Wprowadzenie bezpośrednich komunikacyj towarowych pomiędzy Polską z jednej strony a Czechosłowacją, Austrją, Węgrami, Włochami, Szwajcarją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców oraz Rumunją z drugiej strony.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.28.230

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 16 marca 1927 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Sprawiedliwości, Skarbu, Przemyślu i Handlu oraz Rolnictwa I Dóbr Państwowych o wprowadzeniu bezpośrednich komunikacyj towarowych pomiędzy Polską z Jednej strony a Czechosłowacją, Hustrją, Wągrami, Włochami, Szwajcarją, Królestwem Serbów, Chorwatów I Słoweńców oraz Rumunią z drugiej strony.

Na mocy artykułu 4 punkt 8 i 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o zakresie działania Ministra Kolei Żelaznych i o oraanizacji urzędów kolejowych (Dz. G. R. P. Ns 57 poz. 580) oraz artykułu 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Komunikacji (Dz. G. R. P. Na 97, poz. 567), wprowadza się przepisy następujące.

§  1.

A.

Zakres działania.

Poniższe przepisy "obowiązują przy przewozie towarów (włączając w to przewóz zwłok i żywych zwierząt) pomiędzy stacjami kolei

a) czeskosłowackich, )

b) austrjackich, )

c) węgierskich, )

d) włoskich, } z jednej strony

e) szwajcarskich, )

f) jugosłowiańskich i )

g) rumuńskich )

a stacjami kolei polskich (włączając stacje, położone na obszarze W. M. Gdańska) z drugiej strony, wszystkiemi drogami wchodzącerni w rachubę, t. j.

do a) w przejściu bezpośredniem i w tranzycie przez Niemcy,

" b) przez Niemcy, Czechosłowację i Węgry,

" c) przez "Czechosłowację, Niemcy, Austrję i Rumunję,

" d) przez Czechosłowację, Niemcy, Austrję, Węgry, Szwajcarię, Jugosławje. i Rumunję,

" e) przez Czechosłowację, Niemcy, Austrję i Węgry,

" f) przez Czechosłowację, Niemcy, Węgry, austrję i Rumunję,

" g) w przejściu bezpośredniem lub w tranzycie przez Czechosłowację, Niemcy, Węgry, Jugosławje i Austrję.

B.

Przepisy przewozowe.

Zarządy kolei interesowanych podejmują się przewozu przesyłek na zasadzie Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami żelaznemi z dn. 14 października 1890 r. (Konwencja Berneńska) wraz ze wszystkiemi dodatkami i ujednostajnionemu postanowieniami dodatkowemi, o ile poniżej nie przewidziano specjalnych postanowień.

C.

Postanowienia specjalne. ¹

1. Do art. 3 K. M. (Przedmioty wyłączone od przewozu lub warunkowo przyjmowane do przewozu).

Przedmioty, wymienione w § 1 punkt (2), ustęp 2 postanowień wykonawczych do K. M., przyjmuje się do przewozu na warunkach, wskazanych pod 1 - 4 ujednostajnionych postanowień dodatkowych do art. 3 K. M., z ograniczeniem odszkodowania za zaginięcie lub brak wagi przesyłki do 25 franków złotych*) za 1 kg.

2. Do art. 6. K. M. (Treść listu przewozowego).

a) Nadawca winien wskazać w liście przewozowym graniczne stacje przejściowe pomiędzy państwami (patrz rozdział E. Spis granicznych stacyj przejściowych).

W razie żądania stosowania taryfy bezpośredniej za pewien odcinek drogi przewozu obowiązują co do wskazania przejść granicznych na tym odcinku postanowienia taryfy wskazanej.

b) Dane i oświadczenia nadawcy powinny być pisane alfabetem łacińskim.

c) W komunikacji z Polski do Czechosłowacji w przejściu bezpośredniem nadawca winien sporządzić list przewozowy w języku polskim, w komunikacji zaś ze stacyj, położonych na obszarze W. M. Gdańska-w języku polskim albo niemieckim. W odwrotnym kierunku listy przewozowe sporządza się w języku państwowym kraju nadawczego.

d) W komunikacji między Polską i Rumunją w przejściu bezpośredniem może nadawca tłumaczenie, wymagane w myśl § 2 ust. (3) postanowień wykonawczych, sporządzać także w języku kraju przeznaczenia.

e) Przyjmowanie i przewóz przesyłek pośpiesznych przyśpieszonych regulują postanowienia taryf wewnętrznych kolei, uczestniczących w przewozie. Żądanie przewiezienia przesyłki jako pośpiesznej przyśpieszonej tylko na pewnej części drogi przewozu jest dozwolone, tylko na kolejach włoskich.

