Rozdział 2 - Wsparcie finansowe armatorów śródlądowych - Wsparcie finansowe armatorów śródlądowych, Fundusz Żeglugi Śródlądowej i Fundusz Rezerwowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.503 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 marca 2021 r.

Rozdział  2

Wsparcie finansowe armatorów śródlądowych

1. 
Na wniosek armatora udziela się kredytu preferencyjnego na współfinansowanie zakupu, modernizacji lub remontu statku.
2. 
Wysokość oprocentowania kredytu preferencyjnego wynosi 0,4 stopy redyskonta weksli określanej przez Narodowy Bank Polski.
1. 
O udzielenie kredytu preferencyjnego może ubiegać się armator:
1)
wykonujący działalność gospodarczą zarejestrowaną w Rzeczypospolitej Polskiej, polegającą na:
a)
przewozie ładunków,
b)
wykonywaniu prac utrzymaniowo-modernizacyjnych na śródlądowych drogach wodnych,
c)
przewozie pasażerów na statkach przeznaczonych lub używanych do przewozu więcej niż 12 pasażerów;
2)
nieposiadający zaległości z tytułu:
a)
podatków stanowiących dochód budżetu państwa,
b)
składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,
c)
opłat i kar pieniężnych stanowiących przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
3)
posiadający zdolność kredytową w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1896, 2320 i 2419);
4)
który przeznaczy kredyt preferencyjny na współfinansowanie zakupu, modernizacji lub remontu statku, innego niż mały statek;
5)
który wykaże planowany efekt ekologiczny lub planowany pozytywny efekt ekonomiczny;
6)
który nie naruszył obowiązku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 - w przypadku wnioskowania o kolejny kredyt preferencyjny.
2. 
Mały statek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, jest to statek, którego długość kadłuba jest mniejsza niż 20 m. Do małych statków nie zalicza się, niezależnie od ich wymiarów, statków dopuszczonych do przewozu więcej niż 12 pasażerów, promów oraz statków przystosowanych do prowadzenia zestawów holowanych, pchanych lub sprzężonych, o ile takie zestawy nie składają się z małych statków.
3. 
Bank Gospodarstwa Krajowego, zwany dalej "BGK", udziela kredytu preferencyjnego w sposób i na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.
4. 
BGK udziela kredytu preferencyjnego w przypadku spełnienia warunków przewidzianych w ustawie oraz otrzymania pozytywnej opinii do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego.

W przypadku armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c, ogólna kwota kredytów preferencyjnych, które mogą zostać im udzielone w danym roku, nie może przekroczyć 30% kwoty środków przeznaczonych na kredyty preferencyjne w planie finansowym Funduszu Żeglugi Śródlądowej.

1. 
Opinię do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego wydaje się z uwzględnieniem następujących kryteriów:
1)
rodzaju działalności gospodarczej wykonywanej przez armatora, mając na względzie potrzebę zapewnienia wsparcia dla przewozu ładunków;
2)
efektów ekologicznych lub pozytywnych efektów ekonomicznych planowanych do osiągnięcia przez armatora, mając na względzie przewidywaną możliwość ich osiągnięcia oraz ich wielkość.
2. 
Ocena kryteriów, o których mowa w ust. 1, jest dokonywana na podstawie analizy porównawczej wniosków o udzielenie kredytu preferencyjnego, które wpłynęły w okresie 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego.
3. 
W przypadku braku wniosków, o których mowa w ust. 2, wydając opinię do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego, ocenia się przewidywaną możliwość osiągnięcia planowanego efektu ekologicznego lub planowanego pozytywnego efektu ekonomicznego.
4. 
Negatywną opinię do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego wydaje się, w przypadku gdy na podstawie analizy przesłanek, o których mowa w ust. 1 albo 3, nie jest zasadne przyznanie armatorowi kredytu preferencyjnego.
5. 
Negatywną opinię do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego wydaje się również w przypadku, gdy armator nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 i 4-6.
1. 
Wniosek o udzielenie kredytu preferencyjnego zawiera:
1)
dane identyfikujące armatora;
2)
wnioskowaną wysokość kredytu preferencyjnego;
3)
proponowany sposób i terminy wypłaty kredytu preferencyjnego;
4)
opis przeznaczenia kredytu preferencyjnego oraz planowanego efektu ekologicznego lub planowanego pozytywnego efektu ekonomicznego;
5)
łączne koszty i strukturę kosztów przedsięwzięcia;
6)
strukturę finansowania z podziałem na źródła;
7)
termin oraz harmonogram realizacji przedsięwzięcia;
8)
źródła spłaty kredytu preferencyjnego;
9)
proponowany sposób spłaty kredytu preferencyjnego, w tym proponowany okres karencji;
10)
proponowane formy zabezpieczenia spłaty kredytu preferencyjnego.
2. 
Armator załącza do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1-5.
1. 
Kredyt preferencyjny udzielony armatorowi, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a:
1)
na zakup lub remont statku może być częściowo umorzony do wysokości:
a)
10% wykorzystanej kwoty kredytu preferencyjnego - w przypadku kredytu udzielonego na zakup lub remont statku młodszego niż 5 lat,
b)
5% wykorzystanej kwoty kredytu preferencyjnego - w przypadku kredytu udzielonego na zakup lub remont statku w wieku od 5 do 15 lat,
2)
na modernizację statku może być częściowo umorzony do wysokości 25% wykorzystanej kwoty kredytu preferencyjnego

