Wprowadzenie "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych" na lata 2010-2012.
Dz.U.2010.65.406
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 31 marca 2010 r.
w sprawie wprowadzenia "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych" na lata 2010-2012
ZAŁĄCZNIK 1
KRAJOWY PROGRAM ZWALCZANIA NIEKTÓRYCH SEROTYPÓW SALMONELLI W STADACH INDYKÓW RZEŹNYCH NA LATA 2010-2012
KRAJOWY PROGRAM ZWALCZANIA NIEKTÓRYCH SEROTYPÓW SALMONELLI W STADACH INDYKÓW RZEŹNYCH NA LATA 2010-2012
1.1. Cel "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych"
Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (Dz. Urz. UE L 325 z 12.12.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 41, str. 328, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 2160/2003", państwa członkowskie Unii Europejskiej ustanawiają krajowe programy zwalczania w odniesieniu do każdej choroby odzwierzęcej i odzwierzęcego czynnika chorobotwórczego wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia. Celem programu jest osiągnięcie celu wspólnotowego, który w odniesieniu do stad indyków rzeźnych został określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 584/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r. wykonującym rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnotowego celu ograniczenia częstości występowania Salmonelli enteritidis i Salmonelli typhimurium u indyków (Dz. Urz. UE L 162 z 21.06.2008, str. 3), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 584/2008".
Rozporządzenie nr 584/2008 wyznaczyło cel wspólnotowy ograniczenia występowania serotypów Salmonella Enteritidis i Salmonella Typhimurium. Cel wspólnotowy został określony dla wszystkich stad indyków rzeźnych objętych zakresem rozporządzenia nr 2160/2003.
Cel wspólnotowy zostanie osiągnięty w odniesieniu do stad indyków rzeźnych w przypadku ograniczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej maksymalnej wartości procentowej stad, w których uzyskano dodatni wynik badania w kierunku Salmonella Enteritidis i Salmonella Typhimurium do 1 % lub poniżej tej wartości. Cel ten powinien zostać osiągnięty do dnia 31 grudnia 2012 r., a realizacja programu powinna rozpocząć się zgodnie z datą określoną w rozporządzeniu nr 2160/2003.
Cel określony w rozporządzeniu nr 584/2008 będzie realizowany przez obowiązkowe badania przed ubojem wszystkich stad indyków rzeźnych objętych zakresem rozporządzenia nr 2160/2003. W przypadku wykrycia w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii serotypu Salmonelli objętego programem program przewiduje:
1) zakaz przemieszczania indyków, chyba że drób przed zakończeniem tuczu na wniosek hodowcy zostanie przemieszczony do rzeźni,
2) zniszczenie zwłok indyków padłych, przetworzenie lub zniszczenie pozyskanego z tych indyków mięsa znajdującego się w gospodarstwie,
3) przetworzenie, zniszczenie lub zagospodarowanie pasz, ściółki i odchodów oraz zniszczenie innych przedmiotów,
4) przeprowadzenie oczyszczania i odkażania
- w sposób określony w ust. 1.9. Istotnym środkiem dla osiągnięcia ww. celu jest stosowanie przez hodowców zasad dobrej praktyki higienicznej i produkcyjnej w stadach indyków rzeźnych.
Zgodnie z wymaganiami określonymi w ust. 4 lit. a załącznika do decyzji Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiającej wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (Dz. Urz. UE L 115 z 29.04.2008, str. 44), przyjmuje się następujące coroczne cele pośrednie. W 2010 r., który jest pierwszym rokiem realizacji programu, przewiduje się nie więcej niż 42 stada rzeźne indyków zakażone Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium z około 2000 stad przewidzianych do zbadania w ramach programu. W 2011 r. prognozuje się nie więcej niż 32 stada, natomiast w roku 2012 nie więcej niż 20 stad rzeźnych indyków zakażonych Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium spośród stad przebadanych w ramach programu.
Główną korzyścią z realizacji programu dla hodowców indyków oraz podmiotów zajmujących się obrotem drobiem oraz mięsem drobiowym będzie możliwość prowadzenia swobodnego handlu, a także eksportu do państw trzecich. Zgodnie z rozdziałem E pkt 1 załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003, po upływie 84 miesięcy od wejścia w życie ww. rozporządzenia, świeże mięso drobiowe pozyskane z drobiu wymienionego w załączniku I do tego rozporządzenia (kury, indyki) nie może być wprowadzone do obrotu w celu spożycia przez ludzi, jeżeli nie zostanie spełnione kryterium "Salmonella: nie stwierdzono obecności w 25 gramach". Zgodnie z art. 1 ust. 3 rozporządzenia nr 2160/2003 program nie ma zastosowania przy produkcji mięsa pochodzącego z indyków rzeźnych przeznaczonego do sprzedaży bezpośredniej lub na użytek własny.
Osiągnięcie celu założonego w programie, czyli ograniczenie liczby zakażonych stad indyków, zwiększy konkurencyjność polskiego drobiu i mięsa drobiowego na rynku wspólnotowym, jak również na rynkach państw trzecich.
Ponadto należy podkreślić, że salmonelloza jest najczęściej notowaną chorobą odzwierzęcą, a mięso drobiowe jest jednym z głównych źródeł zachorowań u ludzi. Stąd też realizacja programu przyczyni się w znacznym stopniu do ograniczenia liczby zakażeń u ludzi, a w związku z tym zredukuje koszty leczenia tych chorób.
1.2. Określenie obszaru objętego programem zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych
Program wprowadza się do realizacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Program podlega obowiązkowemu stosowaniu przez podmioty utrzymujące stada indyków rzeźnych, z wyłączeniem podmiotów prowadzących wyłącznie produkcję, o której mowa w art. 1 ust. 3 rozporządzenia nr 2160/2003.
1.3. Występowanie serotypów Salmonelli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Według raportu Europejskiego Urzędu do Spraw Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakażenie Salmonellą stad indyków rzeźnych i hodowlanych przedstawia się następująco:
Tabela 1
| Rok | Liczba zbadanych stad*) | % stad zakażonych Salmonellą spp. | % stad zakażonych Salmonellą Enteritidis | % stad zakażonych Salmonellą Typhimurium |
| 2004 | 4424 | 8,6 | 0,5 | 0,9 |
| 2005 | 4952 | 8,1 | 0,5 | 1,2 |
| 2006 | 2260 | 6,3 | 0,8 | 1,2 |
| 2007 | 7150 | 6,6 | 0,4 | 1,4 |
| 2008 | 3279 | 7,9 | 0,4 | 2,2 |
*) Wszystkie grupy wiekowe.
1.4. Struktura i organizacja organów Inspekcji Weterynaryjnej
Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwą władzą wykonawczą w zakresie realizacji programów, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 2160/2003, są organy Inspekcji Weterynaryjnej.
Organami Inspekcji Weterynaryjnej są:
1) Główny Lekarz Weterynarii;
2) wojewódzki lekarz weterynarii;
3) powiatowy lekarz weterynarii;
4) graniczny lekarz weterynarii.
Rysunek 1. Schemat organizacji Inspekcji Weterynaryjnej w Polsce
Struktura oraz kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej zostały określone w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278).
W ramach programu badania laboratoryjne będą przeprowadzane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.
Aktualnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej istnieje 16 zakładów higieny weterynaryjnej oraz 16 oddziałów terenowych.
Zadania laboratoriów referencyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonują następujące jednostki organizacyjne:
1) Państwowy Instytut Weterynaryjny - Państwowy Instytut Badawczy w Puławach;
2) Krajowe Laboratorium Pasz należące do struktur organizacyjnych Instytutu Zootechniki - Państwowego Instytutu Badawczego w Balicach k. Krakowa;
3) Instytut Ochrony Roślin Laboratorium Zakładu Badania Pozostałości Środków Ochrony Roślin.
Nadzór nad działalnością Inspekcji Weterynaryjnej oraz laboratoriów referencyjnych sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, który jest naczelnym organem administracji rządowej właściwym w dziedzinie weterynarii. Kompetencje ministra właściwego do spraw rolnictwa w tym zakresie wynikają z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.).
1.5. Zatwierdzone laboratoria, w których przeprowadza się badania laboratoryjne próbek pobranych w ramach programu
Badania laboratoryjne próbek pobieranych w ramach programu są przeprowadzane w laboratoriach wyznaczonych przez Głównego Lekarza Weterynarii zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Próbki pobrane przez powiatowego lekarza weterynarii w ramach programu mogą być przesłane do wyznaczonego laboratorium, znajdującego się w innym województwie, jeżeli jest to uzasadnione ekonomicznie lub organizacyjnie. W takim przypadku powiatowy lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii o zamiarze przesłania tych próbek do innego województwa. Wojewódzki lekarz weterynarii, na którego obszarze właściwości znajduje się powiat, w którym zostały pobrane próbki, powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii, na którego obszarze właściwości znajduje się laboratorium, w którym będą przeprowadzone badania tych próbek, o zamiarze przesłania próbek.
Badanie próbek pobranych z inicjatywy hodowcy może być także przeprowadzone w laboratoriach zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii w trybie art. 25a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej w kierunku metody badawczej opisanej w zmianie do Polskiej Normy PN-EN ISO 6579:2003/A1:2007.
Wykaz laboratoriów zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii jest umieszczony, zgodnie z art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.
Laboratoria te, po otrzymaniu dodatniego wyniku badań próbek pobranych z inicjatywy hodowcy lub uzyskaniu efektu hamującego wzrost bakterii, niezwłocznie informują o tym fakcie właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii.