3. Do art. 7 K. M. (Odpowiedzialność za wskazania i oświadczenia, zamieszczone w liście przewozowym. Dopłaty).

Kolej nie odpowiada za skutki, wynikające z tego powodu, że przesyłki przyjęto do przewozu do takich stacyj, które nie są upoważnione do załatwiania odnośnych czynności ekspedycyjnych, lub nie posiadają odpowiednich urządzeń ładunkowych.

4. Do art. 10 K. M. (Przepisy celne, podatkowe i policyjne).

Jeżeli na jednej ze stacyj pośrednich stwierdzono brak, nieprawidłowość albo niedokładność dowodów, dołączonych do listu przewozowego, to dalszy przewóz przesyłki może być wstrzymany i przesyłka oddana do rozporządzenia nadawcy.

Jeżeli wymagane dowody nie mogą być dołączone do listu przewozowego z powodu złożenia na granicznej stacji celnej, list przewozowy winien zawierać dokładne oznaczenie stacji i urzędu, gdzie złożono te dowody.

5. Do art. 11 K. M. (Obliczanie przewoźnego).

Przewoźne i inne opłaty oblicza się za wskazaną przez nadawcę drogę przewozu według obowiązujących taryf (wewnętrznych lub bezpośrednich międzynarodowych).

Kolej ma obowiązek stosowania taryfy bezpośredniej na części drogi przewozowej tylko o tyle, o ile nadawca zażądał wyraźnie w liście przewozowym jej zastosowania, podał dokładnie część drogi przewozowej, dla której żąda obliczenia przewoźnego podług tej taryfy, oraz uczynił zadeść warunkom jej stosowania.

W razie stosowania polskogórnośląsko-niemiec-kiej taryfy związkowej przewoźne i inne opłaty tej taryfy oblicza się w obu kierunkach w markach niemieckich zamiast we frankach złotych.

Przy przekartowywaniu przesyłek na stacjach, ustalonych przez zarządy kolejowe, albo też w myśl żądań nadawcy, opłaty przewozowe i inne za odległość do tych stacyj przelicza się na tę walutę, w której ma być obliczone przewoźne za dalszy przewóz przesyłki.

Kurs przerachowania ustala zarząd przeliczającej kolei.

Jeżeli która z kolei posiada dla pewnych towarów albo pewnych Mnij taryfę przewozową, która przewiduje jeden tylko sposób przewozu (tylko dla przesyłek pośpiesznych lub tylko dla zwyczajnych), taryfa ta ma zastosowanie bez względu na to, czy przesyłkę przewozi się za listem przewozowym pośpiesznym czy zwyczajnym.

Zwierzęta żywe przewozi się na kolejach włoskich zawsze jako przesyłki pośpieszne.

6. Do art. 12 K. M (Uiszczanie przewoźnego).

a) Nie dopuszcza się wskazywania pewnej określonej sumy do uiszczenia zgóry tytułem częściowej frankatury.

b) Przy stosowaniu międzynarodowych taryf bezpośrednich dopuszcza się uiszczanie zgóry części przewoźnego tylko do lub od takich stacyj, które figurują w tych taryfach i winny być podane w liście przewozowym.

c) Jeżeli nadawca zażądał, aby taryfę bezpośrednią zastosowano na części drogi przewozowej poczynając od stacji nadawczej, to do frankstury częściowej (także w pewnej określonej sumie) mają zastosowanie postanowienia tej taryfy. W tym wypadku jednak wskazana frankatura nie powinna przewyższać sumy przewoźnego i innych opłat, obliczonej na zasadzie taryfy bezpośredniej.

d) Przy przeliczaniu przewoźnego i innych opłat stosuje się zawsze urzędowy kurs przeliczenia, ustalony przez kolej na dzień, w którym dokonywa się przeliczenia.

