Wprowadzenie bezpośredniej komunikacji towarowej pomiędzy Polską, jako też Bułgarją, Rumunją, Węgrami, Austrją oraz Czechosłowacją z jednej strony a Grecją z drugiej strony.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.76.676

Akt utracił moc
Wersja od: 17 sierpnia 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KOMUNIKACJI
z dnia 1 sierpnia 1928 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Sprawiedliwości, Skarbu, Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa o wprowadzeniu bezpośredniej komunikacji towarowej pomiędzy Polską, jako też Bułgarją, Rumunją, Węgrami, Austrją oraz Czechosłowacją z jednej strony a Grecją z drugiej strony.

Na mocy artykułu 4, punkt 8 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o zakresie działania Ministra Kolei Żelaznych i o organizacji urzędów kolejowych (Dz. U. R. P. Nr. 57, poz. 580) oraz artykułu 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Komunikacji (Dz. U. R. P. Nr. 97, poz. 567) zarządza się co następuje:

Zakres działania.

§  1.
Poniższe przepisy obowiązują przy przewozie towarów (włączając w to przewóz zwłok i zwierząt żywych) pomiędzy stacjami kolei:
a)
polskich (włączając stacje, położone na obszarze W. M. Gdańska),
b)
bułgarskich,
c)
rumuńskich,
d)
węgierskich,
e)
austrjackich i
f)
czechosłowackich

z jednej strony, a

1) stacjami greckich kolei państwowych oraz

2) stacją Alexandrople kolei Orjentalnych Grecji z drugiej strony,

wszystkiemi drogami wchodzącemi w rachubę, to jest tranzytem:

do a) przez Niemcy, Czechosłowację, Austrję, Węgry, Rumunję, Bułgarję i Jugosławję,

do b) przez Jugosławję oraz przy bezpośredniem przejściu,

do c) przez Bułgarję i Jugosławję,

do d) przez Jugosławję, Rumunję i Bułgarję,

do e) przez Czechosłowację Polskę, Węgry, Rumunję, Jugosławję i Bułgarję,

do f) przez Polskę, Rumunję, Austrję, Węgry, Jugosławję i Bułgarję.

Przepisy przewozowe.

Jako prawo umowne dla przewozy przesyłek w tych komunikacjach obowiązuje Konwencja Międzynarodowa o przewozie towarów kolejami żelaznemi z dnia 14 października 1890 r. (Konwencja Berneńska) wraz ze wszystkiemi zmianami i uzupełnieniami oraz Ujednostajnione Postanowienia dodatkowe, o ile poniżej nie przewidziano specjalnych postanowień.

Postanowienia specjalne.

1.
Do art. 3 K. M. (Przedmioty, wyłączone od przewozu lub warunkowo przyjmowane do przewozu).

Przedmioty wymienione w § 1 punkt (2), ustęp 2 postanowień wykonawczych do K. M., przyjmuje się do przewozu na warunkach, wskazanych pod 1 - 4 ujednostajnionych postanowień dodatkowych do art. 3 K. M., z ograniczeniem odszkodowania za zaginięcia lub brak wagi przesyłki do 25 franków złotych za 1 kg. (1 frank 1/5,18 dolara Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej).

2.
Do art. 6 K. M. (Treść listu przewozowego).

Nadawca winien wskazać w liście przewozowym graniczne stacje przejściowe pomiędzy państwami (przewidziane w taryfie towarowej).

W razie żądania stosowania taryfy bezpośredniej za pewien odcinek drogi przewozu obowiązują co do wskazania przejść granicznych na tym odcinku postanowienia taryfy wskazanej.

Na żądanie nadawcy przyjmuje kolej przesyłki pośpieszne cło przewozu przyśpieszonego na zasadzie postanowień taryf wewnętrznych kolei kraju wysyłającego. Żądanie przewiezienia przesyłki jako pośpiesznej przyśpieszonej tylko na pewnej części drogi przewozu jest niedozwolone.

W komunikacji przez Czechosłowację należy w liście przewozowym wskazać czy przesyłka ma być dokonaną pociągiem osobowym albo pośpiesznym.

Dane i oświadczenia nadawcy muszą być pisane alfabetem łacińskim.

3.
Do art. 7 K. M. (Odpowiedzialność za wskazania i oświadczenia, zamieszczone w liście przewozowym. Dopłaty).

Kolej nie odpowiada za skutki, wynikające z tego powodu, że przesyłki zostały przyjęte do przewozu do takich stacyj, które nie są upoważnione do załatwiania, odnośnych czynności ekspedycjnych (lub nie posiadają odpowiednich urządzeń ładunkowych).

