Art. 47. - Wprowadzenie ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz zmiana niektórych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.100.1085

Akt obowiązujący

Wersja od: 5 września 2014 r.

Art.  47.

W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

"8) zieleni w miastach i wsiach.",

b) w ust. 2 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

"4a) ochronę zieleni w miastach i wsiach, w szczególności ochronę drzew oraz krzewów,";

2) w art. 2a:

a) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

"1a) drzewostanie o charakterze parkowym - rozumie się przez to zespoły drzew i innej roślinności ukształtowane funkcjonalnie i plastycznie, mające wartość zabytkową w rozumieniu ustawy o ochronie dóbr kultury, przestrzenno-plastyczną lub przyrodniczą,"

b) po pkt 14 dodaje się pkt 14a i 14b w brzmieniu:

"14a) terenach zieleni - rozumie się przez to znajdujące się na terenach miast i wsi o zwartej zabudowie tereny przeznaczone na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, zdrowotne, dydaktyczno-wychowawcze i estetyczne, a w szczególności: parki, zieleńce, bulwary, promenady, ogrody jordanowskie, ogrody botaniczne i zoologiczne, ogrody etnograficzne, wystawy ogrodnicze i rolne, ogrody zabytkowe, cmentarze grzebalne i niegrzebalne, grzebowiska zwierząt, grodziska, kurhany, zabytkowe fortyfikacje, ogrody przydomowe i zieleń osiedlową,

14b) walorach krajobrazowych - rozumie się przez to wartości ekologiczne, estetyczne i kulturowe terenu oraz związanych z nim elementów przyrodniczych, ukształtowane przez siły przyrody lub w wyniku działalności człowieka,"

c) po pkt 16 dodaje się pkt 16a w brzmieniu:

"16a) zadrzewieniach - rozumie się przez to pojedyncze drzewa lub krzewy lub ich skupiska, niestanowiące zbiorowisk leśnych ani terenów zieleni, wraz z zajmowanym terenem i pozostałymi składnikami jego szaty roślinnej, usytuowane na terenach użytkowanych rolniczo, spełniające cele ochronne, produkcyjne i społeczno-kulturowe,";

3) w art. 4 w pkt 1 skreśla się wyrazy "i zrównoważonego rozwoju";

4) w art. 13a ust. 9 otrzymuje brzmienie:

"9. Postanowienia ust. 4 stosuje się odpowiednio do ustaleń zawartych w aktach powołujących formy ochrony przyrody określone w art. 13 ust. 1 pkt 4-6.";

5) w art. 24 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. Zniesienie parku krajobrazowego lub ograniczenie jego obszaru następuje w drodze rozporządzenia wojewody w razie utraty wartości, dla których ochrony park został utworzony, po zaopiniowaniu przez wojewódzką komisję ochrony przyrody oraz właściwe miejscowo organy zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego.";

6) w art. 26a w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) lokalizowania nowych obiektów zaliczanych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,"

b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

"1a) lokalizacji budownictwa letniskowego poza miejscami wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,"

c) skreśla się pkt 12 i 13;

7) w art. 30 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Użytki ekologiczne wykazuje się w ewidencji gruntów.";

8) po art. 34 dodaje się art. 34a w brzmieniu:

"Art. 34a. 1. Teren pokryty drzewostanem o charakterze parkowym i niepodlegający przepisom o ochronie dóbr kultury rada gminy może uznać za park gminny, jeżeli teren ten stanowi własność Skarbu Państwa lub własność jednostki samorządu terytorialnego.

2. Teren, o którym mowa w ust. 1, stanowiący własność innego podmiotu, może być uznany za park gminny za zgodą jego właściciela.

3. Uznanie za park gminny następuje w drodze uchwały rady gminy, w której określa się granice parku, sposób ochrony, podmiot sprawujący nadzór nad parkiem, którym może być także właściciel terenu, oraz niezbędne zakazy i ograniczenia, o których mowa w art. 31a.

