Włączenie influency koni do chorób, podlegających obowiązkowi zgłaszania, i zwalczanie tej choroby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.42.406

Akt utracił moc

Wersja od: 6 sierpnia 1948 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 18 lutego 1928 r.

w porozumieniu z Ministrem Skarbu o włączeniu influency koni do chorób, podlegających obowiązkowi zgłaszania, i o zwalczaniu tej choroby. ^*

Na podstawie artykułów 29 punkt a) i 112 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr. 77, poz. 673) zarządza się co następuje:

§ 1. Do zaraźliwych chorób zwierzęcych, podlegających obowiązkowi zgłaszania w myśl art. 20 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych, włącza się dla obszaru województw pomorskiego i poznańskiego influencę koni.

§ 2. Posiadacz, zauważywszy u koni objawy, wzbudzające podejrzenie o influencę, równocześnie ze zgłoszeniem do najbliższego posterunku policji lub bezpośrednio do starosty winien:

a) odosobnić konie chore od koni pozostałych,

b) nie wyprowadzać koni z zagrody,

c) dopilnować, aby z zagrody nie wypędzano koni na wspólne pastwiska lub do wspólnych miejsc pojenia, pławienia i t.p., jak również, aby ze stajni (pomieszczeń), w których stały lub stoją konie chore, nie usuwano nawozu.

§ 3. Starosta, otrzymawszy zgłoszenie lub dowiedziawszy się w jakikolwiek inny sposób o istnieniu influency koni, winien natychmiast zarządzić zbadanie przez powiatowego lekarza weterynaryjnego stanu rzeczy na miejscu celem ustalenia:

1) skąd i w jaki sposób zaraza została przyniesiona,

2) czy konie chore w ciągu ostatnich dziesięciu dni stykały się z końmi obcemi i z któremi,

3) czy w ostatnich dziesięciu dniach konie nie zostały wyprowadzone (wypędzone, wywiezione) z zagrody i dokąd.

Stosownie do wyniku dochodzeń starosta zarządzi co należy lub o wyniku zawiadomi właściwego starostę.

§ 4. Po urzędowem stwierdzeniu influency powiatowy lekarz weterynaryjny winien w celu umiejscowienia choroby zarządzić odosobnienie i zamknięcie w zagrodzie wszystkich koni chorych i podejrzanych, jak również zakazać wywożenia poza obręb zagrody nawozu i ściółki ze stajni (pomieszczenia) zapowietrzonej.

§ 5. Każdy pierwszy wypadek influency w miejscowości dotychczas wolnej od influency, starosta winien podać do wiadomości publicznej w sposób przyjęty w powiecie, i zawiadomić komendę miejscowego garnizonu i kierownika właściwego państwowego zakładu chowu koni, - a w okresie kopulacyjnym - również kierowników najbliższych stacyj kopulacyjnych.

§ 6. Przy głównych wejściach do zapowietrzonej zagrody i na drzwiach zapowietrzonej stajni (pomieszczenia) winny być umieszczone tablice z widocznym i czytelnym napisem "Influenca koni".

§ 7. Starosta zarządzi zamknięcie w zagrodzie koni, doktniętych influencą i podejrzanych o tę chorobę.

§ 8. Starosta może zezwolić na wypędzanie koni chorych i podejrzanych o chorobę na pastwiska w obrębie własnego gospodarstwa posiadacza - pod warunkiem, że konie takie nie będą się stykały z innemi końmi z zagrody zapowietrzonej, jak również z końmi obcemi.

§ 9. Dozwolone jest wypędzanie na osobne pastwiska koni, podejrzanych o zarażenie się, jak również koni, wyleczonych z influency, przed uchyleniem zarządzeń (§ 13) oraz na używanie takich koni w obrębie i poza obrębem własnego gospodarstwa pod warunkiem, że konie takie nie będą wprowadzane do obcych stajni (pomieszczeń) i nie będą karmione lub pojone z obcych naczyń (wiader, żłobów, toreb i t.p.).

§ 10. Wywożenie (wynoszenie) z zapowietrzonej stajni ściółki, nawozu i gnojówki oraz sprzętów, używanych do oprzątania i pielęgnowania koni chorych i podejrzanych o influencę, dozwolone jest dopiero po dokładnem oczyszczeniu i odkażeniu według przepisów §§ 1-10 załącznika Nr. 2 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 9 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 167).

§ 11. Wprowadzanie koni obcych do zapowietrzonej zagrody jest zakazane. Starosta może czynić wyjątki.

§ 12. Zwłoki koni, padłych z powodu influency, podlegają nieszkodliwemu usunięciu w sposób podany w załączniku Nr. 6 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 9 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 167).

Skóry z koni, dotkniętych influencą, wolno dopuszczać do obrotu dopiero po zupełnem wysuszeniu lub odkażeniu, o ile nie zostaną skierowane wprost do garbarni.

Osoby, zatrudnione przy oprzątaniu koni chorych, winny przed opuszczeniem zapowietrzonych pomieszczeń oczyścić i odkazić ręce i obuwie.

Narzędzia, sprzęty, naczynia, uprząż i inne przedmioty, używane dla zwierząt chorych, podlegają oczyszczeniu i odkażeniu według zarządzenia powiatowego lekarza weterynaryjnego i stosownie do przepisów § 10.

Oczyszczanie i odkażanie należy również przeprowadzić w czasie trwania choroby według zarządzenia powiatowego lekarza weterynaryjnego i stosownie do przepisów §§ 1-10 załącznika Nr. 2 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 9 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 167).

§ 13. 1 Za konie, co do których urzędowo stwierdzono, że padły na influenzę, gdy przedtem uczyniono zadość obowiązkowi zgłoszenia, należy się zapomoga od Państwa w wysokości 1/2 wartości szacunkowej konia przy zatosowaniu przepisów art. 75-91 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych oraz przepisów § 14-31 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia z dnia 9 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 19, poz. 167) wraz z późniejszymi zmianami (Dz.U.R.P. z 1933 r. Nr 7, poz. 45 i Nr 58, poz. 435, z 1936 r. Nr 50, poz. 360 oraz z 1948 r. Nr 32, poz. 217).

§ 14. Starosta winien influencę uznać za wygasłą i wydane zarządzenie uchylić:

1) jeżeli wszystkie konie zagrody padły lub pozostały z zagrody usunięte,

2) jeżeli w razie nieusunięcia wszystkich koni z zagrody upłynęło pięć tygodni od czasu wyzdrowienia ostatniego chorego konia i

3) jeżeli pozatem ostateczne oczyszczenie i odkażenie według zarządzenia powiatowego lekarza weterynaryjnego zostało należycie przeprowadzone.

§ 15. O wygaśnięciu influency starosta winien zawiadomić wszystkie władze i urzędy, które zostały powiadomione o wybuchu choroby, i ogłosić w ten sam sposób, w jaki stwierdzenie choroby podane zostało do wiadomości publicznej.

§ 16. Rozporządzenie niniejsze uzyskuje moc obowiązującą na obszarze województw pomorskiego i poznańskiego równocześnie z rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. R. P. Nr. 77, poz. 673 i Nr. 114, poz. 975).

^*Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 17 lipca 1948 r. (Dz.U.48.37.272) z dniem 6 sierpnia rozciągnięto moc obowiązującą nin. rozporządzenie na obszar całego Państwa.

¹ § 13 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 17 lipca 1948 r. (Dz.U.48.37.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 sierpnia 1948 r.