7. Do art. 13. K. M. (Zaliczenia).

Przesyłki wolno obciążać zaliczeniami wyłącznie w walucie kraju nadania.

8. Do art. 14 K. M. (Terminy dostawy).

Do regulaminowych terminów dostawy dolicza się dodatkowe terminy dostawy, obowiązujące na kolejach, uczestniczących w przewozie.

Przy przewozie przesyłek pośpiesznych przyśpieszonych obowiązują terminy dostawy, przewidziane dla przesyłek pośpiesznych.

W razie nadania we Włoszech za zwyczajnym listem przewozowym wagonowych przesyłek artykułów spożywczych, za które na linjach włoskich oblicza się opłaty przewozowe jak za przesyłki pośpieszne i które przewozi się jako takie temi linjami na zasadzie taryf wyjątkowych dla artykułów spożywczych, do przesyłek takich stosuje się na całej przestrzeni terminy dostawy, przewidziane dla przesyłek zwyczajnych, przyczem jednak odległości kolei włoskich zmniejsza się o 50°/o.

Ten sam przepis obowiązuje przy przewozie do Włoch zwierząt nadanych za zwyczajnemi międzynarodowemi listami przewozowemi, które przewozi się na linjach włoskich jako przesyłki pośpieszne.

9. Do art. 15 K. M. (Prawo nadawcy rozporządzania przesyłką).

Zlecenia dodatkowe nadawcy są dopuszczalne o tyle, olie nie sprzeciwiają się przepisom celnym, podatkowym i policyjnym.

Jeżeli nadawca polecił wydać przesyłkę na stacji pośredniej, przewoźne do tej stacji pobiera się według taryf, obowiązujących między stacją nadania a rzeczoną stacją pośrednią.

Jeżeli nadawca polecił zwrócić przesyłkę na stację nadawczą, przewoźne oblicza się:

1) do stacji, na której przesyłkę zatrzymano, według taryf, obowiązujących pomiędzy tą stacją a stacją nadawczą;

2) od stacji zatrzymania do stacji nadawczej według taryf, obowiązujących na tej przestrzeni.

Jeżeli nadawca polecił skierować przesyłkę dalej do nowej stacji przeznaczenia, przewoźne oblicza się:

1) do stacji, na której zatrzymano przesyłkę, według taryf, obowiązujących pomiędzy tą stacją a stacją nadawczą;

2) od stacji zatrzymania do nowej stacji przeznaczenia według taryf, obowiązujących pomiędzy temi dwiema stacjami.

10. Do art. 38 K. M. (Deklaracja o ubezpieczeniu dostawy).

Kwotę ubezpieczenia dostawy należy deklarować w walucie kraju wysyłającego.

Opłatę za ubezpieczenie dostawy oblicza się oddzielnie za każdy odcinek stosowania odrębnej taryfy. Opłaty minimalnej za każdy z tych odcinków nie pobiera się. Opłata dodatkowa wynosi 1U pro mille deklarowanej kwoty za każde rozpoczęte 10 km.

Zadeklarowaną kwotę przelicza się celem obliczenia opłaty dodatkowej na walutę, według której oblicza się przewoźne za dalszą drogę przewozu. Przy przeliczaniu stosuje się urzędowy, przez kolej ustanowiony, kurs przerachowania, obowiązujący w dniu obliczenia przewoźnego. Kurs przerachowania ustala zarząd kolei przeliczającej.

______

^*) 1 frank złoty = dolara Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej

D.

Postanowienia taryfowe.

Wagony właścicieli prywatnych.

1. Wagony właścicieli prywatnych, są to wagony, włączone do taboru pewnej kolei przez osobę lub firmę, której własność stanowią lub która je wynajęła do swego wyłącznego użytku na czas dłuższy od osoby trzeciej lub od kolei (właściciela), a mianowicie:

a) wagony-kotły (cysterny, rezerwoary, wagony z trwale umocowanemi beczkami, zbiornikami, kadziami i wagony-tanki);

b) inne wagony, specjalnie urządzone do przewozu ściśle określonych towarów.

