WMG-Polska. Układ celem uchylenia dwukrotnego opodatkowania w zakresie danin na przypadek śmierci. Gdańsk.1929.05.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.53.411

Akt utracił moc

Wersja od: 24 kwietnia 1933 r.

UKŁAD

między Rzecząpospolitą Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem celem uchylenia dwukrotnego opodatkowania w zakresie danin na przypadek śmierci.

Rzeczpospolita Polska i Wolne Miasto Gdańsk celem zapobieżenia dwukrotnemu opodatkowaniu w zakresie danin na przypadek śmierci, postanowiły zawrzeć co do tego układ i zamianowały w tym celu swymi pełnomocnikami:

Rzeczpospolita Polska:

Pana Stefana LALICKIEGO, Zastępcę Komisarza Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Gdańsku,

Pana Edwarda WERNERA, Naczelnika Wydziału w Ministerstwie Skarbu;

Wolne Miasto Gdańsk:

Pana Dr. KAMNITZERA, Senatora Finansów Wolnego Miasta Gdańska,

którzy po wzajemnej wymianie swych pełnomocnictw oraz po stwierdzeniu, iż są tak co do treści, jak i formy odpowiednie, umówili zgodnie co następuje:

Artykuł  1.

1) Majątek nieruchomy łącznie z przynależnościami (majątek zakładowy), jak również majątek, służący do prowadzenia gospodarstw rolnych i leśnych, górnictwa lub przemysłu (majątek obrotowy), należący do obywatela jednej ze Stron, podlega daninom na przypadek śmierci tylko na rzecz tej Strony, na obszarze której majątek zakładowy lub obrotowy się znajduje.

2) Uprawnienia, do których stosują się przepisy dotyczące gruntów, prawa pobierania użytków z gruntów lub majątku obrotowego, jak również prawa zabezpieczone na gruntach lub na nich ciążące, traktuje się narówni z majątkiem zakładowym lub obrotowym.

Artykuł  2.

1) Co do majątku spadkowego po obywatelach każdej z obydwu Stron, do którego nie mają zastosowania postanowienia artykułu 1, obowiązują następujące zasady:

a) majątek ten podlega zasadniczo daninom na przypadek śmierci na rzecz tej Strony, której obywatelem był spadkodawca w chwili swej śmierci;

b) jeśli jednak spadkodawca posiadał w chwili swej śmierci na obszarze drugiej Strony miejsce zamieszkania, to majątek spadkowy tam się znajdujący podlega daninom na przypadek śmierci na rzecz Strony, na której obszarze się znajduje;

c) jeśli spadkodawca w chwili swej śmierci posiadał miejsce zamieszkania na obszarze obydwu Stron, to majątek spadkowy podlega daninom na przypadek śmierci na rzecz tej Strony, której obywatelem był spadkodawca.

2) Za miejsce zamieszkania w rozumieniu niniejszego układu uważa się miejsce, w którem ktoś bądź posiada mieszkanie i stosownie do okoliczności należy przyjąć, że zamierza utrzymać je stale, bądź gdzie przebywa i stosownie do okoliczności przyjąć należy, że w tem miejscu albo w tym kraju, nie zamierza przebywać tylko chwilowo.

Artykuł  3.

Długi, które obciążają oznaczony majątek zakładowy lub obrotowy (artykuł 1) albo są na nim zabezpieczone, potrąca się z tego majątku. Niepokryta przytem reszta długów, o ile spadkodawca odpowiadał za nie także osobiście, oraz innego rodzaju długi potrąca się z reszty majątku spadkowego tak nieruchomego jak ruchomego (artykuł 1 i artykuł 2), a to wedle stosunku wartości części, znajdujących się na obszarze obu Stron.

Artykuł  4.

Daninami na przypadek śmierci w rozumieniu niniejszego układu są tylko daniny za przeniesienie na przypadek śmierci, pobierane na podstawie przepisów obowiązujących na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej względnie Wolnego Miasta Gdańska, lub przepisów, które w ich miejsce w przyszłości wstąpią.

Artykuł  5.

1) Układ niniejszy wchodzi w życie szesnastego dniu po wymianie not stwierdzających, że obie Strony układ ten przyjęły i ma zastosowanie do wszystkich przypadków, w których spadkodawca po tym czasokresie zmarł.

2) Układ niniejszy będzie obowiązywać do czasu, dopóki jedna ze Stron nie wymówi go najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem roku kalendarzowego. W razie wymówienia w terminie traci układ ważność z upływem tegoż roku kalendarzowego dla wszystkich przypadków, w których spadkodawca po upływie tegoż roku kalendarzowego zmarł.

3) O ileby co do wykładni tego układu względnie stonowania go w poszczególnym przypadku powstały wątpliwości, tudzież o ileby w poszczególnym przypadku mimo niniejszego układu dwukrotne opodatkowanie było możliwe, Minister Skarbu Rzeczypospolitej Polskiej i Senat Wolnego Miasta Gdańska porozumią się celem załatwienia takich przypadków w myśl zasad słuszności.

4) Układ został sporządzony w dwóch równobrzmiących oryginałach, a to każdy w języku polskim i niemieckim; obydwa teksty są autentyczne.

Na dowód czego podpisali wymienieni wyżej pełnomocnicy ten układ.

Wygotowano w Gdańsku, dnia 29 maja 1929.