Włochy-Polska. Porozumienie w sprawie działalności włoskich Towarzystw Ubezpieczeń. Rzym.1937.06.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.21.173

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1938 r.

POROZUMIENIE

między Polską a Włochami w sprawie działalności włoskich Towarzystw Ubezpieczeń, podpisane w Rzymie dnia 7 czerwca 1937 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:

W dniu siódmym czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego siódmego roku wymienione zostały w Rzymie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Włoch noty, stanowiące Porozumienie w sprawie działalności włoskich Towarzystw Ubezpieczeń o następującym brzmieniu dosłownym:

Przekład.

CHARGÉ D'AFFAIRES POLSKI W RZYMIE DO MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH WŁOCH.

Rzym, 7 czerwca 1937 r.

Panie Ministrze,

Pertraktacje techniczne, podjęte pomiędzy przedstawicielami Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń w Ministerstwie Skarbu w Warszawie z jednej strony a Włoskimi Zakładami Ubezpieczeń: "Assicurazioni Generali Trieste" i "Riunione Adriatica di Sicurtà, Trieste", doprowadziły do podpisania w Warszawie w dniu 30 listopada 1936 r. protokołu, którego postanowienia sformułowano w sposób następujący:

I.

"Wspólnie uzgodnione wyniki, spisane w niniejszym protokole, zostaną przedłożone obu Rządom odnośnych Państw i będą mogły wejść w życie dopiero po zaaprobowaniu przez te ostatnie.

II.

Włoskie Zakłady Ubezpieczeń "Assicurazioni Generali Trieste" i "Riunione Adriatica di Sicurtà, Trieste" nie będą traktowane w sposób mniej przychylny aniżeli polskie zakłady ubezpieczeń.

III.

Wymienione Zakłady mają prawo do kontynuowania swej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej we wszystkich działach ubezpieczeń, dopuszczonych przez ich obecne statuty nawet, gdyby faktycznie tych działów nie prowadziły w swym kraju macierzystym.

IV.

1. Każdy z wymienionych Zakładów zobowiązuje się:

a) podwyższyć w terminach niżej wyszczególnionych swój kapitał, przeznaczony na działalność w Polsce z 1.000.000 zł (miliona zł) do 3.000.000 zł (trzech milionów zł), z czego 1.000.000 zł - milion - dla działu ubezpieczeń na życie i 2.000.000 zł - dwa miliony - dla innych działów ubezpieczeń;

b) przeznaczyć do ulokowania w walorach przewidzianych przez ustawodawstwo polskie i zastrzec ponad pokrycie rezerw, jakie mają być zgodnie z prawem odkładane, połowę wymienionego powyżej kapitału tj. 1.500.000 zł (milion pięćset tysięcy zł) tytułem specjalnej kaucji, podczas gdy druga połowa będzie mogła być pokryta wszelkimi innymi aktywami, znajdującymi się w Polsce, włączając akcje polskich spółek akcyjnych według ich wartości rzeczywistej z wyłączeniem jedynie należności wobec siedziby centralnej.

2. Kapitał 3.000.000 zł (trzy miliony złotych) powinien być wykazany w bilansie po raz pierwszy na dzień 31.XII. 1937 r. i zostanie pokryty jakimikolwiek aktywami, znajdującymi się w Polsce, włączając należność wobec głównej siedziby do sumy 500.000 zł (pięćset tysięcy złotych).

3. Kaucja (patrz wyżej 1 b) będzie musiała być utworzona i zastrzeżona na walorach przez prawo przewidzianych w następujących terminach:

a) w wysokości 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 30.VI. 1937 r.,

b) w wysokości 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 31.III. 1938 r.,

c) w wysokości pozostałych 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 30.IX. 1938 r.

4. Przepisy prawne i zasady obowiązujące dla kapitału akcyjnego krajowych zakładów ubezpieczeń będą miały analogiczne zastosowanie do kapitału przeznaczonego na działalność wymienionych włoskich zakładów w Polsce.

V.

