Art. 4. - Włochy-Polska. Układ dotyczący uregulowania długu zaciągniętego przez Polskę u Rządu Włoskiego. Warszawa.1926.12.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.58.454

Akt utracił moc
Wersja od: 18 grudnia 1926 r.
Artykuł  IV.

Spłaty z tytułu długu, określonego w art. I-ym i "objętego przez dowody uznania" zgodnie z art. II-im, będą dokonywane przez Rząd Polski w miesięcznych terminach po 60.000 dolarów, mających być wpłaconemi gotówką bezpośrednio Poselstwu Królewskiemu Włoskiemu w Warszawie lub temu, kto będzie przez Poselstwo wskazany.

Każda spłata taka będzie następowała w ciągu pierwszej połowy miesiąca.

Obrachunki dokonywanych spłat będą sporządzane co 6 miesięcy ad ultimo w terminach, odpowiadających terminom płatności, wskazanym w dowodach uznania.

Równowartość (w lirach włoskich) sum spłaconych w dolarach określona zostanie na podstawie średniego kursu dolara i lira włoskiego w Zurychu w dniu, w którym sumy, wspomniane w pierwszym ustępie tegoż artykułu, będą dostarczone Poselstwu Włoskiemu lub komu ono poleci.

W razie, gdyby wartość spłat, dokonanych w ciągu któregokolwiek bądź półrocza, przekroczyła sumę nominalną dowodu uznania długu, nadwyżka zostanie zarachowana na poczet spłat, mających być dokonanemi w półroczu następnem, suma zaś do zapłacenia w dolarach w tem półroczu zostanie odpowiednio zmniejszona tak, aby ogólna suma do zapłacenia w ciągu roku nie przekroczyła sumy, przewidzianej w art. I-ym.

W razie, gdy wartość spłat, dokonanych w ciągu danego półrocza, będzie niższa od sumy nominalnej w dowodzie uznania długu, Rząd Polski opłaci różnicę gotówką w lirach włoskich.

Gdy obrachunki za każde półrocze zostaną sporządzone, i gdy ewentualne różnice zostaną uregulowane, Rząd Włoski doręczy Rządowi Polskiemu odpowiedni dowód uznania długu z adnotacją, że część długu, wskazana w dowodzie uznania długu, została umorzona.