejsce zamieszkania posiadacza zwierzęcia, u którego rozpoznano chorobę zakaźną lub stwierdzono obecność biologicznego czynnika chorobotwórczego;

6) prawdopodobne źródło zakażenia ze wskazaniem kraju jego pochodzenia.

3. Powiatowy lekarz weterynarii przesyła kopię zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii, który, w zależności od oceny stopnia zagrożenia epidemicznego lub epizootycznego, określa, w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej, sposób postępowania na obszarze województwa w celu zapobieżenia chorobom, o których mowa w ust. 1.

§ 8. W przypadku wykrycia u zwierząt gospodarskich lub w produktach pochodzenia zwierzęcego biologicznego czynnika chorobotwórczego o potencjale wywoływania zakażeń lub zatruć pokarmowych, w tym, w szczególności z rodzaju Campylobacter, Salmonella, Listeria lub Yersinia, powiatowy lekarz weterynarii zgłasza, niezwłocznie fakt wykrycia biologicznego czynnika chorobotwórczego, państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu oraz współpracuje z nim w celu zapobieżenia zakażeniom lub zatruciom pokarmowym u ludzi.

§  9.

1. W przypadku wystąpienia zmian w środowisku naturalnym, mających lub mogących mieć wpływ na zdrowie ludzi lub zwierząt, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej i Inspekcji Ochrony Środowiska przekazują sobie wzajemnie informacje o tych zmianach w terminie 24 godzin.

2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:

1) rodzaj zdarzenia;

2) datę wystąpienia zdarzenia lub okres jego występowania;

3) zasięg terytorialny zdarzenia;

4) rodzaj zagrożenia dla zdrowia ludzi lub zwierząt gospodarskich.

§  10.

1. W przypadku gdy właściwy państwowy inspektor sanitarny stwierdzi, w wyniku prowadzonego dochodzenia epidemiologicznego, że nośnikiem zakażenia lub zatrucia pokarmowego mogą być produkty pochodzenia zwierzęcego, niezwłocznie informuje o tym właściwy organ Inspekcji Weterynaryjnej.

2. Państwowy inspektor sanitarny, o którym mowa w ust. 1, prowadzi dochodzenie epidemiologiczne, współpracując z właściwym organem Inspekcji Weterynaryjnej, a ich współpraca polega w szczególności na:

1) pobraniu prób przez powiatowego lekarza weterynarii i przeprowadzeniu badań, niezbędnych dla dochodzenia epidemiologicznego, oraz przekazaniu wyników tych badań państwowemu inspektorowi sanitarnemu;

2) dostarczeniu informacji dotyczących pochodzenia, przechowywania i transportu, wskazanych przez państwowego inspektora sanitarnego produktów lub zwierząt, mogących być nośnikami czynnika zakaźnego.

3. Państwowy inspektor sanitarny, o którym mowa w ust. 1, przedstawia organowi Inspekcji Weterynaryjnej sprawozdanie z przeprowadzonego dochodzenia epidemiologicznego niezwłocznie po jego zakończeniu. Sprawozdanie to nie może zawierać danych osobowych osób, u których wystąpiło zakażenie lub zatrucie pokarmowe.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

¹ Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 220, poz. 1901).

² Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 199, poz. 1938 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959, Nr 173, poz. 1808 i Nr 210, poz. 2135.