Upoważnienie do odkładania w dziale ubezpieczeń na życie rezerwy obliczanej z zastosowaniem metody Zillmera, zgodnie z systemem dotychczas praktykowanym, zostanie ograniczone do ubezpieczeń zawartych do końca 1932 r. dla "Assicurazioni Generali" i do końca 1936 r. - dla "Riunione Adriatica di Sicurtà", przy czym będzie stosowana nadal normalna amortyzacja na podstawie obecnego systemu. Wobec tego "Riunione Adriatica di Sicurtà" zobowiązuje się zrezygnować ze stosowania metody Zillmera, poczynając od 1 stycznia 1937 r. do wszystkich ubezpieczeń zawartych od tej daty.

VI.

1. Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń przyznaje wymienionym Zakładom, poczynając od bilansu na 1937 r., prawo obliczania i pokrywania w tej samej mierze i posługując się tym samym systemem, który jest w zastosowaniu u krajowych zakładów - przeniesienia składek we wszystkich działach, z wyjątkiem działu ubezpieczeń na życie, i rezerwy na nieuregulowane szkody w tych samych działach na podstawie obowiązujących zasad dla krajowych zakładów.

2. Obliczenie pokrycia przeniesienia składek i rezerwy na nieuregulowane szkody, w myśl powyższego ust. 1, jest jednakże uzależnione od przystąpienia przez wymienione Zakłady w terminie niżej podanym do reformy reasekuracji, a mianowicie:

a) umowy będą zawierane bezpośrednio między przedstawicielstwem na Polskę a reasekuratorami;

b) wszystkie odnośne rozrachunki i przekazy będą uskuteczniane bezpośrednio między przedstawicielstwem na Polskę i reasekuratorami, co należy wyraźnie ustalić w umowach reasekuracyjnych;

c) umowy reasekuracyjne powinny stanowić, że świadczenia reasekuratorów, nie uskutecznione w Polsce względem Głównego Przedstawicielstwa, nie zwalniają reasekuratorów z ich zobowiązań;

d) władze nadzorcze posiadają wszystkie uprawnienia, jakie im rezerwuje prawo lub ich własne zarządzenia w zakresie reasekuracji względem zakładów krajowych.

3. Wymienione Zakłady powinny oświadczyć najpóźniej do dnia 30 czerwca 1937 r., czy zamierzają przystąpić we wszystkich działach lub w niektórych z nich do reformy reasekuracji w myśl powyższego ust. 2; w przypadku twierdzącym Zakłady powinny to oświadczyć Państwowemu Urzędowi Kontroli Ubezpieczeń najpóźniej do dnia 30 czerwca 1937 r. i przystąpić do wykonania tej reformy do dnia 31 grudnia 1937 r.

4. W przypadku gdyby wymienione Zakłady zrezygnowały z tej reformy i reasekurację całkowitą lub częściową w dalszym ciągu centralizowały w głównej siedzibie, byłyby one obowiązane w działach, w których reasekuracja nie jest w Polsce wykonywana, zastosować następujący system: przeniesienie składek i rezerwa na szkody nieuregulowane będą tworzone i pokrywane we wszystkich działach - poza działem ubezpieczeń na życie - według zasad obowiązujących dla zakładów krajowych z zastrzeżeniem lokowania przeniesienia składek i rezerwy na szkody nieuregulowane zarówno na ich własny rachunek, jak i na rachunek reasekuratora.

W tych działach (poza działem ubezpieczeń przewozowych), gdzie przeniesienie składek byłoby obliczane w odsetkach zbioru składki, zostanie ono ustalone na 40%.

VII.

Przyznaje się wymienionym Zakładom do dnia 31 grudnia 1940 r. prawo pokrycia kaucji i rezerwy składek we wszystkich działach łącznie z działem ubezpieczeń na życie w nieruchomościach do wysokości 75% całości kaucji i rezerwy składek. Zezwolenie to jest jednakże ograniczone do zakończenia obecnie prowadzonych robót, dotyczących nowych budowli lub przebudowy, a mianowicie:

1. Dla "Assicurazioni Generali" całkowite nowe wybudowanie bloku nieruchomości na terenach położonych 7/9 ul. Złota i 114 Marszałkowska i ewentualne nabycie wspólnej własności nieruchomości Towarzystwa Ubezpieczeń "Polonia" przy Placu Dąbrowskiego w Warszawie.

2. Dla "Riunione Adriatica di Sicurtà" nowe całkowite wybudowanie nieruchomości na terenie położonym przy ul. Bolesława Prusa, 18, ul. Wiejska i 2 Plac 3 Krzyży.

VIII.