Laboratorium przeprowadza za każdym razem badania efektu hamującego wzrost bakterii. W przypadku wykrycia serotypu pałeczek Salmonelli innego niż objęty programem, określa się ten serotyp i podaje jego nazwę. Z wykonanych badań laboratoryjnych sporządza się sprawozdanie. W sprawozdaniu umieszcza się informacje o stadzie (numer lub oznaczenie stada oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny gospodarstwa), rodzaju badanego materiału oraz wyniku badania każdej ze zbadanych próbek, zgodnie z jednym z poniższych wzorów:
1) w próbce nr ........ nie wykryto pałeczek z rodzaju Salmonelli;
2) w próbce nr ........ wykryto 1 lub kilka z serotypów Salmonelli objętych programem ................ (podać nazwę wykrytego serotypu lub serotypów);
3) w próbce nr ........ nie wykryto serotypu Salmonelli objętego programem, natomiast stwierdzono obecność Salmonella ............................ (podać nazwę, jeżeli określono serotyp);
4) w próbce nr ........ nie wykryto pałeczek Salmonelli, natomiast wykryto efekt hamujący wzrost bakterii.
Laboratorium przesyła sprawozdanie z przeprowadzonych badań do hodowcy, powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca, w którym zostały pobrane badane próbki, a w przypadku uzyskania dodatnich wyników - do wojewódzkiego lekarza weterynarii, na którego obszarze właściwości została pobrana próbka. Laboratorium przechowuje wszystkie izolaty Salmonella wyizolowane w ramach programu co najmniej przez 2 lata. Ponadto spośród przechowywanych izolatów laboratorium przesyła do Krajowego Laboratorium Referencyjnego dla badań w kierunku salmonellozy (w zakresie chorób odzwierzęcych) jeden szczep reprezentujący każdy stwierdzony serotyp Salmonella, wraz z kartą informacyjną, a w przypadku gdy nie została wykonana pełna identyfikacja serotypu - typ serologiczny, w celu wykonania badań potwierdzających.
Dane dotyczące wyników badań są gromadzone, przetwarzane i przekazywane w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 25d ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.
Krajowym Laboratorium Referencyjnym ds. salmonellozy (w zakresie chorób odzwierzęcych), zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 13 czerwca 2008 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych właściwych dla poszczególnych rodzajów i kierunków badań (Dz. U. Nr 118, poz. 757), jest Laboratorium Zakładu Mikrobiologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.
1.6. Metody stosowane do wykrywania serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych
Metody stosowane do wykrywania serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych są określone w ust. 3.2-3.4 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008.
Do wykrywania serotypów Salmonelli objętych programem jest stosowana metoda zalecana przez Wspólnotowe Laboratorium Referencyjne w Bilthoven w Holandii. Metoda ta została opisana w normie PN-EN ISO 6579:2003+A1:2007 Mikrobiologia żywności i pasz - Horyzontalna metoda wykrywania Salmonella spp. (Wykrywanie Salmonelli w kale zwierząt i próbkach środowiskowych z etapu produkcji pierwotnej), w której do selektywnego namnażania Salmonella spp. stosuje się półpłynną pożywkę MSRV.
Serotypowaniu podlega przynajmniej jeden izolat z każdej dodatniej próbki, zgodnie ze schematem Kaufmanna-White'a-Le Minora.
1.7. Kontrole urzędowe przeprowadzane w stadach indyków rzeźnych oraz kontrole urzędowe pasz przeznaczonych dla tych stad
Zgodnie z ust. 1 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008 pobranie próbek powinno nastąpić z inicjatywy hodowcy we wszystkich stadach indyków rzeźnych w okresie 3 tygodni przed przemieszczeniem tych indyków do rzeźni. Zgodnie z rozdziałem B załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003 wyniki badań laboratoryjnych próbek mają być znane przed przemieszczeniem indyków do rzeźni. Wyniki tych badań zachowują ważność przez 6 tygodni od dnia pobrania próbek, stąd też może zaistnieć konieczność ponownego pobrania próbek w tym samym stadzie. Procedura pobierania i przesyłania próbek została opisana w ust. 2 i 3 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008.
Pobieranie próbek przed przemieszczeniem indyków do rzeźni następuje z inicjatywy hodowcy, który ponosi koszty ich pobrania, transportu oraz badania laboratoryjnego.
W piśmie przewodnim dołączonym do próbek kierowanych do badania hodowca umieszcza informacje o rodzaju zastosowanej szczepionki w stadzie indyków rzeźnych oraz terminach jej podania, jak również o zastosowaniu środków przeciwbakteryjnych, które mogą wpłynąć na wynik badań laboratoryjnych.
Hodowca jest obowiązany prowadzić dokumentację związaną z pobieraniem próbek do badań laboratoryjnych zawierającą co najmniej informacje o rodzaju pobranych próbek, dacie i godzinie ich pobrania, dane osobowe osoby pobierającej próbki, datę i godzinę wysłania próbek do laboratorium, a także nazwę i adres laboratorium oraz informacje o wynikach badań laboratoryjnych prób pobranych w ramach programu oraz o stadach, w tym wiek i liczbę indyków, status stada oraz zastosowane produkty lecznicze i zabiegi przeprowadzane w stadzie.
Właściwy miejscowo powiatowy lekarz weterynarii nadzoruje prawidłowe pobieranie próbek z inicjatywy hodowcy oraz kontroluje dokumentację prowadzoną przez hodowcę w trakcie kontroli urzędowych gospodarstw oraz w każdym przypadku, gdy uzna, że zachodzi taka konieczność.
Wyniki badania laboratoryjnego prób umieszcza się w świadectwie zdrowia indyków przemieszczanych do rzeźni, którego wzór jest określony w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji kontroli urzędowych w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 75), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 854/2004", w sekcji IV rozdz. X część A.
Zatwierdzone laboratorium, o którym mowa w ust. 1.5, przeprowadzające badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy niezwłocznie informuje właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii o wykryciu serotypów Salmonelli objętych programem lub stwierdzeniu efektu hamującego wzrost bakterii.
W przypadku stwierdzenia, w próbkach pobranych z inicjatywy hodowcy, serotypów Salmonelli objętych programem lub efektu hamującego wzrost bakterii powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki w gospodarstwie. Opłaty związane z badaniem laboratoryjnym próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii, w przypadku stwierdzenia efektu hamującego wzrost bakterii, ponosi hodowca. Do opłat tych dolicza się koszty dojazdu związanego z pobraniem próbek oraz użytych wyrobów medycznych. Wysokość opłat jest określona w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837, z późn. zm.).
Częstotliwość pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii została określona w ust. 1 lit. b pkt 3 tiret trzecie załącznika do rozporządzenia nr 584/2008.
Zgodnie z ust. 1 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008 pobranie próbek przez powiatowego lekarza weterynarii może zastąpić jedno pobranie próbek przeprowadzone z inicjatywy hodowcy.
Kontrole urzędowe pasz przeznaczonych dla stad hodowlanych indyków rzeźnych w zakresie wykrywania serotypów Salmonella objętych programem, zostały przewidziane w Krajowym planie kontroli urzędowej pasz, przygotowanym i wdrożonym zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z późn. zm.) oraz tytułem V rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 882/2004".
1.8. Kontrole urzędowe na innych etapach łańcucha pokarmowego
Zgodnie z art. 52 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi się monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych. Obowiązkiem monitorowania są objęte między innymi salmonelloza i jej czynniki chorobotwórcze.
Obowiązek monitorowania obejmuje zbieranie, przechowywanie, analizowanie i rozpowszechnianie danych dotyczących salmonellozy i jej czynników chorobotwórczych na wszystkich etapach produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego.
Zasady przeprowadzania kontroli urzędowych są określone w rozporządzeniu nr 882/2004.
Badanie przedubojowe, postępowanie w trakcie uboju, badanie poubojowe oraz sposób postępowania z mięsem pochodzącym z tych indyków, u których w badaniach laboratoryjnych przeprowadzonych przez powiatowego lekarza weterynarii stwierdzono Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium lub serotyp Salmonelli inny niż objęty programem, regulują przepisy rozporządzenia nr 854/2004 oraz przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 1).
1.9. Środki podejmowane w związku z wykryciem serotypu Salmonelli objętego programem w stadzie indyków rzeźnych lub w produktach pochodzących z takich indyków
1.9.1. Zgodnie z ust. 4.2 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008 na potrzeby sprawozdawczości mającej na celu weryfikację celu wspólnotowego przyjmuje się następującą definicję stada zakażonego: "stado indyków rzeźnych, w którym w wyniku pobrania próbek w ramach programu wykryto w jednej lub więcej próbek Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium (innych niż szczepy szczepionkowe) albo został wykryty efekt hamujący wzrost bakterii".
1.9.2. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań laboratoryjnych w kierunku serotypu Salmonelli objętego programem lub wykrycia efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych w stadzie indyków rzeźnych z inicjatywy hodowcy w okresie trzech tygodni przed przemieszczeniem drobiu do rzeźni, stosuje się przepisy art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Hodowca jest obowiązany do:
1) niezwłocznego zawiadomienia o tym fakcie powiatowego lekarza weterynarii;
2) pozostawienia indyków w miejscu ich stałego przebywania i niewprowadzania tam innego drobiu;
3) uniemożliwienia osobom postronnym dostępu do obiektów budowlanych lub miejsc, w których znajdują się indyki podejrzane o zakażenie pałeczkami Salmonelli objętymi programem lub zwłoki tych indyków;
4) wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania mięsa, zwłok indyków, paszy i innych produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów znajdujących się w miejscu utrzymywania indyków oraz wywożenia lub wynoszenia ściółki;
5) udostępnienia indyków do badań i zabiegów weterynaryjnych, a także udzielania pomocy w wykonywaniu tych badań i zabiegów;
6) udzielania powiatowemu lekarzowi weterynarii wyjaśnień i informacji, które mogą mieć znaczenie dla wykrycia Salmonelli lub zakażenia pałeczkami Salmonelli objętymi programem, źródeł Salmonelli lub źródeł zakażenia, lub dla zapobiegania szerzeniu się tej choroby lub zakażenia;
7) udostępnienia powiatowemu lekarzowi weterynarii dokumentacji dotyczącej stada, a w szczególności dokumentacji potwierdzającej zakup piskląt, ściółki, paszy, sprzedaży zwierząt oraz dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej;
8) zwiększenia standardów zoohigienicznych.