4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do terenów zadrzewionych drzewami owocowymi, terenów służących celom kultu religijnego oraz cmentarzy.";

9) w art. 36a:

a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "i sporządzenia oceny oddziaływania na środowisko",

b) w ust. 2:

– w pkt 1 skreśla się wyrazy "z oceny oddziaływania na środowisko wynika, że",

– w pkt 2 skreśla się wyrazy "z oceny oddziaływania na środowisko wynika, iż";

10) skreśla się art. 40;

11) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:

"Art. 41a. 1. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa, występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, następuje na podstawie decyzji wojewody, który ustala warunki prowadzenia robót.

2. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, następuje przed uzyskaniem pozwolenia budowlanego.";

12) po art. 45 dodaje się art. 45a w brzmieniu:

"Art. 45a. Zabrania się niszczenia roślinności służącej wiązaniu gleby oraz niszczenia roślin i zwierząt przyczyniających się do oczyszczania środowiska, a zwłaszcza wód.";

13) w art. 46 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Organy gminy w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz w swojej działalności uwzględniają potrzeby funkcjonowania i rozwoju istniejących lub planowanych do utworzenia ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz zapewniają ich ochronę.";

14) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:

"Rozdział 5a

Ochrona walorów krajobrazowych, terenów zieleni, drzew i krzewów

Art. 47a. 1. Walory krajobrazowe podlegają ochronie bez względu na to, czy są objęte szczególnymi formami ochrony przyrody.

2. Walory krajobrazowe uwzględnia się w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

3. Zabrania się wznoszenia w pobliżu morza, jezior i innych zbiorników wodnych, rzek i kanałów, krajobrazowych punktów widokowych lub na terenach o szczególnych walorach krajobrazowych obiektów budowlanych naruszających walory krajobrazowe, uniemożliwiających do nich dostęp albo uniemożliwiających lub utrudniających zwierzętom dziko żyjącym dostęp do wód.

Art. 47b. 1. Rada gminy jest obowiązana zapewnić mieszkańcom miast i wsi o zwartej zabudowie korzystanie z przyrody przede wszystkim przez tworzenie i utrzymywanie w należytym stanie terenów zieleni i zadrzewień, łączących się, w miarę możliwości, z terenami zalesionymi.

2. Zmiana przeznaczenia terenów zieleni i zadrzewień może nastąpić tylko w następstwie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany.

3. Przepisy ust. 2 dotyczą także terenów jeszcze niezagospodarowanych, lecz przeznaczonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na tereny zieleni i zadrzewień.

Art. 47c. 1. Roboty ziemne oraz inne roboty związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, prowadzone w pobliżu drzew lub krzewów albo ich zespołów, mogą być wykonywane wyłącznie w sposób nieszkodzący drzewom lub krzewom.

2. Na ulicach, placach oraz drogach publicznych środki chemiczne mogą być stosowane tylko w sposób nieszkodzący terenom zieleni oraz zadrzewieniom.

3. Wojewoda określa, w drodze rozporządzenia, rodzaje środków, jakie mogą być używane w miejscach określonych w ust. 2, oraz warunki ich stosowania.

Art. 47d. 1. Tereny będące własnością Skarbu Państwa lub własnością jednostek samorządu terytorialnego, nieprzeznaczone pod zabudowę, oraz tereny przeznaczone do zagospodarowania w późniejszym terminie, a niewykorzystane rolniczo, zagospodarowuje się przez zasadzenie na nich roślinności dostosowanej do otoczenia, z uwzględnieniem okresu zagospodarowania, jeżeli ma ono charakter czasowy.

2. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1, należy odpowiednio do organów administracji rządowej lub organów samorządu terytorialnego.

3. Przepisy ust. 2 nie naruszają przepisów dotyczących gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa.

Art. 47e. 1. Władający nieruchomością obowiązani są do utrzymywania we właściwym stanie drzew oraz krzewów rosnących na nieruchomościach będących w ich władaniu.

2. Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić za zezwoleniem wójta, burmistrza albo prezydenta miasta wydanym na wniosek władającego, z tym że organ może uzależnić udzielenie zezwolenia od przeniesienia drzew lub krzewów we wskazane przez siebie miejsce albo zastąpienia drzew lub krzewów przewidzianych do usunięcia innymi drzewami lub krzewami.

3. Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków.

4. Przepisów ust. 2 nie stosuje się do:

1) drzew i krzewów owocowych, z wyłączeniem nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków,

2) drzew i krzewów sadzonych na plantacjach,

3) drzew i krzewów, których wiek nie przekracza 5 lat.