- jednak do wysokości nie większej niż część kredytu pozostająca do spłaty.

2. 
Wiek statku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na dzień wystąpienia armatora z wnioskiem o umorzenie części kredytu preferencyjnego, a liczy od daty jego budowy.
1. 
O umorzenie części kredytu preferencyjnego może ubiegać się armator, który:
1)
na dzień złożenia wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego prowadzi działalność, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a;
2)
złoży wniosek o umorzenie części kredytu preferencyjnego w okresie obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego;
3)
terminowo wykonuje obowiązki wynikające z umowy kredytu preferencyjnego;
4)
wykorzystał kredyt preferencyjny zgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie kredytu preferencyjnego;
5)
nie posiada zaległości z tytułu:
a)
podatków stanowiących dochód budżetu państwa,
b)
składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,
c)
opłat i kar pieniężnych stanowiących przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
2. 
BGK umarza część kredytu preferencyjnego w przypadku spełnienia warunków przewidzianych w ustawie oraz otrzymania pozytywnej opinii do wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego.
1. 
Opinię do wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego wydaje się z uwzględnieniem następujących kryteriów:
1)
okresu wykonywanej działalności, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, mając na względzie wspieranie armatorów prowadzących taką działalność stale lub przez dłuższy okres;
2)
minimalnej liczby członków załogi statku, którego dotyczy kredyt preferencyjny, mając na względzie potrzebę utrzymania lub zwiększenia poziomu zatrudnienia w żegludze śródlądowej.
2. 
Ocena kryteriów, o których mowa w ust. 1, jest dokonywana na podstawie analizy porównawczej wniosków o umorzenie części kredytu preferencyjnego, które wpłynęły w okresie 12 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego.
3. 
W przypadku braku wniosków, o których mowa w ust. 2, wydając opinię do wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego, ocenia się tylko spełnienie warunków, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 4.
4. 
Negatywną opinię do wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego wydaje się, w przypadku gdy na podstawie analizy przesłanek, o których mowa w ust. 1, nie jest zasadne przyznanie armatorowi umorzenia części kredytu preferencyjnego.
5. 
Negatywną opinię do wniosku o umorzenie kredytu preferencyjnego wydaje się również w przypadku, gdy armator nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 4.
1. 
Wniosek o umorzenie części kredytu preferencyjnego zawiera:
1)
dane identyfikujące armatora;
2)
numer i datę zawartej umowy kredytu preferencyjnego;
3)
zakres oraz proponowaną wysokość umorzenia kredytu preferencyjnego;
4)
okres wykonywanej działalności, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a;
5)
opis wykorzystania kredytu preferencyjnego.
2. 
Armator załącza do wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego dokumenty potwierdzające wiek statku oraz spełnienie warunków, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1, 4 i 5.

Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wymaganych dokumentów, które załącza się do:

1)
wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego,
2)
wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego

- mając na uwadze potrzebę uzyskania niezbędnych informacji do rozpatrzenia tych wniosków.

1. 
W okresie obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego armator nie może zbyć statku, na którego zakup, modernizację lub remont uzyskał kredyt preferencyjny, z wyjątkiem przypadku gdy:
1)
dokonał spłaty zobowiązań wynikających z umowy kredytu preferencyjnego albo
2)
uzyskał zgodę BGK na przeniesienie zobowiązań wynikających z umowy kredytu preferencyjnego na nabywcę statku, który spełnia warunki do udzielenia kredytu preferencyjnego, oraz pozytywną opinię do wniosku o zgodę na zbycie statku.
2. 
Armator we wniosku o zgodę na zbycie statku przedstawia opis wykorzystania kredytu preferencyjnego oraz załącza do tego wniosku dokumenty potwierdzające wykorzystanie kredytu preferencyjnego zgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie kredytu preferencyjnego.
3. 
BGK po otrzymaniu wniosku, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie przekazuje go wraz z załączonymi dokumentami do organu wydającego opinię.
4. 
Pozytywną opinię do wniosku o zgodę na zbycie statku wydaję się w przypadku wykorzystania kredytu preferencyjnego zgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie kredytu preferencyjnego.
5. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do nabywcy statku stosuje się odpowiednio art. 4, art. 6 i art. 7.

