Art. 2. - Wietnam-Polska. Umowa o współpracy kulturalnej i naukowej. Warszawa.1992.05.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.125.571

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 września 1992 r.
Artykuł  2

W celu wzajemnego szerszego poznania dorobku kulturalnego obu narodów, a także rozwoju dwustronnych kontaktów w dziedzinie kultury i sztuki Umawiające się Strony będą popierać i ułatwiać:

a)
bezpośrednią współpracę resortów, instytucji kulturalnych i artystycznych, związków i stowarzyszeń twórczych, a także muzeów, instytucji konserwacji i renowacji zabytków, realizowaną na podstawie bezpośrednich porozumień określających zasięg, formy i sposób finansowania wymiany,
b)
współpracę Ministerstwa Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej i Ministerstwa Kultury, Informacji i Sportu Socjalistycznej Republiki Wietnamu, które w celu wzajemnej informacji i wymiany doświadczeń, a także poznania osiągnięć partnera będą udostępniać sobie materiały i publikacje dotyczące literatury, sztuk pięknych, muzyki, teatru i innych dziedzin kultury i sztuki,
c)
udział zespołów, solistów i obserwatorów w międzynarodowych festiwalach teatralnych, muzyki poważnej, estrady i sztuki rozrywkowej, a także w konkursach międzynarodowych organizowanych w obu krajach, na podstawie oficjalnych zaproszeń komitetów organizacyjnych i na warunkach przez nie określonych,
d)
organizowanie wystaw artystycznych i fotograficznych,
e)
współpracę i wymianę między bibliotekami i oficynami wydawniczymi, w tym także organizację wystaw książek,
f)
włączanie do repertuarów teatralnych, muzycznych, estradowych wybitnych dzieł autorów, twórców i kompozytorów drugiego kraju, a także działanie na rzecz promocji literatury pięknej i specjalistycznej, z uwzględnieniem przepisów o działalności kulturalnej oraz o prawach autorskich obowiązujących w obu krajach,
g)
współpracę w zakresie kinematografii obu krajów, obejmującą wzajemny udział w międzynarodowych festiwalach filmowych, wymianę materiałów informacyjnych między filmotekami obu krajów, bezpośrednią współpracę stowarzyszeń filmowców obu krajów oraz wymianę filmów na warunkach określonych przez zainteresowanych producentów i dystrybutorów,
h)
komercyjną wymianę w zakresie kultury, sztuki i kinematografii, prowadzoną przez impresariaty oraz w drodze bezpośrednich kontaktów między instytucjami teatralnymi, filmowymi, muzycznymi oraz innymi placówkami kulturalnymi obu krajów.