Wymienione Zakłady będą upoważnione zatrudniać urzędników narodowości niepolskiej, mających prawo podpisu, pod warunkiem, że ich liczba nie przekroczy ilości urzędników nie-Polaków, zatrudnionych obecnie."

Mam zaszczyt zakomunikować Waszej Ekscelencji, że Rząd Polski zgodnie z § 1 potwierdza postanowienia § II - VIII.

Biorąc pod uwagę intencję naszych odnośnych Rządów nadania postanowieniom § II - VIII charakteru Porozumienia między Rządem Polskim i Rządem Włoch, mam zaszczyt zaproponować Waszej Ekscelencji Porozumienie następujące:

1. Nota niniejsza i odpowiedź Waszej Ekscelencji stanowią Porozumienie między Polską a Włochami, które zastępuje poprzednie Umowy, regulujące sytuację włoskich Zakładów Ubezpieczeń, wykonywających działalność w Polsce.

2. Niniejsze Porozumienie będzie ratyfikowane i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie możliwie najprędzej.

Wejdzie ono w życie trzydziestego dnia od daty wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

3. Porozumienie niniejsze jest zawarte na sześć lat, poczynając od daty wejścia jego w życie.

4. Jeżeli Porozumienie niniejsze nie zostanie na 12 miesięcy przed jego wygaśnięciem wypowiedziane przez jedną z Wysokich Układających się Stron, będzie ono uważane za przedłużone w drodze milczącej zgody na okres czterech lat, z tym, że każda z Wysokich Układających się Stron zastrzega sobie możność wypowiedzenia go na 12 miesięcy przed upływem tego okresu i w ten sposób dalej.

5. W przypadku gdyby niniejsze Porozumienie zostało wymówione, Wysokie Układające się Strony ułożą się w celu zawarcia nowego Porozumienia.

Będę obowiązany Waszej Ekscelencji za powiadomienie mnie, czy Królewski Rząd Włoski potwierdził wspomniany wyżej protokół i czy przyjmuje Porozumienie zaproponowane w niniejszej nocie.

Zechce Pan przyjąć, Panie Ministrze, zapewnienie mego najwyższego poważania.

MINISTER SPRAW ZAGRANICZNYCH WŁOCH DO CHARGÉ D'AFFAIRES POLSKI W RZYMIE.

Rzym, 7 czerwca 1937 r.

Panie Chargé ďAffaires,

Notą z dnia dzisiejszego zechciał mi Pan zakomunikować co następuje:

"Pertraktacje techniczne, podjęte pomiędzy przedstawicielami Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń w Ministerstwie Skarbu w Warszawie z jednej strony a Włoskimi Zakładami Ubezpieczeń: "Assicurazioni Generali Trieste" i "Riunione Adriatica di Sicurtà, Trieste", doprowadziły do podpisania w Warszawie w dniu 30 listopada 1936 r. protokołu, którego postanowienia sformułowano w sposób następujący:

I.

"Wspólnie uzgodnione wyniki, spisane w niniejszym protokole, zostaną przedłożone obu Rządom odnośnych Państw i będą mogły wejść w życie dopiero po zaaprobowaniu przez te ostatnie.

II.

Włoskie Zakłady Ubezpieczeń "Assicurazioni Generali Trieste" i "Riunione Adriatica di Sicurtà, Trieste" nie będą traktowane w sposób mniej przychylny aniżeli polskie zakłady ubezpieczeń.

III.

Wymienione Zakłady mają prawo do kontynuowania swej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej we wszystkich działach ubezpieczeń, dopuszczonych przez ich obecne statuty nawet, gdyby faktycznie tych działów nie prowadziły w swym kraju macierzystym.

IV.

1. Każdy z wymienionych Zakładów zobowiązuje się:

a) podwyższyć w terminach niżej wyszczególnionych swój kapitał, przeznaczony na działalność w Polsce z 1.000.000 zł (miliona zł) do 3.000.000 zł (trzech milionów zł), z czego 1.000.000 zł-milion-dla działu ubezpieczeń na życie i 2.000.000 zł-dwa miliony-dla innych działów ubezpieczeń;

b) przeznaczyć do ulokowania w walorach przewidzianych przez ustawodawstwo polskie i zastrzec ponad pokrycie rezerw, jakie mają być zgodnie z prawem odkładane, połowę wymienionego powyżej kapitału tj. 1.500.000 zł (milion pięćset tysięcy zł) tytułem specjalnej kaucji, podczas gdy druga połowa będzie mogła być pokryta wszelkimi innymi aktywami, znajdującymi się w Polsce, włączając akcje polskich spółek akcyjnych według ich wartości rzeczywistej z wyłączeniem jedynie należności wobec siedziby centralnej.