1.9.3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1.9.2, powiatowy lekarz weterynarii:
1) przeprowadza dochodzenie epizootyczne, zgodnie z art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
2) pobiera próbki do badań laboratoryjnych we wszystkich stadach w gospodarstwie, zgodnie z ust. 1 lit. b (iii) tiret trzecie załącznika do rozporządzenia nr 584/2008;
3) przeprowadza, w celu ustalenia źródła zakażenia stada pałeczkami Salmonelli, badania laboratoryjne:
a) paszy,
b) wody z ujęć własnych gospodarstwa;
4) nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej:
a) oddzielne utrzymywanie indyków znajdujących się w gospodarstwie w poszczególnych obiektach budowlanych lub w innych obiektach, w których są one utrzymywane,
b) zastosowanie produktów biobójczych przed wejściami do obiektów budowlanych i wyjściami z tych obiektów, jak również wjazdami na teren i wyjazdami z terenu gospodarstwa;
5) zakazuje, w drodze decyzji administracyjnej:
a) stosowania produktów biobójczych, produktów leczniczych weterynaryjnych i innych środków utrudniających izolację pałeczek Salmonelli w stadzie indyków przed pobraniem próbek przez powiatowego lekarza weterynarii,
b) przemieszczania indyków z gospodarstwa i do gospodarstwa oraz ze stada i do stada w obrębie gospodarstwa, chyba że indyki przed zakończeniem tuczu, na wniosek hodowcy, zostaną skierowane do uboju; w przypadku przemieszczania indyków w celu poddania ubojowi w rzeźni w świadectwie zdrowia umieszcza się informację o ich pochodzeniu ze stada, w którym uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w kierunku Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium próbek pobranych z inicjatywy hodowcy lub w próbkach tych wykryto efekt hamujący wzrost bakterii; postępowanie w czasie uboju i badanie poubojowe należy przeprowadzić zgodnie z rozporządzeniem nr 854/2004,
c) wywożenia z gospodarstwa, bez jego zgody, mięsa, zwłok indyków, odchodów od nich pochodzących i innych przedmiotów i produktów pochodzenia zwierzęcego znajdujących się w miejscu utrzymywania indyków oraz paszy i ściółki.
W przypadku gdy mięso pochodzące z indyków z pozostałych stad w gospodarstwie jest przeznaczone do obróbki cieplnej lub innego rodzaju obróbki gwarantującej zabicie pałeczek Salmonelli, wówczas powiatowy lekarz weterynarii może odstąpić od środków określonych w pkt 2.
Środki, o których mowa w ust. 1.9.3, są stosowane do czasu potwierdzenia lub wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii wystąpienia w stadzie indyków rzeźnych zakażenia pałeczkami Salmonelli objętymi programem.
Powiatowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu analizy ryzyka w gospodarstwie, uwzględniającej zalecenia wskazane w ust. 2.3, może odstąpić od zakazu przemieszczania indyków do gospodarstwa, określonego w ust. 1.9.3. pkt 5 lit. b.
1.9.4. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań laboratoryjnych próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii w stadzie indyków rzeźnych w kierunku serotypów pałeczek Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium (innych niż szczepy szczepionkowe) lub w przypadku wykrycia w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii efektu hamującego wzrost bakterii powiatowy lekarz weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej:
1) nakazuje:
a) zniszczenie, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1), wszystkich padłych i zabitych indyków,
b) zniszczenie pasz lub ich zagospodarowanie, przy zastosowaniu środków kontroli gwarantujących pełną inaktywację pałeczek Salmonelli, w przypadku uzyskania dodatniego wyniku badania laboratoryjnego próbek paszy w kierunku pałeczek Salmonelli,
c) przetworzenie lub zniszczenie mięsa znajdującego się w gospodarstwie pochodzącego z tych indyków,
d) zniszczenie lub zagospodarowanie ściółki, odchodów i innych przedmiotów, które mogły ulec skażeniu, w sposób, który wyklucza zanieczyszczenie pałeczkami Salmonelli, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) oraz środkami wykonawczymi, o których mowa w art. 40 ww. rozporządzenia,
e) dokładne oczyszczanie i odkażanie, pod jego nadzorem, obiektów budowlanych, w których były utrzymywane indyki ze stada zakażonego, otoczenia tych obiektów, pojazdów używanych do transportu indyków oraz pozostałych przedmiotów, które mogły ulec skażeniu, po wykonaniu czynności, o których mowa w lit. a-d,
f) podjęcie innych działań mających na celu poprawę warunków zoohigienicznych w gospodarstwie;
2) zakazuje przemieszczania indyków ze stada zakażonego z gospodarstwa i do stada zakażonego w gospodarstwie oraz ze stada do stada w obrębie gospodarstwa, chyba że indyki przed zakończeniem tuczu, na wniosek hodowcy, zostaną przemieszczone bezpośrednio do rzeźni w celu poddania ich ubojowi.
Przy przemieszczaniu zakażonych indyków do rzeźni w świadectwie zdrowia umieszcza się informacje o pochodzeniu indyków ze stada zakażonego pałeczkami Salmonelli objętymi programem.
Wzór świadectwa zdrowia jest określony w załączniku I do rozporządzenia nr 854/2004 w sekcji IV rozdz. X część A.
Badanie przedubojowe, postępowanie w trakcie uboju, badanie poubojowe oraz sposób postępowania z mięsem pochodzącym z tych indyków, u których w badaniach laboratoryjnych przeprowadzonych przez powiatowego lekarza weterynarii stwierdzono Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium lub serotyp Salmonelli inny niż objęty programem, są określone w rozporządzeniu nr 854/2004 oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych.
W gospodarstwie zaleca się podjęcie działań mających na celu poprawę:
1) warunków zoohigienicznych, w szczególności przez zapewnienie odpowiedniej temperatury, wilgotności, wymiany powietrza, odpowiedniego żywienia, prawidłowej obsady obiektu budowlanego, stosowanie zasady "całe pomieszczenie pełne/całe pomieszczenie puste", oraz
2) bezpieczeństwa epizootycznego gospodarstwa, w szczególności przez ogrodzenie tego gospodarstwa, aktualizację planu jego zabezpieczenia przed gryzoniami, zakaz wstępu do obiektów budowlanych osób postronnych, zabezpieczenie paszy przed dostępem gryzoni i dzikich ptaków, wyłożenie mat dezynfekcyjnych, zaopatrzenie osób pracujących w gospodarstwie w odzież ochronną.
Powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w celu sprawdzenia skuteczności wykonanego oczyszczania i odkażania przed ponownym umieszczeniem indyków w obiekcie budowlanym. Próbki są pobierane nie wcześniej niż 3 dni od dnia wykonania oczyszczania i odkażania. Próbki do badań stanowią:
1) 4 wymazy powierzchniowe pobrane z podłoża, w szczególności z miejsc popękanych, zagłębień lub połączeń konstrukcyjnych - w laboratorium łączone w 1 próbkę zbiorczą oraz
2) 4 wymazy powierzchniowe pobrane z naroży badanego pomieszczenia na wysokości 1 m od poziomu podłogi - w laboratorium łączone w 1 próbkę zbiorczą, oraz
3) 3 wymazy powierzchniowe z urządzenia służącego do karmienia, przy czym każdy wymaz pobiera się z 5 metrów taśmy lub rynienki paszowej lub 6 wybranych losowo karmideł - w laboratorium łączone w 1 próbkę zbiorczą, oraz
4) 2 wymazy powierzchniowe pobrane z systemu wentylacyjnego, przy czym każdy wymaz może być użyty do 3 wlotów lub wylotów tego systemu - w laboratorium łączone w 1 próbkę zbiorczą.
Ponownego umieszczenia indyków w obiekcie budowlanym dokonuje się tylko po uzyskaniu ujemnych wyników badań laboratoryjnych próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
Osoby pracujące w gospodarstwie powinny się poddać badaniu na nosicielstwo pałeczek Salmonelli.
Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia właściwego miejscowo państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o osobach, które miały kontakt z indykami zakażonymi pałeczkami Salmonelli.
1.9.4a. W przypadku gospodarstw, w których znajdują się dwa lub większa liczba stad indyków rzeźnych, powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki, o których mowa w ust. 1.9.3, również w stosunku do tych stad indyków w gospodarstwie, które nie są przetrzymywane w budynkach inwentarskich, w których:
1) jest zapewnione całkowite odizolowanie od pomieszczeń, w których znajdują się indyki zakażone pałeczkami Salmonelli, objętych programem;
2) czynności związane z utrzymywaniem indyków, w tym ich karmienie, odbywają się w sposób uniemożliwiający szerzenie się pałeczek Salmonelli.
1.9.5. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia niezwłocznie państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o uzyskaniu dodatniego wyniku badań laboratoryjnych próbek pobranych w stadzie indyków rzeźnych w kierunku serotypu pałeczek Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium, zgodnie z art. 51 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
1.9.6. Zasady stosowania środków zwalczających drobnoustroje oraz prowadzenia szczepień są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1177/2006 z dnia 1 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących stosowania szczególnych metod kontroli w ramach krajowych programów zwalczania Salmonelli u drobiu (Dz. Urz. UE L 212 z 02.08.2006, str. 3).