W przypadku zbycia statku w okresie obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego z naruszeniem obowiązku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, armator jest obowiązany do:

1)
spłaty zobowiązań wynikających z umowy kredytu preferencyjnego;
2)
zwrotu pomocy de minimis otrzymanej ze środków Funduszu Żeglugi Śródlądowej w wyniku uzyskania kredytu preferencyjnego i umorzenia części kredytu preferencyjnego.
1. 
Armatorom refinansuje się zakup następujących kategorii składników wyposażenia statku:
1)
środków ratunkowych,
2)
oznakowania nawigacyjnego,
3)
środków sygnałowych,
4)
środków łączności radiotelefonicznej,
5)
urządzeń nawigacyjnych,
6)
urządzeń wykorzystujących nowe technologie na statkach

- jeżeli w danym roku kalendarzowym przewidziano środki przeznaczone na ten cel w planie finansowym Funduszu Żeglugi Śródlądowej.

2. 
Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego informacje o wysokości środków przeznaczonych w danym roku kalendarzowym w planie finansowym Funduszu Żeglugi Śródlądowej na refinansowanie zakupu składników wyposażenia statku oraz o ich wyczerpaniu.
3. 
Maksymalna liczba refinansowanych w okresie 3 kolejnych lat kalendarzowych składników wyposażenia statku przypadających na jeden statek nie może przekroczyć:
1)
10 - w przypadku składników wchodzących w skład kategorii środków ratunkowych, o której mowa w ust. 1 pkt 1;
2)
3 - w przypadku składników wchodzących w skład każdej z kategorii, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6.
4. 
Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, po zasięgnięciu opinii Rady Żeglugi Śródlądowej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy wykaz składników wyposażenia statku, których zakup jest refinansowany, oraz ich liczbę przypadającą na jeden statek dla poszczególnych składników, spośród kategorii składników wyposażenia statku, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę dostosowania statków do obowiązujących wymagań w zakresie bezpieczeństwa żeglugi.
1. 
BGK refinansuje zakup składnika wyposażenia statku w wysokości 50% jego ceny zapłaconej przez armatora.
2. 
O refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku może się ubiegać armator, który:
1)
złoży wniosek o refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku w roku, w którym zakupił ten składnik;
2)
nie posiada zaległości z tytułu:
a)
podatków stanowiących dochód budżetu państwa,
b)
składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne,
c)
opłat i kar pieniężnych stanowiących przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
1. 
Wniosek o refinansowanie zakupu składników wyposażenia statku zawiera:
1)
dane identyfikujące armatora;
2)
określenie składnika wyposażenia statku, którego zakup będzie refinansowany, i dane go identyfikujące;
3)
nazwę i numer rejestracyjny statku, na którym znajduje się zakupiony składnik wyposażenia statku;
4)
numer rachunku bankowego wnioskodawcy albo rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której członkiem jest armator, na które mają zostać przekazane środki z tytułu refinansowania.
2. 
Do wniosku o refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku załącza się:
1)
dokumenty potwierdzające jego zakup i cenę;
2)
zaświadczenie wydane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego o niezaleganiu w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, sporządzone nie wcześniej niż 30 dni przed dniem złożenia wniosku;
3)
zaświadczenie wydane przez właściwy oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że armator nie zalega z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, sporządzone nie wcześniej niż 30 dni przed dniem złożenia wniosku;
4)
oświadczenie armatora, że nie posiada zaległości z tytułu opłat i kar pieniężnych stanowiących przychód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
5)
kopię dokumentu bezpieczeństwa statku, na którym znajduje się składnik wyposażenia statku objęty wnioskiem o refinansowanie.
1. 
Armator, któremu refinansowano zakup składnika wyposażenia statku, jest obowiązany do posiadania tego składnika na statku wskazanym we wniosku, o którym mowa w art. 17 ust. 1, przez okres 3 lat od dnia refinansowania, z wyjątkiem przypadku:
1)
przekazania tego składnika do naprawy - przez okres niezbędny do jego naprawy i ponownego umieszczenia na statku;
2)
trwałego uszkodzenia tego składnika uniemożliwiającego jego dalszą eksploatację;
3)
utraty tego składnika wskutek okoliczności, za które armator nie ponosi odpowiedzialności;
4)
zbycia statku, na którym zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1, znajduje się ten składnik;
5)
zwrotu refinansowania.
2. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, armator jest obowiązany w terminie 7 dni od dnia usunięcia ze statku składnika wyposażenia statku przedstawić dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej oświadczenie o usunięciu ze statku tego składnika, w którym wskazuje przyczynę usunięcia, a także dokument potwierdzający zdarzenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3.
3. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, po zakończeniu naprawy składnika wyposażenia statku, armator jest obowiązany w terminie 7 dni od dnia zakończenia naprawy powiadomić o tym dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej.
4. 
Jeżeli w terminie 3 lat od dnia refinansowania zakupu składnika wyposażenia statku nastąpi zbycie statku, na którym znajduje się ten składnik, armator jest obowiązany do:
1)
poinformowania dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej o zbyciu oraz o składniku wyposażenia statku, którego zakup refinansowano i który znajdował się na tym statku, oraz
2)
zwrotu otrzymanego refinansowania zakupu składnika wyposażenia statku

- w terminie 14 dni od dnia zbycia statku.