2. O włączeniu takich wagonów rozstrzyga zarząd kolejowy, do którego taboru wagon ma być włączony.

3. Wagony prywatne powinny być zaopatrzone w napisy, podające cechę kolei, do której taboru są włączone, rodzaj wagonu, o ile wymagają tego przepisy tej kolei, numer ze znakiem [P] poza nim firmę właściciela, stacje macierzyste) i. towaru, do którego przewozu są przeznaczone.

4. Do wagonów prywatnych wolno ładować tylko te towary, do których przewozu, zgodnie z napisem na wagonie, są przeznaczone. Wagonów prywatnych nie wolno używać do przewozu innych towarów, aniżeli te, które wyszczególniono niżej w p. 13.

5. Próżne wagony prywatne będą nadawane do przewozu za międzynarodowemi listami przewozowemi.

6. Prawo rozporządzania wagonem prywatnym przysługuje wobec kolei wyłącznie właścicielowi (patrz jednak p. 7 i 8).

Próżnym wagonem prywatnym rozporządza właściciel zapomocą listu przewozowego, który powinien podpisać jako nadawca i przestać stacji, która ma wykonać zlecenie.

7. Osoba trzecia, zamierzając nadać do przewozu wagon prywatny tak próżny jak ładowny, obowiązana jest doręczyć stacji nadawczej, jednocześnie z listem przewozowym, pisemne zaświadczenie właściciela, że zgadza się na przewóz według listu przewozowego.

Zaświadczenie właściciela nie jest wymagane, jeżeli odbiorca próżnego wagonu, wysłanego przez właściciela do załadowania, nadaje go na stacji przeznaczenia.

Na czas trwania takiego przewozu zawiesza się prawo właściciela do rozporządzania wagonem. Nadawca jest uprawniony do dswaraa dodatkowych zleceń, przewidzianych w art. 15 K. M, o ile te są dopuszczalne w myśl postanowień niniejszego rozporządzenia.

8. Odbiorca przesyłki, która nadeszła w wagonie prywatnym, może tylko wówczas rozporządzać wagonem, jeżeli spełnił warunki, wymienione w p. 7, ust. 1.

9. W braku odmiennego zlecenia właściciela kolej ma prawo wagony prywatne, które nadeszły z ładunkiem, zwrócić za listem przewozowym na stację macierzystą w imieniu i na rachunek właściciela w myśl postanowień taryfowych kolei, uczestniczących w przewozie.

Tak samo postępuje kolej w wypadkach, kiedy próżny wagon prywatny, który przybył po ładunek, nie zostanie przez odbiorcę nadany w stanie ładownym w ciągu 8 dni po przybyciu-o ile przed upływem tego terminu nie nadejdzie odmienne zlecenie właściciela.

O ile właściciel wagonu prywatnego, naprawionego w warsztatach kolejowych i oddanego mu z powrotem do dyspozycji, nie zarządzi tym wagonem, na żądanie kolei, w ciągu dni 8 przez dostarczenie listu przewozowego, kolej ma prawo, po upływie tego terminu, odesłać taki wagon na stację macierzystą w imieniu i na rachunek właściciela.

Powyższe postanowienia nie dotyczą wayonów prywatnych, stojących na bocznicach prywatnych.

10. Za szkodę, powstałą wskutek przekroczenia terminu dostawy próżnych wagonów prywatnych właścicieli, kolej odpowiada wyłącznie na zasadzie postanowień art. 40 (1) i (2) oraz art. 41 K. M.

W razie przekroczenia terminu dostawy załadowanych wagonów prywatnych, kolej nie odpowiada za opóźnienie zwrotu próżnych wagonów.

11. Za zaginięcie lub uszkodzenie wagonu prywatnego tudzież za zaginięcie jego części składowych, kolej odpowiada wyłącznie na zasadzie umowy o włączeniu wagonu, zawartej między właścicielem a koleją.

Terminów, przewidzianych w art. 33 i 36 K. M. nie stosuje się do wagonów prywatnych.

Roszczenia o odszkodowanie może zgłaszać tylko właściciel wagonu jedynie do zarządu kolei macierzystej.

