§ 2. - Wprowadzenie przymusu inkasowania należności zagranicznych za wywiezione towary za pośrednictwem Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.62.465

Akt utracił moc

Wersja od: 23 czerwca 1923 r.

§ 2. Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa, względnie banki zastępcze, waluty obce, wpływające z eksportu, będą trzymały na rachunkach walutowych. Rachunki powyższe, bez względu na rodzaj waluty, pozostają nienaruszalną własnością eksporterów, którzy mogą niemi dysponować na zasadach, określonych przez rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 11 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 26, poz. 156). Natomiast sprzedaż waluty, pochodzącej z eksportu, dozwoloną jest tylko na jednej z giełd krajowych za pośrednictwem banku zastępczego, w którym dany rachunek jest prowadzony. Powyższe nie odnosi się do waluty, która ma być sprzedaną Polskiej Krajowej Kasie Pożyczkowej na zasadzie przepisów dla towarów, zakazanych do wywozu, albo na zasadzie specjalnej umowy między eksporterami i rządem.