Art. 47f. 1. Władający nieruchomością ponosi opłaty za usunięcie drzew lub krzewów.

2. Opłaty nalicza i pobiera organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów.

3. Opłaty za usunięcie drzew ustala się w zależności od obwodu pnia, rodzaju lub gatunku (odmiany) drzewa, a za usunięcie krzewów - w zależności od powierzchni porośniętej krzewami.

4. Opłatę ustala się przy udzielaniu zezwolenia.

5. Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać dane dotyczące gatunku drzewa, obwodu jego pnia, przeznaczenia terenu, na którym rośnie drzewo, przyczynę i termin zamierzonego usunięcia drzewa lub przyczynę i termin zamierzonego usunięcia krzewów oraz wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy.

6. Organ gminy odracza na okres dwóch lat termin uiszczenia opłaty za usunięcie drzew lub krzewów, jeżeli zezwolenie przewiduje przesadzenie ich w inne miejsce.

7. Jeżeli przesadzone drzewa lub krzewy zachowały żywotność po upływie dwóch lat od dnia ich przesadzenia lub nie zachowały żywotności na skutek siły wyższej lub klęski suszy, należność z tytułu ustalonej opłaty za usunięcie drzew lub krzewów podlega umorzeniu przez organ gminy.

Art. 47g. 1. Nie pobiera się opłat za usunięcie drzew:

1) na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie,

2) na których usunięcie uzyskała zezwolenie osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą,

3) jeżeli usunięcie było związane z wykonywaniem i utrzymaniem urządzeń melioracji wodnych w zakresie niezbędnym do wykonania i utrzymania tych urządzeń, po uzgodnieniu z wojewodą,

4) jeżeli usunięcie jest związane z odnową i zabiegami pielęgnacyjnymi drzew znajdujących się na terenach nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków,

5) które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych albo bezpieczeństwu żeglugi,

6) które zagrażają bezpieczeństwu ruchu kolejowego oraz drogowego,

7) z obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości co najmniej 3 m od stopy wału oraz z koryt cieków - w związku z ochroną przed powodzią oraz utrzymywaniem wód,

8) które posadzono na terenach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele nieprzewidujące zadrzewień lub zakrzewień,

9) usuwanych z terenów zieleni miejskiej, z parków ustanowionych przez radę gminy, z ogrodów działkowych i z zadrzewień w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi.

2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do usuwania krzewów.

Art. 47h. 1. Podstawę jednostkowych stawek opłat stanowi najniższe miesięczne wynagrodzenie za pracę pracowników obowiązujące w dniu 30 września roku poprzedniego, określone na podstawie Kodeksu pracy.

2. Jednostkowe stawki opłat zależą od rodzaju i gatunku (odmiany) drzewa i nie mogą przekroczyć za jeden centymetr obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm:

1) przy obwodzie do 25 cm - 60% podstawy,

2) przy obwodzie od 26 do 50 cm - 90% podstawy,

3) przy obwodzie od 51 do 100 cm - 115% podstawy,

4) przy obwodzie od 101 do 200 cm - 175% podstawy,

5) przy obwodzie powyżej 200 cm - 235% podstawy.

3. Stawkę opłat za usunięcie krzewów ustala się w wysokości nie wyższej niż 25% podstawy za jeden metr kwadratowy powierzchni porośniętej krzewami.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednostkowe stawki opłat za usuwanie drzew lub krzewów, uwzględniając:

1) rodzaje i gatunki (odmiany) drzew lub krzewów, za których usunięcie pobiera się opłaty, oraz jednostkowe stawki tych opłat,

2) współczynniki różnicujące wysokość opłat.

5. Za usuwanie drzew lub krzewów z terenów ochrony uzdrowiskowej, terenów nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków oraz terenów zieleni miejskiej ustala się jednostkowe stawki opłat o 100% wyższe od stawek ustalonych na podstawie ust. 3 i 4.

Art. 47i. 1. Obowiązek uiszczenia opłaty przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin wniesienia opłaty.

2. Nie można wydać decyzji w sprawie ustalenia opłaty, jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym usunięto drzewa lub krzewy, upłynęło 5 lat.

