§ 6. - Właściwość miejscowa organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.12.73

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1991 r.

§  6.

1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach podatku od wynagrodzeń, z wyjątkiem podatku należnego od przychodów określonych w § 4 pkt 2, ustala się:

1) jeżeli podatek jest pobierany przez płatników będących jednostkami gospodarki uspołecznionej lub jednostkami organizacyjnymi związków wyznaniowych - według siedziby jednostki zlecającej wypłatę wynagrodzenia, a gdy chodzi o podatek od wynagrodzeń od przychodów z tytułu usług hotelarskich (pokoje gościnne, domki turystyczne, kempingi) - według miejsca świadczenia tych usług,

2) jeżeli podatek jest pobierany przez płatników innych niż wymienieni w pkt 1 - według miejsca zatrudnienia pracowników, a jeżeli chodzi o wynagrodzenia nie wynikające ze stosunku pracy - według miejsca wypłaty wynagrodzenia,

3) jeżeli obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku ciąży bezpośrednio na podatniku - według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu miesiąca, w którym otrzymał wynagrodzenie, a jeżeli chodzi o przychody:

a) z tytułu świadczenia usług hotelarskich (pokoje gościnne, domki turystyczne, kempingi) - według miejsca świadczenia tych usług,

b) z prowadzenia w imieniu jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy na warunkach zlecenia placówek gastronomicznych, punktów sprzedaży detalicznej, placówek usługowych, zakładów hotelarskich i obozowisk turystycznych - według miejsca, w którym są one prowadzone, a jeżeli prowadzenie ich nie wymaga utrzymywania zorganizowanej placówki (punktu, zakładu) - według miejsca zamieszkania podatnika.

2. Miejscem zatrudnienia jest stałe miejsce pracy pracownika (biuro, zakład rzemieślniczy, handlowy, usługowy, gospodarstwo rolne, domowe); stałe miejsce pracy pozostaje miejscem zatrudnienia pracowników również wtedy, gdy pracownik na zlecenie pracodawcy wykonuje roboty poza stałym miejscem pracy.