1.9.7. Środki, o których mowa w ust. 1.9.1-1.9.6, są stosowane bez naruszenia środków wskazanych w lit. E załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003.
1.10. Akty prawne stanowiące podstawę realizacji programu
1) ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.);
2) ustawa z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.);
3) ustawa z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej (Dz. U. Nr 165, poz. 1590, z późn. zm.);
4) ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744, z późn. zm.);
5) ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342, z późn. zm.);
6) ustawa z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z późn. zm.);
7) ustawa z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z późn. zm.);
8) ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, z późn. zm.);
9) ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570, z późn. zm.);
10) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych, jakie muszą spełniać gospodarstwa w przypadku, gdy zwierzęta lub środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego pochodzące z tych gospodarstw są wprowadzane na rynek (Dz. U. Nr 168, poz. 1643);
11) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837, z późn. zm.);
12) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowanie do drobiu i jaj wylęgowych (Dz. U. Nr 219, poz. 2225, z późn. zm.);
13) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 kwietnia 2006 r. w sprawie współpracy organów Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Farmaceutycznej, Inspekcji Handlowej, Inspekcji Transportu Drogowego, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz jednostek samorządu terytorialnego przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych (Dz. U. Nr 83, poz. 575);
14) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie sposobu ustalania i wysokości opłat za czynności wykonywane przez Inspekcję Weterynaryjną, sposobu i miejsc pobierania tych opłat oraz sposobu przekazywania informacji w tym zakresie Komisji Europejskiej (Dz. U. z 2007 r. Nr 2, poz. 15, z późn. zm.);
15) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 grudnia 2006 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej (Dz. U. z 2007 r. Nr 5, poz. 38);
16) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 października 2008 r. w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (Dz. U. Nr 193, poz. 1193);
17) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2008 r. w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi i wzoru tej dokumentacji (Dz. U. Nr 200, poz. 1236);
18) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 lipca 2009 r. w sprawie rzeczoznawców wyznaczonych przez powiatowego lekarza weterynarii do przeprowadzenia szacowania (Dz. U. Nr 142, poz. 1161);
19) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 116, poz. 778);
20) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2010 r. sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (Dz. U. Nr 173, poz. 1178);
21) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 września 2010 r. w sprawie rejestru zakładów produkujących produkty pochodzenia zwierzęcego lub wprowadzających na rynek te produkty oraz wykazów takich zakładów (Dz. U. Nr 187, poz. 1258);
22) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 8, poz. 38);
23) rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 września 2011 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej i ewidencji leczenia zwierząt oraz wzorów tej dokumentacji i ewidencji (Dz. U. Nr 224, poz. 1347).
1.11. Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorstwom paszowym i żywnościowym
Odszkodowanie jest przyznawane zgodnie z art. 49 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
2. Wymagania dotyczące przedsiębiorstw paszowych i żywnościowych objętych programem
2.1. Struktura hodowli indyków rzeźnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz produktów pozyskanych z tych indyków
Dane dotyczące gospodarstw liczących nie mniej niż 250 sztuk, utrzymujących w 2010 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stada indyków rzeźnych
| Lp. | Województwo | Łączna liczba gospodarstw utrzymujących indyki rzeźne | Liczba gospodarstw utrzymujących > 500 indyków rzeźnych | Liczba stad indyków rzeźnych | Średnia liczebność stad indyków rzeźnych |
| 1 | Dolnośląskie | 32 | 32 | 171 | 10 588 |
| 2 | Kujawsko-pomorskie | 31 | 31 | 329 | 4 552 |
| 3 | Lubelskie | 45 | 45 | 138 | 11 331 |
| 4 | Lubuskie | 125 | 125 | 843 | 6 266 |
| 5 | Łódzkie | 10 | 10 | 26 | 11 317 |
| 6 | Małopolskie | 9 | 9 | 31 | 4 944 |
| 7 | Mazowieckie | 74 | 74 | 256 | 9 679 |
| 8 | Opolskie | 5 | 5 | 34 | 3 759 |
| 9 | Podkarpackie | 6 | 6 | 17 | 9 145 |
| 10 | Podlaskie | 14 | 14 | 56 | 8 522 |
| 11 | Pomorskie | 10 | 10 | 44 | 8 256 |
| 12 | Śląskie | 7 | 7 | 51 | 4 592 |
| 13 | Świętokrzyskie | 2 | 2 | 2 | 12 000 |
| 14 | Warmińsko-mazurskie | 318 | 318 | 1 495 | 7 022 |
| 15 | Wielkopolskie | 72 | 72 | 477 | 7 474 |
| 16 | Zachodniopomorskie | 25 | 25 | 192 | 4 079 |
Według danych Inspekcji Weterynaryjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2010 r. znajdowało się 810 gospodarstw utrzymujących indyki rzeźne, w których utrzymywano w sumie 4 162 stada indyków rzeźnych. Najwięcej gospodarstw (39%) znajdowało się w województwie warmińsko-mazurskim. Średnia liczebność stad indyków rzeźnych wahała się w poszczególnych województwach i wynosiła od 3 759 szt. w województwie opolskim do 12 000 szt. w województwie świętokrzyskim.
Według danych Inspekcji Weterynaryjnej i zgodnie ze sprawozdaniem z urzędowego badania zwierząt rzeźnych, mięsa, drobiu, dziczyzny, królików i zwierząt akwakultury za 2009 r. (druk RRW-6) urzędowemu badaniu poubojowemu poddanych zostało 23 864 169 indyków.
2.2. Struktura produkcji pasz
Strukturę produkcji pasz w Rzeczypospolitej Polskiej przestawiają poniższe tabele.
Tabela 6. Wielkość produkcji pasz przemysłowych w Polsce w latach 2007-2009
(źródło: GUS, IERiGŻ)
Tabela 7. Struktura produkcji pasz przemysłowych dla drobiu w latach 2007-2009 (w %)
(źródło: GUS, IERiGŻ)
2.3. Instrukcje dotyczące dobrych praktyk gospodarowania lub inne wytyczne obowiązujące w zakresie higieny w gospodarstwach
W odniesieniu do stad indyków rzeźnych minimalne warunki utrzymywania indyków rzeźnych zostały zawarte w rozdziale 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich, innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej, natomiast szczegółowe warunki weterynaryjne w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych, jakie muszą spełniać gospodarstwa, w przypadku gdy zwierzęta lub środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego pochodzące z tych gospodarstw są wprowadzane na rynek.
Ponadto zaleca się stosowanie następujących środków bioasekuracji:
1) ogrodzenie gospodarstwa uniemożliwiające wstęp osobom postronnym oraz zwierzętom;
2) zasada "całe pomieszczenie pełne/całe pomieszczenie puste";
3) warunki utrzymania indyków zapewniające w szczególności odpowiednią dla tego gatunku temperaturę, wilgotność, wymianę powietrza i dostęp światła;
4) prawidłowa obsada obiektu budowlanego, w którym są utrzymywane indyki;
5) utrzymywanie w obiekcie budowlanym indyków w takim samym wieku;
6) zapewnienie indykom w każdym obiekcie budowlanym w szczególności odrębnej obsługi i żywienia;
7) zabezpieczenie paszy przed dostępem gryzoni i dzikich ptaków;
8) żywienie paszą odpowiedniej jakości;
9) wyłożenie mat dezynfekcyjnych przed wjazdem na teren gospodarstwa oraz przed wejściami do poszczególnych obiektów budowlanych, w których są utrzymywane indyki;
10) zapewnienie oddzielnej odzieży ochronnej osobom pracującym w każdym obiekcie budowlanym, w którym są utrzymywane indyki;
11) prowadzenie dokumentacji dotyczącej osób postronnych wchodzących na teren gospodarstwa;
12) odkażanie kół pojazdów wjeżdżających na teren gospodarstwa;
13) regularne aktualizowanie planu zabezpieczenia gospodarstwa przed gryzoniami;
14) prowadzenie dokumentacji dotyczącej częstotliwości prowadzenia odkażania, dezynsekcji i deratyzacji.
Osoby pracujące w gospodarstwie utrzymującym stada indyków rzeźnych powinny posiadać aktualne badanie na nosicielstwo pałeczek Salmonelli.
2.4. Nadzór weterynaryjny nad gospodarstwami
Regulacje w zakresie profilaktyki weterynaryjnej podejmowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są zawarte w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Ustawa ustanawia nadzór organów administracji publicznej nad prowadzeniem działalności związanej z drobiem, określa warunki zapewniające odpowiedni poziom bezpieczeństwa epizootycznego dla prowadzenia takiej działalności oraz katalog środków nadzoru. Katalog ten obejmuje kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej do wydawania decyzji administracyjnych oraz prowadzenia działań faktycznych o charakterze materialno-technicznym.
Na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt do kompetencji organów Inspekcji Weterynaryjnej został przekazany nadzór nad działalnością prowadzoną między innymi w zakresie:
1) utrzymywania drobiu w celu umieszczenia na rynku drobiu lub produktów pochodzących z tych zwierząt;
2) zarobkowego transportu drobiu lub transportu wykonywanego w związku z prowadzeniem innej działalności gospodarczej;
3) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów drobiu;
4) skupu drobiu i obrotu drobiem lub pośrednictwa w tym obrocie;
5) zbierania, transportowania, przechowywania, operowania, przetwarzania oraz wykorzystywania lub usuwania produktów ubocznych pochodzących od drobiu.