2. Kapitał 3.000.000 zł (trzy miliony złotych) powinien być wykazany w bilansie po raz pierwszy na dzień 31.XII. 1937 r. i zostanie pokryty jakimikolwiek aktywami, znajdującymi się w Polsce, włączając należność wobec głównej siedziby do sumy 500.000 zł (pięćset tysięcy złotych).

3. Kaucja (patrz wyżej 1 b) będzie musiała być utworzona i zastrzeżona na walorach przez prawo przewidzianych w następujących terminach:

a) w wysokości 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 30.VI. 1937 r.,

b) w wysokości 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 31.III. 1938 r.,

c) w wysokości pozostałych 500.000 zł (pięćset tysięcy zł) najpóźniej do 30.IX. 1938 r.

4. Przepisy prawne i zasady obowiązujące dla kapitału akcyjnego krajowych zakładów ubezpieczeń będą miały analogiczne zastosowanie do kapitału przeznaczonego na działalność wymienionych włoskich zakładów w Polsce.

V.

Upoważnienie do odkładania w dziale ubezpieczeń na życie rezerwy obliczanej z zastosowaniem metody Zillmera, zgodnie z systemem dotychczas praktykowanym, zostanie ograniczone do ubezpieczeń zawartych do końca 1932 r. dla "Assicurazioni Generali" i do końca 1936 r. dla "Riunione Adriatica di Sicurtà", przy czym będzie stosowana nadal normalna amortyzacja na podstawie obecnego systemu. Wobec tego "Riunione Adriatica di Sicurtà" zobowiązuje się zrezygnować ze stosowania metody Zillmera, poczynając od 1 stycznia 1937 r. do wszystkich ubezpieczeń zawartych od tej daty.

VI.

1. Państwowy Urząd Kontroli Ubezpieczeń przyznaje wymienionym Zakładom, poczynając od bilansu na 1937 r., prawo obliczania i pokrywania w tej samej mierze i posługując się tym samym systemem, który jest w zastosowaniu u krajowych zakładów - przeniesienia składek we wszystkich działach, z wyjątkiem działu ubezpieczeń na życie, i rezerwy na nieuregulowane szkody w tych samych działach na podstawie obowiązujących zasad dla krajowych zakładów.

2. Obliczenie pokrycia przeniesienia składek i rezerwy na nieuregulowane szkody, w myśl powyższego ust. 1, jest jednakże uzależnione od przystąpienia przez wymienione Zakłady w terminie niżej podanym do reformy reasekuracji, a mianowicie:

a) umowy będą zawierane bezpośrednio między przedstawicielstwem na Polskę a reasekuratorami;

b) wszystkie odnośne rozrachunki i przekazy będą uskuteczniane bezpośrednio między przedstawicielstwem na Polskę i reasekuratorami, co należy wyraźnie ustalić w umowach reasekuracyjnych;

c) umowy reasekuracyjne powinny stanowić, że świadczenia reasekuratorów, nie uskutecznione w Polsce względem Głównego Przedstawicielstwa, nie zwalniają reasekuratorów z ich zobowiązań;

d) władze nadzorcze posiadają wszystkie uprawnienia, jakie im rezerwuje prawo lub ich własne zarządzenia w zakresie reasekuracji względem zakładów krajowych.

3. Wymienione Zakłady powinny oświadczyć najpóźniej do dnia 30 czerwca 1937 r., czy zamierzają przystąpić we wszystkich działach lub w niektórych z nich do reformy reasekuracji w myśl powyższego ust. 2; w przypadku twierdzącym Zakłady powinny to oświadczyć Państwowemu Urzędowi Kontroli Ubezpieczeń najpóźniej do dnia 30 czerwca 1937 r. i przystąpić do wykonania tej reformy do dnia 31 grudnia 1937 r.