4.
Do art. 10 K. M. (Przepisy celne, podatkowe i policyjne).

Jeżeli brak, nieprawidłowość lub niedokładność dowodów, dołączonych do listu przewozowe "o, stwierdzono na jednej ze stacyj pośrednich, to dalszy przewóz przesyłki może być wstrzymany i przesyłka oddana do rozporządzenia nadawcy.

5.
Do art. 11 K. M. (Obleczenie przewoźnego).

Przewoźne i inne opłaty oblicza się za wskazaną przez nadawcę drogę przewozu według obowiązujących taryf.

Kolej ma obowiązek stosowania taryfy bezpośredniej na części drogi przewozowej tylko o tyle, o ile nadawca zażądał wyraźnie w liście przewozowym zastosowania danej taryfy, podał dokładnie część drogi przewozowej, dla której żąda obliczenia przewoźnego podług tej taryfy, oraz uczynił zadość warunkom jej stosowania.

Kolej jest uprawniona narosłe opłaty przewozowe i inne przy przejściu przesyłki na nowy odcinek obliczeniowy przeliczyć na tę walutę, w której ma być obliczone przewoźne za dalszy przewóz przesyłki. Kurs przeliczenia ustala zarząd tej kolei, która dokonywa przeliczenia.

6.
Do art. 12 K. M. (Uiszczenie przewoźnego).

Uiszczenie zgóry części przewoźnego jest dopuszczalne tylko do granicy (granicznej stacji przejściowej) kraju wysyłającego, albo do granicy (granicznej stacji przejściowej) dalej położonej. Jeżeli nadawca zażądał stosowania bezpośredniej taryfy związkowej, to dopuszcza się uiszczanie zgóry części przewoźnego tylko do lub od takich stacyj, które figurują w takiej taryfie i winny być podane w liście przewozowym.

Uiszczanie zgóry pewnej określonej sumy tytułem częściowej frankatury jest niedopuszczalne.

Jeżeli przy frankaturze kwota złożona przez nadawcę na pokrycie opłat przewozowych i innych należności okaże się niewystarczającą, natenczas odbiorca jest obowiązany do uiszczenia różnicy.

Przy przeliczaniu przewoźnego i innych opłat stosuje się urzędowy kurs kolejowy, obowiązujący w dniu przeliczenia.

7.
Do art. 13 K. M. (Zaliczenia).

Zaliczenia i zaliczki w gotowiźnie na rzecz nadawcy są dopuszczalne tylko w walucie kraju wysyłającego.

Jeżeli zaliczenia i zaliczki w gotowiźnie muszą być przeliczone na inną walutę, to stosuje się zawsze urzędowy kurs przeliczenia, obowiązujący w dniu przeliczenia.

Kurs przeliczenia ustala zarząd tej kolei, która dokonywa przeliczenia.

8.
Do art. 14 K. M. (Terminy dostawy).

Do regulaminowych terminów dostawy doliczą się dodatkowe terminy dostawy, obowiązujące na kolejach, uczestniczących w przewozie. Przy przesyłkach pośpiesznych przyśpieszonych obowiązują terminy dostawy, przewidziane dla przesyłek pośpiesznych.

9.
Do art. 15 K. M. (Prawo nadawcy rozporządzania przesyłką).

Zlecenia dodatkowe nadawcy są dopuszczalne o tyle, o ile nie sprzeciwiają się przepisom celnym, podatkowym i policyjnym.

10.
Do art. 38 K. M. (Deklaracja wartości dostawy).

Deklaracja wartości dostawy jest dozwolona tylko w walucie kraju wysyłającego.

Opłatę za deklarację wartości dostawy oblicza się oddzielnie za każdy odcinek stosowania odrębnej taryfy. Opłaty minimalnej za każdy z tych odcinków nie pobiera się.

Opłata dodatkowa wynosi 1/4 pro mille deklarowanej kwoty za każde rozpoczęte 10 km.

Celem obliczenia opłaty dodatkowej przelicza się zadeklarowaną kwotę na tę walutę, w której oblicza się przewoźne za dalszą drogę przewozu. Przy przeliczaniu stosuje się urzędowy kurs kolejowy, obowiązujący w dniu obliczania przewoźnego. Kurs przeliczenia ustala zarząd kolei, która dokonywa przeliczenia.

§  2.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie odnośnie do komunikacji ze stacjami greckich kolei Państwowych (§ 1 dział A punkt 1) z dniem ogłoszenia, odnośnie do komunikacji, ze stacją Alexandrople kolei Orjentalnych w Grecji (§ 1 dział A punkt 2) z dniem 1 października 1928 r.