Podjęcie działalności nadzorowanej w zakresie zarobkowego transportu drobiu i jego skupu oraz obrotu nim lub prowadzenia stacji kwarantanny dla drobiu jest dozwolone po uzyskaniu decyzji powiatowego lekarza weterynarii stwierdzającej spełnianie wymagań weterynaryjnych. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu wniosku zainteresowanego podmiotu, wszczyna w tym względzie postępowanie administracyjne. Wniosek taki powinien być złożony co najmniej na 30 dni przed planowanym rozpoczęciem działalności.
Powiatowy lekarz weterynarii, wydając decyzję stwierdzającą spełnianie wymagań weterynaryjnych, nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny podmiotowi lub poszczególnym obiektom budowlanym lub miejscom, w których ma być prowadzona działalność nadzorowana, lub osobom wykonującym określone czynności w ramach tej działalności.
Działalność polegająca na organizowaniu targów, wystaw, pokazów drobiu oraz utrzymywaniu drobiu w celu umieszczenia go lub pochodzących od niego produktów na rynku nie wymaga uzyskania decyzji powiatowego lekarza weterynarii o spełnieniu warunków weterynaryjnych. Do prowadzenia ww. rodzajów działalności jest konieczne jedynie zgłoszenie, w formie pisemnej, ich rozpoczęcia, które powinno spełniać identyczne wymagania jak w przypadku wniosku składanego przed rozpoczęciem działalności nadzorowanej podlegającej zatwierdzeniu.
Podmioty prowadzące działalność nadzorowaną zostały zobowiązane także do poinformowania powiatowego lekarza weterynarii o zaprzestaniu prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej oraz o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych. Informacja taka powinna zostać przekazana, w formie pisemnej, w terminie 7 dni od dnia zaistnienia zdarzenia. Dodatkowo podmioty prowadzące działalność nadzorowaną w zakresie zarobkowego przewozu drobiu lub przewozu drobiu wykonywanego w związku z prowadzeniem innej działalności gospodarczej, organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów drobiu, obrotu drobiem, pośrednictwa w tym obrocie lub skupu drobiu są obowiązane zawiadomić właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii o każdym załadunku i wyładunku drobiu co najmniej na 24 godziny przed planowanym terminem dokonania tych czynności oraz o czasie i miejscu organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów co najmniej na 30 dni przed planowanym terminem ich zorganizowania.
Podmioty prowadzące działalność podlegającą nadzorowi organów Inspekcji Weterynaryjnej w zakresie spełnienia wymagań weterynaryjnych są obowiązane zapewniać wymagania lokalizacyjne, zdrowotne, higieniczne, sanitarne, organizacyjne, techniczne lub technologiczne zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym, epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość produktów pochodzenia zwierzęcego.
W ramach nadzoru sprawowanego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej nad działalnością związaną z drobiem pracownikom tej Inspekcji, jak również osobom wyznaczonym do wykonywania określonych zadań w jej imieniu, przysługuje prawo przeprowadzenia w każdym czasie kontroli w zakresie spełnienia przez podmioty nadzorowane wymagań weterynaryjnych. Organ przeprowadzający kontrole oprócz prawa wstępu na teren, na którym podmioty prowadzą działalność nadzorowaną, zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, ma prawo do nieodpłatnego pobierania próbek do badań laboratoryjnych oraz żądania pisemnych lub ustnych informacji w zakresie objętym przedmiotem kontroli, w tym żądania okazywania i udostępniania dokumentów lub informacji zawartych na elektronicznym nośniku danych. Jeżeli w wyniku kontroli zostaną stwierdzone uchybienia w spełnieniu wymagań weterynaryjnych przez podmioty nadzorowane, organy Inspekcji Weterynaryjnej mają prawo do doprowadzenia wadliwego stanu faktycznego do stanu nakazanego. Inspekcja Weterynaryjna łączy w tym zakresie realizację funkcji kontrolnych z zadaniami i kompetencjami właściwymi dla innych organów administracji publicznej, a w szczególności z uprawnieniami do wydawania decyzji administracyjnych, w tym różnego rodzaju nakazów i zakazów.
W przypadku stwierdzenia, że przy prowadzeniu działalności nadzorowanej zostały naruszone wymagania weterynaryjne, powiatowy lekarz weterynarii, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ma kompetencje do wydania jednej z następujących decyzji administracyjnych:
1) nakazującej usunięcie uchybień w określonym terminie;
2) nakazującej wstrzymanie działalności do czasu usunięcia uchybień;
3) zakazującej umieszczania na rynku zwierząt lub handlu zwierzętami będącymi przedmiotem działalności albo zakazującej produkcji, umieszczania na rynku lub handlu określonymi produktami, wytwarzanymi przy prowadzeniu tej działalności.
Wybór decyzji pozostawiono uznaniu powiatowego lekarza weterynarii. Nie jest to jednak uznanie swobodne. Dokonując bowiem rozstrzygnięcia, organ Inspekcji Weterynaryjnej ma na względzie zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt.
W przypadku gdy kontrolowany podmiot nie zastosuje się do nakazów lub zakazów wynikających z decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii ma obowiązek wydania kolejnej decyzji, w której rozstrzyga o zakazie prowadzenia dalszej działalności przez podmiot i skreśla go z rejestru, z tym że decyzja ta nie może z mocy prawa zostać wydana w stosunku do gospodarstw utrzymujących drób, z wyjątkiem zakładów drobiu (art. 9 ust. 3 ww. ustawy). Rozwiązanie takie powinno być zastosowane niezależnie od możliwości wdrożenia przymusowej egzekucji nakazów lub zakazów decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 tej ustawy, przeprowadzonej na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2.5. Wpis gospodarstw do rejestru
Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w ust. 2.4.
Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównemu Lekarzowi Weterynarii dane zawarte w rejestrze, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze.
2.6. Prowadzenie dokumentacji w gospodarstwach
Zgodnie z art. 53 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt posiadacz zwierząt gospodarskich, w tym indyków rzeźnych, jest obowiązany do prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt. Lekarz weterynarii leczący zwierzęta dokonuje wpisów w ewidencji leczenia zwierząt. Zakres i sposób prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt przez posiadacza zwierząt gospodarskich, a także tryb dokonywania wpisów w tej ewidencji przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt i dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej.
Zgodnie z art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, jeżeli tkanki i produkty pochodzące od zwierząt są przeznaczone do spożycia przez ludzi, to właściciele tych zwierząt lub osoby odpowiedzialne za zwierzęta są obowiązani do posiadania dokumentacji w formie ewidencji nabycia, posiadania i stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych oraz leczenia zwierząt prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
Szczegółowy zakres i sposób prowadzenia przez lekarzy weterynarii dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej z wykonywanych zabiegów leczniczych i profilaktycznych oraz stosowanych produktów leczniczych, jak również zakres i sposób prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt przez posiadacza zwierząt gospodarskich, a także tryb dokonywania wpisów w tej ewidencji przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta został określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt i dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej. Dokumenty te lekarz weterynarii oraz posiadacz zwierzęcia przechowują przez 3 lata od daty dokonania w nich ostatniego wpisu.
Wzór dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi został określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2008 r. w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi i wzoru tej dokumentacji.
2.7. Dokumenty, w które zaopatruje się zwierzęta w handlu i obrocie
W handlu, jak również w obrocie, dokumenty są wystawiane zgodnie z:
1) rozporządzeniem Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczącym przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa zdrowia i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 94 z 31.03.2004, str. 44; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 43, str. 354);
2) ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) ustawą z dnia 27 sierpnia 2003 r. o weterynaryjnej kontroli granicznej oraz
4) rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2004 r. w sprawie szczegółowych wymagań weterynaryjnych mających zastosowania do drobiu i jaj wylęgowych;
5) rozporządzeniem Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup, z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (Dz. Urz. UE L 226 z 23.08.2008, str. 1).
Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. UE L 31 z 01.02.2002, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463), podmioty działające na rynku powinny zapewnić możliwość monitorowania żywności, pasz, zwierząt hodowlanych oraz wszelkich substancji przeznaczonych do dodania do żywności lub pasz. W tym celu podmioty te powinny utworzyć systemy i procedury umożliwiające przekazanie takich informacji na żądanie właściwych władz.
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego do przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego są dołączane świadectwa zdrowia lub inne dokumenty określone w prawodawstwie wspólnotowym.
Obrót drobiem i produktami pochodzącymi z drobiu odbywa się zgodnie z wymaganiami uzgodnionymi z władzami państwa trzeciego.
Dodatkowo dla każdej przesyłki zwierząt przemieszczanej na terytorium Unii Europejskiej, w tym podlegającej wywozowi do państwa trzeciego, wystawia się w systemie TRACES świadectwo zdrowia dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym.
2.8. Inne środki podejmowane w celu identyfikacji drobiu
W celu zapewnienia identyfikacji przesyłki drobiu przemieszczanego na terytorium Unii Europejskiej wystawia się w systemie TRACES świadectwo zdrowia dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym zawierające szczegółowe dane dotyczące tej przesyłki, w szczególności miejsce pochodzenia i przeznaczenia.
W przypadku przesyłek przeznaczonych do państw trzecich dane dotyczące przesyłki są również wprowadzane do systemu TRACES. W systemie odnotowywana jest również kontrola dobrostanu na granicy.
Przy przywozie dla każdej przesyłki jest wystawiany dokument CVED zgodny z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzającym dokument zgłoszenia i kontroli weterynaryjnych dotyczących zwierząt wwożonych do Wspólnoty pochodzących z krajów trzecich (Dz. Urz. UE L 49 z 19.02.2004, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 11, t. 49, str. 222), którego oryginał jest przekazywany wraz z przesyłką drobiu do miejsca przeznaczenia. Dodatkowo wersja elektroniczna dokumentu CVED jest wprowadzana do systemu TRACES.
