Art. 35. - [Konsekwencje niespełniania przez przesyłkę zwierząt wymagań przywozowych lub wykazania innych nieprawidłowości] - Weterynaryjna kontrola graniczna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2019.260 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 12 lutego 2019 r.

Art.  35.  [Konsekwencje niespełniania przez przesyłkę zwierząt wymagań przywozowych lub wykazania innych nieprawidłowości]

1. Jeżeli weterynaryjna kontrola graniczna wykaże, że przesyłka zwierząt nie spełnia warunków określonych w przepisach ustawy lub przepisach odrębnych lub taka kontrola wykaże inne nieprawidłowości, to graniczny lekarz weterynarii, po złożeniu wyjaśnień przez osobę odpowiedzialną za przesyłkę, wydaje decyzję w sprawie:

1) udzielenia zwierzętom schronienia, ich żywienia i pojenia, a jeżeli to niezbędne także leczenia albo

2) umieszczenia w stacji kwarantanny lub w izolacji, albo

3) odesłania, w określonym terminie, zwierząt poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli zdrowie zwierząt i ich dobro na to pozwolą.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, graniczny lekarz weterynarii:

1) wprowadza informację do bazy danych systemu informatycznego o odrzuceniu przesyłki, zgodnie z przepisami odrębnymi określonymi w art. 11 ust. 8;

2) unieważnia świadectwo weterynaryjne lub inny dokument towarzyszący odrzuconej przesyłce.

3. Jeżeli odesłanie przesyłki zwierząt jest niemożliwe, szczególnie ze względu na dobro zwierząt, to graniczny lekarz weterynarii, po uzyskaniu zgody Głównego Lekarza Weterynarii i po przeprowadzeniu badania przedubojowego, może wydać decyzję w sprawie uboju zwierząt z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi zgodnie z warunkami określonymi w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt lub ochronie zdrowia publicznego obowiązującymi w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

4. W innych przypadkach niż określone w ust. 3 graniczny lekarz weterynarii wydaje decyzję w sprawie:

1) uboju zwierząt do celów innych niż spożycie przez ludzi albo

2) zniszczenia tusz, określając warunki dotyczące kontroli zastosowania otrzymanych produktów.

5. Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o przypadkach udzielenia zgody, o której mowa w ust. 3.