Art. 9. - Wojskowa służba pomocnicza.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.86.783

Akt utracił moc

Wersja od: 29 września 1934 r.

Art.  9.

(1) Nie podlegają powołaniu do pełnienia wojskowej służby pomocniczej:

1) duchowni uznanych w Państwie wyznań religijnych,

2) posłowie na Sejm i senatorowie,

3) osoby niezdolne do pełnienia tej służby wskutek choroby lub ułomności fizycznej,

4) osoby, których powołanie mogłoby uniemożliwić lub poważnie utrudnić wykonywanie przez nie świadczeń rzeczowych.

(2) Od pełnienia wojskowej służby pomocniczej mogą być zwolnieni:

1) sędziowie i prokuratorzy sądów powszechnych,

2) funkcjonariusze państwowi i samorządowi,

3) pracownicy zakładów i przedsiębiorstw państwowych oraz pracownicy zakładów, przedsiębiorstw i instytucyj, pracujących dla przemysłu wojennego,

4) osoby, których powołanie mogłoby spowodować zagrożenie bytu bądź ich rodziny, bądź też gospodarstw, rękodzieła, przemysłu lub handlu, stanowiącego źródło ich utrzymania,

5) osoby, odbywające studja.

(3) Szczegółowe warunki zwolnienia osób, wymienionych w ust. (2), tryb postępowania oraz właściwość władz, orzekających o zwolnieniu, określi rozporządzenie Ministrów: Spraw Wojskowych i Spraw Wewnętrznych, wydane w porozumieniu z interesowanymi ministrami.