2.9. Środki przewidziane programem
2.9.1. Podsumowanie środków przewidzianych programem
Okres trwania programu: 2010 r. - 2012 r.
[x] Kontrola i zwalczanie
[x] Badania
[x] Monitorowanie lub nadzór nad stadami indyków rzeźnych
[x] Obróbka produktów pochodzących od zakażonego drobiu i z takiego drobiu
[x] Usuwanie produktów pochodzących od zakażonego drobiu i z takiego drobiu
[x] Inne środki: zniszczenie lub obróbka paszy
2.9.2. Środki i prawodawstwo w zakresie bezpieczeństwa biologicznego obowiązującego w gospodarstwach
Zaleca się stosowanie przez hodowców indyków rzeźnych środków bioasekuracji w gospodarstwie. Hodowcy indyków mają także dostęp do publikacji dotyczących zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz dobrej praktyki hodowlanej (GHP).
Sprawy dotyczące bezpieczeństwa biologicznego określa rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej. Ponadto na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii w zakładce "Zdrowie i ochrona zwierząt" są zamieszczone informacje dotyczące bezpieczeństwa biologicznego
2.9.3. Sytuacja epizootyczna
Dane o rozwoju choroby
Rok: 2004 Stan na dzień: 31.12.2004 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) badań | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba sztuk lub masa w tonach)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba sztuk lub masa w tonach)a) | |||||||
| Rzeczpospolita Polska | 1*) | 2*) | (a1) | (a2) | (a3) | (a3) | (a4) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | |||||
| Ogółem | indyki rzeźne | 1592 | 16556469 | - | - | 895 | 739 | 15 | 14 | 68 | 2 | 3 | 16500 | 22000 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.
1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.
2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
(a3) Inne serotypy: Salmonella gr. BO, Salmonella Chester, Salmonella Agona, Salmonella Hadar, Salmonella Newport, Salmonella 0:4(B),0:8(C2-C3), Salmonella Infantis, Salmonella Derby.
Rok: 2005 Stan na dzień: 31.12.2005 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) badań | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba sztuk lub masa w tonach)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba sztuk lub masa w tonach)a) | |||||||
| Rzeczpospolita Polska | 1*) | 2*) | (a1) | (a2) | (a3) | (a3) | (a4) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | |||||
| Ogółem | indyki rzeźne | 1676 | 15658581 | - | - | 927 | 784 | 22 | 27 | 122 | 7 | 2 | 14000 | 72986 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.
1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.
2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
(a3) Inne serotypy: Salmonella Saintpaul, Salmonella gr. BO, Salmonella Sandiego, Salmonella Infantis, Salmonella Newport, Salmonella Hadar, Salmonella Tschiongwe, Salmonella Derby.
Rok: 2006 Stan na dzień: 31.12.2006 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd),*) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) badań | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba lub kg)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba lub kg)a) | |||||||
| Rzeczpospolita Polska | 1*) | 2*) | (a1) | (a2) | (a3) | (a3) | (a4) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | |||||
| Ogółem | indyki rzeźne | 1893 | 17985392 | - | - | 1069 | 844 | 13 | 78 | 63 | 12 | 2 | 7000 | 179600 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.
*) Niektóre stada mogły zostać zbadane więcej niż jeden raz; większa liczba zbadanych stad niż stad wykazanych w kolumnie "łączna liczba stad" wynika z faktu, że w ciągu roku w gospodarstwie jest kilka cykli produkcyjnych.
1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.
2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
(a3) Inne serotypy: Salmonella Newport, Salmonella Hadar, Salmonella gr. BO, Salmonella Blockley.
Rok: 2007 Stan na dzień: 31.12.2007 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniaa): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd),*) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) badań | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba lub kg)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba lub kg)a) | |||||||
| Rzeczpospolita Polska | 1*) | 2*) | (a1) | (a2) | (a3) | (a3) | (a4) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | |||||
| Ogółem | indyki rzeźne | 2053 | 20289034 | - | - | 1146 | 992 | 24 | 73 | 172 | 5 | 2 | 69200 | 93940 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad istniejących w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.
*) Niektóre stada mogły zostać zbadane więcej niż jeden raz; większa liczba zbadanych stad niż stad wykazanych w kolumnie "łączna liczba stad" wynika z faktu, że w ciągu roku w gospodarstwie jest kilka cykli produkcyjnych.
1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.
2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
(a3) Inne serotypy: Salmonella Enterica, Salmonella Saintpaul, Salmonella Kodbus, Salmonella Montewideo, Salmonella gr. C, Salmonella Newport, Salmonella Blockley, Salmonella gr. E, Salmonella Infantis, Salmonella Sandiego, Salmonella Mbandaka, Salmonella Bredeney, Salmonella Chester, Salmonella Hadar, Salmonella Senfenberg.
Rok: 2008 Stan na dzień: 31.12.2008 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd),*) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) badań | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba lub kg)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba lub kg)a) | |||||||
| Rzeczpospolita Polska | 1*) | 2*) | (a1) | (a2) | (a3) | (a3) | (a4) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | |||||
| Ogółem | indyki rzeźne | 2043 | 20945198 | - | - | 1224 | 846 | 7 | 53 | 158 | 10 | 3 | 14950 | 83000 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania powinien być brany pod uwagę tylko raz.
*) Niektóre stada mogły zostać zbadane więcej niż jeden raz; większa liczba zbadanych stad niż stad wykazanych w kolumnie "łączna liczba stad" wynika z faktu, że w ciągu roku w gospodarstwie jest kilka cykli produkcyjnych.
1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.
2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
(a3) Inne serotypy: Salmonella Enterica, Salmonella Saintpaul, Salmonella Kottbus, Salmonella Newport, Salmonella Infantis, Salmonella Indiana, Salmonella Derby, Salmonella Kentucky, Salmonella Bredeney, Salmonella Hadar, Salmonella Senftenberg, Salmonella Virchow.
Rok: 2010 Stan na dzień: 31.12.2010 r. (wyniki badań wykonywanych
z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna liczba indyków rzeźnych objętych programem | Liczba zbadanych stadd) | Liczba stade) z dodatnim wynikiema) | Liczba stad zlikwidowanycha) | Łączna liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi lub zabitycha) | Ilość zniszczonych jaj (liczba lub kg)a) | Ilość jaj skierowanych do przetwórstwa (liczba lub kg)a) | ||||||
| Rzeczpospolita Polska | (a1) | (a2) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | ||||||
| Ogółem | Indyki rzeźne | 4 163 | 29 317 941 | 3 499 | 24 250 498 | 3 434 | 10 | 14 | 154 | 7 | 0 | 37 760 | 0 | - | - | - | - |
a) Dla Salmonelli odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad istniejących w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli stado zbadano więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania powinien być brany pod uwagę tylko raz.
2.9.4. Cele
2.9.4.1. Założenia związane z badaniami
2.9.4.2. Założenia w zakresie badań diagnostycznych
Gatunek: Indyki
| Regiona) | Rodzaj badaniab) | Populacja docelowac) | Rodzaj próbkid) | Cele) | Liczba planowanych badań |
| Rzeczpospolita Polska | badanie bakteriologiczne | indyki rzeźne | okładziny na buty/ kurz | wykrycie stada zakażonego | 320 |
| stwierdzenie skuteczności przeprowadzonego odkażania | 80 | ||||
| stwierdzenie efektu hamującego | 320 | ||||
| badanie serologiczne | określenie serotypu | 57 | |||
a) Region określony w zatwierdzonym przez dane państwo członkowskie Unii Europejskiej programie kontroli i zwalczania chorób.
b) Opis badania.
c) Wyszczególnienie gatunków i kategorii zwierząt objętych programem, w razie potrzeby.
d) Opis próbki (np. odchody).
e) Opis celu (np. nadzór, monitorowanie, kontrola szczepień).
2.9.4.3. Założenia w zakresie badania stad
Rok: 2012
Gatunek: Indyki Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium
| Region | Rodzaj stadab) | Łączna liczba stadc) | Łączna liczba indyków rzeźnych | Łączna liczba stad objętych programem | Łączna. liczba indyków rzeźnych objętych programem | Przewidywana liczba stad do zbadaniad) | Przewidywana liczba stade) z dodatnim wynikiem badańa) | Przewidywana liczba stad do likwidacjie) | Łączna przewidywana liczba indyków rzeźnych do ubicia lub zabiciaa) | Przewidywana ilość jaj do zniszczenia (liczba lub kg)a) | Przewidywana ilość jaj skierowana do przetwórstwa (liczba lub kg)a) | ||||||
| Rzeczpospolita Polska | (a1) | (a2) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | (a4) | (a3) | ||||||
| Ogółem | Indyki rzeźne | 4 163 | 29 317 941 | 3 499 | 24 250 498 | 3 434 | 20 | - | 20 | - | 107 880 | - | - | - | - | - | |
a) Dla Salmonelli odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.
b) Stada indyków rzeźnych.
c) Łączna liczba stad istniejących w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.
e) Jeżeli stado zbadano więcej niż jeden raz, próba pozytywna jest brana pod uwagę tylko raz.