4. W przypadku gdyby wymienione Zakłady zrezygnowały z tej reformy i reasekurację całkowitą lub częściową w dalszym ciągu centralizowały w głównej siedzibie, byłyby one obowiązane w działach, w których reasekuracja nie jest w Polsce wykonywana, zastosować następujący system: przeniesienie składek i rezerwa na szkody nieuregulowane będą tworzone i pokrywane we wszystkich działach - poza działem ubezpieczeń na życie - według zasad obowiązujących dla zakładów krajowych z zastrzeżeniem lokowania przeniesienia składek i rezerwy na szkody nieuregulowane zarówno na ich własny rachunek, jak i na rachunek reasekuratora.

W tych działach (poza działem ubezpieczeń przewozowych), gdzie przeniesienie składek byłoby obliczane w odsetkach zbioru składki, zostanie ono ustalone na 40%.

VII.

Przyznaje się wymienionym Zakładom do dnia 31 grudnia 1940 r. prawo pokrycia kaucji i rezerwy składek we wszystkich działach łącznie z działem ubezpieczeń na życie w nieruchomościach do wysokości 75% całości kaucji i rezerwy składek. Zezwolenie to jest jednakże ograniczone do zakończenia obecnie prowadzonych robót, dotyczących nowych budowli lub przebudowy, a mianowicie:

1. Dla "Assicurazioni Generali" całkowite nowe wybudowanie bloku nieruchomości na terenach położonych 7/9 ul. Złota i 114 Marszałkowska i ewentualne nabycie wspólnej własności nieruchomości Tow. Ubezpieczeń "Polonia" przy Placu Dąbrowskiego w Warszawie.

2. Dla "Riunione Adriatica di Sicurtà" nowe całkowite wybudowanie nieruchomości na terenie położonym przy ul. Bolesława Prusa, 18, ul. Wiejska i 2 Plac 3 Krzyży.

VIII.

Wymienione Zakłady będą upoważnione zatrudniać urzędników narodowości niepolskiej, mających prawo podpisu, pod warunkiem, że ich liczba nie przekroczy ilości urzędników nie-Polaków, zatrudnionych obecnie."

Mam zaszczyt zakomunikować Waszej Ekscelencji, że Rząd Polski zgodnie z § 1 potwierdza postanowienia § II - VIII.

Biorąc pod uwagę intencję naszych odnośnych Rządów nadania postanowieniom § II - VIII charakteru Porozumienia między Rządem Polskim i Rządem Włoch, mam zaszczyt zaproponować Waszej Ekscelencji Porozumienie następujące:

1. Nota niniejsza i odpowiedź Ekscelencji stanowią Porozumienie między Polską a Włochami, które zastępuje poprzednie Umowy regulujące sytuację włoskich Zakładów Ubezpieczeń, wykonywających działalność w Polsce.

2. Niniejsze Porozumienie będzie ratyfikowane i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie możliwie najprędzej.

Wejdzie ono w życie trzydziestego dnia od daty wymiany dokumentów ratyfikacyjnych.

3. Porozumienie niniejsze jest zawarte na sześć lat, poczynając od daty wejścia jego w życie.

4. Jeżeli Porozumienie niniejsze nie zostanie na 12 miesięcy przed jego wygaśnięciem wypowiedziane przez jedną z Wysokich Układających się Stron, będzie ono uważane za przedłużone w drodze milczącej zgody na okres czterech lat, z tym, że każda z Wysokich Układających się Stron zastrzega sobie możność wypowiedzenia go na 12 miesięcy przed upływem tego okresu i w ten sposób dalej.

5. W przypadku gdyby niniejsze Porozumienie zostało wymówione, Wysokie Układające się Strony ułożą się w celu zawarcia nowego Porozumienia.

Będę obowiązany Waszej Ekscelencji za powiadomienie mnie, czy Królewski Rząd Włoski potwierdził wspomniany wyżej protokół i czy przyjmuje Porozumienie zaproponowane w niniejszej nocie".

Przyjmując do wiadomości powyższe, mam zaszczyt oświadczyć, że Rząd mój potwierdził wyżej wymieniony protokół i przyjmuje Porozumienie zaproponowane w nocie niniejszej.

Zechce Pan przyjąć, Panie Chargé ďAffaires, zapewnienie mego prawdziwego poważania.

Zaznajomiwszy się z powyższym Porozumieniem uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadczamy, że jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 31 grudnia 1937 r.