Koleje nie odpowiadają za zepsucie się technicznych urządzeń wagonów prywatnych, ani za zaginiecie, brak lub uszkodzenie ładunku, powstałe z tego powodu.

12. Bieg terminu dostawy wstrzymuje się na czas przerwy w przewozie wagonu prywatnego, spowodowanej koniecznością naprawy albo rewizji wagonu, o ile niema dowodów winy ze strony kolei.

W razie konieczności przeładowania wagonu prywatnego winien nadawca, po otrzymaniu zawiadomienia od kolei, wydać potrzebne zarządzenia.

Jeżeli nadawca nie udzieli żadnych wskazówek, albo gdy zwłoka jest połączona z groźnemi następstwami, kolej ma prawo przeładować wagon na koszt i odpowiedzialność nadawcy.

13. Do przewozu dopuszcza się:

a) wagony - kotł y prywatnych właściciel l

Jakie towary wolno przewozić w wagonach-kotłach prywatnych właścicieli, stanowią taryfy wewnętrzne kolei nadawczej.

b) Inne wagony prywatnych właścicieli.

Do przewozu w innych wagonach prywatnych dopuszcza się:

piwo, oraz używane próżne beczki od piwa,

masło, margaryna, tłuszcz roślinny, tłuszcz jadalny sztuczny i masło kokosowe,

ryby, oraz woda do przewozu ryb,

mięso świeże i bydło bite świeże,

drób żywy,

jarzyny świeże,

szkło i wyroby ze szkła,

sery,

makuchy kokosowe i koprowe,

słodowiny mokre,

smalec margarynowy,

wody mineralne, także sztuczne, oraz solanki do picia, meble,

owoce świeże (także owoce południowe),

konie i muły,

kwasy, dopuszczone do przewozu w wagonach-kotłach,

spirytus i okowita zupełnie skażone w butelkach,

wino,

wyroby masarskie, także wędzone.

14. Ubezpieczanie dostawy próżnych wagonów prywatnych jest niedozwolone.

15. Przesyłki próżnych wagonów prywatnych nie mogą być obciążone zaliczeniami i zaliczkami w gotowiźnie. Jednakże kolej może takie przesyłki obciążyć należnościami uprzedniemi, opłatami dodatkowemi oraz wydatkami w gotowiźnie, w formie zaliczki.

16. Przewoźne za przewóz próżnych wagonów prywatnych oblicza się według postanowień stosowanych taryf (wewnętrznych lub bezpośrednich międzynarodowych).

17. Obsługiwanie specjalnych urządzeń wagonów prywatnych (przyrządów do chłodzenia, zbiorników z wodą, urządzeń maszynowych I t. p.) należy do nadawcy lub do odbiorcy.

18. Pozatem mają zastosowanie postanowienia rozdziałów A - C niniejszego rozporządzenia.

E.

Spis granicznych stacyj przejściowych, ²

a) Polsko-czeskosłowackie stacje graniczne:

Petrovice u Bohumina Ćesky Těšin Zwardoń Sucha Hora Orlov-PIaveč n. P. Medzilaborce Sianki Ławoczne Jasina

b) Polsko-niemieckie stacje graniczne:

polskie	niemieckie
Grajewo	Prostken
Raczki	Czymochen
Rakowice	Deutsch Eylau (Rakowice)
Jamielnik	Deutsch Eylau (Jamielnik)
Gardeja	Garnsee
Simonsdorf	Marienburg (Westpr.)
Strzebielino	Gross Boschpol
Mośnica	Firchau
Kaczory	Schneidemühl (Zolibf.)
Drawski Młyn	Kreuz
Zbąszyń	Neu Bentschen
Lasocice	Fraustadt
Rawicz	Wehrse
Rawicz	Korsenz
Zduny	Freyhan
Pawłów (Sośnie)	Neumittelwalde
Łąka	Costau
Lubliniec ^1)	Cziasnau ^1)
Pawonków ^1)	Pluder ^1)
Strzybnica^1)	Brynnek ^1)
Rojca ^1)	Beuthen (Oberschles.) Stadtwald ^1)
Chorzów ^1)	Beuthen (Oberschles.) Hauptbf. ^1)
Chebżie ^1), ^2)	Borsigwerk ^1), ^2)
Ruda Śl. ^1)	Hindenburg (Oberschles.) 1)
Wolfgang 1)2), ^3)	Poremba 1), 2), ^3)
Makoszowy ^1)	Sosnitza (Makoszowy) ^1)
Przyszowice (Gierałtowice) ^1)	Sosnitza (Przyszowice) ^1)
Sumina ^1)	Nensa ^1)
Olza^1)	Annaberg (Oberschles.)^1)