2.9.4.4. Dane dotyczące badań w ramach nadzoru i badań laboratoryjnych
Rok: 2010
Gatunek: Indyki
Kategoriaa): Indyki rzeźne
Opis zastosowanych badań serologicznych: zgodnie z pkt 3 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008
Opis zastosowanych badań mikrobiologicznych i wirusologicznych: zgodnie z pkt 3 załącznika do rozporządzenia nr 584/2008
Opis innych zastosowanych badań: nie dotyczy
| Regionb) | Badania serologiczne | Badania mikrobiologiczne i wirusologiczne | Inne badania | |||
| Liczba zbadanych próbek | Liczba próbek z wynikiem dodatnim | Liczba zbadanych próbek | Liczba próbek z wynikiem dodatnim | Liczba zbadanych próbek | Liczba próbek z wynikiem dodatnim | |
| Rzeczpospolita Polska | 60 | 24 | Badanie bakteriologiczne: 320 | Badanie bakteriologiczne: 24 | Inne (np. badanie paszy i wody): 5 | brak danych |
| Badanie efektu hamującego: 320 | Badanie efektu hamującego: 1 | |||||
| Badanie skuteczności odkażania: 50 | Badanie skuteczności odkażania: 0 | |||||
a) Kategoria/dodatkowe określenia, np. zwierzęta hodowlane, kury nioski, brojlery, indyki hodowlane, indyki brojlery - stosownie do potrzeb.
b) Region określony w zatwierdzonym przez państwo członkowskie Unii Europejskiej programie kontroli i zwalczania chorób.
2.9.4.5. Dane dotyczące zakażenia
Rok: 2010
Gatunek: Indyki
| Regiona) | Liczba zakażonych stadb) | Liczba zakażonych indyków rzeźnych |
| Rzeczpospolita Polska | 24 | 37 760c) |
a) Region określony w zatwierdzonym przez państwo członkowskie Unii Europejskiej programie kontroli i zwalczania chorób.
b) Stada lub gospodarstwa - stosownie do potrzeb.
c) Liczba indyków rzeźnych poddanych ubojowi/zabitych w ramach programu.
2.9.5. Szacunkowa analiza kosztów programu na 2011 r.1)
| Koszty | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy koszt jednostkowy (w złotych) | Szacunkowy koszt jednostkowy (w euro) | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem (w euro)*) | Wniosek o finansowanie wspólnotowe |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 1. Badania | |||||||
| 1.1. Koszt badań laboratoryjnych | badanie: liczba badań bakteriologicznych w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 288 badań | 40 | 9,89 | 11.520 | 2.847,05 | tak |
| badanie: liczba planowanych badań w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 26 badań | 95 | 23,48 | 2.470 | 610,43 | tak | |
| badanie efektu hamującego wzrost bakterii | 288 badań | 0,50 | 0,12 | 144 | 35,59 | tak | |
| badanie w kierunku stwierdzenia skuteczności przeprowadzonego odkażania | 52 (13 badań x 4 próbki) | 30 | 7,41 | 1.560 | 385,54 | tak | |
| 1.2. Koszt pobierania próbek | pobranie próbek | 301 pobrań | 41 | - | 12.341 | - | nie |
| dojazd do gospodarstwa w celu pobrania próbek | 301 pobrań x 40 km | 0,8358 zł/km | - | 10.063,03 | - | nie | |
| dowóz próbek do laboratorium | 301 pobrań x 160 km | 0,8358 zł/km | - | 40.252,13 | - | nie | |
| 1.3. Inne koszty | materiały, sprzęt potrzebny do pobrania próbek w gospodarstwie | 301 pobrań | 13,98 | - | 4.207,98 | - | nie |
| 2. Szczepienie lub leczenie | program nie przewiduje | - | - | - | - | - | - |
| 2.1. Zakup szczepionki | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.2. Koszty dystrybucji | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.3. Koszty podania | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.4. Koszty kontroli | - | - | - | - | - | - | - |
| 3. Ubój | program nie przewiduje | - | - | - | - | - | - |
| 3.1. Odszkodowanie | odszkodowanie za pasze | 7 stad x 15 t | 1.083 zł/t | - | 113.715 | - | nie |
| 3.2. Koszt transportu | program nie przewiduje | - | - | - | - | - | - |
| 3.3. Koszt unieszkodliwienia | koszt unieszkodliwienia paszy | 7 stad x 15 000 kg (15 t) | 0,60 zł/kg | - | 63.000 | - | nie |
| 3.4. Strata w przypadku uboju | - | - | - | - | - | - | - |
| 3.5. Koszty obróbki produktów | koszt obróbki chemicznej paszy | 6 stad x 15 000 kg (15 t) | 0,02 zł/kg | - | 1.800 | - | nie |
| 4. Czyszczenie i odkażanie**) | nie dotyczy | - | - | - | - | - | - |
| 5. Wynagrodzenia (pracownicy zatrudnieni wyłącznie w celu realizacji programu) | rzeczoznawcy | 13 stad x 2 godz. x 2 rzeczoznawców | 27,67 zł/godz. | - | 1.438,84 | - | nie |
| koszty dojazdu rzeczoznawcy | 13 stad x 2 rzeczoznawców x 40 km | 0,8358 zł/km | - | 869,23 | - | nie | |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | program nie przewiduje | - | - | - | - | - | - |
| 7. Inne koszty | - | - | - | - | - | - | - |
| OGÓŁEM | 263.381,21 | - | |||||
| OGÓŁEM (koszty kwalifikowane) | 15.694 | 3.878,61***) | |||||
1) Analiza obejmuje szacunki kosztów ponoszonych w ramach programu. Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez VAT. Koszty programu zostały obliczone dla wszystkich stad indyków rzeźnych objętych programem. Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na 2011 r.
*) Koszt programu obliczono według kursu euro w Europejskim Banku Centralnym z dnia 29 stycznia 2010 r., który wynosił 1 euro = 4,0463 zł. Sumę ogółem w euro wyliczono na podstawie sumy ogółem w złotych, natomiast koszt jednostkowy w euro jest podany w zaokrągleniu do 2 miejsc po przecinku.
**) Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed umieszczeniem drobiu w kurniku, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę.
***) Koszty kwalifikowane, podlegające refundacji w ramach udzielonego przez Unię Europejską dofinansowania, o które strona polska występuje z wnioskiem o współfinansowanie, wynoszą 3.878,61 euro.
Szacunkowa analiza kosztów programu na 2012 r.1)
| Przeznaczenie kosztów | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt(w złotych) | Szacunkowy jednostkowy koszt (w euro) | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem2) (w euro) | Finansowanie wspólnotowe |
| 1. Badania | |||||||
| 1.1. Koszt badań laboratoryjnych | Badanie bakteriologiczne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii | 320 badań | 12,77 zł/badanie | 3,06 euro/badanie | 4.086,40 | 979,95 | tak |
| Badanie efektu hamującego wzrost bakterii | 320 badań | 0,54 zł/badanie | 0,13 | 172,80 | 41,44 | tak | |
| Badanie w kierunku stwierdzenia skuteczności przeprowadzonego odkażania | 80 badań | 10,94 zł/badanie | 2,62 | 875,20 | 209,88 | tak | |
| Inne badania (np. badania paszy i wody) | 5 badań | 67,40 zł/badanie | 16,16 | 337,00 | 80,82 | tak | |
| Badanie w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 57 badań | 139,58 zł/badanie | 33,47 | 7.956,06 | 1.907,93 | tak | |
| Badania laboratoryjne - łącznie | 13.427,46 | 3.220,02 | |||||
| +/- 0,01 | |||||||
| Badania laboratoryjne - łącznie + 7% kosztów ogólnych3) | 14.367,38 | 3.445,42 | |||||
| +/- 0,01 | |||||||
| 1.2. Koszt pobierania próbek | Pobranie próbek | 106 pobrań4) | 24,16 zł/pobranie | - | 2.560,96 | - | nie |
| Dojazd do gospodarstwa w celu pobrania próbek | 5 739 km | 0,56 zł/km | - | 3.213,84 | - | nie | |
| Dowóz próbek do laboratorium | 2 652 km | 0,43 zł/km | - | 1.140,36 | - | nie | |
| Koszt dostarczenia prób - inne usługi | 1 wysyłka | 40 zł/wysyłka | - | 40,00 | - | nie | |
| 1.3. Inne koszty | Materiały, sprzęt potrzebny do pobrania próbek w gospodarstwie | 386 zestawów | 2,94 zł/zestaw | 1.134,84 | nie | ||
| Odzież jednorazowa | 77 zestawów | 5,38 zł/zestaw | - | 414,26 | - | nie | |
| 2. Szczepienie lub leczenie | Program nie przewiduje | - | - | - | - | - | - |
| 2.1. Zakup szczepionki | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.2. Koszty dystrybucji | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.3. Koszty podania | - | - | - | - | - | - | - |
| 2.4. Koszty kontroli | - | - | - | - | - | - | - |
| 3. Ubój | |||||||
| 3.1. Odszkodowania | Odszkodowanie za pasze | 2 tony | 1.083 zł/tona | - | 2.166,00 | - | nie |
| Odszkodowania za sprzęt, który nie może być poddany odkażaniu | 0 ton | - | - | 0 | - | nie | |
| 3.2. Koszty zniszczenia | Zniszczenie paszy | 2 tony | 600 zł/tona | - | 1.200,00 | - | nie |
| Utylizacja odpadów laboratoryjnych | 531 kg | 3,95 zł/kg | - | 2.097,45 | - | nie | |
| 3.3. Strata w przypadku uboju | - | - | - | - | - | - | - |
| 3.4. Koszt obróbki produktów | Obróbka chemiczna paszy | 0 ton | - | - | 0 | - | nie |
| 4. Czyszczenie i odkażanie5) | nie dotyczy | - | - | - | - | - | - |
| 5. Wynagrodzenia (rzeczoznawcy) | Koszt wyceny paszy | 2 rzeczoznawców x 1 godz. x 1 stado | 28,59 zł/godz. | - | 57,18 | - | nie |
| Koszty dojazdu rzeczoznawcy | 2 rzeczoznawców x 40 km x 1 stado | 0,8358 zł/km | - | 66,86 | nie | ||
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | - | ~ | |||||
| 7. Inne koszty | - | - | - | - | - | - | - |
| OGÓŁEM | 28.459,13 | - | |||||
| OGÓŁEM (koszty kwalifikowalne | 14.367,38 | 3.445,42 | |||||
| +/- 0,01 | |||||||
1) Analiza obejmuje szacunkowe koszty ponoszone w ramach programu. Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez VAT. Koszty programu zostały obliczone dla wszystkich stad indyków rzeźnych objętych programem. Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidywanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2012.
