Wprowadzenie powszechnego obowiązku wykonywania pracy w czasie obowiązywania stanu wojennego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.32.187

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1981 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 30 grudnia 1981 r.

w sprawie wprowadzenia powszechnego obowiązku wykonywania pracy w czasie obowiązywania stanu wojennego.

Na podstawie art. 29 ust. 1 i 8 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wprowadza się powszechny obowiązek wykonywania pracy przez mężczyzn, którzy ukończyli 18 lat i nie ukończyli 45 lat.

2. Powszechnemu obowiązkowi wykonywania pracy nie podlegają mężczyźni:

1) pozostający w stosunku pracy lub stosunku służbowym,

2) pobierający emerytury lub renty,

3) zaliczeni do jednej z grup inwalidów,

4) rzemieślnicy wykonujący rzemiosło na podstawie wymaganego uprawnienia oraz mężczyźni współpracujący z tymi rzemieślnikami,

5) prowadzący działalność zarobkową na własny rachunek i objęci ubezpieczeniem społecznym,

6) sprawujący wyłączną opiekę nad dzieckiem do lat 15 albo innymi członkami rodziny, którzy ze względu na stan zdrowia bądź wiek wymagają stałej osobistej opieki innej osoby, jeżeli nie mogą zapewnić im opieki w inny sposób,

7) posiadacze indywidualnych gospodarstw rolnych oraz członkowie ich rodzin zatrudnieni w tych gospodarstwach, a także członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych,

8) pobierający naukę w szkołach,

9) duchowni i zakonnicy kościołów i związków wyznaniowych uznanych przez państwo,

10) obywatele państw obcych, przebywający na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

§  2.

1. Terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego wykonujący pośrednictwo pracy, zwany dalej "organem administracji", może czasowo zwolnić od powszechnego obowiązku wykonywania pracy mężczyzn nie wymienionych w § 1 ust. 2, jeżeli ze względu na stan zdrowia albo warunki osobiste lub rodzinne nie są zdolni do wykonywania pracy.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje na pisemny uzasadniony wniosek zainteresowanego.

§  3.

1. Mężczyźni podlegający powszechnemu obowiązkowi wykonywania pracy obowiązani są zgłosić się na wezwanie organu administracji, właściwego ze względu na ich miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego, z zastrzeżeniem ust. 2, w terminie ustalonym przez ten organ i podjąć pracę zgodnie ze skierowaniem do pracy.

2. Absolwenci szkół wyższych kierunków studiów objętych ustawą z dnia 25 lutego 1964 r. o zatrudnianiu absolwentów szkół wyższych (Dz. U. Nr 8, poz. 48), którzy nie podjęli pracy do dnia wejścia w życie rozporządzenia, obowiązani są zgłosić się na wezwanie pełnomocników Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych do spraw zatrudniania absolwentów szkół wyższych działających przy uczelniach, które ukończyli.

§  4.

1. Organ administracji kieruje mężczyzn podlegających obowiązkowi wykonywania pracy do uspołecznionych zakładów pracy, które zgłosiły zapotrzebowanie na pracowników.

2. Skierowanie organu administracji stanowi podstawę zawarcia umowy o pracę. Kierownik uspołecznionego zakładu pracy oraz kandydat, któremu wydano takie skierowanie, obowiązani są zawrzeć umowę o pracę na warunkach określonych w skierowaniu i przepisach prawa pracy (na czas nie określony, na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy).

3. Skierowanie, o którym mowa w ust. 2, powinno określać nazwę zakładu pracy, termin rozpoczęcia pracy oraz rodzaj wykonywanej pracy.

4. Stosunek pracy nawiązany na podstawie umowy o pracę, o której mowa w ust. 2, może być rozwiązany przez skierowanego do pracy za zgodą organu administracji, który wydał skierowanie.

5. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 4 stosunek pracy nawiązany na podstawie skierowania podlega przepisom prawa pracy.

§ 5. Organ administracji, kierując do pracy mężczyzn podlegających powszechnemu obowiązkowi pracy, powinien uwzględnić w miarę możliwości:

1) kwalifikacje zawodowe i życzenie kandydata oraz jego warunki osobiste i rodzinne,

2) możliwość wykonywania pracy w pobliżu miejsca zamieszkania,

3) możliwość przygotowania do zawodu kandydata nie mającego niezbędnych kwalifikacji zawodowych.

§ 6. W stosunku do osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wykonywania pracy stosuje się przepisy art. 29 ust. 2 i 3 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.