c) Polsko-rumuńskie stacje graniczne:

polskie	rumuńskie
Śniatyn Załucze	Grigore Ghica Voda

d) Czeskosłowacko-węgierskie stacje graniczne;

Petrżalka Komárom Szob Drágelypalánk*) Ipolytairnócz*) Somsköújfalü Bänréve Turna nad Bodvou Hidasnémeti Slovenské Move Mesto Ċop

e) Czeskosłowacko-austrjackie stacje graniczne:

czeskosłowackie	austrjackie
Horni Dvořiště	Summerau
Ceske Velenice	Gmünd
Slavonice Č. S. D.	Zlabings
Šatov	Unterretzbach
Hevlin nad Dyji	Laa a/d. Thaya
Novosedly Drnholec	Wiidendürnbach
Břeclav	Bernhardsthal
Děvinská Nová Ves	Marchegg
Petržalka	Kittsee

f) Czeskostowacko-rumuńskie stacje graniczne:

czeskosłowackie	rumuńskie
Černy ftrclov	Halmei
Terešva	Campulung la Tisa
Trebušeny	Valea (Visaului)

g) Niemiecko-czeskosłowackie stacje graniczne:

niemieckie	czeskosłowackie
Oderberg	Bohumin Č. S. D.
Kuchelna	Chucheina
Troppau (Dt. Reichsb.)	Opava
Jägerndorf	Krnov Č. S. D.
Ziegenhals.	Hlucholazy
Heinersdorf (Oberschles.)	Hyncice v Hornim Slezsku
Mittelwalde	Mezilesi v Kladsku
Mittelsteine	Středni Stěnava
Halbstadt	Meziměsti"
Liebau (Schlesien)	Libava
Grünthal (Polaun)	Polubny Č S. D
Heinersdorf a/d. Tafeirichte	Jindřichovice pod Smrkern
Seidenberg	Seidenberg
Hermsdorf bei Friedland	Hefm?,nice u Frydlantu
Reichenberg	Liberec. Č. S. D.
Warnsdorf	Varnsdorf
Ebersbach (Sachsen)	Ebersbach v Sasku
Sebnitz	Sebnice
Tetschen	Děčin
Bodenbsch	Podmokły S. D.
Moldau	Moldava v Cechach Č. S. D.
Reitzenhein	Reizenhain Č. S. D.
Weiperi:	Vejprty Č. S. D.
Johanngeorgenstadt	Johanngeorgenstadt
Klingenthal	Klingenthal Č. S. D.
Franzensbad	Františkovy Lázné
Eger	Cheb
Adorf (Vogtland) ^1)	Adorf i. V. ^1)
Asch ^1)	Aš^1)
Furth im Wald	Brod nad Lesy
Eisenstein	Źelezna Ruda
Haidmühle	Haidmühle

h) Niemiecko-austrjackie stacja graniczne:

Passau Simbach Salzburg Kufstein Mittenwald Lindau-Reutin ^2) Lindau-Stadt^3)

i) Węgiersko-austrjackie stacje graniczne:

węgierskie	austrjackie
Hegyeshalom	Nickelsdorf
Mekszikópuszta.	Pamhagen
Sopron Gy S. E. V.	Baumgarten
Ágfalva	Loipersbach-Schattendorf
Harka Kópháza	Deutschkreuz
Vis	Lutzmannsburg
Köszeg	Rattersdorf-Liebing
Torony.	Rechnitz
Pinkamindszent	Strem
Szentgotthárd	Mogersdorf

j) Węgiersko-jugosłowiańskic stacje graniczne:

węgierskie	jugosłowiańskie
Baros	VIrovitica
Gyekenyes	Koprivnica
Magyarbóly	Beli Manastir
Kelebia	Subotica
Röszke	Horgoś
Szöreg	Banatsko firandjelevo
Murakeresztur	Kotoriba