2) Obliczając koszt programu w złotych, przyjęto kurs 4,17 zł za euro - zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2011 r. dotyczącymi stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw.
3) Zgodnie z decyzją Komisji 2011/807/UE z dnia 30 listopada 2011 r. zatwierdzającą roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawionych przez państwa członkowskie na 2012 rok i na lata następne (Dz. Urz. UE L 322 z 06.12. 2011, str. 11).
4) Tylko próbkobrania przeprowadzone przez lekarzy wyznaczonych i zakłady lecznicze dla zwierząt.
5) Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed zasiedleniem obiektu, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę.
3. Szczegółowa analiza kosztów programu
3.1. Szczegółowa analiza kosztów programu1) na rok 2010
| Koszty | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt (w złotych) | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem (w euro)* | Finansowanie wspólnotowe | |
| 1. Testy | |||||||
| 1.1. Koszt badań laboratoryjnych | Badanie: liczba planowanych badań bakteriologicznych w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 250 stad | 30 | 7.500 | 1.774,90 | tak | |
| Badanie: liczba planowanych badań w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 42 stada | 70 | 2.940 | 695,76 | tak | ||
| 1.2. Koszt pobierania próbek | Materiały + pobranie | 250 stad | 10 | 2.500 | 591,63 | nie | |
| 1.3. Inne koszty | Koszt dojazdu do gospodarstwa + dowóz próbek do laboratorium | 250 stad | 160 | 40.000 | 9.466,11 | nie | |
| 2. Szczepienie lub leczenie | Program nie przewiduje | - | - | - | - | - | |
| 2.1. Zakup szczepionki | - | - | - | - | - | - | |
| 2.2. Koszty dystrybucji | - | - | - | - | - | - | |
| 2.3. Koszty podania | - | - | - | - | - | - | |
| 2.4. Koszty kontroli | - | - | - | - | - | - | |
| 3. Ubój | Program nie przewiduje | ||||||
| 3.1. Odszkodowanie za indyki | - | - | - | - | - | ||
| 3.2. Koszt transportu | - | - | - | - | - | ||
| 3.3. Koszt zniszczenia | - | - | - | - | - | ||
| 3.4. Strata w przypadku uboju | - | - | - | - | - | ||
| 3.5. Koszty obróbki produktów | - | - | - | - | - | ||
| 4. Czyszczenie i odkażanie** | |||||||
| 4.1. Koszt badania skuteczności odkażania | Badanie bakteriologiczne 4 puli próbek | 42 stada | 400 | 16.800 | 3.975,77 | tak | |
| 4.2. Koszt dojazdu | Do gospodarstwa i do laboratorium | 42 stada | 160 | 6.720 | 1.590,31 | nie | |
| 4.3. Koszt pobrania próbek do badań skuteczności odkażania | Pobranie próbek | 42 stada | 7 | 294 | 69,58 | nie | |
| 5. Wynagrodzenia (pracownicy zatrudnieni wyłącznie w celu realizacji programu) | Rzeczoznawcy | 10 stad | 34 | 340 | 80,46 | nie | |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Program nie przewiduje | - | - | - | - | - | |
| 7. Inne koszty | Odszkodowanie za zniszczone pasze | 10 stad | 200 | 2.000 | 473,31 | nie | |
| Koszt zniszczenia paszy | 10 x 500 | 0,50 zł/kg | 2.500 | 591,63 | |||
| OGÓŁEM | 81.594 | 19.309,45 | |||||
1) Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez VAT. Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości środków zaplanowanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2010 z dnia 22 stycznia 2010 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 102).
** Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed wprowadzeniem indyków do obiektu, stąd jego koszty ponoszone są przez hodowcę.
3.2. Szczegółowa analiza kosztów programu1) na rok 2011
| Koszty | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt (w złotych) | Suma ogółem (w złotych) | Finansowanie wspólnotowe |
| 1. Testy | |||||
| 1.1. Koszt badań laboratoryjnych | Badanie: liczba planowanych badań bakteriologicznych w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 220 stad | 40 | 8.800 | tak |
| Badanie: liczba planowanych badań w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 32 stada | 120 | 3.840 | tak | |
| 1.2. Koszt pobierania próbek | Materiały + pobranie | 220 stad | 10 | 2.200 | nie |
| 1.3. Inne koszty | Koszt dojazdu do gospodarstwa + dowóz próbek do laboratorium | 220 stad | 160 | 35.200 | nie |
| 2. Szczepienie lub leczenie | Program nie przewiduje | - | - | - | - |
| 2.1. Zakup szczepionki | - | - | - | - | - |
| 2.2. Koszty dystrybucji | - | - | - | - | - |
| 2.3. Koszty podania | - | - | - | - | - |
| 2.4. Koszty kontroli | - | - | - | - | - |
| 3. Ubój | Program nie przewiduje | ||||
| 3.1. Odszkodowanie za indyki | - | - | - | - | |
| 3.2. Koszt transportu | - | - | - | - | |
| 3.3. Koszt zniszczenia | - | - | - | - | |
| 3.4. Strata w przypadku uboju | - | - | - | - | |
| 3.5. Koszty obróbki produktów | - | - | - | - | |
| 4. Czyszczenie i odkażanie* | |||||
| 4.1. Koszt badania skuteczności odkażania | Badanie bakteriologiczne 4 puli próbek | 32 stada | 400 | 12.800 | tak |
| 4.2. Koszt dojazdu | Do gospodarstwa i do laboratorium | 32 stada | 160 | 5.120 | nie |
| 4.3. Koszt pobrania próbek do badań skuteczności odkażania | Pobranie próbek | 32 stada | 7 | 224 | nie |
| 5. Wynagrodzenia (pracownicy zatrudnieni wyłącznie w celu realizacji programu) | Rzeczoznawcy | 10 stad | 34 | 340 | nie |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Program nie przewiduje | - | - | - | - |
| 7. Inne koszty | Odszkodowanie za zniszczone pasze | 10 stad x 500 kg | 1 zł/kg | 5.000 | nie |
| Koszt zniszczenia paszy | 10 x 500 | 0,50 zł/kg | 2.500 | ||
| OGÓŁEM | 76.024 | ||||
1) Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez VAT. Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości środków zaplanowanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2011.
3.3. Szczegółowa analiza kosztów programu1) na rok 2012
| Koszty | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt (w złotych) | Suma ogółem (w złotych) | Finansowanie wspólnotowe |
| 1. Testy | |||||
| 1.1. Koszt badań laboratoryjnych | Badanie: liczba planowanych badań bakteriologicznych w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 200 stad | 40 | 8.000 | tak |
| Badanie: liczba planowanych badań w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 20 stad | 120 | 2.400 | tak | |
| 1.2. Koszt pobierania próbek | Materiały + pobranie | 200 stad | 10 | 2.000 | nie |
| 1.3. Inne koszty | Koszt dojazdu do gospodarstwa + dowóz próbek do laboratorium | 200 stad | 160 | 32.000 | nie |
| 2. Szczepienie lub leczenie | Program nie przewiduje | - | - | - | - |
| 2.1. Zakup szczepionki | - | - | - | - | - |
| 2.2. Koszty dystrybucji | - | - | - | - | - |
| 2.3. Koszty podania | - | - | - | - | - |
| 2.4. Koszty kontroli | - | - | - | - | - |
| 3. Ubój | Program nie przewiduje | ||||
| 3.1. Odszkodowanie za indyki | - | - | - | - | |
| 3.2. Koszt transportu | - | - | - | - | |
| 3.3. Koszt zniszczenia | - | - | - | - | |
| 3.4. Strata w przypadku uboju | - | - | - | - | |
| 3.5. Koszty obróbki produktów | - | - | - | - | |
| 4. Czyszczenie i odkażanie* | |||||
| 4.1. Koszt badania skuteczności odkażania | Badanie bakteriologiczne 4 puli próbek | 20 stad | 400 | 8.000 | tak |
| 4.2. Koszt dojazdu | Do gospodarstwa i do laboratorium | 20 stad | 160 | 3.200 | nie |
| 4.3. Koszt pobrania próbek do badań skuteczności odkażania | Pobranie próbek | 20 stad | 7 | 140 | nie |
| 5. Wynagrodzenia (pracownicy zatrudnieni wyłącznie w celu realizacji programu) | Rzeczoznawcy | 5 stad | 34 | 170 | nie |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Program nie przewiduje | - | - | - | - |
| 7. Inne koszty | Odszkodowanie za zniszczone pasze | 5 stad x 500 kg | 1 zł/kg | 2.500 | nie |
| Koszt zniszczenia paszy | 5 x 500 kg | 0,50 zł/kg | 1.250 | nie | |
| OGÓŁEM | 59.660 | ||||
1) Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez VAT. Są to szacunkowe koszty, które zostaną dostosowane do wielkości środków zaplanowanych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na rok 2012.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 maja 2011 r. (Dz.U.11.117.680) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 czerwca 2011 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 2 maja 2012 r. (Dz.U.12.573) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 czerwca 2012 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (3)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (2)
- Zm.: rozporządzenie w sprawie wprowadzenia "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych" na lata 2010-2012.
- Zm.: rozporządzenie w sprawie wprowadzenia "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków rzeźnych" na lata 2010 - 2012.