Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Wolna burta statków morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.223.1874

Akt utracił moc

Wersja od: 6 kwietnia 2011 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowy tryb postępowania w sprawach wyznaczania wolnej burty statków morskich, odbywających podróże międzynarodowe oraz służących do transportu lub czynności pomocniczych w zakresie rybołówstwa morskiego, z zastrzeżeniem § 2;

2) organy uprawnione do tych czynności;

3) wzory międzynarodowych świadectw wolnej burty.

§ 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

1) statków sportowych;

2) statków rybackich;

3) statków o długości mniejszej niż 24 m, których stępka została położona lub które znalazły się w podobnym stadium budowy w dniu 28 sierpnia 1969 r. lub później;

4) statków o pojemności brutto mniejszej niż 150, których stępka została położona, lub które znalazły się w podobnym stadium budowy przed dniem 28 sierpnia 1969 r.

§ 3. W rozumieniu przepisów rozporządzenia:

1) za statek rybacki uważa się statek morski przeznaczony do połowów ryb, wielorybów, fok, morsów lub innych żywych zasobów morza;

2) za podróż międzynarodową uważa się podróż w czasie, której następuje przekroczenie granicy państwowej.

§ 4. Statki, o których mowa w § 1 pkt 1, zwane dalej "statkami", nie mogą wyjść w morze, jeżeli nie zostaną oznakowane znakiem wolnej burty oraz zaopatrzone w międzynarodowe świadectwo wolnej burty lub odpowiednio w międzynarodowe świadectwo zwolnienia od wymagań wolnej burty, zgodnie z postanowieniami niniejszego rozporządzenia.

§ 5. 1  Wolna burta jest to pionowa odległość od górnej krawędzi linii pokładowej do górnej krawędzi linii ładunkowej, mierzona w sposób ustalony w Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. Nr 33, poz. 282), zmienionej Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 46, poz. 372), zwanej dalej "konwencją".

§ 6.  Znak wolnej burty stanowią: krąg wolnej burty oraz linie ładunkowe wskazujące największe dopuszczalne zanurzenie statku w różnych okolicznościach i różnych porach roku, według zasad określonych w konwencji.

¹ § 5 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 8 marca 2011 r. (Dz.U.11.61.307) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 kwietnia 2011 r.