k) Węgiersko-rumuńskie stacje graniczne:

węgierskie	rumuńskie
Nyirábrány	Valea lui Michai
Biharkeresztes	Episcopia Bihorului
Kötegyán	Salonta Mare
Lököshaza Batonya	Curtici Pecica

l) Rumuńsko-jugosłowianskie stacje graniczne:

rumuńskie	jugosłowiańskie
Jimbolia	Veiika Kikinda
Cruceni	Jasa Tomić

m) Jugosłowiańsko-austrjackie stacje graniczne:

jugosłowiańskie	austrjackie
Jesenice	Rosenbach
Prevalje	Bleiburg
Dravograd Męża	Lavamünd
St. Ilj	Spielfeld-Strass
Gornja Radgona Bleiburg	Radkersburg Dravograd Meža (Unterdrauburg)

n) Niemiecko-szwajcarskie stacje, graniczne:

niemieckie	szwajcarskie
Lindau Reutin ^1)	Romanshorn
Lindau-Stadt ^2)	"
Friedrichshafen	"
	Konstanz Singen (Hohentwiel) Schaffhausen Waldshut Basel Bad. Bf.

o) Austrjacko-szwajcarskie stacje graniczne:

Buchs (St. Gallen) St. Margrethen

p) Włosko-szwajcarskie stacje graniczne:

Chiasso Pino Iselle

r) Włosko-austrjackie stacje graniczne:

Brennero St. Candido Tarvisio

s) Włosko-jugosłowiańskie stacje graniczne:

włoskie	jugosłowiańskie
Fusine Laghi	Kranjska Gora
Piedicolle	Bistrica Bohinjsko jezero
Postumia	Rakek
Fiume	Fiume SHS

______

¹⁾ Tylko dla tranzytu w komunikacji ze stacjami kolei lokalnych Adolf-Rossbach-Asch.

²⁾ Tylko dla tranzytu przesyłek zwyczajnych.

³⁾ Tylko dla tranzytu przesyłek pośpiesznych.

______

¹⁾ W razie żądania stosowania taryfy dla górnośląskiej komunikacji sąsiedzkiej – polskogórnośląsko-niemieckiej komunikacji związkowej przejścia tego nie należy wskazywać.

²⁾ Przejście dla przesyłek pośpiesznych drobnych niedozwolone.

³⁾ Poręba wchodzi w rachubę jako stacja graniczna tylko przy przesyłkach wagonowych w omunikacji ze stacjami: Bytom Nowy, Czarny Las, Wirek Nowowiejski i Wolfgang.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1927 r.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą rozporządzenia z dnia 31 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 683), z dnia 15 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 21, poz. 179), z dnia 8 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 53, poz. 494), z dnia 14 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 83, poz. 746), z dnia 13 sierpnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 82, poz. 644) o bezpośrednich komunikacjach towarowych pomiędzy Polską a Czechosłowacją, Wągrami, Rumunją, flustrją i Tryjestem oraz taryfy towarowe dla komunikacji bezpośredniej pomiędzy Polską a 1) Czechosłowacją, Austrją, Wągrami, Włochami i Szwajcarją z 1 czerwca 1925 r. (Monitor Polski № 125 z 30 maja 1925 r.), 2) Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców z 1 marca 1926 r. (Monitor Polski № 38 z 17 lutego 1926 r.) i 3) Rumunją (część II, zeszyt 1) z 1 listopada 1925 r. (Monitor Polski N° 252 z 30 października 1925 r.)

______

¹⁾ Tylko dla tranzytu przesyłek zwyczajnych.

²⁾ Tylko dla tranzytu przesyłek pośpiesznych.

¹ Rozdział C zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1927 r. (Dz.U.27.118.1020) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1928 r.

² Rozdział E:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 3 września 1927 r. (Dz.U.27.79.692) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1927 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1927 r. (Dz.U.27.118.1020) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1928 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 lutego 1928 r. (Dz.U.28.21.192) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lutego 1928 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 14 czerwca 1928 r. (Dz.U.28.66.617) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1928 r.