1. 
BGK rozpatruje:
1)
wnioski o udzielenie kredytu preferencyjnego i umorzenie części kredytu preferencyjnego w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania,
2)
wnioski o refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania

- według kolejności ich wpływu.

2. 
W przypadku gdy wniosek o udzielenie kredytu preferencyjnego, umorzenie części kredytu preferencyjnego lub refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku nie spełnia wymagań określonych w ustawie, BGK wzywa armatora do usunięcia braków tego wniosku w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni, z pouczeniem, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie tego wniosku bez rozpatrzenia.
3. 
Jeżeli armator:
1)
nie usunie w wyznaczonym terminie braków wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego, umorzenie części kredytu preferencyjnego albo refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku, BGK pozostawia wniosek bez rozpatrzenia;
2)
usunie w wyznaczonym terminie braki wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego, umorzenie części kredytu preferencyjnego albo refinansowanie zakupu składnika wyposażenia statku, termin na rozpatrzenie wniosku rozpoczyna bieg od dnia złożenia w BGK poprawionego wniosku lub kompletu wymaganych dokumentów.
4. 
BGK po otrzymaniu:
1)
wniosku o udzielenie kredytu preferencyjnego niezwłocznie przekazuje go wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnienie warunków, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, 4 i 5,
2)
wniosku o umorzenie części kredytu preferencyjnego niezwłocznie przekazuje go wraz z dokumentem potwierdzającym wiek statku oraz dokumentami potwierdzającymi spełnienie warunków, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 1 i 4

- do organu wydającego odpowiednio opinię, o której mowa w art. 6 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1.

1. 
BGK przekazuje ministrowi właściwemu do spraw żeglugi śródlądowej, w terminie 14 dni od dnia:
1)
zawarcia umowy kredytu preferencyjnego, informację o udzielonym kredycie preferencyjnym zawierającą:
a)
imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby armatora, któremu udzielono kredytu preferencyjnego,
b)
nazwę, rodzaj statku lub numer rejestracyjny statku, którego dotyczy kredyt preferencyjny,
c)
okres obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego;
2)
wcześniejszej spłaty kredytu preferencyjnego lub umorzenia części kredytu preferencyjnego, informację dotyczącą zakończenia okresu obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego zawierającą dane, o których mowa w pkt 1 lit. a i b, oraz datę zakończenia okresu obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego;
3)
refinansowania zakupu składnika wyposażenia statku, informację o refinansowaniu zawierającą:
a)
imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby armatora, któremu refinansowano zakup składnika wyposażenia statku,
b)
wskazanie składnika wyposażenia statku, którego zakup refinansowano, i dane go identyfikujące,
c)
nazwę i numer rejestracyjny statku, na którym znajduje się zakupiony składnik wyposażenia statku,
d)
datę refinansowania zakupu składnika wyposażenia statku.
2. 
Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej przekazuje dyrektorom urzędów żeglugi śródlądowej informacje, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania.
3. 
Dyrektor właściwego urzędu żeglugi śródlądowej niezwłocznie informuje BGK oraz ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej:
1)
o zmianie armatora statku, którego dotyczy umowa kredytu preferencyjnego, dokonanej w rejestrze administracyjnym polskich statków żeglugi śródlądowej,
2)
o wykreśleniu z rejestru, o którym mowa w pkt 1, statku, którego dotyczy umowa kredytu preferencyjnego

- jeżeli zmiana lub wykreślenie nastąpiło w okresie obowiązywania umowy kredytu preferencyjnego dotyczącej tego statku.

4. 
Dyrektor właściwego urzędu żeglugi śródlądowej niezwłocznie informuje BGK oraz ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej o zbyciu statku, na którym znajdował się składnik wyposażenia, na którego zakup udzielono refinansowania, jeżeli zbycie nastąpiło przed upływem okresu 3 lat od dnia udzielenia refinansowania.

Udzielanie kredytów preferencyjnych, dokonywanie ich umorzeń, a także refinansowanie zakupu składników wyposażenia statków stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących pomocy udzielanej w ramach zasady de minimis.