Rozdział 2 - Postępowanie w razie zauważenia objawów nasuwających podejrzenie o myksomatozę królików. - Włączenie myksomatozy królików do chorób podlegających obowiązkowi zgłaszania i zwalczania tej choroby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1966.38.232

Akt utracił moc

Wersja od: 17 września 1966 r.

Rozdział  2.

Postępowanie w razie zauważenia objawów nasuwających podejrzenie o myksomatozę królików.

§ 2. Osoby, w których władaniu znajdują się króliki podejrzane o myksomatozę, równocześnie ze zgłoszeniem (§ 1) powinny:

1) króliki chore i podejrzane o chorobę odosobnić od innych królików,

2) wszystkie króliki trzymać w zamknięciu i nie wypuszczać oraz nie wynosić ich poza obręb zagrody,

3) dopilnować, aby do pomieszczeń z królikami nie miały dostępu osoby postronne, z wyjątkiem pracowników służby weterynaryjnej oraz organów administracji państwowej i Państwowego Zakładu Ubezpieczeń,

4) króliki padłe lub zabite przechowywać w miejscu odosobnionym i zabezpieczonym przed dostępem zwierząt domowych i gryzoni do czasu zbadania przez lekarza weterynarii.

§ 3. Właściwy do spraw weterynarii organ prezydium powiatowej rady narodowej, otrzymawszy zgłoszenie lub powziąwszy w inny sposób wiadomość o myksomatozie królików lub jej podejrzeniu, powinien natychmiast zbadać przez powiatowego lekarza weterynarii stan rzeczy na miejscu w celu ustalenia:

1) kiedy i jakie zauważono pierwsze objawy choroby,

2) czy w czasie ostatnich dwóch tygodni nie wprowadzono z zewnątrz do zagrody nowych królików, a jeżeli tak, to jakie i skąd,

3) czy króliki chore lub podejrzane stykały się w czasie ostatnich dwóch tygodni z innymi królikami spoza zagrody,

4) czy w czasie ostatnich dwóch tygodni były wynoszone lub wywożone z zagrody króliki żywe, padłe lub zabite bądź produkty z tych królików (skórki, wełna) lub przedmioty, z którymi się króliki stykały (klatki, karma, ściółka itp.), a jeżeli tak, to dokąd,

5) czy w zagrodzie znajdują się wełna bądź skórki królicze świeże lub w stanie suszonym albo mięso z królików w stanie zasolonym (peklowanym).

§ 4. Powiatowy lekarz weterynarii powinien zbadać wszystkie króliki znajdujące się w zagrodzie, jak również w innych miejscach, gdzie znajdują się króliki, które według wyników dochodzeń należy uznać za podejrzane o myksomatozę. Jeśli zwierzęta takie znajdują się na obszarze innego powiatu, powiatowy lekarz weterynarii powinien natychmiast zawiadomić o tym powiatowego lekarza weterynarii tego powiatu w celu zbadania podejrzanych zagród i wydania odpowiednich zarządzeń.

§  5.

1. W razie stwierdzenia podejrzenia myksomatozy powiatowy lekarz weterynarii prześle w całości 1 do 2 sztuk padłych lub zabitych królików - do właściwego zakładu higieny weterynarii.

2. Powiatowy lekarz weterynarii podda obserwacji zagrodę, w której stwierdził podejrzenie myksomatozy.

§  6.

1. W razie stwierdzenia w zagrodzie podejrzenia myksomatozy właściwy do spraw weterynarii organ prezydium powiatowej rady narodowej zarządzi:

1) trzymanie wszystkich królików w zamknięciu i niewypuszczanie ich oraz niewynoszenie poza obręb zagrody,

2) niedopuszczanie do pomieszczeń z królikami osób postronnych z wyjątkiem pracowników służby weterynaryjnej, organów administracji państwowej i Państwowego Zakładu Ubezpieczeń,

3) umieszczenie przy wejściu do pomieszczeń zajmowanych przez króliki środków do odkażania rąk i obuwia,

4) trzymanie na uwięzi psów i pod zamknięciem kotów, drobiu i gołębi,

5) niewprowadzanie do zagrody innych królików,

6) nieszkodliwe usunięcie przez spalenie lub zakopanie królików padłych, które nie są niezbędne do celów rozpoznawczych (§ 5 ust. 1),

7) niewynoszenie poza zagrodę królików zabitych, mięsa, skórek i wełny z tych królików, jak również przedmiotów, z którymi króliki się stykały.

2. Zarządzenia, o których mowa w ust. 1, obowiązują do czasu stwierdzenia myksomatozy lub ustalenia, że podejrzenie jej było nieuzasadnione.