§ 7. - Wprowadzenie w życie ustawy z dnia 30 stycznia 1924 r. w przedmiocie rozciągnięcia obowiązujących na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego, tarnopolskiego i cieszyńskiej części województwa śląskiego ustaw o obowiązkowem ubezpieczeniu robotników od wypadków na obszarze województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego, białostockiego, wołyńskiego, poleskiego, nowogródzkiego oraz Ziemi Wileńskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.50.512

Akt utracił moc

Wersja od: 18 czerwca 1924 r.

§ 7. Osoby, uprawnione do pobierania renty z powodu wypadków, zaszłych do dnia 30 czerwca 1924 r. włącznie w przedsiębiorstwach, podlegających na zasadzie § 1 niniejszego rozporządzenia obowiązkowi ubezpieczenia od wypadków, mogą zgłaszać swe roszczenia bezpośrednio do Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie lub za pośrednictwem inspektorów pracy. W takim przypadku winny one podać: dokładny swój adres (miejscowość, poczta, powiat), datę i rodzaj uszkodzenia, stopień niezdolności do pracy, wysokość renty i czas, do jakiego renta została pobrana, oraz załączyć dowody, stwierdzające uprawnienia do pobierania renty, t. j. umowę rejentalną, wyrok sądowy i t. p.

Osobom tym zakład ubezpieczenia od wypadków wypłacać będzie od dnia 1 lipca 1924 roku należne renty w kwotach, ustalonych w wyżej wymienionych dokumentach, wraz z dodatkami drożyźnianemi w myśl rozporządzenia Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 7 marca 1924 r. w przedmiocie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczenia od wypadków dla osób, pobierających renty i dodatki do rent z Zakładu ubezpieczenia od wypadków we Lwowie (Dz. U. R. P. № 26, poz. 269).