Oddział B - Zagroda zapowietrzona. - Włączenie pomoru rzekomego drobiu do chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania tej choroby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.41.257

Akt utracił moc

Wersja od: 28 lipca 1959 r.

B.

Zagroda zapowietrzona.

§  7.

1. Właściwy organ administracji prezydium powiatowej rady narodowej po stwierdzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii pomoru rzekomego drobiu na podstawie objawów klinicznych, zmian anatomopatologicznych i przebiegu epizoocji, a w przypadkach ustalonych w niniejszym rozporządzeniu również na podstawie wyniku badań laboratoryjnych, przeprowadzonych przez pracownię rozpoznawczą, powinien zagrodę uznać za zapowietrzoną.

2. W zagrodzie tej należy:

1) zarządzić zabicie drobiu chorego i podejrzanego o chorobę;

2) zarządzić nieszkodliwe usunięcie pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii drobiu padłego lub zabitego na skutek pomoru rzekomego przez spalenie na popiół lub głębokie zakopanie takiego drobiu po uprzednim zlaniu środkiem odkażającym lub posypaniu wapnem, uniemożliwiającym gospodarcze wykorzystanie drobiu;

3) zarządzić zamknięcie wszystkiego drobiu znajdującego się na terenie zagrody oraz zaszczepienie przeciw pomorowi rzekomemu drobiu grzebiącego, nie wykazującego żadnych objawów chorobowych; szczepień można zaniechać, jeżeli drób ten ma być poddany ubojowi (§ 8);

4) zabronić wstępu do pomieszczeń, w których znajduje się drób grzebiący, osobom postronnym z wyjątkiem pracowników służby weterynaryjnej oraz organów władzy i Państwowego Zakładu Ubezpieczeń;

5) zarządzić umieszczenie na widocznym miejscu przy wejściach do zagrody zapowietrzonej tablic z następującym wyraźnym i trwałym napisem: "Pomór rzekomy drobiu", a przy wejściach do pomieszczeń zajmowanych przez drób grzebiący: "Pomór rzekomy drobiu - osobom postronnym wstęp wzbroniony";

6) zarządzić umieszczenie przy wejściach do pomieszczeń zajmowanych przez drób grzebiący środków do odkażania rąk i obuwia osób przebywających w tych pomieszczeniach;

7) zabronić wypuszczania poza zagrodę zapowietrzoną świń, psów, kotów oraz gołębi;

8) zabronić wywozu z zapowietrzonej zagrody drobiu grzebiącego i wodnego, żywego i zabitego, jak również produktów pochodzących od takiego drobiu oraz nawozu, ściółki i wszelkich przedmiotów, przez które zaraza może się przenieść;

9) zabronić wprowadzania do zagrody zapowietrzonej innego drobiu.

§  8.

1. Właściwy organ administracji prezydium powiatowej rady narodowej może zezwolić na wywóz z zagrody zapowietrzonej drobiu podejrzanego o zarażenie się w celu poddania go natychmiastowemu ubojowi pod warunkiem, że:

1) przewóz będzie odbywał się odpowiednio uszczelnionym środkiem transportowym i podczas przewozu drób ten nie będzie stykał się z innym drobiem;

2) przewóz będzie odbywał się pod nadzorem osoby (konwojenta) upoważnionej do tego przez powiatowego lekarza weterynarii;

3) środki transportowe użyte do przewozu drobiu będą oczyszczone i odkażone niezwłocznie po zakończeniu transportu;

4) zachowane będą wymagania określone w § 9 co do uboju i postępowania z mięsem drobiu po uboju.

2. Właściwy organ administracji prezydium powiatowej rady narodowej może zezwolić na ubój drobiu grzebiącego podejrzanego o zarażenie się oraz na wywóz z zagrody zapowietrzonej zdatnego do spożycia drobiu bitego i jaj pod warunkiem, że zostaną zachowane wymagania określone w § 9 co do uboju i postępowania z mięsem drobiu po uboju, a w odniesieniu do jaj, że będą one odkażone w zagrodzie zapowietrzonej w sposób określony w § 13 ust. 2 pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii i będą użyte do produkcji piekarnianej lub cukierniczej. Skorupki z jaj nie gotowanych należy spalić.

3. O udzielonym zezwoleniu na wywóz drobiu żywego lub bitego (ust. 1 i 2) właściwy organ administracji prezydium powiatowej rady narodowej zawiadomi uprzednio zarząd rzeźni, w której ma być dokonany ubój, a jeżeli drób żywy lub bity ma być wywieziony na teren innego powiatu - także właściwy organ administracji prezydium rady narodowej tego powiatu - w celu dopilnowania, aby przepisy rozporządzenia i wydanych zarządzeń były przestrzegane.

§  9.

1. Drób grzebiący, podejrzany o zarażenie się pomorem rzekomym drobiu przed, w czasie i po uboju, nie może stykać się z innym drobiem. Miejsce uboju i sprzęt użyty do obróbki powinny być oczyszczone i odkażone, a osoby zatrudnione przy uboju i obróbce powinny być poddane odkażeniu.

2. Drób grzebiący podejrzany o zarażenie się pomorem rzekomym powinien być przed i po uboju zbadany przez powiatowego lekarza weterynarii.

3. Wnętrzności i krew, pochodzące z drobiu, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinny być nieszkodliwie usunięte pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.

4. Zdatne do spożycia tuszki, pochodzące z drobiu grzebiącego podejrzanego o zarażenie się pomorem rzekomym, mogą być przeznaczone do przetwórstwa konserwowego, a jeżeli to jest niemożliwe, należy je wyjałowić (najlepiej przez co najmniej półgodzinne gotowanie) pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii i po wyjałowieniu dopuścić do obrotu.