3. Uiszczenie opłaty następuje w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna.

4. W razie nieterminowego uiszczenia opłaty pobiera się odsetki za zwłokę w wysokości odsetek pobieranych za nieterminowe regulowanie zobowiązań podatkowych.

5. Opłaty nieuiszczone w terminie, o którym mowa w ust. 1, podlegają wraz z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 47j. Wpływy uzyskane z tytułu opłat za usuwanie drzew i krzewów stanowią dochód gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

Art. 47k. Za zniszczenie terenów zieleni albo drzew lub krzewów, powodowane niewłaściwym wykonywaniem robót ziemnych lub wykorzystaniem sprzętu mechanicznego albo urządzeń technicznych oraz zastosowaniem środków chemicznych w sposób szkodliwy dla roślinności oraz za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, a także za zniszczenie spowodowane niewłaściwą pielęgnacją terenów zieleni, zadrzewień, drzew lub krzewów wójt, burmistrz albo prezydent miasta wymierza administracyjną karę pieniężną.

Art. 47l. 1. Jednostkowe stawki kary nie mogą przekroczyć za jeden centymetr obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm, trzykrotnej stawki jednostkowej opłaty przewidzianej dla danego rodzaju lub gatunku (odmiany) drzewa.

2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, tryb nakładania kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1.

3. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, ustala się:

1) przypadki zawieszania obowiązku uiszczania kary,

2) współczynniki różnicujące wysokość kar nakładanych na osoby fizyczne.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jednostkowe stawki kar za usuwanie drzew.

5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, ustala się:

1) rodzaje i gatunki (odmiany) drzew, za których usunięcie pobiera się kary, oraz jednostkowe stawki tych kar,

2) współczynniki różnicujące wysokość kar.

6. Do stawek kar, o których mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio przepisy art. 47h ust. 1.

7. Stawki kar za zniszczenie jednego metra kwadratowego wynoszą:

1) dla krzewów - 26% podstawy,

2) dla trawników - 6% podstawy,

3) dla kwietników - 52% podstawy.

8. Kary ustalone, nieuiszczone w wyznaczonym terminie, podlegają z odsetkami za zwłokę przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

9. Nie można wydać decyzji o wymierzeniu kary, o której mowa w ust. 1, jeżeli od dnia, w którym stwierdzono naruszenie wymagań ochrony środowiska, upłynęło 5 lat.

10. Wymierzonej kary nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia, w którym decyzja ustalająca jej wysokość stała się ostateczna.

Art. 47ł. Przepisów dotyczących usuwania drzew i krzewów, pobierania opłat i wymierzania kar nie stosuje się do:

1) drzew i krzewów w lasach i na gruntach leśnych,

2) drzew i krzewów poddanych pod ochronę na podstawie art. 13,

3) drzew i krzewów usuwanych na podstawie decyzji właściwego organu z obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości co najmniej 3 m od stopy wału.";

15) art. 59 otrzymuje brzmienie:

"Art. 59. 1. Kto:

1) wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin,

2) nie przestrzega ograniczeń, zakazów i nakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 3,

3) narusza warunki prowadzenia robót określone decyzją wydaną na podstawie art. 41a,

4) niszczy roślinność służącą wiązaniu gleby lub niszczy rośliny i zwierzęta przyczyniające się do oczyszczania środowiska,

5) wprowadza do środowiska przyrodniczego zwierzęta lub rośliny, a także ich formy rozwojowe obce rodzimej faunie i florze bez uzyskania wymaganego zezwolenia ministra właściwego do spraw środowiska,

6) przenosi z ogrodu botanicznego, zoologicznego lub banku genów do stanu naturalnego rośliny lub zwierzęta zagrożone wyginięciem bez uzyskania zgody ministra właściwego do spraw środowiska,

7) wykonuje roboty ziemne lub inne roboty związane z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych w pobliżu drzew lub krzewów albo ich zespołów w sposób powodujący uszkodzenie drzew lub krzewów,

8) stosuje na ulicach, placach i drogach publicznych środki chemiczne w sposób szkodzący terenom zieleni lub zadrzewieniom,

9) nie przestrzega ograniczeń zakazów i nakazów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 47c ust. 3,

podlega karze aresztu albo grzywny.

2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia."